Μια ξεχωριστή Γιορτή της Μητέρας στην ογκολογική μονάδα Παίδων «Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη - Ελπίδα» (Εικόνες)
Τέσσερις γυναίκες που πέρασαν δύσκολα εμπόδια τιμήθηκαν από την Κατερίνα Σακελλαροπούλου και τη Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη
Η μοναδική δύναμη της μητρικής αγάπης, που κάνει τα αδύνατα δυνατά, έλαμψε σε μια συγκινητική εκδήλωση για τη Γιορτή της Μητέρας στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων «Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη-ΕΛΠΙΔΑ», την Παρασκευή 12 Μαΐου 2023, παρουσία της Α.Ε. της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.
Με πρωτοβουλία της Προέδρου του Σωματείου «ΕΛΠΙΔΑ» κυρίας Μαριάννας Β. Βαρδινογιάννη, τέσσερις γυναίκες-σύμβολα μοιράστηκαν τις συγκλονιστικές ιστορίες ζωής τους, και στα πρόσωπά τους τιμήθηκαν όλες οι μητέρες-ηρωίδες της ΕΛΠΙΔΑΣ: Η Οξάνα Γκομπριτσέφσκα από την Ουκρανία που εγκατέλειψε την πατρίδα της, εν μέσω πολέμου, για να μπορέσει να σώσει το παιδί της το οποίο νοσεί από καρκίνο, ήρθε στην χώρα μας, βρήκε καταφύγιο στον Ξενώνα της ΕΛΠΙΔΑΣ και η κόρη της υποβάλλεται σε θεραπεία στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων, η Ελεάννα Τσικνιά, μητέρα της μικρής Ηρώς που νόσησε από σάρκωμα σε ηλικία 3 ετών και πια είναι γερή και μαθήτρια του νηπιαγωγείου, η Άννα Παναγοπούλου, εθελόντρια δότης του Συλλόγου «ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ» που χωρίς να είναι η ίδια μητέρα, βρέθηκε συμβατή με ένα μικρό παιδί, το οποίο έπρεπε να υποβληθεί σε μεταμόσχευση, και χωρίς δεύτερη σκέψη έδωσε αιμοποιητικά κύτταρα για να του σώσει τη ζωή και νιώθει πια δεύτερη μητέρα του, και η Χριστίνα Φυτιλή αποθεραπευμένο παιδί της «ΕΛΠΙΔΑΣ», που ξεπερνώντας με πείσμα και δύναμη όλα τα εμπόδια έχει πια προχωρήσει τη ζωή της, έχει γίνει ζωγράφος και έχει φτιάξει τη δική της οικογένεια με τρία υπέροχα παιδιά.
Οι τέσσερις αυτές γυναίκες διηγήθηκαν τις ιστορίες τους με δάκρυα στα μάτια προσφέροντας ελπίδα και δύναμη σε κάθε μητέρα στέκεται και αγωνίζεται στο πλευρό του παιδιού της. «Σε αυτή την αίθουσα, κάθε μητέρα έχει τη δική της προσωπική ιστορία και διαδρομή, και αυτό που μας ενώνει είναι το πιο βαθύ συναίσθημα: η δίχως όρια αγάπη για τα παιδιά μας. Μια αγάπη που αποτελεί πηγή αστείρευτης δύναμης, με την οποία στεκόμαστε στο πλευρό τους σε κάθε δυσκολία. Πόσο μάλλον όταν τα παιδιά δίνουν μία τόσο άνιση μάχη για τη ζωή τους. Όλες σας, κατέχετε μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου και στα μάτια μας είστε οι πιο σπουδαίες ηρωίδες. Σας ευχαριστώ που αποτελείτε για όλους μας πρότυπα δύναμης και θάρρους και φωτίζετε με το παράδειγμά σας τον δρόμο της ελπίδας» είπε συγκινημένη η κυρία Βαρδινογιάννη.
