Η Καίτη Ιμπροχώρη στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ: Πρωταγωνιστώ σ' ένα αυστηρά ακατάλληλο παραμύθι ενηλίκων
Η Καίτη Ιμπροχώρη παίζει στην παράσταση «Το Μπαλκόνι» του Jean Genet και μίλησε για τον ρόλο της, το θέατρο, αλλά και την προσωπική της ζωή. Όπως σημειώνει, «η υποκριτική είναι υπεράνω χώρας γιατί το θέατρο είναι υπεράνω όλων»
Γιαννης Ξυνοπουλος
ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ του Jean Genet
Έφτασε η ώρα για τη μεγαλύτερη και πιο φιλόδοξη παραγωγή των «Θεατρίνων Θεατές», που θα παρουσιαστεί στο «Studio Κυψέλης» από την Πέμπτη 2 Μαρτίου και κάθε Πέμπτη και Παρασκευή στις 9 μ.μ. Ένα αυστηρά ακατάλληλο παραμύθι ενηλίκων, με 15μελή θίασο και ζωντανή μουσική επί σκηνής, με την τολμηρή σκηνοθετική ματιά του Γιώργου Λιβανού, σε μουσική του κορυφαίου μαέστρου Μίμη Πλέσσα.Το κολασμένα τολμηρό, πρωτοποριακό ακόμα και στις μέρες μας έργο του Genet αναδημιουργείται από τη Λεία Βιτάλη και μεταφέρεται στη σκηνή του «Studio Κυψέλης», την οποία για τις ανάγκες της παράστασης η Δέσποινα Βολίδη μεταμορφώνει σε έναν υπερπολυτελή οίκο ψευδαισθήσεων. Τη δραματουργική επεξεργασία υπογράφει η Χαρά Μπακονικόλα, η χορογραφία είναι του Άγγελου Χατζή και η καλλιτεχνική επιμέλεια του Γιάννη Σολδάτου. Μια καυστική σάτιρα στην πιο ακριβή παραγωγή που φιλοξενήθηκε ποτέ σε pocket theater! Ένα σπουδαίο, δύσκολο, αιρετικό, απαιτητικό και ποιητικό έργο του οποίου τα δικαιώματα εξασφάλισαν οι Θεατρίνων Θεατές, σε μια πρωτοποριακή αισθησιακή εκδοχή με έναν θίασο all time classic πρωταγωνιστών και άξιους συντελεστές που το απογειώνουν.
Λίγα λόγια για το έργο
Το πολυτελές Μπορντέλο των Ψευδαισθήσεων της Μαντάμ Ίρμα ανοίγει και υποδέχεται τους θαμώνες του σε νύχτες λαγνείας, που ζουν σαν να μην υπάρχει αύριο. Έξω μια επανάσταση καλπάζει και ισοπεδώνει τα πάντα... Τι θα γίνει όταν οι ήρωες κληθούν να πάρουν στην πραγματικότητα τους ρόλους που μια ζωή ονειρεύονταν; Θα αντέξουν την έκθεσή τους στο Μπαλκόνι; Άραγε μετά θα υπάρξει η επιστροφή; Ποια είναι ικανή να γίνει Βασίλισσα; Μια νύχτα που θα καθορίσει τη ζωή των ηρώων που θα κληθούν να ζήσουν αυτό που μια ζωή ονειρεύονταν... Μήπως όμως το όνειρο καταλήξει σε εφιάλτη;Η παράσταση επικεντρώνεται στο παιχνίδι των πολλαπλών ειδώλων από καθρέφτες-κάτοπτρα που φανερώνουν την πολλαπλότητα του εγώ, όπως ακριβώς ο ίδιος ο Genet είχε ορίσει για τους ήρωές του. Ο Γιώργος Λιβανός δούλεψε σκληρά με το εξασκημένο δυναμικό του με την τεχνική του γραμμικού συμβολισμού που αυτός πρεσβεύει στην Ελλάδα και παρουσιάζει τη δική του συγκλονιστική εκδοχή στη σκηνή του Studio Κυψέλης.
Ένα σπουδαίο κοινωνικό πολιτικό έργο, ένα αριστούργημα από τον Ζενέ που υπέστη τα πάνδεινα από την κοινωνία αλλά και από αυτόν η κοινωνία και έγραψε ένα ανατρεπτικό πολιτικό κείμενο, διαχρονικό, καταπληκτικό...
