Ευτυχισμένες μέρες, με το πιο γλυκό ψωμί και τη μαγεία του Ονειροχρόνου, συναντούν το Πολιτιστικό Λεωφορείο, χορεύοντας tango Greco, και μας μυούν στο μυστικό των ποταμών της Αττικής, στο 3ο Φεστιβάλ του Λυρικού Νότου, με θέα στο παραλιακό μέτωπο των Δήμων Καλλιθέας, Παλαιού Φαλήρου και Αλίμου.



Για τρίτη χρονιά πραγματοποιούνται οι καλλιτεχνικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ Λυρικός Νότος, με μια σειρά ξεχωριστών μουσικών εκδηλώσεων, για μικρούς και μεγάλους, με ελεύθερη είσοδο. Οι εκδηλώσεις διοργανώνονται από την Εθνική Λυρική Σκηνή με συγχρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω του Συνδέσμου Δήμων Νότιας Αττικής, στο πλαίσιο του ΠΕΠ Αττικής.

Αυλαία στο φετινό Φεστιβάλ Λυρικός Νότος ρίχνει η μεγάλη παραγωγή όπερας «Το μυστικό των ποταμών της Αττικής» του Μηνά Αλεξιάδη, σε σκηνοθεσία Νίκου Διαμαντή, το Σάββατο 22 Ιουλίου, στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο ΚΠΙΣΝ.



Λίγα λόγια για το «Το μυστικό των ποταμών της Αττικής», την όπερα του Μηνά Ι. Αλεξιάδη

Η όπερα αυτή, με υπότιτλο «Οικολογική όπερα Κ 15», είναι το πρώτο μουσικοθεατρικό έργο με θέμα τα ποτάμια και τα ρέματα της Αττικής. Εδώ, οι τρεις φυλακισμένοι-μπαζωμένοι ποταμοί (Ιλισσός, Ηριδανός, Κηφισσός* "τηρείται η γραφή κατά την επιθυμία του συνθέτη") και η νύμφη Καλλιρρόη πρωταγωνιστούν σε προσωπικές και ερωτικές περιπέτειες. Ταλαιπωρούνται από τον «βαρόνο της νύχτας» κύριο Τάκη, αλλά με την καθοδήγηση της θεάς Αθηνάς και έναν χρησμό του μάντη Τειρεσία οδηγούνται στην ανάδυση και απελευθέρωσή τους, μέσα από ένα αισιόδοξο θριαμβευτικό φινάλε.

Για το έργο, τον ρόλο του και την δουλεία του μίλησε στα parapolitika.gr και τον Γιάννη Ξυνόπουλο ο κόντρα τενόρος Νίκος Σπανάτης, όπου ενσαρκώνει τον Μάντη Τειρεσία, στην ξεχωριστή παράσταση «Το μυστικό των ποταμών της Αττικής», την όπερα του Μηνά Ι. Αλεξιάδη.



Μάντης Τειρεσίας φέτος το καλοκαίρι, κι ένας χρησμός: Μιλήστε μας για τον ρόλο σας στην παραγωγή «Το μυστικό των Ποταμών της Αττικής»

Έχω μεγάλη χαρά, που συμμετέχω στην μουσικοχορευτική κωμική όπερα «το Μυστικό των Ποταμών της Αττικής» στο 3ο φεστιβάλ «Λυρικός Νότος», που θα παρουσιαστεί στην κεντρική σκηνή «Σταύρος Νιάρχος», του διακεκριμένου μουσικολόγου και συνθέτη Μηνά Αλεξιάδη, με καταπληκτική μουσική και ο οποίος έχει γράψει και το λιμπρέτο, το οποίο σφύζει από αστείρευτο χιούμορ.

