Η Γεωργία Ζώη στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ: «Δεν υπάρχει αξιοκρατία στο θέατρο - Επικρατούν το life style, οι followers, και τα τηλεοπτικά ονόματα»
Η παράσταση «Το δάκρυ της Παναγίας - Ένας ύμνος για την Σμύρνη» σε κείμενο Θανάση Σταυρόπουλου και σκηνοθεσία Μενέλαου Τζαβέλλα, με την εκπληκτική ερμηνεία της Γεωργίας Ζώης - Πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία του σύγχρονου θεάτρου η Μήτηρ Θεού ενσαρκώνεται στην σκηνή
Γιαννης Ξυνοπουλος
Λόγω τεράστιας επιτυχίας και αθρόας προσέλευσης των θεατών η παράσταση «Το δάκρυ της Παναγίας - Ένας ύμνος για την Σμύρνη» παίρνει και 4η παράταση και παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα ώρα 21:00 με επιπλέον παραστάσεις λόγω του ιδιαίτερου του θέματος την Μεγάλη Τρίτη και την Μεγάλη Τετάρτη, στο Θέατρο Αλκμήνη.
Θα πρεπει να αναφέρουμε ότι πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία του σύγχρονου θεάτρου η Μήτηρ Θεού ενσαρκώνεται στην σκηνή, σε μια καθηλωτική παράσταση, με απόλυτο σεβασμό από την Γεωργία Ζώη.
Το θεατρικό αυτό έργο είναι μία πρόταση που συνθέτει δύο τόσο διαφορετικές πτυχές της Ιστορίας. Αυτής του Θείου Δράματος, και συγκεκριμένα την πορεία Του Ιησού προς τον Γολγοθά, και τον μαρτυρικό διωγμό των Ελλήνων, και όχι μόνο, από την πολύπαθη Σμύρνη.
Η παράσταση από την πρώτη ημέρα που παρουσιάστηκε στο Θέατρο Αλκμήνη τον Νοέμβριο, έλαβε άριστες κριτικές από το θεατρόφιλο κοινό και κριτικούς, αγαπήθηκε και καταχειροκροτήθηκε στο πάντα κατάμεστο χώρο του θεάτρου και για αυτό τον λόγο παρατείνεται από Δευτέρα 6 Μαρτίου 2023 και κάθε Δευτέρα στις 9 μμ.
Η παράσταση προτείνεται από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και το Ίδρυμα Νεότητας και Οικογένειας, αλλά και από κριτικούς και θεατές.
Το 2022, είχε έναν ιδιαίτερο συμβολισμό μιας και συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από την κορύφωση των γεγονότων της Μικρασιατικής Καταστροφής. Μια θλιβερή επέτειος που έχει αφήσει τραυματικό αποτύπωμα, όχι μόνο στη συνείδηση των απογόνων του Μικρασιατικού Ελληνισμού, αλλά και στο σύνολο των Ελλήνων.
Η Παναγία θα της δείξει την Οδό του Μαρτυρίου του Θεανθρώπου προς τον Γολγοθά. Θα της παρουσιάσει την άκρα πικρία της Μητρός μπροστά στο πέρασμα του Υιού της. Εκεί η Ελπίδα θα κατανοήσει ότι το δράμα Του εμπεριέχεται στο προσωπικό δράμα του καθενός μας ξεχωριστά. Η μεγαλοσύνη της Παναγίας θα της διδάξει ότι η καρτερία και η συγχώρεση είναι αρετές σπουδαιότερες και ισχυρότερες του πόνου. Μπροστά από τα μάτια της Ελπίδας θα παρελάσουν πρόσωπα του Θείου Δράματος, αλλά και της Καταστροφής της Σμύρνης.
Ο Άγιος Ιωάννης, η Μαρία η Μαγδαληνή, ο Ιούδας, ο Πόντιος Πιλάτος, η Μοιχαλίδα, ο Χρυσόστομος Σμύρνης, ο Νουρεντίν Πασάς, αλλά και απλοί άνθρωποι θα παρουσιαστούν και θα μιλήσουν για τα δρώμενα, ενώ ταυτοχρόνως το υμνολόγιο και τα λόγια των Ευαγγελίων της Εκκλησίας και η προφορική μας παράδοση θα πλαισιώνουν τους λόγους των ηρώων.
Έχει συνδυάσει στη ζωή της την Αρχιτεκτονική με το Θέατρο και το Τραγούδι.
Απόφοιτος με άριστα της Αρχιτεκτονικής Σχολής ΕΜΠ και της Δραματικής Σχολής τού Εθνικού Θεάτρου, με πολλά βραβεία και διακρίσεις και στις δύο επαγγελματικές της δραστηριότητες.
Επελέγη από τον Αλέξη Μινωτή και εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Παγκόσμιο Συνέδριο Αρχιτεκτονικής Θεατρικού Χώρου στο Μόναχο το 1978. Συμμετείχε στο 20ό Παγκόσμιο Συνέδριο Αρχιτεκτόνων στο Πεκίνο το 1999 ως μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας. Ήταν εισηγήτρια σε θέματα αρχιτεκτονικής και περιβάλλοντος στο 2ο Ελληνορωσικό Forum, στην Αγία Πετρούπολη το 2010. Από το 2000 έως το 2016 εκλέγεται στην Κεντρική Αντιπροσωπεία, του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας.
Επίσης ασχολείται με το τραγούδι - ιδιαίτερα το παραδοσιακό.
Συμμετείχε στο Διεθνές Διαδικτυακό Φεστιβάλ ΙNDEPENDENT GLOBAL ART FESTIVAL ανάμεσα σε 60 καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο με βυζαντινούς ψαλμούς και παραδοσιακά τραγούδια.
