Ο Απόστολος Μόσιος στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ: Με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στον Σταυρό του Νότου

Τον Απόστολο Μόσιο τον γνώρισα ως καλλιτέχνη στον Βόλο, και από τα πρώτα του σχεδόν βήματα έδειξε την αγάπη του για την μουσική και το τραγούδι. Το ταλέντο του αλλά και το πάθος του το οδήγησαν στην Αθήνα για να συνεργαστεί με τον Β. Παπακωνσταντίνου, όπου και του έκανε παραγωγή στον δίσκο του με τίτλο «Θυμωμένα Όνειρα», και μοιράστηκαν μαζί δυο ντουέτα.

Λίγα λόγια για τον Απόστολο Μόσιο

Ο Απόστολος Μόσιος γεννήθηκε το 1983 και μεγάλωσε στο Βόλο, στη Νέα Ιωνία Μαγνησίας. Εκεί σπούδασε μουσική και δραστηριοποιήθηκε καλλιτεχνικά από μικρή ηλικία. Έχει στο ενεργητικό του τρεις προσωπικούς δίσκους, συνεχείς ζωντανές εμφανίσεις σε συναυλίες και μουσικές σκηνές, καθώς και σημαντικές δισκογραφικές συμμετοχές και συνεργασίες. Εδώ και αρκετά χρόνια ζει στην Αθήνα, και πρόσφατα κυκλοφόρησε το τρίτο άλμπουμ του με τίτλο «Θυμωμένα Όνειρα» σε παραγωγή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, με τον οποίο συνεργάζεται στενά τα τελευταία χρόνια.

Ο Απόστολος Μόσιος άνοιξε την καρδιά του στο parapolitika.gr και τον Γιάννη Ξυνόπουλο, και μίλησε για την καλλιτεχνική του πορεία, το νέο του δίσκο, τις μουσικές του περιπλανήσεις, τις συνεργασίες του και την εμφάνισή του στο «Σταυρό του Νότου» την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου.

Πες μου τι σε συνδέει με τον Βόλο;

«Τα πάντα. Ο Βόλος είναι η αγαπημένη μου πόλη, όχι μόνο επειδή είναι η ιδιαίτερη πατρίδα μου, αλλά και επειδή καταλαβαίνω όλο και περισσότερο το πόσο με διαμόρφωσε. Οι παρέες, τα ωδεία, τα όμορφα μουσικά στέκια και το θάρρος που πήρα από το κοινό εκεί μου έδωσαν μεγάλη δύναμη για τη συνέχεια, και θέλω να επιστρέφω όσο πιο συχνά μπορώ».

Αφορμή της συνέντευξης είναι η κυκλοφορία του νέου σου δίσκου. Πες μας γι’ αυτή την δισκογραφική δουλειά

«Ο τίτλος της είναι «Θυμωμένα Όνειρα», είναι δέκα νέα τραγούδια και δύο ιδιαίτερες διασκευές. Είμαι πραγματικά πολύ ενθουσιασμένος γι’ αυτό το νέο άλμπουμ, και ένας από τους λόγους είναι πως το φτιάξαμε μαζί με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, με τον οποίο έχω την τύχη να συνεργάζομαι τα τελευταία χρόνια. Είναι ένας δίσκος που φτιάχτηκε με πολλή αγάπη από όλους όσοι συμμετείχαν δημιουργικά. Είναι τραγούδια που αγγίζουν με πολλούς τρόπους, γραμμένα για την προσωπική αναζήτηση, την αγάπη και τον έρωτα, τη φιλία, την απώλεια, τις ανισότητες και τη φρίκη του πολέμου».