Ερμηνεύω το ρόλο του φημισμένου μάντη Τειρεσία, που στην πιο κρίσιμη χρονική στιγμή της πλοκής της όπερας, εμφανίζεται και προφητεύει, πως η ανάδυση των ποταμών θα συμβεί μέσω των κτιστών κρεβατιών, που λόγω της αγοραίας ερωτικής δραστηριότητας θα προκληθούν τέτοιοι κραδασμοί, καθώς είναι ενωμένα με το έδαφος από την αρχαιότητα, που θα σπάσουν τα θεμέλια, με αποτέλεσμα να πραγματοποιηθεί η θριαμβευτική και λυτρωτική ανάδυση των τριών ποταμών.

Η ιδιότυπη φωνή του κόντρα τενόρου εμπνέει τους σύγχρονους συνθέτες, να γράψουν μουσική στην όπερα για ρόλους ξωτικών, μεταφυσικούς, θεϊκής υπόστασης, εξελίσσοντας δραματουργικά την πλοκή, προσφέροντας στο κοινό, μεταξύ άλλων, ένα ιδιαιτέρως θελκτικό ακρόαμα.



Κόντρα τενόρος, ας μιλήσουμε επιτέλους για το τι σημαίνει και ποια η διαφορά του με τον τενόρο;

Τα τελευταία χρόνια, η φωνή του κόντρα τενόρου είναι αρκετά διαδεδομένη και αποτελεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον όχι μόνο για τον μυημένο φιλόμουσο αλλά και για τον αμύητο. Είναι η ψηλότερη ενήλικη ανδρική φωνή, που τραγουδά με φωνητικό εύρος ψηλότερα από τον τενόρο και έχει ακριβώς όμοια έκταση και εύρος με τη γυναικεία φωνή, όπως της άλτο, της μέτζο σοπράνο και πιο σπάνια της σοπράνο.

Η διαφορά με τη φωνή του τενόρου έγκειται στην έκταση και στο ηχόχρωμα, καθώς η παραγωγή ήχου ενός τενόρου συμβαίνει με τη στηθική φωνή (τη φωνή που μιλά ένας ενήλικας άνδρας), ενώ του κόντρα τενόρου συμβαίνει με το falsetto, την «ψεύτικη φωνή» και την «κεφαλική φωνή». Είναι ο ψηλότερος ήχος που όλοι οι άντρες διαθέτουν (σε στιγμές γέλιου, φωνάζοντας δυνατά και ψηλά, κτλ) και που οι φωνητικές χορδές δονούνται και παράγουν ήχο σε μήκος μικρότερο από το συνηθισμένο. Στην περίπτωση της φωνής αυτής, προφανώς, γίνεται λόγος για μια καλλιεργημένη φωνή.

Ο κόντρα τενόρος θεωρείται μια σπάνια ανδρόγυνη φωνή, «θείο δώρο», όμως πρωτίστως, ο τραγουδιστής που διαθέτει αυτό το είδος φωνής, οφείλει να είναι αυθεντικός και εξίσου ικανός και ισάξιος με τις υπόλοιπες οπερατικές φωνές, να διαθέτει πλούσιο ηχόχρωμα βελούδινο και απροσδόκητα δυναμικό πολλές φορές, με δεξιοτεχνία και ικανότητα, που δεν πρέπει να συγχέεται με την φυσιολογία της φωνής των διάσημων τραγουδιστών «castrati» της εποχής του 17ου και 18ου αιώνα.

Από τα τέλη του 13ου αιώνα έως και το όψιμο Μπαρόκ, η εν λόγω φωνή τραγουδά στην πολυφωνία της Αναγέννησης και στο πρώιμο μπαρόκ. Στα μέσα του 20ου αιώνα, ο κόντρα τενόρος αναβιώνει ξανά πρωταγωνιστώντας στα μεγάλα θέατρα, ερμηνεύει κυρίως ρόλους σε όπερες μπαρόκ, και εμπνέει πολλούς σύγχρονους συνθέτες να γράψουν αποκλειστικά για αυτόν διευρύνοντας το ρεπερτόριο του.