Η Καίτη Ιμπροχώρη μίλησε στο parapolitika.gr και στον Γιάννη Ξυνόπουλο για το θεατρικό έργο «Το Μπαλκόνι» του Jean Genet, όπου συμμετέχει, αλλά και για τη δουλειά της γενικότερα στον χώρο του θεάτρου.
Γνωρίζουμε ότι έχετε ιδιαίτερα αυστηρά κριτήρια στην επιλογή των έργων που συμμετάσχετε. Τι σας έκανε να πείτε το ναι για την παράσταση «Το Μπαλκόνι»του Jean Genet;
«Είμαι στην ομάδα Θεατρίνων Θεατές αρκετά χρόνια, κάνω θέατρο με χαρά αφού μπορώ και το κριτήριο ήταν ένα θαυμάσιο έργο και ένας σκηνοθέτης δημιουργός που το διάλεξε και έχω εμπιστοσύνη τόσο σε αυτόν όσο και στους ξεχωριστούς -ένας κι ένας- συντελεστές και στην εκδοχή της Λείας Βιτάλη. Όλοι οι συνεργάτες και οι συνθήκες ανεβάσματος -κυριολεκτικά υπερπαραγωγή- μου δημιουργούν ασφάλεια. Άλλωστε το ίδρυμα του Genet δεν δίνει την άδεια αν δεν πληρούνται ιδανικά οι συνθήκες ανεβάσματος».Περιγράψτε μας τον ρόλο σας...
«Υποδύομαι μια γυναίκα που αφήνει αυτή τη δουλειά κι αυτό την πονάει πάρα πολύ. Αισθάνεται ότι πρέπει να επαναστατήσει αφήνοντας τους ρόλους που έπαιζε στο Μπορντέλο, δεν είναι πολιτικοποιημένη αλλά ακούει για την επανάσταση που υπάρχει έξω και θέλει και αυτή να επαναστατήσει. Ενσωματώνεται στους επαναστάτες για να ξεφύγει από τη ζωή που έκανε. Είχα την τύχη να παίξω και στην περίφημη παράσταση του Σολωμού την Πόρνη Άλογο αυτόν τον εξαίρετο συμβολικό ρόλο... Άλλωστε όλοι οι ρόλοι του Ζενέ είναι σύμβολο. Χαίρομαι πολύ που παίζω και στη νέα αυτή μοντέρνα εκδοχή, τότε η παράσταση κρίθηκε, εκτιμήθηκε, υμνήθηκε και τώρα παίζω έναν άλλο φυσικά ρόλο μιας άλλης ηλικίας. Τότε η παράσταση ακολούθησε τη ρότα της παράστασης του Μπρουκ του Βολανάκη και έχω την αίσθηση ότι και η σημερινή μας θα είναι μια γερή παράσταση».
Είστε μία από τις πιο αγαπημένες ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου. Θεωρείτε ότι τότε ή τώρα είναι πιο εύκολο να αναδειχθούν τα αληθινά ταλέντα;
«Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω. Και τότε ήταν δύσκολα να προχωρήσεις σωστά χωρίς να προδίδεις τον εαυτό σου. Σήμερα ο ελληνικός κινηματογράφος είναι λίγο πίσω γιατί δεν υπάρχουν τα χρήματα και γιατί η κοινωνική κατάσταση ταλαιπωρεί τους δημιουργούς. Γι' αυτούς τους λόγους τώρα είναι πιο δύσκολα. Προσωπικά έκανα μια εκπληκτική ταινία πέρυσι και παίζω σε μια σειρά. Είμαι μάχιμα ανοικτή στις καλές προτάσεις αν με εξιτάρουν».Απαιτούνται θυσίες για να καταφέρει ένας ηθοποιός να σταθεί και να μεγαλουργήσει στον χώρο του κινηματογράφου ή του θεάτρου;
«Τι εννοούμε θυσίες; Θυσία είναι να είσαι αφοσιωμένος σ' αυτό που θες να κάνεις, να διαβάζεις συνέχεια, να διευρύνεις τις γνώσεις σου, να κάνεις συνέχεια πρόβες. Δεν γίνεται τίποτα χωρίς να δουλεύεις σκληρά. Από την προσωπική μου ζωή δεν στερήθηκα τίποτα. Άλλωστε ζούσα μέχρι πέρυσι με τη μητέρα μου. Η οικογενειακή ζωή συνδυάζεται άριστα με την καλλιτεχνική, αρκεί να ξέρει κανείς τι κάνει, τι επιθυμεί... Εγώ έδινα πάντα προτεραιότητα στα προσωπικά μου».
