Η Αναστασία Έδεν στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ: Mε στεναχωρεί ο κακός ανταγωνισμός μεταξύ καλλιτεχνών
Μετά το «Δε φτάνει μόνο ν’ αγαπάς» που έπαιξε σε πολύ δυνατές σκηνές στη «Γη της ελιάς», η Αναστασία Έδεν κυκλοφορεί το «Άνθρωποι μονάχοι» και εντυπωσιάζει με την ερμηνεία της - Αποκαλύπτει στον Γιάννη Ξυνόπουλο αγνωστες πτυχές της πορείας της
Γιαννης Ξυνοπουλος
Η Αναστασία Έδεν είναι μια ερμηνεύτρια με μεγάλη εκφραστικότητα και θεατρικότητα. Έχει συνεργαστεί με σπουδαίους καλλιτέχνες του χώρου της μουσικής και του θεάτρου και έχει εμφανιστεί σε μεγάλες παράγωγες σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Έτσι γεννήθηκε μία άλλη εκδοχή του τραγουδιού, πάντα με την πηγαία και ιδιαίτερη ματιά του μουσικοσυνθέτη Άρη Βλάχου ο οποίος επιμελήθηκε την διασκευή.
Με μεγάλο ενθουσιασμό αγκάλιασε αυτή μας την προσέγγιση κι έτσι προχωρήσαμε στην ηχογράφηση, στην οποία συμμετείχαν κορυφαίοι μουσικοί, ήταν μια αξέχαστη στιγμή».
Έπαιξε στη «Γη της ελιάς» σε πολύ δυνατές σκηνές, θα ήθελα ειλικρινά να ευχαριστήσω την παραγωγή της σειράς και τους δημιουργούς για την αγάπη που έδειξαν σε αυτό το τραγούδι.
Ναι, πολλές φορές είναι μοναχική η διαδρομή του καλλιτέχνη και δύσκολη, είναι ένας σκληρός χώρος με πολλές απαιτήσεις και μεγάλο ανταγωνισμό, οι άνθρωποι και οι συνεργάτες στους οποίους μπορείς να στηριχτείς είναι συνήθως ελάχιστοι αλλά μ' αυτούς δημιουργείς δεσμούς ζωής, γίνονται οικογένεια».
Γνώρισα πολύ σημαντικούς ανθρώπους μέσω του πατέρα μου και προσέγγισα τη μουσική με την προτροπή της μητέρας μου.
Το βασικό μου ερέθισμα για να επιλέξω ένα τραγούδι είναι το βίωμα που συνταιριάζει με το στίχο και η συγκίνηση που μου προκαλεί το νόημα του, δεν θα ήθελα να περιορίσω τον εαυτό μου στιλιστικά κάπου, ο λόγος συνήθως με οδηγεί».
Ήταν συγκινητικό σταθήκαμε απ’ έξω κι αισθάνθηκα όλη την απώλεια και τον ξεριζωμό που βίωσε ο πατέρας μου σαν να ήμουν εκεί. Χτύπησε την πόρτα και ζήτησε από τους ανθρώπους, που ζουν πλέον εκεί, να περάσουμε μέσα για να μου δείξει το σπίτι του.
Αλλόκοτα συναισθήματά μου ξύπνησε αυτή εμπειρία αλλά και μεγάλη συγκίνηση, γιατί παρόλο που έλειπαν τόσα χρόνια ήταν σαν να μην έχουν φύγει ποτέ, είχαν αφήσει κάτι δικό τους για πάντα εκεί, μια μνήμη αιώνια».
Το πιο σημαντικό από αυτές τις συνεργασίες είναι να χτίσεις κάτι δικό σου, μελετώντας πως κινούνται και λειτουργούν καταξιωμένοι καλλιτέχνες».
Ευγενής και αγαπημένος άνθρωπος, ήταν παρόν στις παραστάσεις μας αλλά και στην παρέα μας, πάντα οξυδερκής και με λεπτό χιούμορ.
Είχε γράψει πρωτότυπα κείμενα για κάποιες παραστάσεις μας, τα οποία απήγγειλε ο ίδιος και τα οποία ηχογραφήσαμε κιόλας στο 2ο άλμπουμ που κάναμε μαζί.
Έμαθα πολλά από τον Μανό Ελευθέριου, ένα τεράστιο κεφάλαιο της πολιτιστικής μας ιστορίας, ένας σπάνιος άνθρωπος και η σημαντικότερη ίσως συνάντηση που είχα στην μέχρι τώρα καλλιτεχνική μου πορεία».