Σημαντική η συνεργασία της με το Βαγγέλη Παπαθανασίου το 1980 με τον οποίο απέδωσε το ηπειρώτικο τραγούδι «Γιάννη μου το μαντίλι σου» με ηλεκτρονική μουσική.
Επίσης συνεργάστηκε με τον Πετρολούκα Χαλικιά και ερμήνευσε το τραγούδι του «Σήκω μάνα» συνοδευόμενη από τον ίδιο με το κλαρίνο του.
Ως ηθοποιός, στη σαρανταπεντάχρονη καλλιτεχνική της πορεία, έχει ερμηνεύσει πρωταγωνιστικούς ρόλους (μεταξύ των οποίων εμβληματικούς ρόλους Αρχαίας Τραγωδίας) σε 60 περίπου θεατρικές παραγωγές, σε 23 κινηματογραφικές ταινίες, σε 18 τηλεοπτικές σειρές και σε συναυλίες και δισκογραφικές ηχογραφήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
•Βραβεύτηκε στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ το 1980 με το βραβείο Β’ Γυναικείου Ρόλου (εξ ημισείας με τη Χρύσα Σπηλιώτη) για την πρώτη της ταινία Ο ΗΛΙΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ του Ντίνου Δημόπουλου.
•Βραβεύτηκε με το Βραβείο ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΩΣ για τη συνολική της προσφορά στο Θέατρο το 2018.
•Βραβεύτηκε δύο φορές από την Unesco το 2018 για την ερμηνεία της στην παράσταση «ΣΟΦΙΑ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ» της Τάνιας Χαροκόπου και το 2019 για την ερμηνεία της στην παράσταση «ΓΑΙΑ» του Γιάννη Φαλκώνη.
•Βραβεύτηκε επίσης από τον Διεθνή Οργανισμό Action Art το 2022 για την ερμηνεία της στην παράσταση ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ της Τάνιας Χαροκόπου.
•Η τελευταία της ταινία HUZUN σε σκηνοθεσία Fay Lellios έχει προκριθεί για τα OSCAR 2023.
•Τιμήθηκε στο Νάσβιλ (Τενεσί) των Ηνωμένων Πολιτειών ως προσωπικότητα του Πολιτισμού και του Θεάτρου στις 27 Μαρτίου 2023, (Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου) στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Women's History Month and World Theater Day από το Hellenic Institute of Cultural Diplomacy-USA's "Daughters of the Muses".
Η Γεωργία Ζώη μίλησε στο parapolitika.gr για την παράσταση, την αρχιτεκτονική, τα σχέδιά της για το μέλλον, το θέατρο, την παράσταση που πρωταγωνιστεί, καθώς και για την αγάπη της για την Τέχνη γενικότερα, και την θάλασσα.
Έχει ειπωθεί, από την Παράδοσή μας, ότι η Παναγία, είναι παρούσα σε όλες τις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας.
Η Παναγία, η Υπέρμαχος Στρατηγός, ήταν παρούσα και στην Άλωση της Πόλης.
Η Παναγία, η Μήτηρ Θεού, για μία ακόμα φορά είναι παρούσα και στην καταστροφή της Σμύρνης! Είναι παρούσα και σε αυτό το τόσο συγκλονιστικό γεγονός της πρόσφατης Ιστορίας μας.
Αυτό ακριβώς πραγματεύεται και το δικό μας έργο. Η Παναγία επισκέπτεται τη Σμύρνη. Μία χαροκαμένη μάνα, η Μήτηρ Θεού, επισκέπτεται μία άλλη χαροκαμένη μάνα για να την παρηγορήσει και να της δώσει δύναμη.
Όντως ο ρόλος της Παναγίας εμφανίζεται πρώτη φορά παγκοσμίως στο θέατρο.
Με εξαίρεση το λειτουργικό δράμα ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΣΧΩΝ αγνώστου θεατρικού συγγραφέα του 2ου ή ακόμη και του 12ου αιώνα!!! Πιθανότατα του Γρηγορίου του Ναζιανζηνού. Το έργο ήταν μία συρραφή από μονολόγους αρχαίων τραγωδιών που εντάχθηκαν στο ΧΡΙΣΤΟ ΠΑΣΧΟΝΤΑ. Με αποτέλεσμα η Παναγία να παρουσιάζεται με ανθρώπινες αδυναμίες. Η Παναγία εκδικητική, η Παναγία με τάσεις αυτοκτονίας! Η Παναγία με μονολόγους από ΕΚΑΒΗ και ΜΗΔΕΙΑ. Αυτή η παράσταση αναβίωσε για ελάχιστες παραστάσεις τον Απρίλιο του 1964 από τον Αλέξη Σολομό με την Άννα Συνοδινού ως Μητέρα του Θεού και τον Πέτρο Φυσσούν ως Ιησού. Η εκκλησία δεν την αποδέχτηκε και κατέβηκε γρήγορα. Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος είχε τότε, με απόφασή της, αποφανθεί ότι «ο Χριστός Πάσχων δεν μπορεί να παιχθεί, γιατί δεν είναι επιτρεπτό να παρουσιάζονται από σκηνής ιερά πρόσωπα». Όμως κατά κοινή ομολογία όλων των μελετητών, αυτό το έργο γράφτηκε για ανάγνωση περισσότερο παρά για να παρασταθεί.
Έτσι κι αλλιώς στο σύγχρονο θέατρο ο ρόλος της Παναγίας εμφανίζεται παγκοσμίως πρώτη φορά επί σκηνής.