Θέατρο ή κινηματογράφος; Τι αγαπάτε πιο πολύ;
«Αγαπώ πιο πολύ το θέατρο γιατί υπάρχει μια άμεση συνεχής επαφή και ιδιαίτερα αν παίζεις καλό θέατρο και με ανθρώπους που σ' αρέσουν κι αγαπάς, αυτό είναι τελειότητα».Η γνώμη σας για τα πάμπολλα ελληνικά τηλεοπτικά σίριαλ;
«Θα ήθελα να μη μιμούνται τους ξένους, θα ήθελα να βλέπω την καθημερινότητα τη δικιά μας, που βέβαια έχει αλλάξει. Η κοινωνία έχει αλλάξει από τη δική μου γενιά, αλλά ας πούμε κάποια πράγματα έχουν ταυτότητα, φτιάχνουν και επώνυμους καλλιτέχνες, τους επισημοποιούν για το διάστημα που ο Γουόρχολ όρισε, απλά ας επιβάλουμε και ας δείξουμε τη δική μας αισθητική ποιότητα ζωής. Ότι υπάρχει και κάτι άλλο».Η εποχή του Covid σας επηρέασε ψυχολογικά και επαγγελματικά;
«Όλο τον καλλιτεχνικό κόσμο. Εγώ πρόσεχα, αλλά ευτυχώς δεν σταμάτησα να δουλεύω. Έκανα δυο παραστάσεις, μια ταινία, ακούγοντας τους επιστήμονες πάντα».
Το όνειρό σας ως παιδί, με τι θέλατε να ασχοληθείτε;
«Τι ονειρευόμουν; Κοιτάξτε χορό έκανα, τραγούδι έκανα, πιάνο έκανα. Πήγαινα κατ' αρχήν για τη γαλλική φιλολογία ή γιατρός σαν τον πατέρα μου αλλά κάπου στην εφηβεία βρήκα τον δρόμο μου στο θέατρο γιατί οι άνθρωποι που ταλαιπωρήθηκαν και βρήκαν το θάρρος και μίλησαν. Βγήκαν μπροστά και άνοιξαν έναν δρόμο».Ποια είναι η θέση σας σχετικά με το #metoo που τόσο έχει ταλανίσει το θέατρο;
«Ήταν πολύ σημαντικό αυτό που έγινε, γιατί προμήνυσε το τι πρέπει να γίνεται σε κάθε περίπτωση. Στο δικό μας το επάγγελμα αναλογικά, λίγα γίνονται, απλά προβάλλονται για ευνόητους λόγους. Δεν πουλάει ένα ανάλογο περιστατικό π.χ. σε μια καντίνα. Στη δική μου τη γενιά υπήρχαν κυρίως πειράγματα και φλερτ, ελάχιστα γεγονότα προκλητικής κακοποίησης. Αυτό το φλερτ που σήμερα βέβαια χάθηκε».Έχετε βιώσει κάποιες περίεργες συμπεριφορές στον χώρο της λεγόμενης Show Biz;
«Δεν έχω βιώσει κάτι τέτοιο».Σήμερα υπάρχουν πολλοί ανερχόμενοι νέοι ηθοποιοί. Θεωρείτε ότι τους δίνεται χώρος στις ελληνικές θεατρικές σκηνές και στον ελληνικό κινηματογράφο;
«Είναι εξαίρετη αυτή η γενιά, παίρνει τη δουλειά και τη ζωή στα χεριά της γιατί δυσκολεύουν, σπανίζουν οι προτάσεις σήμερα. Στις μέρες μου ερχόταν ένας μετά τον άλλο οι σκηνοθέτες στο θέατρο και μας έπαιρναν. Σήμερα τα νέα παιδιά παίρνουν τα πράγματα στα χέρια τους με δικές τους ποιοτικές φιλόδοξες δουλειές. Μόνοι με τα χέρια τους».
