Η υπέροχη Όλια Λαζαρίδου μιλάει στον Νίκο Μουρατίδη: «Δεν μ’ ενδιαφέρει να δρέψω σκηνοθετικές δάφνες»

Και μιλάει για την νέα της παράσταση, για την Χαρούλα Αλεξίου και για το βιβλίο του Φώτη Κόντογλου που το έκανε θεατρική πράξη.

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ 03.09.2022 16:22

Νικος Μουρατιδης

Με την Όλια γνωριζόμαστε πάνω από 40 χρόνια, πάντα την παρακολουθώ και πηγαίνω να την βλέπω στο θέατρο. Από τα τελευταία χρόνια θυμάμαι εκείνη την έξοχη παράσταση που είχε κάνει με το διήγημα του Τολστόι “Από τι ζουν οι άνθρωποι”, το θέατρο στο τροχόσπιτο, την Μπλανς Ντιμπουά στο “Λεωφορείο ο πόθος”, την “Δεσποινίδα Μαργαρίτα”, την συμμετοχή της στην “Ορέστεια” στην Επίδαυρο σε σκηνοθεσία Γιάννη Κόκκου… ένα σωρό υπέροχες παραστάσεις.

Εντός ολίγου ξεκινάει η καινούργια της παράσταση “Το Αϊβαλί η Πατρίδα μου” στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά, η οποία θα διαρκέσει από 9 Σεπτεμβρίου μέχρι 4 Οκτωβρίου. Μια παράσταση που βασίστηκε σε αποσπάσματα από το ομότιτλο βιβλίο του Φώτη Κόντογλου και παίζουν η Χάρις Αλεξίου και η Όλια.

Της τηλεφώνησα που είχα πολύ καιρό να την ακούσω, αλλά για να μου πει και μερικά πράγματα για το έργο και την παράσταση από πρώτο χέρι. Ήταν Σάββατο με το πρωινό καφεδάκι, και αφού είπαμε τα δικά μας…

Καταπιάνεσαι και πάλι με την Μικρά Ασία και το κείμενο του Φώτη Κόντογλου, νομίζω το είχες κάνει και πριν μερικά χρόνια;

- Ναι, αλλά όχι ολοκληρωμένο. Το είχαμε κάνει σε μορφή αναλόγιου με την Αμαλία Μουτσούση και την Δάφνη Ρόκου το 2018, με σκοπό την οικονομική ενίσχυση της Μονάδας ανακουφιστικής φροντίδας “Γαλιλαία”.

Επειδή δεν το ξέρω το κείμενο, τι λέει;

- Ααα είναι ένα αριστούργημα. Είναι οι αναμνήσεις του Φώτη Κόντογλου απ’ όταν ήταν μικρός, όπου περιγράφει το Αϊβαλί ως παράδεισο - που μάλλον θα ήταν – και επειδή είναι και ζωγράφος κάνει τόσο ωραίες περιγραφές που σε παίρνουν μαζί τους και σε μεταφέρουν σ’ αυτόν τον μαγικό τόπο… Σου λέω θα ενθουσιαστείς.

Εσύ δεν θυμάμαι, έχεις ρίζες στην Μικρά Ασία;

- Όχι, αλλά σκέφτηκε μια και φέτος είναι τα 100 χρόνια από τον ξεριζωμό των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, ότι θα είναι επίκαιρο αυτό το έργο. Μου είχε αρέσει τόσο πολύ άλλωστε που ήθελε να του δώσω περισσότερο χώρο. Το πρότεινα στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και έτσι το βάλαμε μπροστά.

Πως σκέφτηκες την Χαρούλα;

- Η Αμαλία δεν μπορούσε, και σκεπτόμενη με ποια γυναίκα θα μπορούσα να ταιριάξω και να συνεργαστώ… θυμήθηκα την Χαρούλα.

Την γνώριζες από παλιά;

- Όχι, αλλά την είχα δει και μου άρεσε ο τρόπος που μιλούσε. Δεν έπεσα έξω… θα την δεις πόσο καταπληκτική είναι.