Πως αποφασίζει ένας νέος άνθρωπος στην Ελλάδα τη δεκαετία του ενενήντα να ακολουθήσει ένα δύσκολο μουσικό δρόμο;

Από τις τελευταίες τάξεις του Δημοτικού θυμάμαι να απολαμβάνω, μεταξύ άλλων, τον αγαπημένο μου δίσκο βινυλίου της «Μουσικής των Νερών» του Händel, που μου είχε κάνει δώρο η αδερφή μου, και κατόπιν παρότρυνσης του πατέρα μου, ξεκίνησα την επαφή μου με τη μουσική στη Φιλαρμονική του Δήμου μελετώντας τρομπέτα και συνεχίζοντας ως ενεργό μέλος για δύο σχεδόν δεκαετίες.

Παράλληλα, σπούδαζα στο Ωδείο πιάνο, τρομπέτα, θεωρητικά και αργότερα μονωδία. Την περίοδο της μαθητείας μου, σκοπό είχα να ασχοληθώ επαγγελματικά με το πιάνο ή με την τρομπέτα. Όμως λίγο αργότερα το φλερτ με το κλασικό τραγούδι με κέρδισε και με μεγάλο θαυμασμό παρακολουθούσα όπερα στην Κρατική Τηλεόραση και ζωντανά στην Λυρική Σκηνή, στο Μέγαρο Μουσικής και στο Ηρώδειο.

Δεν δυσκολεύτηκα να ακολουθήσω έναν «μουσικό δρόμο», παρόλο που δεν είχα στην οικογένεια μου κάποιον καλλιτέχνη. Με την εισαγωγή μου στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου, ο «δρόμος» του τραγουδιού είχε πολύ φως και είμαι ευγνώμων, που είχα τη ψυχραιμία, την επιμονή και εμπνευστικούς δασκάλους να τον ακολουθήσω.



Λυρικό τραγούδι στην Ελλάδα - Πως αντιμετωπίζεται το επάγγελμα σας σήμερα; 

Τα τελευταία χρόνια το ελληνικό κοινό παρακολουθεί φανατικά κυρίως τις δημοφιλείς όπερες και σέβεται και θαυμάζει του καλλιτέχνες. Η Εθνική Λυρική Σκηνή έχει εμπλουτίσει το ρεπερτόριο του προγραμματισμού της τόσο στην Κεντρική, όσο και στην Εναλλακτική Σκηνή, με κλασικές και σύγχρονες όπερες, μιούζικαλ, οπερέτες, έργα Ελλήνων συνθετών, παραστάσεις μουσικού θεάτρου.

Αυτό ανεπαίσθητα εκπαιδεύει μεθοδικά σε παραστάσεις υψηλής αισθητικής και ποιότητας το ελληνικό κοινό, που ακολουθεί ανελλιπώς και υποστηρίζει με αμείωτο ενδιαφέρον. Αξίζει να σημειωθεί, πως στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη το κοινό είναι περισσότερο εκπαιδευμένο στην κλασική μουσική και γνωρίζει τα μουσικά έργα, χωρίς να διακόπτει τη ροή του προγράμματος με χειροκροτήματα.

Όταν, όμως, συμβαίνει δεν παύει να είναι κολακευτικό για τον καλλιτέχνη. Και όσον αφορά στο ευρύτερο ελληνικό κοινό που έχει ταυτίσει τη «μουσική» με το εμπορικό τραγούδι και η ιδιωτική τηλεόραση έχει συμβάλει ως προς αυτό, κάθε είδος ακούσματος έχει και το δικό του αντίστοιχο ακροατήριο και δίνει τη δυνατότητα στο θεατή - ακροατή να το αναζητήσει στους αντίστοιχους χώρους.



Για να πετύχεις χρειάζεται ταλέντο ή πείσμα;

Στην αρχή της πορείας μου δεν είχα ως απώτερο στόχο «να πετύχω». Με σαγήνευε απλά το ρεπερτόριο της φωνής του κόντρα τενόρου και απολάμβανα να ακούω και να εμβαθύνω στην εποχή, που αφορούσε αυτό το ρεπερτόριο, είτε της αναγεννησιακής και της μπαρόκ εποχής, είτε της σύγχρονης.