Παράλληλα, η κυρία Βαρδινογιάννη ευχαρίστησε την Πρόεδρο της Δημοκρατίας για τη σημαντική της στήριξη και συμπαράσταση στον αγώνα κατά του παιδικού καρκίνου, προσφέροντας της ένα συμβολικό αναμνηστικό και τονίζοντας ότι: «Η παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας κοντά μας, μας τιμά ιδιαίτερα και κάνει την ημέρα αυτή ακόμα πιο συμβολική, καθώς έχει αγκαλιάσει όλες τις μανούλες της χώρας μας με μεγάλη ευαισθησία και αγάπη. Είναι δίπλα μας ως μια ανεκτίμητη σύμμαχος του αγώνα μας κατά του παιδικού καρκίνου, αλλά και ως μητέρα η ίδια μιας υπέροχης κόρης. Την ευχαριστώ ολόθερμα που βρίσκεται στο πλευρό μας και στηρίζει τον αγώνα μας».
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου μίλησε από καρδιάς για τον δύσκολο αγώνα των μητέρων της ΕΛΠΙΔΑΣ και συνεχάρη κάθε μια ξεχωριστά για τη δύναμη της ψυχής της. «Ποιος μπορεί από εμάς να σκεφτεί τι περνάει μια μάνα όταν το παιδί της έχει να δώσει μια τέτοια μάχη; Πιστεύω απόλυτα ότι σήμερα είστε εσείς όλες που πρέπει να τιμήσουμε. Σας εύχομαι καλή δύναμη, μακάρι να βγείτε όλες νικήτριες. Είμαι βέβαιη ότι ήδη έχετε νικήσει, γιατί είστε τόσο δυνατές ώστε να σηκώνετε αυτό το φορτίο. Ήταν πραγματικά συγκλονιστικά όσα έζησα σήμερα και είμαι ευτυχής που είμαι εδώ. Να είστε πάντα καλά, να έχετε δύναμη και γρήγορα όλα τα παιδιά στο σπίτι τους».
Μαζί, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η κυρία Βαρδινογιάννη τίμησαν τις τέσσερις γυναίκες με ένα αγαλματίδιο της ΕΛΠΙΔΑΣ και ένα δίπλωμα με λόγια αγάπης για την μητέρα, ως ανάμνηση της συγκινητικής αυτής ημέρας. Παρών στην εκδήλωση ήταν ο κοινός Διοικητής των Νοσοκομείων Πάιδων «Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ» και «Π.&Α. ΚΥΡΙΑΚΟΥ» κύριος Μανώλης Παπασάββας, ο οποίος μίλησε για τις μητέρες της ΕΛΠΙΔΑΣ, τονίζοντας τη σημαντική συμπαράσταση της κυρίας Βαρδινογιάννη και παρουσιάζοντας σημαντικά στοιχεία για την αντιμετώπιση του παιδικού καρκίνου στην χώρα μας: «Σήμερα η ΕΛΠΙΔΑ τιμά όλες τις μητέρες, που στέκονται άγρυπνοι φρουροί στο πλευρό των παιδιών τους δίνοντας μαζί τους ίσως την πιο σκληρή και δύσκολη τους μάχη. Δεν είναι όμως μόνες τους σε όλον αυτόν τον αγώνα, έχουν δίπλα τους όλους εμάς, έχουν δίπλα τους την ΕΛΠΙΔΑ, έχουν στο πλευρό τους μια άλλη μητέρα που εδώ και 33 χρόνια έχει αφιερώσει τη ζωή της σε έναν σκοπό, να κάνει τα πάντα για να νικηθεί ο παιδικός καρκίνος προκειμένου να μην σβήσει κανένα παιδικό χαμόγελο, την κυρία Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη. Και τα έχουμε σχεδόν καταφέρει, από την πρώτη ημέρα λειτουργίας του μοναδικού στη χώρα μας Ογκολογικού Νοσοκομείου έχουν πραγματοποιηθεί 41.792 νοσηλείες, 186.941 ημερήσιες νοσηλείες και συνολικά 1.424 μεταμοσχεύσεις. 3 στα 4 παιδιά θεραπεύονται και μέσα από τις προηγμένες και καινοτόμες θεραπείες που εφαρμόζονται στο Νοσοκομείο μας, όπως οι κυτταρικές και γονιδιακές, σύντομα θα θεραπεύεται και το 4ο παιδί».