Πιστεύω ότι χρειάζεται πέρα από το ταλέντο, στρατηγική και μία δυνατή προσωπικότητα να σε συντροφεύει σε αυτό τον αγώνα και το σημαντικότερο είναι συνεργάτες. Οι συνεργάτες είναι οικογένεια σου.
Όλες οι εποχές έχουν τις δυσκολίες τους και αν κάτι με στεναχωρεί αυτό είναι ο κακός ανταγωνισμός μεταξύ καλλιτεχνών. Όλοι περνάμε τις ίδιες δυσκολίες, όλοι προσπαθούμε να αγγίξουμε το όνειρο και να το μεταφέρουμε στον κόσμο.
Είναι πολύ ευγενικός σκοπός αυτός και ποσό όμορφο θα ήταν να είμαστε καλοπροαίρετοι και συνεργάσιμοι μεταξύ μας».
Προετοιμάζω όμορφες εκπλήξεις και εμφανίσεις τις οποίες θα μάθετε στο άμεσο μέλλον».
Τέλος εύχομαι σε όλο τον κόσμο να έχει ειρήνη και καθαρή σκέψη, να ακούμε τα μηνύματα της ανθρώπινης ψυχής να είμαστε χαρούμενοι, δημιουργικοί και πάντα ερωτευμένοι με την ζωή».
Αφορμή της συνέντευξης είναι το νέο σας τραγούδι «Άνθρωποι μονάχοι» του Γ. Σπανού και του Γ. Κλαμίτση, με μια πιο σύγχρονη τζαζ ματιά
«Είναι ένα τραγούδι που αγαπάμε και θέλαμε πολύ να εντάξουμε στο πρόγραμμα μας. Κάποια χρόνια πριν αποφασίσαμε να το παρουσιάσουμε με ένα δικό μας τρόπο στα live.
Έτσι γεννήθηκε μία άλλη εκδοχή του τραγουδιού, πάντα με την πηγαία και ιδιαίτερη ματιά του μουσικοσυνθέτη Άρη Βλάχου ο οποίος επιμελήθηκε την διασκευή.
Αφού λοιπόν δοκιμάστηκε και είδαμε ότι είχε μεγάλη απήχηση στα live, επικοινωνήσαμε με τον Γιάννη Σπανό. Συγκινημένος την ίδια κιόλας μέρα που έλαβε το τραγούδι, επικοινώνησε μαζί μας.
Με μεγάλο ενθουσιασμό αγκάλιασε αυτή μας την προσέγγιση κι έτσι προχωρήσαμε στην ηχογράφηση, στην οποία συμμετείχαν κορυφαίοι μουσικοί, ήταν μια αξέχαστη στιγμή».
Πριν μερικούς μήνες είχατε κυκλοφορήσει το «Δε φτάνει μόνο ν' αγαπάς» που είχε παίξει στην σειρά του Mega «Η γη της ελιάς» και είχε κάνει εντύπωση όπως και οι δηλώσεις σας για την μοναχική πορεία του καλλιτέχνη σε παλιότερη συνέντευξη.
«Το "Δε φτάνει μόνο ν’ αγαπάς" είναι ένα τραγούδι που καταλάβαμε από το στούντιο ότι θα μας δώσει ώθηση.
Έπαιξε στη «Γη της ελιάς» σε πολύ δυνατές σκηνές, θα ήθελα ειλικρινά να ευχαριστήσω την παραγωγή της σειράς και τους δημιουργούς για την αγάπη που έδειξαν σε αυτό το τραγούδι.
Ναι, πολλές φορές είναι μοναχική η διαδρομή του καλλιτέχνη και δύσκολη, είναι ένας σκληρός χώρος με πολλές απαιτήσεις και μεγάλο ανταγωνισμό, οι άνθρωποι και οι συνεργάτες στους οποίους μπορείς να στηριχτείς είναι συνήθως ελάχιστοι αλλά μ' αυτούς δημιουργείς δεσμούς ζωής, γίνονται οικογένεια».
Από τις εμφανίσεις σας στην Λυρική Σκηνή ως καταξιωμένους δημιουργούς - Ποιες συνεργασίες είναι αυτές που έδωσαν ώθηση στην πορεία σας και σας στιγμάτισαν ως ερμηνεύτρια;
«Όλες οι συνεργασίες μου έδωσαν κάτι ,κάποια γνώση και εμπειρία που με βοήθησε στην μετέπειτα εξέλιξη μου.
Δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποια, όλοι οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάστηκα ήταν σημαντικοί από το Νίκο Κούνδουρο, τον Σταμάτη Κραουνάκη τον Μιχαήλ Μαρμαρινό μέχρι και την συνεργασία μου με την Λυρική σκηνή στην όπερα για παιδιά.