Θεωρώ, πως όταν γίνεται λόγος για «ταλέντο», αφορά στην ικανότητα του καλλιτέχνη να «αντιληφθεί» με απόλυτη σαφήνεια τη μουσική που ερμηνεύει και να τη μοιραστεί με το κοινό, με απόλυτο σεβασμό και υπέρβαση.

Όταν αυτό ενισχύεται με έναν ήχο πλούσιο σε ηχόχρωμα και δυναμική και με την αντίστοιχη υποκριτική ικανότητα, δημιουργείται μια ιδανική ερμηνεία με μουσική αίσθηση και με επιτυχημένη απόδοση του έργου. Στην πορεία ενός καλλιτέχνη απαραίτητος στόχος είναι να γίνεται διαρκώς καλύτερος, να έχει την ανάγκη και την επιθυμία να εξελιχθεί και με αυτή τη σκέψη θα απέδιδα και τη λέξη «πείσμα».



Το ρεπερτόριο σας;

Η φωνή του κόντρα τενόρου είναι η πιο κατάλληλη φωνή για να ταξιδεύει μαγευτικά τους ακροατές, στην εποχή της Αναγέννησης και του Μπαρόκ, καθώς ο ήχος της εν λόγω φωνής ταιριάζει απολύτως στο ευρύ, πλούσιο και σαγηνευτικό αυτό ρεπερτόριο.

Όμως, από τα πρώτα χρόνια των σπουδών μου στο τραγούδι με ενδιέφερε να διευρύνω το ρεπερτόριο μου με ρομαντικά και σύγχρονα έργα διαφορετικού ύφους και ακούσματος, συνθετών όπως Kurt Weill, Philip Glass, Armand Amar, Ariel Ramirez, Jacques Brel, Michael Nyman, Μάνο Χατζιδάκι, Μίκη Θεοδωράκη, Γιάννη Παπαϊωάννου και ακόμα πιο τολμηρά, το θρηνητικό τραγούδι της Ηπείρου «Μαρίολα», απόσπασμα από τη συγκλονιστική «Φόνισσα» του Γιώργου Κουμεντάκη, κ.ά., όπου και έχω απολαύσει.



Μιλήστε μου για την καθημερινότητα σας;

Αγαπώ πολύ το τρέξιμο σε εξωτερικούς χώρους, να οδηγώ και να περνώ χρόνο με τον γάτο μου. Με χαροποιεί ιδιαίτερα να ταξιδεύω εντός και εκτός Ελλάδας, να φωτογραφίζω και να βιντεοσκοπώ με drone πολλά μέρη απολαμβάνοντας κατόπιν την ομορφιά των τοπιών που επισκέφτηκα και να χρησιμοποιώ το υλικό αυτό για να ντύσω οπτικά τις ηχογραφήσεις μου στο διαδίκτυο. Επίσης, απολαμβάνω να ακούω δίσκους βινυλίου με κλασική μουσική, αλλά και της περιόδου των 60s και 70s.



Οι δραστηριότητες στο εγγύς μέλλον.

Το Αύγουστο θα έχω τη χαρά να συμμετέχω στο θεσμό «Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός» του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και στο έργο «BEartH» της Διαμαντίνας Βραχλιώτη στο Κάστρο της Ζακύνθου.

Το φθινόπωρο θα εμφανιστώ στην αναβίωση της όπερας «Στρέλλα» του Μιχάλη Παρασκάκη στο ρόλο του Άλεξ στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και, επίσης, την τρέχουσα χρονιά θα παρουσιάσω τον πρώτο προσωπικό μου δίσκο για την αγγλική δισκογραφική εταιρεία «Ravensbury» που έχω συμπράξει με την οργανίστα Ελένη Κεβεντσίδου, σε έργα των Γιώργου Κουμεντάκη «Φόνισσα», Arvo Pärt «My Hearts in the Highlands», Dieterich Buxtehude «Jubilate Domino», κ.α..



