Έργα μνήμης του Χρήστου Αθανασιάδη στο Κάστρο της Σίφνου
Η καινούργια δουλειά του Χρήστου Αθανασιάδη που έχει τίτλο FRAGMENTS OF MEMORY αποτελείται από έργα διαφορετικών εποχών της πορείας του
Την νέα έκθεση του παρουσιάζει ο εικαστικός καλλιτέχνης Χρήστος Αθανασιάδης στο Παλαιό Σχολείο του Κάστρου της Σίφνου από τις 23 Αυγούστου έως τι 6 Σεπτεμβρίου.
Η καινούργια δουλειά του Χρήστου Αθανασιάδη που έχει τίτλο FRAGMENTS OF MEMORY αποτελείται από έργα διαφορετικών εποχών της πορείας του στα οποία αναγνωρίζει κανείς μέσα από την χρονική τους διαφορά την ίδια αίσθηση ύφους καθώς και την ξεχωριστή τους θεματολογία διαμορφώνοντας έτσι ένα ενδιαφέρον πλαίσιο ανάδειξης της ζωγραφικής του αίσθησης.
Έτσι μέσα από τα σημεία μνήμης του ή ιδιαίτερα τα κομμάτια της προσωπικής μνήμης που αναφέρονται τα έργα, διαμορφώνεται ένα σύμπαν εικόνων τόσο διαφορετικό και τόσο ίδιο συνάμα. Ένα σύμπαν που σηματοδοτείται από τις διάφορες περιόδους και θέσεις του καλλιτέχνη και καταλήγει σε ένα ενοποιημένο σύνολο σαν να περιγράφεται μέσα από την «μνημοτεχνική» ο ενιαίος λόγος της οπτικής του Αθανασιάδη.
Όπως άλλωστε γράφει χαρακτηριστικά ο ιστορικός τέχνης Χριστόφορος Μαρίνος για την δουλειά του Αθανασιάδη «Εντέλει, σημασία έχει πρωτίστως εδώ η ζωγραφική επιφάνεια, στην οποία εστιάζει το βλέμμα μας, και η διαρκής μάχη που διεξάγει με αυτήν ο καλλιτέχνης – πρόκειται για μια επιφάνεια, πάντα ίδια και πάντα διαφορετική, όπως οι αμμόλοφοι της ερήμου που μετακινούνται από τον άνεμο»
Η καινούργια δουλειά του Χρήστου Αθανασιάδη που έχει τίτλο FRAGMENTS OF MEMORY αποτελείται από έργα διαφορετικών εποχών της πορείας του στα οποία αναγνωρίζει κανείς μέσα από την χρονική τους διαφορά την ίδια αίσθηση ύφους καθώς και την ξεχωριστή τους θεματολογία διαμορφώνοντας έτσι ένα ενδιαφέρον πλαίσιο ανάδειξης της ζωγραφικής του αίσθησης.
Έτσι μέσα από τα σημεία μνήμης του ή ιδιαίτερα τα κομμάτια της προσωπικής μνήμης που αναφέρονται τα έργα, διαμορφώνεται ένα σύμπαν εικόνων τόσο διαφορετικό και τόσο ίδιο συνάμα. Ένα σύμπαν που σηματοδοτείται από τις διάφορες περιόδους και θέσεις του καλλιτέχνη και καταλήγει σε ένα ενοποιημένο σύνολο σαν να περιγράφεται μέσα από την «μνημοτεχνική» ο ενιαίος λόγος της οπτικής του Αθανασιάδη.
Όπως άλλωστε γράφει χαρακτηριστικά ο ιστορικός τέχνης Χριστόφορος Μαρίνος για την δουλειά του Αθανασιάδη «Εντέλει, σημασία έχει πρωτίστως εδώ η ζωγραφική επιφάνεια, στην οποία εστιάζει το βλέμμα μας, και η διαρκής μάχη που διεξάγει με αυτήν ο καλλιτέχνης – πρόκειται για μια επιφάνεια, πάντα ίδια και πάντα διαφορετική, όπως οι αμμόλοφοι της ερήμου που μετακινούνται από τον άνεμο»