Ναι ήταν και δύσκολο και επικίνδυνο εγχείρημα. Το ρίσκο μεγάλο. Μόλις 60 χρόνια πριν δεν ήταν επιτρεπτό τα ιερά πρόσωπα να παρουσιάζονται από σκηνής. Όμως όταν μου ζητήθηκε να ενσαρκώσω την Παναγία δεν το σκέφτηκα καθόλου. Είπα αμέσως "ναι" έχοντας άγνοια κινδύνου.
•της ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
•της ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ και ΒΑΡΗΣ
•της ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΥΡΟΥ
και τη στήριξη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Όταν ήρθαμε σε επαφή με τον Μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεο, μας πρότεινε να ανεβάσουμε την παράσταση στην Παναγία της Τήνου με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 200 χρόνων από την εύρεση της θαυματουργής εικόνας. Αν και η επέτειος ήταν στις 30 Ιανουαρίου και η αρχική ιδέα ήταν να παιχθεί η παράσταση μέσα στο ναό, προτίμησε να παιχτεί το καλοκαίρι στον αύλειο χώρο της Παναγίας της Τήνου για να μπορέσει να τη δει πολύς κόσμος.
Ως προς την παράσταση στον Άγιο Νικόλαο στο "ΣΗΜΕΙΟ ΜΗΔΕΝ" κάτω από τους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη, η πρόταση ήρθε από την Ελληνική Ομογένεια και ιδιαίτερα από την κ. Λούλα Λόη-Αλαφογιάννη, πρόεδρο του Ελληνοαμερικανικού Συμβουλίου Γυναικών (Euro-American Women’s Council – EAWC). Η παράσταση θα δοθεί μέσα στο Ναό που ανακατασκευάστηκε πάνω σε σχέδια του Καλατράβα και λειτούργησε πρώτη φορά πριν μερικούς μήνες, του Αγίου Νικολάου, Φαντάζεστε τη συγκίνησή μας»
Στο θέατρο όμως - συνήθως σε "Off Broadway" χώρους - έχω παίξει σπουδαίους ρόλους σε περίπου 60 παραστάσεις. Τις 45 στα τελευταία 22 χρόνια, το 21ο αιώνα. Υπάρχουν χρονιές που παίζω σε δύο και τρεις παραστάσεις ταυτόχρονα. Εν τούτοις στην τηλεόραση έχω να παίξω 13 ολόκληρα χρόνια. Και μου λείπει πολύ. Ιδίως τα τρία τελευταία χρόνια που οι σειρές γνωρίζουν άνθηση. Νομίζω πως στην ηλικία που βρίσκομαι τώρα και με την εμπειρία μου θα μπορούσα να προσφέρω πολλά.
Ναι, η θάλασσα είναι η προτεραιότητά μου. Γιαυτό το λόγο τα τρία τελευταία χρόνια, 9 μήνες το χρόνο μένω σε ένα σπίτι δίπλα στη θάλασσα. Ξυπνάω το πρωί, πλένω τα δόντια μου και βουτάω στη θάλασσα. Έτσι ξεκινάει η μέρα μου. Μετά πηγαίνω στο αρχιτεκτονικό μου γραφείο στου Παπάγου και ακολουθούν οι υπόλοιπες δραστηριότητές μου, πρόβες, γυρίσματα, θέατρο μέχρι αργά το βράδυ. Η καθημερινή κολύμβηση μου χαρίζει υγεία, ευεξία, ψυχική ευφορία, πνευματική διαύγεια, όρεξη για ζωή, ευκινησία. Εκεί ασκώ το σώμα μου, εμπνέομαι, μαθαίνω τους ρόλους μου, βρίσκω λύσεις και ιδέες αρχιτεκτονικές. Για μένα η θάλασσα είναι η κινητήρια δύναμη, και ναι πιστεύω πως είναι ελίξηριο νεότητας.
•Το 2017 στην παράσταση ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΔΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ της Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ σε σκηνοθεσία Γιάννη Φαλκώνη αποδόθηκε για πρώτη φορά θεατρικά ποιητικό έργο της Ρουκ και για πρώτη φορά στο θέατρο ανεβάσαμε επί σκηνής την ίδια τη συγγραφέα να υποδυθεί τον εαυτό της και να συνομιλεί, να παρακολουθεί και να κρίνει τον εαυτό της, το alter ego της που υποδυόμουν εγώ.
•Το 2018-2019 με τη ΓΑΙΑ του Γιάννη Φαλκώνη επίσης για πρώτη φορά παγκοσμίως όλη η παράσταση διαδραματίζεται μέσα στη θάλασσα. Επί μιάμιση ώρα η θαλασσα είχε μετατραπεί σε σκηνή θεάτρου, εγώ έπαιζα συνέχεια κολυμπώντας έχοντας στην αγκαλιά μου ένα μωρό και οι θεατές παρακολουθούσαν από την ακτή.
•το 2022-2023 με ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία του σύγχρονου θεάτρου εμφανίζεται στη θεατρική σκηνή ως ρόλος η Παναγία.
Επόμενοι στόχοι δύο έργα των οποίων έχουμε ήδη ξεκινήσει πρόβες:
Το ανέβασμα του ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ σε μετάφραση και σκηνοθεσία Γιάννη Φαλκώνη όπου αναλαμβάνω την ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΩΚΕΑΝΙΔΑ και διασκευάζω τα χορικά μετατρέποντάς τα σε ηπειρώτικα μοιρολόγια. Παρών επί σκηνής θα είναι ο ΠΕΤΡΟΛΟΥΚΑΣ ΧΑΛΚΙΑΣ (σε υπέροχους αυτοσχεδιασμούς) και ο Πέτρος Χαλκιάς με το κλαρίνο τους και σε αντίστιξη ο Παναγιώτης Στέφος με τους μουσικούς της ΛΥΡΑΥΛΟΣ (αρχαία ελληνικά μουσικά όργανα) όπου θα «συνομιλούν» ο αρχαίος αυλός με το κλαρίνο και γενικά τα αρχαία μουσικά όργανα με τα σύγχρονα πάνω στην ηπειρώτικη πεντατονία.