Η εκδήλωση έκλεισε μουσικά με τις μητέρες και τα παιδιά του Ξενώνα να παρουσιάζουν μια όμορφη παράσταση, υπό την επιμέλεια της δασκάλας μουσικής του σχολείου της Ογκολογικής Μονάδας, κυρίας ‘Εμης Χάλαρη, και των εκπαιδευτικών του σχολείου του Ξενώνα της «ΕΛΠΙΔΑΣ». Οι ιστορίες των τεσσάρων γυναικών που τιμήθηκαν μέσα από τα δικά τους λόγια που συγκλονίζουν.
Οξάνα Γκομπριτσέφσκα: «Όταν έμαθα πως η Βερόνικα νοσεί ήμουν στην εμπόλεμη ζώνη. Η θεία μου ζούσε στην Ελλάδα και με ενημέρωσε για την πρόθεση της κυρίας Βαρδινογιάννη να βοηθήσει οικογένειες από την Ουκρανία, κι έτσι ήρθαμε εδώ. Δεν υπάρχει μέρα που να μην σας ευχαριστώ, ολόκληρη την οικογένεια της ΕΛΠΙΔΑΣ, για την φροντίδα, για την τρυφερότητα, αυτό που μας κάνετε. Είμαστε τώρα μία οικογένεια που μας δεχτήκανε από την εμπόλεμη περιοχή για να σώσουμε το παιδί μας».
Ελεάννα Τσικνιά: «Θέλω όλες οι μητέρες που είναι σήμερα εδώ να δουν το παιδί μου που είναι γερό, μετά από τόσες δυσκολίες που δεν θα ήθελα να βιώσει καμία άλλη μητέρα και κανένα παιδί, και να πάρουν δύναμη. Να μην χάνουν την ελπίδα τους. Η κόρη μου η Ηρώ είναι η ηρωίδα μου. Τη θαυμάζω για τη δύναμή της. Και θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους ανθρώπους της ΕΛΠΙΔΑΣ. Γιατί εδώ κατάλαβα τι σημαίνει η λέξη μανούλα. Στο μαιευτήριο όταν σου φέρνουν το παιδί σου, σε φωνάζουν με ένα επώνυμο, συνήθως αυτό του πατέρα. Μέσα στην Ογκολογική Μονάδα, όλοι σε φωνάζουν "μανούλα". "Μανούλα είσαι καλά;", "μανούλα χρειάζεσαι κάτι;". Εδώ μέσα κατάλαβα τι σημαίνει αυτή η λέξη».
Άννα Παναγοπούλου: «Όταν ήμουν ακόμα φοιτήτρια έγινα εθελόντρια δότης και αυτό το γεγονός είχε μείνει στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Πριν από λίγους μήνες που ενημερώθηκα πως είμαι συμβατή με ένα παιδάκι που πρέπει να υποβληθεί σε μεταμόσχευση στις ΗΠΑ, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Κάποια χρόνια νωρίτερα είχα χάσει κάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο από αιματολογικό νόσημα και η εικόνα που μου είχε μείνει χαραγμένη τότε ήταν της μητέρας αυτού του ανθρώπου, η οποία δεν μπορούσε να κάνει κάτι για να βοηθήσει το παιδί της, και τότε υποσχέθηκα ότι αν μου δοθεί η ευκαιρία θα κάνω ότι είναι δυνατό για να μην ξαναδώ άλλη μητέρα σε ανάλογη θέση. Και αυτό έκανα. Χωρίς να έχω γνωρίσει αυτό το παιδί, νιώθω σαν να είναι και δικό μου γιατί μέσα στο σώμα του έχει ένα κομμάτι δικό μου που του χάρισε ζωή».
Χριστίνα Φυτιλή: «Η δική μου ιστορία ξεκίνησε το 1995, υποτροπίασα το 2000 αλλά στο τέλος τα κατάφερα. Οι άνθρωποι της ΕΛΠΙΔΑΣ είναι για εμένα δεύτερη οικογένεια. Τα πρώτα χρόνια που ήμουν στο Νοσοκομείο, και ακόμα δεν υπήρχε ο Ξενώνας της ΕΛΠΙΔΑΣ, ο πατέρας μου έμενε στο αυτοκίνητο. Όταν δημιουργήθηκε ο Ξενώνας της ΕΛΠΙΔΑΣ, έγινε το δεύτερο σπίτι μας… Έχω συνέχεια στο μυαλό μου τη δική μου μητέρα που μου έμαθε ότι μπορείς να παίζεις με το παιδί σου, αλλά μέσα σου να κλαις. Όπως έκανε εκείνη με εμένα όταν ήμουν άρρωστη. Σήμερα νιώθω ευλογημένη που κρατώ στην αγκαλιά μου τα τρία μου παιδιά και απέραντη ευγνωμοσύνη για την ΕΛΠΙΔΑ και όσα μου είχε προσφέρει».
