Πέθανε την Τετάρτη 27 Δεκεμβρίου 2023, στις 16.30, στον τέταρτο όροφο του νοσοκομείου Μητέρα, μετά από νοσηλεία λίγων εβδομάδων, η κορυφαία εν ζωή Ελληνίδα ποιήτρια, η Μαρία Λαϊνά, γεννημένη στην Πάτρα το 1947.

Η Μαρία Λαϊνά είχε τιμηθεί λίγους μήνες πριν, το καλοκαίρι του 2023, με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Γραμμάτων.

Αν κάποτε πεθάνω,
μην ακούσεις ποτέ πως τάχα «κείμαι ενθάδε»:
εσύ θα με βρεις στην αναπνοή του αγέρα
στο φευγαλέο, παιδικό χαμόγελο.

Αν κάποτε πεθάνω,
μη διαβάσεις ποτέ τ’ όνομά μου σε πέτρα:
εσύ θα ξέρεις να μ’ ακούσεις στον αχό της άνοιξης
και στην επιμονή του ήχου της βροχής.

Αν κάποτε πεθάνω,
μην πιστέψεις ποτέ πως η αγάπη μου τελείωσε:
σκέψου πως θα σε περιμένει
σ’ άλλες αισθήσεις περιγράφοντας την ομορφιά σου.

Θα σε πάρω
όταν νομίσεις πως κανείς δεν σε παραμονεύει πια
εγώ
με το πάθος της ασυμφιλίωτης αγάπης μου
θα σε κυκλώσω ξαφνικά
και θα σε πάρω
άφωνο και σαστισμένο
όταν πιστέψεις πως αλλού ξεχάστηκα
εγώ
με την επιμονή της μνήμης μου
θα δέσω τα χέρια σου με τις ίδιες τους χειρονομίες
και θα σε πάρω να μαρτυρήσεις πόσο πολύ σ’ αγάπησα.

Τότε απ’ τους ανθρώπους θα αθωωθεί η σιωπή μου

Από τη συλλογή «Επέκεινα [Σύνθεση σε τέσσερα μέρη]» (1970), ΣΕ ΤΟΠΟ ΞΕΡΟ, Ποιήματα 1970-2012, Εκδ. Πατάκη, 2015

Συλλυπητήριο μήνυμα της Υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη

Πληροφορούμενη τον θάνατο της Μαρίας Λαϊνά η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη έκανε την ακόλουθη δήλωση:

Η απώλεια της ποιήτριας και θεατρικής συγγραφέα Μαρίας Λαϊνά είναι μία οδυνηρή είδηση. Η μακρά διαδρομή της, μέσα από τη γλώσσα, μια προσωπική περιπέτεια που κράτησε περισσότερα από πενήντα χρόνια, ήταν αφιερωμένη στην ακρίβεια της διατύπωσης, στην πυκνότητα των νοημάτων της, στην αναζήτηση της προσωπικής της αλήθειας και στη συμπόρευση της τέχνης της με τις επιλογές της ζωής της.

Ήταν ξεχωριστό μέλος της λεγόμενης γενιάς του 1970, της γενιάς της αμφισβήτησης, και μια από τις πιο θαρραλέες φωνές του ελληνικού μοντερνισμού. Υπηρέτησε όλα τα είδη του γραπτού λόγου, ενώ έχει υπογράψει και σημαντικές μεταφράσεις. Το δικό της έργο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες, κερδίζοντας την αναγνώριση του μεγάλου κοινού και όχι μόνον των ομοτέχνων της.

Η ποίησή της, λιτή, απέριττη, αποθεώνει το ελάχιστο, καταφέρνοντας να μιλήσει καίρια για την ανθρώπινη περιπέτεια. Ιδιαίτερη και ουσιαστική, πίστευε ότι αν μια πρόζα δεν καταφέρνει το ξάφνιασμα δεν είναι ποίηση. Πολυβραβευμένη. Τη χρονιά που φεύγει τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων, για το σύνολο του έργου της. Πιστεύω ότι ποτέ δεν είναι αργά να το ανακαλύψουμε:

Αν κάποτε πεθάνω,
μην πιστέψεις ποτέ πως η αγάπη μου τελείωσε:
σκέψου πως θα σε περιμένει,
σ' άλλες αισθήσεις περιγράφοντας την ομορφιά σου.

Ας είναι οι στίχοι της η έκφραση της δικής μας ευγνωμοσύνης για όσα μας κατέλειπε. Τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στους οικείους της.