Ένας συγκλονιστικός μονόλογος για το trafficking του σπουδαίου Αλβανού ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Odise Plaku από τα Τίρανα σε σκηνοθεσία Γιώτας Κουνδουράκη.
Βεβαίως θα συνεχίζεται κάθε Δευτέρα ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ και μετά το Πάσχα στο Θέατρο Αλκμήνη και ακολουθεί περιοδεία. Εκτάκτως, στο πνεύμα των ημερών, θα έχουμε παραστάσεις και τη ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ (Μεγάλη Δευτέρα, Μεγάλη Τρίτη και Μεγάλη Τετάρτη).
Θα πρεπει να αναφέρουμε ότι πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία του σύγχρονου θεάτρου η Μήτηρ Θεού ενσαρκώνεται στην σκηνή, σε μια καθηλωτική παράσταση, με απόλυτο σεβασμό από την Γεωργία Ζώη.
Το θεατρικό αυτό έργο είναι μία πρόταση που συνθέτει δύο τόσο διαφορετικές πτυχές της Ιστορίας. Αυτής του Θείου Δράματος, και συγκεκριμένα την πορεία Του Ιησού προς τον Γολγοθά, και τον μαρτυρικό διωγμό των Ελλήνων, και όχι μόνο, από την πολύπαθη Σμύρνη.
Η παράσταση από την πρώτη ημέρα που παρουσιάστηκε στο Θέατρο Αλκμήνη τον Νοέμβριο, έλαβε άριστες κριτικές από το θεατρόφιλο κοινό και κριτικούς, αγαπήθηκε και καταχειροκροτήθηκε στο πάντα κατάμεστο χώρο του θεάτρου και για αυτό τον λόγο παρατείνεται από Δευτέρα 6 Μαρτίου 2023 και κάθε Δευτέρα στις 9 μμ.
Η παράσταση προτείνεται από την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αθηνών και το Ίδρυμα Νεότητας και Οικογένειας, αλλά και από κριτικούς και θεατές.
Το 2022, είχε έναν ιδιαίτερο συμβολισμό μιας και συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από την κορύφωση των γεγονότων της Μικρασιατικής Καταστροφής. Μια θλιβερή επέτειος που έχει αφήσει τραυματικό αποτύπωμα, όχι μόνο στη συνείδηση των απογόνων του Μικρασιατικού Ελληνισμού, αλλά και στο σύνολο των Ελλήνων.
Λίγα λόγια για την παράσταση:
Μία γυναίκα, η Ελπίδα, προσπαθεί να βρει τον χαμένο της γιό μέσα στις φλόγες της Σμύρνης. Μία άλλη γυναίκα με έναν νεαρό άντρα της παρουσιάζονται και γίνονται αρωγοί της. Η Ελπίδα δεν μπορεί να κατανοήσει εκείνες τις τραγικές στιγμές που ζει ότι μπροστά της βρίσκονται η Παναγία και ο Άγιος Ιωάννης, ο μαθητής Του. Παρότι εγκλωβισμένη στον προσωπικό της Γολγοθά, η Ελπίδα θα καταλήξει να ακολουθήσει την Παναγία σε ένα διαφορετικό οδοιπορικό όταν πια όλα γύρω της θα είναι χαμένα για την ίδια.Η Παναγία θα της δείξει την Οδό του Μαρτυρίου του Θεανθρώπου προς τον Γολγοθά. Θα της παρουσιάσει την άκρα πικρία της Μητρός μπροστά στο πέρασμα του Υιού της. Εκεί η Ελπίδα θα κατανοήσει ότι το δράμα Του εμπεριέχεται στο προσωπικό δράμα του καθενός μας ξεχωριστά. Η μεγαλοσύνη της Παναγίας θα της διδάξει ότι η καρτερία και η συγχώρεση είναι αρετές σπουδαιότερες και ισχυρότερες του πόνου. Μπροστά από τα μάτια της Ελπίδας θα παρελάσουν πρόσωπα του Θείου Δράματος, αλλά και της Καταστροφής της Σμύρνης.
Ο Άγιος Ιωάννης, η Μαρία η Μαγδαληνή, ο Ιούδας, ο Πόντιος Πιλάτος, η Μοιχαλίδα, ο Χρυσόστομος Σμύρνης, ο Νουρεντίν Πασάς, αλλά και απλοί άνθρωποι θα παρουσιαστούν και θα μιλήσουν για τα δρώμενα, ενώ ταυτοχρόνως το υμνολόγιο και τα λόγια των Ευαγγελίων της Εκκλησίας και η προφορική μας παράδοση θα πλαισιώνουν τους λόγους των ηρώων.
Συνοπτικό Βιογραφικό Γεωργίας Ζώη
Ηθοποιός, Τραγουδίστρια, ΑρχιτέκτωνΈχει συνδυάσει στη ζωή της την Αρχιτεκτονική με το Θέατρο και το Τραγούδι.
Απόφοιτος με άριστα της Αρχιτεκτονικής Σχολής ΕΜΠ και της Δραματικής Σχολής τού Εθνικού Θεάτρου, με πολλά βραβεία και διακρίσεις και στις δύο επαγγελματικές της δραστηριότητες.
Επελέγη από τον Αλέξη Μινωτή και εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Παγκόσμιο Συνέδριο Αρχιτεκτονικής Θεατρικού Χώρου στο Μόναχο το 1978. Συμμετείχε στο 20ό Παγκόσμιο Συνέδριο Αρχιτεκτόνων στο Πεκίνο το 1999 ως μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας. Ήταν εισηγήτρια σε θέματα αρχιτεκτονικής και περιβάλλοντος στο 2ο Ελληνορωσικό Forum, στην Αγία Πετρούπολη το 2010. Από το 2000 έως το 2016 εκλέγεται στην Κεντρική Αντιπροσωπεία, του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας.