Όλοι μου έδωσαν εφόδια για να πορευτώ και να εξελιχθώ καλλιτεχνικά».
Δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποια, όλοι οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργάστηκα ήταν σημαντικοί από το Νίκο Κούνδουρο, τον Σταμάτη Κραουνάκη τον Μιχαήλ Μαρμαρινό μέχρι και την συνεργασία μου με την Λυρική σκηνή στην όπερα για παιδιά.
Όλοι μου έδωσαν εφόδια για να πορευτώ και να εξελιχθώ καλλιτεχνικά».
Ποιες οι αφορμές για να ακολουθήσετε αυτούς του μουσικούς δρόμους;
«Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που η τέχνη ήταν καθημερινή υπόθεση, από την παραδοσιακή μουσική μέχρι την τζαζ, από την ποίηση μέχρι τα εικαστικά.
Γνώρισα πολύ σημαντικούς ανθρώπους μέσω του πατέρα μου και προσέγγισα τη μουσική με την προτροπή της μητέρας μου.
Το βασικό μου ερέθισμα για να επιλέξω ένα τραγούδι είναι το βίωμα που συνταιριάζει με το στίχο και η συγκίνηση που μου προκαλεί το νόημα του, δεν θα ήθελα να περιορίσω τον εαυτό μου στιλιστικά κάπου, ο λόγος συνήθως με οδηγεί».
Διάβασα σε συνέντευξή σας για τον ξεριζωμό των Ελλήνων από την Πόλη, και ειδικά από τα Πριγκιπόνησα, από όπου κατάγεται η οικογένειά σας - Πείτε μας ΄για το ταξίδι σας στα «πάτρια εδάφη»
«Ήμουν στην εφηβεία όταν έκανα το πρώτο μου ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη μαζί με τον πατέρα μου. Ταξιδέψαμε εκείνη την περίοδο στο νησί της Αντιγόνης, ένα από τα Πριγκηπονήσια και επισκεφθήκαμε το σπίτι που μεγάλωσε.
Ήταν συγκινητικό σταθήκαμε απ’ έξω κι αισθάνθηκα όλη την απώλεια και τον ξεριζωμό που βίωσε ο πατέρας μου σαν να ήμουν εκεί. Χτύπησε την πόρτα και ζήτησε από τους ανθρώπους, που ζουν πλέον εκεί, να περάσουμε μέσα για να μου δείξει το σπίτι του.
Αλλόκοτα συναισθήματά μου ξύπνησε αυτή εμπειρία αλλά και μεγάλη συγκίνηση, γιατί παρόλο που έλειπαν τόσα χρόνια ήταν σαν να μην έχουν φύγει ποτέ, είχαν αφήσει κάτι δικό τους για πάντα εκεί, μια μνήμη αιώνια».
Εντύπωση προκαλεί ότι από 16 ετών βρεθήκατε στο Ηρώδειο
«Ναι, είχα την τύχη να βρεθώ στο Ηρώδειο 16 ετών με την προτροπή του Νίκου Κούνδουρου ο όποιος ανέβαζε μια παράσταση και μου ζήτησε να συμμετέχω.
Ήταν μια έντονη εμπειρία το ότι βρέθηκα στο Ηρώδειο σε τόσο νεαρή ηλικία, είδα για πρώτη φορά πως στήνεται συνολικά μια παράσταση και πόσοι άνθρωποι συμβάλουν γι’αυτό, τεχνικοί, ηχολήπτες κλπ.
Είχα τεράστια χαρά που βρισκόμουν εκεί, μέσα στην καρδιά της δημιουργικής διαδικασίας».
Ήταν μια έντονη εμπειρία το ότι βρέθηκα στο Ηρώδειο σε τόσο νεαρή ηλικία, είδα για πρώτη φορά πως στήνεται συνολικά μια παράσταση και πόσοι άνθρωποι συμβάλουν γι’αυτό, τεχνικοί, ηχολήπτες κλπ.
Είχα τεράστια χαρά που βρισκόμουν εκεί, μέσα στην καρδιά της δημιουργικής διαδικασίας».
Από παραστάσεις του Μαρμαρινού, σε συνεργασία με Στ. Κραουνάκη και Λ. Νικολακοπούλου και εμφανίσεις με Γ. Μαρκόπουλο και Α. Ιωαννίδη ως Πυξ-Λαξ
«Έχω συνεργαστεί με σημαντικούς ανθρώπους της τέχνης και σε ετερόκλητα πράγματα, έχω αποκομίσει στοιχεία από θεατρικές παραστάσεις και έχω συμμετάσχει σε αξιόλογες παραστάσεις, εντός και εκτός Ελλάδας.