Πόσο δύσκολο κατά τη γνώμη σας είναι να αναγνωριστεί ένας Έλληνας ηθοποιός στο εξωτερικό;
«Είχαμε και έχουμε, δεν ξέρω αν είναι δύσκολο. Η κάθε χώρα έχει τους δικούς της αλλά όλοι αξίζει να προσπαθήσουν. Άλλωστε τα νέα παιδιά έχουν περισσότερη τόλμη να πάνε προς τα έξω. Η υποκριτική είναι υπεράνω χώρας γιατί το θέατρο είναι υπεράνω όλων».Πείτε μας ένα όνειρό σας που ακόμα δεν έχει πραγματοποιηθεί...
«Δεν κάνω όνειρα. Ευχές κάνω, υγεία για μένα και τους γύρω μου».
ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ του Jean Genet
Συντελεστές:Σκηνοθέτης-σχεδιασμός φωτισμού-στίχοι: Γιώργος Λιβανός
Απόδοση-αναδημιουργία κειμένου: Λεία Βιτάλη
Μετάφραση: Μαίρη Μιχαλάτου
Δραματουργική επεξεργασία: Χαρά Μπακονικόλα
Μουσική basic theme: Μίμης Πλέσσας
Χορογραφία: Άγγελος Χατζής
Σκηνογραφία-κοστούμια: Δέσποινα Βολίδη
Κινηματογράφηση-Καλλιτεχνικός σύμβουλος: Γιάννης Σολδάτος
Μουσική διδασκαλία: Νίκη Γκουντούμη
Φωτογραφίες παράστασης: Zώης Τριανταφύλλου-Σφακιανάκης
Trailer: Αντώνης Μανδρανής
Φωτογραφίες προβών: Γιώργος Λιβανός
Υπεύθυνη θεάτρου: Ζωή Τριανταφυλλίδη
Τεχνική υποστήριξη: Ιπποκράτης Βαφειάδης
Μanager διαφημίσεων: Χρύσα Πολυζώη-Δημήτρης Βασιλειάδης
Video: Χρήστος Λουκάκης
Υποδοχή-εκτέλεση κοστουμιών-βοηθός ενδυματολόγου: Vania Alexandovna
Υπεύθυνος αρχείου: Βασίλης Θεοδώρου
Μarketing manager: Νίκος Σαραφανιάν
Logo παράστασης: ΖώηςΤριανταφύλλου Σφακιανάκης
Πρόγραμμα: Εκδόσεις ΑΙΓΟΚΕΡΩΣ
Επιμέλεια έκδοσης: Έφη Βενιανάκη
Πρωταγωνιστούν:
Καίτη Ιμπροχώρη, Πέπη Οικονομοπούλου, Γιώργος Λιβανός, Γιάννης Τσιώμου, Νίκος Καραγιώργης, Μάνος Χατζηγεωργίου, Νίκος Χαλατζίδης, Μαρία Δρακοπούλου, Σωτήρης Αντωνίου, Μάνος Τσιβιλής, Γιάννος Τριανταφύλου, Ιουλία Φάλλια.Jean Genet στο video wall: o Νίκος Γιάννακας
Έκτακτη εμφάνιση στον ρόλο της Βασίλισσας: Χαριτίνη Καρόλου.
Ζωντανή μουσική επί σκηνής:
Πιάνο: Νίκη ΓκουντούμηΑκορντεόν: Γιάννος Τριανταφύλου
Ηλεκτρική κιθάρα: Σωτήρης Αντωνίου
Κιθάρα: Μάνος Τσιβιλής
Κρουστά: Μαρία Δρακοπούλου
Η παράσταση επιχορηγήθηκε από το ΥΠ.ΠΟ.
ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ του Jean Genet
STUDIO ΚΥΨΕΛΗΣΣπετσοπούλας 9, Κυψέλη - Τηλ.: 210 881 9571
Πρεμιέρα: ΠΕΜΠΤΗ 2 ΜΑΡΤΙΟΥ ΩΡΑ 9 μ.μ.
Παραστάσεις: κάθε Πέμπτη και Παρασκευή στις 9 μ.μ.
Διάρκεια: 120’’ χωρίς διάλειμμα
Εισιτήρια: VIP 23 ευρώ
Γενική είσοδος: 18 Ευρώ
Φοιτητικό - Ανέργων - Υπερηλίκων - ΑΜΕΑ: 12 ευρώ
Ατέλειες ΣΕΗ–ΕΕΣ: 5 ευρώ
Προπώληση: Viva.gr – Ticketservices.gr και στο ταμείο του θεάτρου.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ–ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ: 210 8819571