Συνεργάστηκες με τον Β. Παπακωνσταντίνου και μοιράζεστε δύο ντουέτα - Πως αποφάσισε να σου κάνει την παραγωγή στον δίσκο;

«Το ένα από αυτά, το "Καθρέφτη, Καθρεφτάκι Μου", είναι ένα μοναδικό τραγούδι που φτιάχτηκε από τον Απόστολο Τσιάρκα και την Ειρήνη Τσαγκαράκη εξαρχής για να το πούμε μαζί με τον Βασίλη. Στο δεύτερο, το «Κάποια Μέρα», είναι οι στίχοι της Λίνας Δημοπούλου, εμπνευσμένοι από το βιβλίο του Κώστα Λουλουδάκη "Άσπρα Μαντήλια στην Plaza De Mayo", και η μουσική του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Ο Βασίλης, έχοντας αναλάβει και την παραγωγή του δίσκου, μου πρότεινε να το τραγουδήσω, και επειδή είναι ένα τραγούδι με έντονα κοινωνικό στίχο, του ζήτησα να το πούμε και αυτό παρέα, καθώς η απίστευτη φωνή του θα έδινε σε αυτό το τραγούδι άλλη δύναμη, όπως και έγινε. Τώρα, ως προς το γιατί ο Βασίλης αποφάσισε να με τιμήσει με αυτό τον τρόπο, ακόμα κι εγώ το ψάχνω για να είμαι ειλικρινής. Είναι ένας φοβερά δοτικός άνθρωπος, και για μένα αποτελεί όνειρο που έγινε πραγματικότητα η συνεργασία μαζί του, πόσο μάλλον σε ένα τέτοιο βαθμό. Νομίζω πως κατάλαβε πως στη φάση που βρισκόμουν, χρειαζόμουν κάποιον να με βάλει σε ένα νέο δρόμο, ίσως όχι τόσο διαφορετικό αλλά πιο σίγουρο. Μου έδωσε μεγάλο θάρρος».

Έκπληξη προκάλεσε το γεγονός ότι ερμηνεύεις στα αγγλικά το τραγούδι του Λάκη Παπαδόπουλου «Το παλιό μου παλτό»

«Στο "Παλιό Μου Πλατό", το "Rock N Roll Coat" όπως λέγεται σε αυτή την εκτέλεση, οι στίχοι όπως και στα Ελληνικά είναι της Σάννυς Μπαλτζή. Στο τελευταίο άλμπουμ του Λάκη Παπαδόπουλου "Όλο Κάτι Μου Λείπει" με προσκάλεσαν από το μουσικό μου σπίτι, το Ogdoo Music Group, να το τραγουδήσω και να συμμετέχω σε αυτό τον όμορφο δίσκο, και είναι πραγματικά μοναδική στιγμή. Είναι ένα υπέροχο τραγούδι, φοβερά δυναμικό, και χαίρομαι που μπορέσαμε να το συμπεριλάβουμε και στα "Θυμωμένα Όνειρα"».

Η εμφάνιση στο «Σταυρό του Νότου» την Παρασκευή 21 Οκτωβρίου, με προσκεκλημένους φίλους

«Είναι ένα live με αφορμή το νέο δίσκο, μια μουσική γιορτή στην οποία θα μοιραστούμε τη σκηνή με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τον Νίκο Καλλίνη από το συγκρότημα "Εκείνος & Εκείνος" και τη "Μιρέλα Πάχου". Θα παίξουμε τα τραγούδια του νέου δίσκου, κάποια παλιότερα, αγαπημένες διασκευές και φυσικά θα ζήσουμε ωραίες στιγμές με τους εξαιρετικούς καλεσμένους μας».

Λένε ότι οι καλλιτέχνες ωριμάζουν όταν κάνουν δική τους οικογένεια. Στην δική σου περίπτωση αυτό συνέβη;

«Σίγουρα η ζωή μου άλλαξε πολύ, και σίγουρα προς το καλύτερο. Τα παιδιά σε διδάσκουν κάθε στιγμή. Τώρα ως προς την ωριμότητα δεν ξέρω. Έχουμε δύο παιδάκια, αν ρωτήσετε τη σύζυγό μου μάλλον θα σας πει ότι έχει τρία με μένα μαζί».

Γνωρίζω ότι έχεις έναν ιδιαίτερο τρόπο να ξεπερνάς τις δυσκολίες που σου προκύπτουν.