Το πιο σημαντικό από αυτές τις συνεργασίες είναι να χτίσεις κάτι δικό σου, μελετώντας πως κινούνται και λειτουργούν καταξιωμένοι καλλιτέχνες».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Θυμάμαι τον Μ. Ελευθερίου να μιλάει για εσάςμε τα καλύτερα λόγια, υποκλινόταν στο ταλέντο σας
«Ο Μάνος Ελευθερίου ήταν για μένα συγγενής.
Είχα την χαρά να συνεργαστώ μαζί του σε δυο άλμπουμ με τους τίτλους «Αυτά τα χείλη» και «Κάψτε το σπίτι», πάνω σε στίχους δικούς του και σε μουσική του Άρη Βλάχου, αυτές νομίζω ότι ήταν και οι τελευταίες του δουλειές.
Είχα την χαρά να συνεργαστώ μαζί του σε δυο άλμπουμ με τους τίτλους «Αυτά τα χείλη» και «Κάψτε το σπίτι», πάνω σε στίχους δικούς του και σε μουσική του Άρη Βλάχου, αυτές νομίζω ότι ήταν και οι τελευταίες του δουλειές.
Ευγενής και αγαπημένος άνθρωπος, ήταν παρόν στις παραστάσεις μας αλλά και στην παρέα μας, πάντα οξυδερκής και με λεπτό χιούμορ.
Είχε γράψει πρωτότυπα κείμενα για κάποιες παραστάσεις μας, τα οποία απήγγειλε ο ίδιος και τα οποία ηχογραφήσαμε κιόλας στο 2ο άλμπουμ που κάναμε μαζί.
Έμαθα πολλά από τον Μανό Ελευθέριου, ένα τεράστιο κεφάλαιο της πολιτιστικής μας ιστορίας, ένας σπάνιος άνθρωπος και η σημαντικότερη ίσως συνάντηση που είχα στην μέχρι τώρα καλλιτεχνική μου πορεία».
Πως βλέπεις την γενικότερη κατάσταση στην ελληνική «μουσική βιομηχανία» και γενικότερα στην Ελλάδα;
«Πάντα ο χώρος μας ήταν δύσκολος, πάντα είχε ανατροπές.
Πιστεύω ότι χρειάζεται πέρα από το ταλέντο, στρατηγική και μία δυνατή προσωπικότητα να σε συντροφεύει σε αυτό τον αγώνα και το σημαντικότερο είναι συνεργάτες. Οι συνεργάτες είναι οικογένεια σου.
Όλες οι εποχές έχουν τις δυσκολίες τους και αν κάτι με στεναχωρεί αυτό είναι ο κακός ανταγωνισμός μεταξύ καλλιτεχνών. Όλοι περνάμε τις ίδιες δυσκολίες, όλοι προσπαθούμε να αγγίξουμε το όνειρο και να το μεταφέρουμε στον κόσμο.
Είναι πολύ ευγενικός σκοπός αυτός και ποσό όμορφο θα ήταν να είμαστε καλοπροαίρετοι και συνεργάσιμοι μεταξύ μας».
Τι να περιμένουμε από εσένα από εδώ και πέρα - Ποια τα ανακοινώσιμα σχέδιά σου;
«Την 1η Δεκεμβρίου θα είμαι στο Half Note jazz club μαζί με τον Άρη Βλάχο και μια παρέα από εξαιρετικούς μουσικούς, έχουμε φτιάξει ένα πολύ ιδιαίτερο πρόγραμμα με ανατρεπτικές διασκευές και ενορχηστρώσεις σε τραγούδια τόσο από το ελληνικό όσο και το ξένο ρεπερτόριο.
Προετοιμάζω όμορφες εκπλήξεις και εμφανίσεις τις οποίες θα μάθετε στο άμεσο μέλλον».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Κλείστε με ευχές για εσένα σε προσωπικό αλλά και επαγγελματικό επίπεδο, και μοίρασε ερωμένες εμπνευσμένες ευχές για τους αναγνώστες μας
«Εύχομαι να είμαι γερή, να δω την κόρη μου να μεγαλώνει όμορφα και να είναι χαρούμενη, να έχω πάντα την μουσική και το τραγούδι να με συντροφεύει, όσο μπορώ και έχω την δύναμη, γιατί είναι πηγή ζωής.
Τέλος εύχομαι σε όλο τον κόσμο να έχει ειρήνη και καθαρή σκέψη, να ακούμε τα μηνύματα της ανθρώπινης ψυχής να είμαστε χαρούμενοι, δημιουργικοί και πάντα ερωτευμένοι με την ζωή».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
