Ο Κώστας Χατζής είναι ένας πολύ δημοφιλής λαϊκός κιθαρωδός και τραγουδοποιός. Είναι διάσημος κυρίως στην Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και στον απόδημο Ελληνισμό. Τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» τον συνάντησαν στην πρεμιέρα του πριν από λίγες ημέρες στην «Οδό Λυσίου», όπου εμφανίζεται μαζί με την κόρη του, Δανιέλα, και τον Γιώργο Κατσαρό. Ο δημοφιλής καλλιτέχνης μιλάει πρώτη φορά για το πώς αισθάνεται που έφτασε 87 χρόνων για να τραγουδήσει στο Ηρώδειο, γιατί αποφάσισε φέτος να μας παρουσιάσει την κόρη του, αλλά και γιατί δεν ασχολείται με την πολιτική.

Μιλήστε μας για τις εμφανίσεις σας στην «Οδό Λυσίου» τη φετινή σεζόν.

Η Πλάκα είναι η περιοχή όπου γεννήθηκα καλλιτεχνικά. Φέτος λοιπόν, μετά από 51 χρόνια, επιστρέφω πάλι στην Πλάκα. Σε έναν καταπληκτικό χώρο, που ονομάζεται «Οδός Λυσίου». Εκεί λοιπόν πρόκειται να πω τραγούδια τα οποία αναφέρονται στα ανθρώπινα δικαιώματα, στο ανθρώπινο καθήκον να καταγγέλλω την Πολιτεία με σεβασμό, αλλά θα λέω και ρομαντικά τραγούδια. Θα συνεργαστώ με τον Γιώργο Κατσαρό, που είναι μια πολύ μεγάλη φυσιογνωμία. Είναι ένας μεγάλος συνθέτης και έχει προσφέρει πάρα πολλά στον χώρο του πολιτισμού.

Με την κόρη σας συνεργάζεστε από τα 12 της. γιατί αποφασίσατε να μας την παρουσιάσετε φέτος;

Η Δανιέλα τραγουδάει από τη στιγμή που γεννήθηκε. Έπρεπε όμως να είναι σε μια ηλικία που να μπορεί να σταθεί μόνη της. Να μη χρειάζεται να έχει δεκανίκι. Τώρα μπορεί να ανοίξει τα φτερά της, χωρίς να κάνει τα λάθη που μπορεί να έκανε σε μικρότερη ηλικία.

Πώς αισθάνεστε που φτάσατε 87 ετών για να τραγουδήσετε στο Ηρώδειο;

Είναι κάτι που το ήθελα. Πέρασαν βέβαια 67 χρόνια για να γίνει. Εγινε όμως! Και γι’ αυτό ευχαριστώ όλους όσοι συνέβαλαν, ο καθένας από τη θέση του, στο να γίνει αυτό. Οπως επίσης ευχαριστώ όλους τους καλεσμένους που με τίμησαν και, πάνω από όλα, τον κόσμο που ήρθε να με ακούσει και μου έδειξε τόσο μεγάλη αγάπη. Να ξέρουν ότι την ίδια αγάπη τη νιώθω και εγώ.

Τι άλλο ετοιμάζετε επαγγελματικά; Και γιατί όταν τραγουδάτε, δεν θέλετε εκείνη την ώρα να σερβίρουν;

Δεν ετοιμάζω ακριβώς. Είναι πολλά πράγματα που έχω γράψει και θα ήθελα σιγά-σιγά να τα παρουσιάσω, όσο μου το επιτρέπει η υγεία μου. Στη συνέχεια, με ρωτάτε γιατί όταν τραγουδάω δεν θέλω να σερβίρουν. Δεν είναι ότι δεν θέλω. Μόνο κατά τη διάρκεια του προγράμματος δεν το θέλω. Και εννοώ το φαγητό. Και γιατί το λέω αυτό; Θα σας φέρω ένα παράδειγμα. Στο θέατρο κατά τη διάρκεια της παράστασης τρώνε οι θεατές; Δεν μπορούν να τρώνε και να παρακολουθούν και την παράσταση. Πώς μπορούν να συνδυαστούν αυτά τα δύο;

Ποια είναι η γνώμη σας για την πολιτική; Γιατί δεν ασχοληθήκατε ποτέ;

Θεωρώ ότι όλα τα συστήματα που έχουν δημιουργηθεί από ανθρώπους είναι προδομένα. Επίσης θεωρώ ότι υπάρχουν άνθρωποι μορφωμένοι που μπορούν να προσφέρουν στον χώρο της πολιτικής περισσότερα πράγματα από εμένα. Εγώ ασχολούμαι με τον δικό μου χώρο, να καταγγέλλω την Πολιτεία με σεβασμό.

Τι ονειρεύεστε για τη Δανιέλα;

Για τη Δανιέλα δεν έχει σημασία τι ονειρεύομαι εγώ, αλλά να πραγματοποιηθούν τα δικά της όνειρα. Εγώ θέλω για το παιδί μου τα όνειρά του να είναι ρεαλιστικά, για να μπορούν να πραγματοποιηθούν. Και πάνω από όλα η Δανιέλα μου και τα άλλα πέντε παιδιά μου, όπως και όλα τα παιδιά του κόσμου, να είναι γερά.

Φωτ.: NDPPHOTO

Δημοσιεύτηκε στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ στις 27/10