«Η μουσική ήταν πάντα για μένα η θεραπεία για όλα. Είμαι ένα άνθρωπος που δεν τα πάει καλά με την ενδοσκόπηση, όμως η μουσική σου το χαρίζει αυτό αβίαστα. Άθελά σου κοιτάς βαθιά μέσα σου και βρίσκεις πάντα αυτό που σου λείπει, και με ένα μαγικό τρόπο όλα γίνονται καλύτερα. Έχω σταθεί πολύ τυχερός από την αρχή καθώς ήμουν σχεδόν πάντα ανάμεσα σε φίλους με τους οποίους ανθίσαμε παρέα και δημιουργήσαμε, ειδικά από τότε που σε νεαρή ηλικία κατάλαβα υπό ποιες συνθήκες ήθελα να κάνω μουσική. Με αγάπη και χωρίς μιζέρια. Αυτό που χρειάστηκε να ξεπεράσω κατά κάποιο τρόπο, και δυσκολεύτηκα μάλλον αρκετά, ήταν μία ατυχής συνθήκη της ζωής μου η οποία υπήρχε από πάντα. Δεν γνώρισα τον πατέρα μου, καθώς χάθηκε σε ένα δυστύχημα όταν ήμουν μωρό ακόμα, και αυτή η έλλειψη σε κάποιες φάσεις της ζωής μου με δυσκόλεψε. Η οικογένειά μου βέβαια ήταν και είναι πάντα δίπλα μου και τους χρωστάω πολλά».

Πες μας για τις μουσικές σου περιπλανήσεις, και πως έφτασες μέχρι εδώ

«Ο ηλεκτρικός ήχος είναι αυτό που πάντα νιώθω ότι μου έρχεται αβίαστα. Και χαίρομαι που είχα την ευκαιρία μέχρι τώρα να ασχοληθώ αρκετά με τη ροκ μουσική, αλλά και να ασχοληθώ και με αρκετά άλλα πράγματα και ως τραγουδιστής και ως μουσικός. Η συμμετοχή μου για παράδειγμα στην ορχήστρα «Εστουδιαντίνα» μου έδωσε την ευκαιρία να ανοιχτώ σε ένα ρεπερτόριο με το οποίο διαφορετικά μπορεί να μην είχα έρθει σε επαφή. Εξαιτίας αυτού υπάρχει και το "Corsica" στο νέο μας δίσκο. Δεν έχω αυστηρά μουσικά στεγανά, και μου αρέσει πάντα να πειραματίζομαι μουσικά».

Τι να περιμένουμε από εσένα στο άμεσο μέλλον;

«Ο σκοπός είναι να παίξουμε όσο μπορούμε σε διάφορες σκηνές και μουσικά στέκια ανά την Ελλάδα, να παρουσιάσουμε το νέο άλμπουμ και να μεγαλώνει συνεχώς η παρέα, όπως πολύ όμορφα γίνεται μέχρι σήμερα. Θέλω επίσης να ασχοληθώ με νέα τραγούδια, να προσπαθήσω να γράψω και ο ίδιος περισσότερο, έχω πολλές ιδέες που δεν έχω ολοκληρώσει. Δουλεύω επίσης και σε project άλλων συναδέλφων αρκετά συχνά σε διάφορα επίπεδα, και είναι κάτι που μου αρέσει πολύ να κάνω».

Αν ξεκινούσες την πορεία σου σήμερα, τι θα άλλαζες, και σε τι θα έδινες περισσότερη βαρύτητα;

«Η αλήθεια είναι πως δεν έχω κάτι που να μετανιώνω. Ίσως να έκανα κάποια πράγματα πιο γρήγορα, να ήμουν πιο τολμηρός εξαρχής, δεν ξέρω, όμως έχω ζήσει πάρα πολλές χαρές μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια και νιώθω πολύ τυχερός. Και πάντα τα καλύτερα είναι μπροστά μας».