Με πρωτοβουλία της Προέδρου του Σωματείου «ΕΛΠΙΔΑ» κυρίας Μαριάννας Β. Βαρδινογιάννη, τέσσερις γυναίκες-σύμβολα μοιράστηκαν τις συγκλονιστικές ιστορίες ζωής τους, και στα πρόσωπά τους τιμήθηκαν όλες οι μητέρες-ηρωίδες της ΕΛΠΙΔΑΣ: Η Οξάνα Γκομπριτσέφσκα από την Ουκρανία που εγκατέλειψε την πατρίδα της, εν μέσω πολέμου, για να μπορέσει να σώσει το παιδί της το οποίο νοσεί από καρκίνο, ήρθε στην χώρα μας, βρήκε καταφύγιο στον Ξενώνα της ΕΛΠΙΔΑΣ και η κόρη της υποβάλλεται σε θεραπεία στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων, η Ελεάννα Τσικνιά, μητέρα της μικρής Ηρώς που νόσησε από σάρκωμα σε ηλικία 3 ετών και πια είναι γερή και μαθήτρια του νηπιαγωγείου, η Άννα Παναγοπούλου, εθελόντρια δότης του Συλλόγου «ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ» που χωρίς να είναι η ίδια μητέρα, βρέθηκε συμβατή με ένα μικρό παιδί, το οποίο έπρεπε να υποβληθεί σε μεταμόσχευση, και χωρίς δεύτερη σκέψη έδωσε αιμοποιητικά κύτταρα για να του σώσει τη ζωή και νιώθει πια δεύτερη μητέρα του, και η Χριστίνα Φυτιλή αποθεραπευμένο παιδί της «ΕΛΠΙΔΑΣ», που ξεπερνώντας με πείσμα και δύναμη όλα τα εμπόδια έχει πια προχωρήσει τη ζωή της, έχει γίνει ζωγράφος και έχει φτιάξει τη δική της οικογένεια με τρία υπέροχα παιδιά.
Οι τέσσερις αυτές γυναίκες διηγήθηκαν τις ιστορίες τους με δάκρυα στα μάτια προσφέροντας ελπίδα και δύναμη σε κάθε μητέρα στέκεται και αγωνίζεται στο πλευρό του παιδιού της. «Σε αυτή την αίθουσα, κάθε μητέρα έχει τη δική της προσωπική ιστορία και διαδρομή, και αυτό που μας ενώνει είναι το πιο βαθύ συναίσθημα: η δίχως όρια αγάπη για τα παιδιά μας. Μια αγάπη που αποτελεί πηγή αστείρευτης δύναμης, με την οποία στεκόμαστε στο πλευρό τους σε κάθε δυσκολία. Πόσο μάλλον όταν τα παιδιά δίνουν μία τόσο άνιση μάχη για τη ζωή τους. Όλες σας, κατέχετε μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου και στα μάτια μας είστε οι πιο σπουδαίες ηρωίδες. Σας ευχαριστώ που αποτελείτε για όλους μας πρότυπα δύναμης και θάρρους και φωτίζετε με το παράδειγμά σας τον δρόμο της ελπίδας» είπε συγκινημένη η κυρία Βαρδινογιάννη.
Παράλληλα, η κυρία Βαρδινογιάννη ευχαρίστησε την Πρόεδρο της Δημοκρατίας για τη σημαντική της στήριξη και συμπαράσταση στον αγώνα κατά του παιδικού καρκίνου, προσφέροντας της ένα συμβολικό αναμνηστικό και τονίζοντας ότι: «Η παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας κοντά μας, μας τιμά ιδιαίτερα και κάνει την ημέρα αυτή ακόμα πιο συμβολική, καθώς έχει αγκαλιάσει όλες τις μανούλες της χώρας μας με μεγάλη ευαισθησία και αγάπη. Είναι δίπλα μας ως μια ανεκτίμητη σύμμαχος του αγώνα μας κατά του παιδικού καρκίνου, αλλά και ως μητέρα η ίδια μιας υπέροχης κόρης. Την ευχαριστώ ολόθερμα που βρίσκεται στο πλευρό μας και στηρίζει τον αγώνα μας».
Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου μίλησε από καρδιάς για τον δύσκολο αγώνα των μητέρων της ΕΛΠΙΔΑΣ και συνεχάρη κάθε μια ξεχωριστά για τη δύναμη της ψυχής της. «Ποιος μπορεί από εμάς να σκεφτεί τι περνάει μια μάνα όταν το παιδί της έχει να δώσει μια τέτοια μάχη; Πιστεύω απόλυτα ότι σήμερα είστε εσείς όλες που πρέπει να τιμήσουμε. Σας εύχομαι καλή δύναμη, μακάρι να βγείτε όλες νικήτριες. Είμαι βέβαιη ότι ήδη έχετε νικήσει, γιατί είστε τόσο δυνατές ώστε να σηκώνετε αυτό το φορτίο. Ήταν πραγματικά συγκλονιστικά όσα έζησα σήμερα και είμαι ευτυχής που είμαι εδώ. Να είστε πάντα καλά, να έχετε δύναμη και γρήγορα όλα τα παιδιά στο σπίτι τους».
Μαζί, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η κυρία Βαρδινογιάννη τίμησαν τις τέσσερις γυναίκες με ένα αγαλματίδιο της ΕΛΠΙΔΑΣ και ένα δίπλωμα με λόγια αγάπης για την μητέρα, ως ανάμνηση της συγκινητικής αυτής ημέρας. Παρών στην εκδήλωση ήταν ο κοινός Διοικητής των Νοσοκομείων Πάιδων «Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ» και «Π.&Α. ΚΥΡΙΑΚΟΥ» κύριος Μανώλης Παπασάββας, ο οποίος μίλησε για τις μητέρες της ΕΛΠΙΔΑΣ, τονίζοντας τη σημαντική συμπαράσταση της κυρίας Βαρδινογιάννη και παρουσιάζοντας σημαντικά στοιχεία για την αντιμετώπιση του παιδικού καρκίνου στην χώρα μας: «Σήμερα η ΕΛΠΙΔΑ τιμά όλες τις μητέρες, που στέκονται άγρυπνοι φρουροί στο πλευρό των παιδιών τους δίνοντας μαζί τους ίσως την πιο σκληρή και δύσκολη τους μάχη. Δεν είναι όμως μόνες τους σε όλον αυτόν τον αγώνα, έχουν δίπλα τους όλους εμάς, έχουν δίπλα τους την ΕΛΠΙΔΑ, έχουν στο πλευρό τους μια άλλη μητέρα που εδώ και 33 χρόνια έχει αφιερώσει τη ζωή της σε έναν σκοπό, να κάνει τα πάντα για να νικηθεί ο παιδικός καρκίνος προκειμένου να μην σβήσει κανένα παιδικό χαμόγελο, την κυρία Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη. Και τα έχουμε σχεδόν καταφέρει, από την πρώτη ημέρα λειτουργίας του μοναδικού στη χώρα μας Ογκολογικού Νοσοκομείου έχουν πραγματοποιηθεί 41.792 νοσηλείες, 186.941 ημερήσιες νοσηλείες και συνολικά 1.424 μεταμοσχεύσεις. 3 στα 4 παιδιά θεραπεύονται και μέσα από τις προηγμένες και καινοτόμες θεραπείες που εφαρμόζονται στο Νοσοκομείο μας, όπως οι κυτταρικές και γονιδιακές, σύντομα θα θεραπεύεται και το 4ο παιδί».
Η εκδήλωση έκλεισε μουσικά με τις μητέρες και τα παιδιά του Ξενώνα να παρουσιάζουν μια όμορφη παράσταση, υπό την επιμέλεια της δασκάλας μουσικής του σχολείου της Ογκολογικής Μονάδας, κυρίας ‘Εμης Χάλαρη, και των εκπαιδευτικών του σχολείου του Ξενώνα της «ΕΛΠΙΔΑΣ». Οι ιστορίες των τεσσάρων γυναικών που τιμήθηκαν μέσα από τα δικά τους λόγια που συγκλονίζουν.