Επίσης ασχολείται με το τραγούδι - ιδιαίτερα το παραδοσιακό.
Συμμετείχε στο Διεθνές Διαδικτυακό Φεστιβάλ ΙNDEPENDENT GLOBAL ART FESTIVAL ανάμεσα σε 60 καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο με βυζαντινούς ψαλμούς και παραδοσιακά τραγούδια.
Σημαντική η συνεργασία της με το Βαγγέλη Παπαθανασίου το 1980 με τον οποίο απέδωσε το ηπειρώτικο τραγούδι «Γιάννη μου το μαντίλι σου» με ηλεκτρονική μουσική.
Επίσης συνεργάστηκε με τον Πετρολούκα Χαλικιά και ερμήνευσε το τραγούδι του «Σήκω μάνα» συνοδευόμενη από τον ίδιο με το κλαρίνο του.
Ως ηθοποιός, στη σαρανταπεντάχρονη καλλιτεχνική της πορεία, έχει ερμηνεύσει πρωταγωνιστικούς ρόλους (μεταξύ των οποίων εμβληματικούς ρόλους Αρχαίας Τραγωδίας) σε 60 περίπου θεατρικές παραγωγές, σε 23 κινηματογραφικές ταινίες, σε 18 τηλεοπτικές σειρές και σε συναυλίες και δισκογραφικές ηχογραφήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
•Βραβεύτηκε στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ το 1980 με το βραβείο Β’ Γυναικείου Ρόλου (εξ ημισείας με τη Χρύσα Σπηλιώτη) για την πρώτη της ταινία Ο ΗΛΙΟΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ του Ντίνου Δημόπουλου.
•Βραβεύτηκε με το Βραβείο ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΦΩΣ για τη συνολική της προσφορά στο Θέατρο το 2018.
•Βραβεύτηκε δύο φορές από την Unesco το 2018 για την ερμηνεία της στην παράσταση «ΣΟΦΙΑ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ» της Τάνιας Χαροκόπου και το 2019 για την ερμηνεία της στην παράσταση «ΓΑΙΑ» του Γιάννη Φαλκώνη.
•Βραβεύτηκε επίσης από τον Διεθνή Οργανισμό Action Art το 2022 για την ερμηνεία της στην παράσταση ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ της Τάνιας Χαροκόπου.
•Η τελευταία της ταινία HUZUN σε σκηνοθεσία Fay Lellios έχει προκριθεί για τα OSCAR 2023.
•Τιμήθηκε στο Νάσβιλ (Τενεσί) των Ηνωμένων Πολιτειών ως προσωπικότητα του Πολιτισμού και του Θεάτρου στις 27 Μαρτίου 2023, (Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου) στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Women's History Month and World Theater Day από το Hellenic Institute of Cultural Diplomacy-USA's "Daughters of the Muses".
Η Γεωργία Ζώη μίλησε στο parapolitika.gr για την παράσταση, την αρχιτεκτονική, τα σχέδιά της για το μέλλον, το θέατρο, την παράσταση που πρωταγωνιστεί, καθώς και για την αγάπη της για την Τέχνη γενικότερα, και την θάλασσα.
Γεωργία Ζώη αρχιτέκτονας-μηχανικός, πολεοδόμος, ηθοποιός, ερμηνεύτρια, θεατρική παραγωγός. Ποια από όλες τις ιδιότητές σας πιστεύετε ότι σας εκφράζει περισσότερο;
«Νομίζω η συνισταμένη όλων!! Πιστεύω όμως πως κυρίως στην ιδιότητά μου της ηθοποιού ενυπάρχουν όλες οι άλλες!!! Θεωρώ ότι ο Ηθοποιός πρέπει να έχει σφαιρική παιδεία και εμπειρία»Στην παράσταση «Το δάκρυ της Παναγίας - Ένας ύμνος για την Σμύρνη» ενσαρκώνετε για πρώτη φορά παγκοσμίως στην θεατρική σκηνή την μορφή της Παναγίας. Πώς προέκυψε η δημιουργία μιας τόσο ιδιαίτερης παράστασης;
«Αρχικά υπήρξε η επιθυμία του σκηνοθέτη Μενέλαου Τζαβέλλα και του συγγραφέα Θανάση Σταυρόπουλου να ετοιμάσουν μία παράσταση για την επέτειο των 100 χρόνων από την καταστροφή της Σμύρνης. Έπρεπε να αναζητηθεί ένας άλλος τρόπος, καινούργιος, για να ειπωθούν τα γεγονότα των ημερών εκείνων. Μία καινούργια πρόταση. Και έτσι ήρθε η ιδέα να παραλληλιστεί το Δράμα της Σμύρνης με το Θείο Δράμα. Το θεατρικό αυτό έργο είναι μία πρόταση που συνθέτει δύο τόσο διαφορετικές πτυχές της Ιστορίας. Αυτής του Θείου Δράματος, και συγκεκριμένα την πορεία Του Ιησού προς τον Γολγοθά, και το μαρτυρικό διωγμό των Ελλήνων, από την πολύπαθη Σμύρνη.Έχει ειπωθεί, από την Παράδοσή μας, ότι η Παναγία, είναι παρούσα σε όλες τις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας.
Η Παναγία, η Υπέρμαχος Στρατηγός, ήταν παρούσα και στην Άλωση της Πόλης.
