Είναι σαν να λέμε ότι πάμε στο κορυφαίο μουσείο της Ελλάδας. Της χώρας που έδωσε τον πολιτισμό σε όλο τον δυτικό κόσμο. Είχα χρόνια να πάω, έβλεπα και κάτι πρόσφατες φωτογραφίες που το είχαν φτιάξει (λέει), οπότε πήγα με μεγάλη λαχτάρα με ένα φίλο μου και τον γιό του, για να το δω. Είπαμε να πάμε καθημερινή 6μμ-8μμ για να μην πέσουμε σε πολυκοσμία. Ιούνιο μήνα είμασταν συνολικά 7-8 άτομα.
*Φωτογραφίες Νίκος Μουρατίδης
Πλήρης απογοήτευση
Ζητάω εξηγήσεις από το υπουργείο πολιτισμού γι’ αυτό το χάλι που αντίκρυσα. Δεν έχω την απαίτηση από την υπουργό να προσέχει τις τσαπατσουλιές και τα σκουπίδια έξω από το μουσείο, αλλά όπως έχει προσλάβει ανθρώπους να παρακολουθούν τι γράφεται γι’ αυτήν στα social media, έτσι έπρεπε να προσλάβει ανθρώπους να παρακολουθούν αν λειτουργεί σωστά το top μουσείο της χώρας.
ΠΑΡΑΛΟΓΟ 1: Πήγαμε στις 6μμ να δούμε τα εκθέματα, να ψωνίσουμε κάποια αντίγραφα για δωράκια από το shop και μετά να πιούμε ένα καφεδάκι στον αίθριο κήπο του μουσείου. Λοιπόν, το μουσείο κλείνει στις 8μμ. Το café κλείνει στις 7μμ και το πωλητήριο κλείνει στις 5μμ. Αν έχεις το Θεό σου!!! Είναι να βαράς το κεφάλι σου στον τοίχο. Ποιος εγκέφαλος το σκέφτηκε αυτό; Το μουσείο και το πωλητήριο πρέπει να κλείνουν μαζί – στις 8μμ – και το café μην σου πω μια-δυο ώρες πιο μετά.
ΠΑΡΑΛΟΓΟ 2: Οι φύλακες που βρίσκονται σε πληθώρα στην κάθε αίθουσα, έχουν κάποιες καρέκλες να ξεκουράζονται. Σ’ αυτές τις καρέκλες οι φύλακες κρεμάνε τσάντες, σακούλες, σακίδια… Μα ήθελα να ‘ξέρα, δεν έχουν lockers να αφήνουν τα πράγματα τους; Πρέπει να βλέπουμε όλα αυτά δίπλα στα αρχαία αγάλματα;
ΠΑΡΑΛΟΓΟ 3: Οι 5-6 άνθρωποι στην είσοδο, ευγενέστατοι και χαμογελαστοί. Οι υπόλοιποι φύλακες – άντρες και γυναίκες - βαριούνται που ζουν. Απεριποίητοι, αχτένιστοι, μουτρωμένοι. Ένας φύλακας είχε στο πουκάμισο του λεκέδες και ιδρωμένες μασχάλες και μια κυρία φύλακας φορούσε πέδιλα, όπου τα νύχια των ποδιών της ήταν βαμμένα φλούο με μπιχλιμπίδια επάνω. Σας ορκίζομαι η συγκεκριμένη ήταν σαν λουλουδού σε μπουζούκια. Αναρωτιέμαι, δεν πρέπει οι φύλακες να είναι ντυμένοι με στολές και να φορούν κλειστά παπούτσια; ΑΘΑΝΑΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ!!!!
Ανεβαίνοντας τα μαρμάρινα σκαλοπάτια για το μουσείο. Δεν μπορούν να προσλάβουν καθαρίστριες εξωτερικού χώρου; Συνέχεια να προσέχουν, να καθαρίζουν και να μαζεύουν τα σκουπίδια;
Βλέπεις την εντυπωσιακή είσοδο και «ψαρώνεις», για πάμε να δούμε τι γίνεται μέσα…
Η έκθεση ξεκινάει από τα Μυκηναϊκά ευρήματα που είναι πολλά, υπέροχα και χρυσά. Πολύ χρυσάφι στις Μυκήνες. Όλα μέσα σε προθήκες με καταπληκτικά τζάμια, τόσο που δεν φαίνεται ότι υπάρχει τζάμι. Μπράβο.
Ανέμπνευστα στημένα αγάλματα και προτομές, κακοφωτισμένα, χωρίς να έχουν χώρο κάποια – τα πιο σπουδαία - για να τραβάνε την προσοχή.
Οι τοίχοι λευκοί (ένας είχε και λεκέδες από μαύρες μπογιές) και τα πατώματα μωσαϊκό από την δεκαετία του ’60, όπου σε πολλά σημεία είναι ραγισμένο.
Μια συγκλονιστική σαρκοφάγος, πεταμένη σε μια γωνιά.
Δεν μπορείς να βγάλεις ούτε μια φωτογραφία της προκοπής. Και λόγω φώτων, αλλά και γιατί πάντα στο φόντο κάτι θα υπάρχει που θα στην «σπάει»: Σκιές, παράθυρα, ταμπέλες, άλλα αγάλματα, πυροσβεστήρες κτλ. κτλ.
Σε γενικές γραμμές, το μουσείο που θα έπρεπε να είναι υπόδειγμα, χρειάζεται ΑΜΕΣΑ ανακαίνιση. Χρειάζεται σκούρους τοίχους, συγκλονιστικά φώτα νέας τεχνολογίας – σαν αυτά που έχουν στο μουσείο Γουλανδρή. Χρειάζεται μελέτη ήχου και φυσικά άλλο στήσιμο των ευρημάτων. Λένε πως η πιο πρόσφατη ανακαίνιση διήρκεσε ενάμισι χρόνο, κατά τον οποίο το μουσείο παρέμεινε εντελώς κλειστό. Επαναλειτούργησε τον Ιούλιο του 2004 και η ανακαίνιση που έγινε περιλάμβανε την αισθητική και τεχνική αναβάθμιση του κτηρίου, την εγκατάσταση σύγχρονου κλιματισμού, καθώς και αναδιοργάνωση των συλλογών και επιδιόρθωση των ζημιών από το σεισμό του 1999. Ειλικρινά όταν διαβάζω κάτι τέτοια, αισθάνομαι ότι μας κοροϊδεύουν. Εγώ δεν είδα καμία αισθητική και τεχνική αναβάθμιση. Ποιοι είναι αυτοί που μας κοροϊδεύουν; Ποιοι είναι αυτοί που σπαταλούν τα χρήματα των φορολογουμένων;
