Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου μάς κάνει εθνικά υπερήφανους όπου κι αν εμφανίζεται, χρόνια τώρα. Βλέπουμε τις φωτογραφίες με πρωταγωνιστή τον ίδιο, αλλά και την αφίσα ακόμη από την τελευταία του παράσταση, που ταξιδεύει παντού, και νιώθουμε ότι ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα σύγχρονο έργο τέχνης σε δράση. Ειδικά τώρα, που ο ταλαντούχος «διεθνής» δηλώνει ότι θα είναι η τελευταία φορά που θα τον δούμε ζωντανά στη σκηνή ως χορευτή, καταλαβαίνουμε γιατί μόλις ανακοινώθηκε πως επιστρέφει με το «ΙΝΚ» στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, τα εισιτήρια έγιναν ανάρπαστα.
Βρίσκεστε σε «ηλεκτρονική σειρά προτεραιότητας»; Περιμένατε 2 ώρες και 54 λεπτά και 55 δευτερόλεπτα για να μη χαθεί η σειρά σας και τελικά (δεν) σταθήκατε τυχεροί; Η προπώληση ξεκίνησε μόλις χθες και το «INK», το δικό του αποτύπωμα με «Μελάνι», … εξαφανίστηκε από την οθόνη. Τον Απρίλιο, από τις 22 μέχρι και τις 26, για πέντε μόλις παραστάσεις, η αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη θα γεμίσει συναισθήματα, ένταση, μελάνι. Λίγο μελάνι ακόμη.
Πρόκειται για έργο φτιαγμένο σαν σκοτεινό όνειρο με θέμα τον πόθο και την ακύρωση. Κάτω από ασταμάτητη βροχή, σ’ ένα πλημμυρισμένο τοπίο ο Παπαϊωάννου, μαζί με τον Σούκα Χορν, ενσαρκώνουν το δίπολο του «ΙΝΚ». Το τελευταίο έργο του (2020) χειροκροτήθηκε σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη -για την ακρίβεια σε 15 χώρες- για έναν χρόνο. Μετά τις διθυραμβικές κριτικές που εισέπραξε, θα ολοκληρώσει τη διεθνή περιοδεία του στο ιστορικό Théâtre de la Ville στο Παρίσι, μόλις ολοκληρωθούν οι παραστάσεις της Αθήνας. Δεν είναι τυχαίο πως το «INK» έχουν παρακολουθήσει μέχρι σήμερα περισσότεροι από 60.000 θεατές.
Ο Παπαϊωάννου αποθεώνεται ως «δημιουργός σκηνικών εικόνων της εποχής μας» και «ο σημαντικότερος Ευρωπαίος χορογράφος». Μια παράσταση «καθηλωτική», «άναρχη»; Όσοι δεν την είδαμε την πρώτη φορά, θα ξέρουμε τον Απρίλιο. Αν «ξεκολλήσει» το σύστημα στην προπώληση.
