Διxάζει τους κριτικούς το ''Poor Things'' του Γιώργου Λάνθιμου
Η ετυμηγορία των πολιτιστικών σχολιαστών
Φεμινιστικό αριστούργημα ή προσβλητική ανδρική σεξουαλική φαντασίωση τα ''Χαμένα κορμιά''
Σαντυ Τσαντακη
Η ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, που διεκδικεί 11 Oscar με πρωταγωνίστρια μία νεαρή γυναίκα με τον εγκέφαλο ενός βρέφους, διχάζει τους θεατές ανά την υφήλιο. Ο «Guardian» θέτει το ερώτημα για τα «Χαμένα κορμιά» του βραβευμένου Έλληνα σκηνοθέτη: «Πρόκειται για φεμινιστικό αριστούργημα ή για μία προσβλητική ανδρική σεξουαλική φαντασίωση;». Πολιτιστικοί σχολιαστές έδωσαν την ετυμηγορία τους. Μαζί με σπόιλερ.
Σύμφωνα με την παρουσιάστρια του BBC Radio 4 Σαμίρα Αχμέντ «το “Poor Things”, ως προϊόν μυθοπλασίας, μπορεί να εξερευνήσει ό,τι θέλει, αλλά δεν είναι φεμινιστικό. Το γεγονός ότι μια γυναίκα επιλέγει να κάνει κάτι δεν καθιστά την πράξη φεμινιστική. Η αποθέωσή του επιβεβαιώνει ότι ο φεμινισμός έχει ακόμα πολύ δρόμο να διανύσει».
Για την αρχισυντάκτρια του πολιτιστικού τμήματος της εφημερίδας Σαρλότ Χίγκινς «σαφώς δεν προωθεί την παιδοφιλία. Θα μπορούσα κάλλιστα να σκεφτώ ότι η Μήδεια, ο υπέροχος χαρακτήρας του ελληνικού μύθου που σκοτώνει τα ίδια της τα παιδιά, διαγράφει έναν πρακτικό δρόμο προς την εξουσία. Είναι ένας μύθος».
Ο κριτικός κινηματογράφου Ντέιβιντ Τόμσον, πάλι, εντοπίζει «ένα σημείο όπου η Μπέλα Μπάξτερ αναρωτιέται γιατί οι άνθρωποι δεν κάνουν αυτό το πράγμα όλη την ώρα. Εννοεί τη σεξουαλική δράση, την έντονη δραστηριότητα που έχει κυριεύσει αυτή τη νύφη του Φρανκενστάιν. Είχα να νιώσω τέτοιο συναίσθημα από την εποχή του “Πολίτη Κέιν”. Πρόκειται για ταινία για τη γυναικεία απόλαυση, στην οποία οι άνδρες είναι σαν πεταμένα προφυλακτικά».
Η αρθρογράφος Ζόι Ουίλιαμς, τoυ «Guardian» πάλι, υποστηρίζει ότι «αν επρόκειτο για μια mainstream ταινία, διττής ανάγνωσης -θα το εκλάβουν οι θεατές ως παραμύθι για την απόλαυση και τους περιορισμούς ή ως μια, ψυχολογικά μιλώντας, παιδοφιλική φαντασίωση;-, θα έτρεχα μίλια μακριά». Τέλος, από την πλευρά της, η συγγραφέας Βιβ Γκρόσκοπ επισημαίνει πως «είναι μια οπτική υπερπαραγωγή. Η ερμηνεία της Στόουν είναι απαλλαγμένη από ματαιοδοξία και εγωισμό - άξια όλων των βραβείων. Αλλά φεμινισμός αυτό δεν είναι».
Πώς γίνεται το 2024 να πρέπει να πιστέψουμε ότι είναι σοκαριστικό για μια γυναίκα να απολαμβάνει το σεξ;
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»
Σύμφωνα με την παρουσιάστρια του BBC Radio 4 Σαμίρα Αχμέντ «το “Poor Things”, ως προϊόν μυθοπλασίας, μπορεί να εξερευνήσει ό,τι θέλει, αλλά δεν είναι φεμινιστικό. Το γεγονός ότι μια γυναίκα επιλέγει να κάνει κάτι δεν καθιστά την πράξη φεμινιστική. Η αποθέωσή του επιβεβαιώνει ότι ο φεμινισμός έχει ακόμα πολύ δρόμο να διανύσει».
Για την αρχισυντάκτρια του πολιτιστικού τμήματος της εφημερίδας Σαρλότ Χίγκινς «σαφώς δεν προωθεί την παιδοφιλία. Θα μπορούσα κάλλιστα να σκεφτώ ότι η Μήδεια, ο υπέροχος χαρακτήρας του ελληνικού μύθου που σκοτώνει τα ίδια της τα παιδιά, διαγράφει έναν πρακτικό δρόμο προς την εξουσία. Είναι ένας μύθος».
Ο κριτικός κινηματογράφου Ντέιβιντ Τόμσον, πάλι, εντοπίζει «ένα σημείο όπου η Μπέλα Μπάξτερ αναρωτιέται γιατί οι άνθρωποι δεν κάνουν αυτό το πράγμα όλη την ώρα. Εννοεί τη σεξουαλική δράση, την έντονη δραστηριότητα που έχει κυριεύσει αυτή τη νύφη του Φρανκενστάιν. Είχα να νιώσω τέτοιο συναίσθημα από την εποχή του “Πολίτη Κέιν”. Πρόκειται για ταινία για τη γυναικεία απόλαυση, στην οποία οι άνδρες είναι σαν πεταμένα προφυλακτικά».
Η αρθρογράφος Ζόι Ουίλιαμς, τoυ «Guardian» πάλι, υποστηρίζει ότι «αν επρόκειτο για μια mainstream ταινία, διττής ανάγνωσης -θα το εκλάβουν οι θεατές ως παραμύθι για την απόλαυση και τους περιορισμούς ή ως μια, ψυχολογικά μιλώντας, παιδοφιλική φαντασίωση;-, θα έτρεχα μίλια μακριά». Τέλος, από την πλευρά της, η συγγραφέας Βιβ Γκρόσκοπ επισημαίνει πως «είναι μια οπτική υπερπαραγωγή. Η ερμηνεία της Στόουν είναι απαλλαγμένη από ματαιοδοξία και εγωισμό - άξια όλων των βραβείων. Αλλά φεμινισμός αυτό δεν είναι».
Πώς γίνεται το 2024 να πρέπει να πιστέψουμε ότι είναι σοκαριστικό για μια γυναίκα να απολαμβάνει το σεξ;
*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Απογευματινή»