Οξάνα Γκομπριτσέφσκα: «Όταν έμαθα πως η Βερόνικα νοσεί ήμουν στην εμπόλεμη ζώνη. Η θεία μου ζούσε στην Ελλάδα και με ενημέρωσε για την πρόθεση της κυρίας Βαρδινογιάννη να βοηθήσει οικογένειες από την Ουκρανία, κι έτσι ήρθαμε εδώ. Δεν υπάρχει μέρα που να μην σας ευχαριστώ, ολόκληρη την οικογένεια της ΕΛΠΙΔΑΣ, για την φροντίδα, για την τρυφερότητα, αυτό που μας κάνετε. Είμαστε τώρα μία οικογένεια που μας δεχτήκανε από την εμπόλεμη περιοχή για να σώσουμε το παιδί μας».
Ελεάννα Τσικνιά: «Θέλω όλες οι μητέρες που είναι σήμερα εδώ να δουν το παιδί μου που είναι γερό, μετά από τόσες δυσκολίες που δεν θα ήθελα να βιώσει καμία άλλη μητέρα και κανένα παιδί, και να πάρουν δύναμη. Να μην χάνουν την ελπίδα τους. Η κόρη μου η Ηρώ είναι η ηρωίδα μου. Τη θαυμάζω για τη δύναμή της. Και θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους ανθρώπους της ΕΛΠΙΔΑΣ. Γιατί εδώ κατάλαβα τι σημαίνει η λέξη μανούλα. Στο μαιευτήριο όταν σου φέρνουν το παιδί σου, σε φωνάζουν με ένα επώνυμο, συνήθως αυτό του πατέρα. Μέσα στην Ογκολογική Μονάδα, όλοι σε φωνάζουν "μανούλα". "Μανούλα είσαι καλά;", "μανούλα χρειάζεσαι κάτι;". Εδώ μέσα κατάλαβα τι σημαίνει αυτή η λέξη».
Άννα Παναγοπούλου: «Όταν ήμουν ακόμα φοιτήτρια έγινα εθελόντρια δότης και αυτό το γεγονός είχε μείνει στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Πριν από λίγους μήνες που ενημερώθηκα πως είμαι συμβατή με ένα παιδάκι που πρέπει να υποβληθεί σε μεταμόσχευση στις ΗΠΑ, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Κάποια χρόνια νωρίτερα είχα χάσει κάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο από αιματολογικό νόσημα και η εικόνα που μου είχε μείνει χαραγμένη τότε ήταν της μητέρας αυτού του ανθρώπου, η οποία δεν μπορούσε να κάνει κάτι για να βοηθήσει το παιδί της, και τότε υποσχέθηκα ότι αν μου δοθεί η ευκαιρία θα κάνω ότι είναι δυνατό για να μην ξαναδώ άλλη μητέρα σε ανάλογη θέση. Και αυτό έκανα. Χωρίς να έχω γνωρίσει αυτό το παιδί, νιώθω σαν να είναι και δικό μου γιατί μέσα στο σώμα του έχει ένα κομμάτι δικό μου που του χάρισε ζωή».
Χριστίνα Φυτιλή: «Η δική μου ιστορία ξεκίνησε το 1995, υποτροπίασα το 2000 αλλά στο τέλος τα κατάφερα. Οι άνθρωποι της ΕΛΠΙΔΑΣ είναι για εμένα δεύτερη οικογένεια. Τα πρώτα χρόνια που ήμουν στο Νοσοκομείο, και ακόμα δεν υπήρχε ο Ξενώνας της ΕΛΠΙΔΑΣ, ο πατέρας μου έμενε στο αυτοκίνητο. Όταν δημιουργήθηκε ο Ξενώνας της ΕΛΠΙΔΑΣ, έγινε το δεύτερο σπίτι μας… Έχω συνέχεια στο μυαλό μου τη δική μου μητέρα που μου έμαθε ότι μπορείς να παίζεις με το παιδί σου, αλλά μέσα σου να κλαις. Όπως έκανε εκείνη με εμένα όταν ήμουν άρρωστη. Σήμερα νιώθω ευλογημένη που κρατώ στην αγκαλιά μου τα τρία μου παιδιά και απέραντη ευγνωμοσύνη για την ΕΛΠΙΔΑ και όσα μου είχε προσφέρει».