Η Παναγία, η Μήτηρ Θεού, για μία ακόμα φορά είναι παρούσα και στην καταστροφή της Σμύρνης! Είναι παρούσα και σε αυτό το τόσο συγκλονιστικό γεγονός της πρόσφατης Ιστορίας μας.
Αυτό ακριβώς πραγματεύεται και το δικό μας έργο. Η Παναγία επισκέπτεται τη Σμύρνη. Μία χαροκαμένη μάνα, η Μήτηρ Θεού, επισκέπτεται μία άλλη χαροκαμένη μάνα για να την παρηγορήσει και να της δώσει δύναμη.
Όντως ο ρόλος της Παναγίας εμφανίζεται πρώτη φορά παγκοσμίως στο θέατρο.
Με εξαίρεση το λειτουργικό δράμα ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΑΣΧΩΝ αγνώστου θεατρικού συγγραφέα του 2ου ή ακόμη και του 12ου αιώνα!!! Πιθανότατα του Γρηγορίου του Ναζιανζηνού. Το έργο ήταν μία συρραφή από μονολόγους αρχαίων τραγωδιών που εντάχθηκαν στο ΧΡΙΣΤΟ ΠΑΣΧΟΝΤΑ. Με αποτέλεσμα η Παναγία να παρουσιάζεται με ανθρώπινες αδυναμίες. Η Παναγία εκδικητική, η Παναγία με τάσεις αυτοκτονίας! Η Παναγία με μονολόγους από ΕΚΑΒΗ και ΜΗΔΕΙΑ. Αυτή η παράσταση αναβίωσε για ελάχιστες παραστάσεις τον Απρίλιο του 1964 από τον Αλέξη Σολομό με την Άννα Συνοδινού ως Μητέρα του Θεού και τον Πέτρο Φυσσούν ως Ιησού. Η εκκλησία δεν την αποδέχτηκε και κατέβηκε γρήγορα. Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος είχε τότε, με απόφασή της, αποφανθεί ότι «ο Χριστός Πάσχων δεν μπορεί να παιχθεί, γιατί δεν είναι επιτρεπτό να παρουσιάζονται από σκηνής ιερά πρόσωπα». Όμως κατά κοινή ομολογία όλων των μελετητών, αυτό το έργο γράφτηκε για ανάγνωση περισσότερο παρά για να παρασταθεί.
Έτσι κι αλλιώς στο σύγχρονο θέατρο ο ρόλος της Παναγίας εμφανίζεται παγκοσμίως πρώτη φορά επί σκηνής.
Ναι ήταν και δύσκολο και επικίνδυνο εγχείρημα. Το ρίσκο μεγάλο. Μόλις 60 χρόνια πριν δεν ήταν επιτρεπτό τα ιερά πρόσωπα να παρουσιάζονται από σκηνής. Όμως όταν μου ζητήθηκε να ενσαρκώσω την Παναγία δεν το σκέφτηκα καθόλου. Είπα αμέσως "ναι" έχοντας άγνοια κινδύνου.
Έχετε λάβει άριστες κριτικές και η μια παράταση διαδέχεται την άλλη. Ποιο είναι το δυνατό σημείο της παράστασης που τραβάει τους θεατές;
«Η Αλήθεια, η πρωτοτυπία του θέματος, το εξαιρετικό έμμετρο κείμενο, η ιδιαίτερη σκηνοθετική ματιά του Μενέλαου Τζαβέλλα και τέλος οι ερμηνείες μιας ομάδας υπέροχων ηθοποιών. Επιπλέον είναι η συγκίνηση που προκαλεί και η μυσταγωγική ατμόσφαιρα που έχει επιτευχθεί»Ακούσαμε ότι η παράσταση θα παρουσιαστεί στον αύλειο χώρο της εκκλησίας της Παναγίας της Τήνου αλλά και στον Αγιο Νικόλαο στην Νέα Υόρκη. Πώς προέκυψαν αυτές οι προτάσεις;
«Από την αρχή αποταθήκαμε στην Εκκλησία μια και τολμούσαμε ένα τόσο νευραλγικό θέμα!!! Μια και «ακουμπούσαμε» τα Άγια των Αγίων. Καταθέσαμε το κείμενο για να πάρουμε την έγκριση και την ευλογία της!! Η αποδοχή ήταν καθολική. Λάβαμε αμέσως την αιγίδα•της ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ
•της ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΓΛΥΦΑΔΑΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ, ΒΟΥΛΑΣ, ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ και ΒΑΡΗΣ
•της ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΣΥΡΟΥ
και τη στήριξη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Όταν ήρθαμε σε επαφή με τον Μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεο, μας πρότεινε να ανεβάσουμε την παράσταση στην Παναγία της Τήνου με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 200 χρόνων από την εύρεση της θαυματουργής εικόνας. Αν και η επέτειος ήταν στις 30 Ιανουαρίου και η αρχική ιδέα ήταν να παιχθεί η παράσταση μέσα στο ναό, προτίμησε να παιχτεί το καλοκαίρι στον αύλειο χώρο της Παναγίας της Τήνου για να μπορέσει να τη δει πολύς κόσμος.
Ως προς την παράσταση στον Άγιο Νικόλαο στο "ΣΗΜΕΙΟ ΜΗΔΕΝ" κάτω από τους Δίδυμους Πύργους στη Νέα Υόρκη, η πρόταση ήρθε από την Ελληνική Ομογένεια και ιδιαίτερα από την κ. Λούλα Λόη-Αλαφογιάννη, πρόεδρο του Ελληνοαμερικανικού Συμβουλίου Γυναικών (Euro-American Women’s Council – EAWC). Η παράσταση θα δοθεί μέσα στο Ναό που ανακατασκευάστηκε πάνω σε σχέδια του Καλατράβα και λειτούργησε πρώτη φορά πριν μερικούς μήνες, του Αγίου Νικολάου, Φαντάζεστε τη συγκίνησή μας»
Σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη της παράστασης κ. Μενέλαο Τζαβέλλα έχετε δώσει βήμα σε νέους ηθοποιούς. Μέσα από ποια διαδικασία τους ανακαλύψατε, και αν αυτοί ανταποκρίνονται στις προσδοκίες σας.