Πήγες απ’ το σπίτι και διαβάσατε το βιβλίο;

- Όχι, την πήρα τηλέφωνο και της το είπα, και όταν βρεθήκαμε το είχε ήδη αγοράσει το βιβλίο, της είχε αρέσει πολύ και δέχτηκε να το κάνουμε.

Η μουσική του Ανδρέα Κατσιγιάννη γράφτηκε ειδικά για την παράσταση;

- Όχι, πήραμε γνωστά θέματα της Μικράς Ασίας που έχει κάνει γνωστά η Εστουδιαντίνα και θα έχουμε 4 μουσικούς αυτής της υπέροχης ορχήστρας να παίζουν ζωντανά πάνω στην σκηνή. Υπάρχει και ένα βαλς της Παπαγκίκα που επαναλαμβάνεται στην παράσταση, τόσο ωραίο και τόσο σπαρακτικό…

Τα τελευταία χρόνια ολοένα και πιο πολύ βλέπουμε ότι σ’ ενδιαφέρει η σκηνοθεσία. Γιατί;

- Κοίτα, δεν θέλω να δρέψω σκηνοθετικές δάφνες, το κάνω από μια ανάγκη να κάνω κάποιες παραστάσεις τύπου σεμεδάκια. Σαν χειροποίητα κεντήματα. Με αγάπη, τρυφεράδα και αίσθημα…

Αυτό ακριβώς ζητάμε εμείς οι θεατές. Να βλέπουμε κάτι και να αισθανόμαστε ένα τσίμπημα στην καρδιά μας. Τόσο αισθητικό όσο και πνευματικό…

- Ακριβώς αυτό θέλω…

Αγάπη μου, δεν θα σε απασχολήσω άλλο, σ’ ευχαριστώ και θα έρθω στο Δημοτικό Θέατρο να σου κάνω μια σφικτή αγκαλιά.

- Σ’ ευχαριστώ παλιέ μου φίλε.

INFO: Στο ευρύ κοινό η Λαζαρίδου έγινε γνωστή από τις κινηματογραφικές της εμφανίσεις της δεκαετίας του '80. Συνολικά έχει πρωταγωνιστήσει σε 17 ταινίες και έχει κερδίσει δύο φορές το βραβείο Α' Γυναικείου Ρόλου του Φεστιβάλ ελληνικού Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για τις ταινίες “Το Στίγμα” (1982) και “Τεριρέμ” (1987) ενώ την ίδια χρονιά κέρδισε και το βραβείο Β' Γυναικείου Ρόλου για την ταινία “Αρχάγγελος του πάθους”. Το 2005 βραβεύθηκε για το σύνολο του έργου της. Στην τηλεόραση οι συμμετοχές της είναι λίγες, αλλά έχει και εκεί βραβευθεί για τη δουλειά της στη σειρά “Προδοσία” (1997). Στο θέατρο από το 1975 που πρωτοεμφανίστηκε στο Θέατρο Τέχνης, μέχρι σήμερα, έχει κάνει τα πάντα: Από θέατρο Τέχνης και Εθνικό, μέχρι μεγάλους θιάσους, εναλλακτικούς χώρους, performance, πολλές φιλανθρωπικές παραστάσεις, θέατρο σε τροχόσπιτο, Μέγαρο μουσικής κτλ. κτλ.

INFO ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΠΕΙΡΑΙΑ

«Το Αϊβαλί η Πατρίδα μου»

μια θεατρική αφήγηση βασισμένη στο βιβλίο του Φώτη Κόντογλου

Πρεμιέρα: Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου / για 14 παραστάσεις

Παίζουν: Χάρις Αλεξίου και Όλια Λαζαρίδου.

Σκηνοθεσία: Όλια Λαζαρίδου

Μουσική επιμέλεια: Ανδρέας Κατσιγιάννης

Σκηνικά: Δάφνη Ρόκου - Μαγδαληνή Αυγερινού

Κοστούμια: Εύα Νάθενα

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη Ρούσσου