Το μυστικό των ποταμών της Αττικής - Όπερα του Μηνά Ι. Αλεξιάδη

Κατάλληλο για θεατές από 15 ετών και άνω
Ελεύθερη είσοδος 
Προκρατήσεις θέσεων στο Ticketservices.gr
Κατηγορία: Μεγάλες Παραγωγές ΕΛΣ

Πληροφορίες

Οικολογική όπερα Κ 15
Ημ/νιες Παραστάσεων: Σάββατο 22-07-2023 20:30
Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος, Εθνική Λυρική Σκηνή – ΚΠΙΣΝ



Συντελεστές:

Μουσική σύνθεση -ποιητικό κείμενο : Μηνάς Ι. Αλεξιάδης
Μουσική διεύθυνση: Ανδρέας Τσελίκας
Σκηνοθεσία: Νίκος Διαμαντής 
Σκηνικά: Άρτεμις Φλέσσα
Κοστούμια: Άση Δημητρολοπούλου
Χορογραφία: Πιερ Ταβερνιέ 
Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας
Σχεδιασμός Βίντεο: Μιχάλης Μαυρομούστακος
Μουσική προετοιμασία: Σπύρος Σουλαδάκης 
Βοηθός Σκηνοθέτη: Βάσια Ζορμπαλή
Βοηθός Σκηνογράφου: Αγγελική Βασιλοπούλου-Καμπίτση
Βοηθός Ενδυματολόγου: Ιφιγένεια Νταουντάκη
Ηχητικός Σχεδιασμός: Γρηγόρης Κουτσιλιέρης
Στην Β’ Πράξη, τα κομμάτια «Τόσες μέρες, τόσες νύχτες» και «Σκιές και πνεύματα» έχουν ενορχηστρωθεί από τον Γιάννη Σαμπροβαλάκη.

Διανομή:

Ιλισσός: Χρήστος Κεχρής
Ηριδανός: Κώστας Μαυρογένης
Κηφισσός: Γιώργος Ματθαιακάκης
Καλλιρρόη: Μαριάννα Πολυχρονίδη
Κύριος Τάκης: Κώστας Φλωκατούλας
Προϊσταμένη ιατρείου - Θεία Καίτη: Μαργαρίτα Συγγενιώτου
Θεά Αθηνά: Μαργαρίτα Βαρλάμου
Μάντης Τειρεσίας: Νίκος Σπανάτης
Σκιά: Αχιλλέας Χαλδαιάκης



Φωνητικό Σύνολο:

Θάλεια - Ιζαμπέλα και Μάντυ: Σοφία Παπαδημητροπούλου
Ευτέρπη - Αλίνα: Γεωργία Τσετσώνη
Κλειώ - Όλια: Κατερίνα Μποτώνη
Αριστείδης - Άρης: Χρήστος Δεληζώνας
Θεμιστοκλής - Θέμης: Χρήστος Ραμμόπουλος
Νίκανδρος - Νίκος: Ίλυα Αλγκάερ

Ορχηστρικό Σύνολο:

Φλάουτο, άλτο φλάουτο, πίκκολο, φλογέρα: Νίκος Κατριτζιδάκης
Κλαρινέτο, μπάσο κλαρινέτο: Εβελίνα Χαρκοφτάκη
Tρομπέτα, φλικόρνο: Στέλιος Χατζηκαλέας
Κόρνο: Άγγελος Μιχαήλ
Kρουστά: Παναγιώτης Κολιαβασίλης, Ισίδωρος Θύμης
Πιάνο - πλήκτρα: Άλκηστις Ραυτοπούλου
Μαντολίνο, μαντόλα: Άρης Δημητριάδης
Βιολί: Γιάννης Τζιώτης
Βιολοντσέλο: Αλέξανδρος Μποτίνης
Ηλεκτρικό μπάσο: Δημήτρης Παπαλάμπρου