«Είναι χαρά και ζητούμενο να δίνουμε βήμα σε νέους συναδέλφους. Με την Άννα Μωραΐτου, την Ευτυχία Αργυροπούλου, τον Κωνσταντίνο Νιάρχο και την Αρετή Τσιαμπόκαλου είχε πρόσφατα συνεργαστεί ο Μενέλαος. Με το Σταύρο Βόλκο και τον Πέτρο Τσαπαλιάρη είχα συνεργαστεί εγώ και είχα άριστες εντυπώσεις από τις δυνατότητες τους. Ο Χρήστος Ιντζέογλου, η Ιωάννα Μαρμάρου και η Ελένη Μαρμάρου μας συστήθηκαν από συναδέλφους. Όλοι πάντως πήραν τους ρόλους τους αφού πέρασαν επιτυχώς από κάποια audition. Είναι μία εξαιρετική ομάδα με σφαιρικές γνώσεις και εμπειρία και κυρίως με ΑΓΑΠΗ για το Θέατρο. Είμαστε περήφανοι γι αυτούς».Υπάρχει αξιοκρατία στο θέατρο; Στην επιλογή των ηθοποιών και των συντελεστών προωθούνται οι νέοι καλλιτέχνες; Ποια είναι η γνώμη σας;
«Δυστυχώς δεν υπάρχει αξιοκρατία στο θέατρο. Υπάρχει πολύ μεγαλύτερη προσφορά από τη ζήτηση. Και τελικά επικρατούν οι Δημόσιες Σχέσεις, η οποιασδήποτε μορφής αναγνωρισιμότητα, το life style, οι followers, οι «κολλητοί», οι «δικοί μας» και τα τηλεοπτικά ονόματα. Γίνονται κάποιες auditions, αλλά η πληροφορία αργεί να φτάσει σε όλους. Έχω προσωπική εμπειρία για το θέμα της αξιοκρατίας»Πόσο κατά την γνώμη σας ωφέλησε ή έβλαψε το θέατρο το κίνημα me too;
«Η αλήθεια δεν βλάπτει ποτέ. Ίσα - ίσα εξυγιαίνει το χώρο και αποτρέπει στο μέλλον κακοποιητικές συμπεριφορές.
Έχετε βιώσει περιστατικά κακοποιητικών συμπεριφορών κατά την διάρκεια της καριέρας σας, τόσο στο θέατρο, όσο και στον χώρο της Αρχιτεκτονικής;
«Το γεγονός ότι λόγω της διπλής μου ιδιότητας, της αρχιτέκτονος και της ηθοποιού, δεν ήταν βιοποριστική η ενασχόλησή μου με το θέατρο, μου δημιουργούσε μία ασπίδα προστασίας!! Ωστόσο κατάφερα κάποιες φορές να «ξεφύγω» και μάλιστα στο χώρο της Αρχιτεκτονικής με … απώλειες! Κάποιες σημαντικές Αρχιτεκτονικές Μελέτες»Στο παρελθόν είχατε συμμετάσχει με μεγάλη επιτυχία σε αρκετά τηλεοπτικά σήριαλ. Σας έχει γίνει πρόσφατα κάποια τηλεοπτική πρόταση;
«Δεν μπορώ να πω ότι είμαι "παιδί" της τηλεόρασης. Έχω υπηρετήσει το τραγούδι, το σινεμά και την τηλεόραση σχεδόν ισοδύναμα. Και δεν νομίζω ότι έχω αξιοποιηθεί ανάλογα με τις δυνατότητές μου και στους τρεις αυτούς χώρους.Στο θέατρο όμως - συνήθως σε "Off Broadway" χώρους - έχω παίξει σπουδαίους ρόλους σε περίπου 60 παραστάσεις. Τις 45 στα τελευταία 22 χρόνια, το 21ο αιώνα. Υπάρχουν χρονιές που παίζω σε δύο και τρεις παραστάσεις ταυτόχρονα. Εν τούτοις στην τηλεόραση έχω να παίξω 13 ολόκληρα χρόνια. Και μου λείπει πολύ. Ιδίως τα τρία τελευταία χρόνια που οι σειρές γνωρίζουν άνθηση. Νομίζω πως στην ηλικία που βρίσκομαι τώρα και με την εμπειρία μου θα μπορούσα να προσφέρω πολλά.
Θέατρο, κινηματογράφος, ή τηλεόραση;
«Θέατρο φυσικά. Έχω πει ότι θέλω να πεθάνω στη σκηνή»Μιλήστε μας λίγο για το καθημερινό σας πρόγραμμα. Γνωρίζουμε ότι είστε χειμερινή κολυμβήτρια και δεν αποχωρίζεστε την θάλασσα.
«Αν δεν ανατραπεί το σερί μου για λόγους ανωτέρας βίας, στις 4/4 θα έχω συμπληρώσει 4444 συνεχόμενες μέρες καθημερινής κολύμβησης σε θάλασσες, ποτάμια ή λίμνες. Και θα το γιορτάσω στη θάλασσα με μία τούρτα με 6 κεράκια, όλα τεσσάρια. Φουλ του τέσσερα!!Ναι, η θάλασσα είναι η προτεραιότητά μου. Γιαυτό το λόγο τα τρία τελευταία χρόνια, 9 μήνες το χρόνο μένω σε ένα σπίτι δίπλα στη θάλασσα. Ξυπνάω το πρωί, πλένω τα δόντια μου και βουτάω στη θάλασσα. Έτσι ξεκινάει η μέρα μου. Μετά πηγαίνω στο αρχιτεκτονικό μου γραφείο στου Παπάγου και ακολουθούν οι υπόλοιπες δραστηριότητές μου, πρόβες, γυρίσματα, θέατρο μέχρι αργά το βράδυ. Η καθημερινή κολύμβηση μου χαρίζει υγεία, ευεξία, ψυχική ευφορία, πνευματική διαύγεια, όρεξη για ζωή, ευκινησία. Εκεί ασκώ το σώμα μου, εμπνέομαι, μαθαίνω τους ρόλους μου, βρίσκω λύσεις και ιδέες αρχιτεκτονικές. Για μένα η θάλασσα είναι η κινητήρια δύναμη, και ναι πιστεύω πως είναι ελίξηριο νεότητας.
Χρειάζονται θυσίες κατά την γνώμη σας τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο για να φθάσει κάποιος ψηλά στον χώρο της υποκριτικής;
«Όσες θυσίες χρειάζονται για κάτι που αγαπάς. Χρειάζεται στοχοπροσήλωση, πειθαρχία, επιμονή, υπομονή, καρτερία, μελέτη, εμπειρία, άσκηση, αυτοέλεγχος, αλήθεια και αγάπη, πολλή αγάπη. Αυτά δεν είναι θυσίες. Είναι τρόπος ζωής».Πώς βιώνετε το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών; Πιστεύετε θα αποδοθούν καθ’ολοκληρίαν οι ευθύνες σε όσους εμπλέκονται;
«Μία τραγική απώλεια. Μια Σταύρωση, για να θυμηθώ το ΘΕΙΟ ΔΡΑΜΑ που έρχεται. Όπου υπάρχουν σταυρωτές και εσταυρωμένοι. Μόνο λόγους πονετικούς και παρηγορητικούς έχω για τους γονιούς που έχασαν τα παιδιά τους. Και οι σταυρωτές όποιοι κι αν είναι ας παραδεχτούν το έγκλημά τους και ας μην επιτρέψουν να ξανασυμβεί»
Επόμενος θεατρικός στόχος;
«Θέλω διαρκώς να δοκιμάζω καινούργια πράγματα στο θέατρο. Και αυτό κάνω τα τελευταία χρόνια με άξιους συνοδοιπόρους με όραμα.•Το 2017 στην παράσταση ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ ΔΙΠΡΟΣΩΠΟΙ ΜΟΝΟΛΟΓΟΙ της Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ σε σκηνοθεσία Γιάννη Φαλκώνη αποδόθηκε για πρώτη φορά θεατρικά ποιητικό έργο της Ρουκ και για πρώτη φορά στο θέατρο ανεβάσαμε επί σκηνής την ίδια τη συγγραφέα να υποδυθεί τον εαυτό της και να συνομιλεί, να παρακολουθεί και να κρίνει τον εαυτό της, το alter ego της που υποδυόμουν εγώ.
•Το 2018-2019 με τη ΓΑΙΑ του Γιάννη Φαλκώνη επίσης για πρώτη φορά παγκοσμίως όλη η παράσταση διαδραματίζεται μέσα στη θάλασσα. Επί μιάμιση ώρα η θαλασσα είχε μετατραπεί σε σκηνή θεάτρου, εγώ έπαιζα συνέχεια κολυμπώντας έχοντας στην αγκαλιά μου ένα μωρό και οι θεατές παρακολουθούσαν από την ακτή.
•το 2022-2023 με ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία του σύγχρονου θεάτρου εμφανίζεται στη θεατρική σκηνή ως ρόλος η Παναγία.
Επόμενοι στόχοι δύο έργα των οποίων έχουμε ήδη ξεκινήσει πρόβες:
Το ανέβασμα του ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΔΕΣΜΩΤΗ σε μετάφραση και σκηνοθεσία Γιάννη Φαλκώνη όπου αναλαμβάνω την ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΩΚΕΑΝΙΔΑ και διασκευάζω τα χορικά μετατρέποντάς τα σε ηπειρώτικα μοιρολόγια. Παρών επί σκηνής θα είναι ο ΠΕΤΡΟΛΟΥΚΑΣ ΧΑΛΚΙΑΣ (σε υπέροχους αυτοσχεδιασμούς) και ο Πέτρος Χαλκιάς με το κλαρίνο τους και σε αντίστιξη ο Παναγιώτης Στέφος με τους μουσικούς της ΛΥΡΑΥΛΟΣ (αρχαία ελληνικά μουσικά όργανα) όπου θα «συνομιλούν» ο αρχαίος αυλός με το κλαρίνο και γενικά τα αρχαία μουσικά όργανα με τα σύγχρονα πάνω στην ηπειρώτικη πεντατονία.
Ένας συγκλονιστικός μονόλογος για το trafficking του σπουδαίου Αλβανού ποιητή και θεατρικού συγγραφέα Odise Plaku από τα Τίρανα σε σκηνοθεσία Γιώτας Κουνδουράκη.
Βεβαίως θα συνεχίζεται κάθε Δευτέρα ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ και μετά το Πάσχα στο Θέατρο Αλκμήνη και ακολουθεί περιοδεία. Εκτάκτως, στο πνεύμα των ημερών, θα έχουμε παραστάσεις και τη ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ (Μεγάλη Δευτέρα, Μεγάλη Τρίτη και Μεγάλη Τετάρτη).
Μια ευχή για το μέλλον
«Υγεία, ειρήνη, αδελφοσύνη. Και κάτι ακόμη... Να ελπίζουμε και να ονειρευόμαστε».
