Ηλίας Λογοθέτης: Ο Λευκαδίτης ηθοποιός που απογειώθηκε από το Θέατρο Τέχνης στο καλλιτεχνικό στερέωμα
Θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο
Η ζωή και η πορεία του μεγάλου ηθοποιού Ηλία Λογοθέτη
Ο τελευταίος μελωδός της υποκριτικής δεν είναι πια εδώ. Ο βετεράνος της ηθοποιίας Ηλίας Λογοθέτης έφυγε από τη ζωή στα 85. Την είδηση του θανάτου του γνωστοποίησε ο γιος του -επίσης ηθοποιός- Αλέξανδρος Λογοθέτης, που έγραψε σε μια μαύρη σελίδα: «Αντίο, γαλάζια μάτια».
Διαβάστε ακόμα: Ηλίας Λογοθέτης: Η πρόσφατη περιπέτεια της υγείας του, η τελευταία συνέντευξη και η σειρά που συμμετείχε
Glomex Player(40599x1hkkig7d8l, v-czgzl3ga58q9)
Γεννημένος στη Λευκάδα στις 15/4/1939, δύο ετών προσεβλήθη από τύφο. Η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε τόσο, που η οικογένειά του τον θεώρησε νεκρό κι ετοίμασε την κηδεία του! «Ήρθε τελευταία στιγμή και μου έκανε ένεση Ιταλός γιατρός. Δεν αντέδρασα και, σίγουροι πλέον ότι με έχασαν, με έβαλαν στο φερετράκι», περιέγραφε. «Ώρες αργότερα, το νεκρό αυτό πλάσμα, που του είχαν ήδη κλείσει τα μάτια, είπε τη λέξη “νερό”. Και ξεσηκώθηκε ο κόσμος, το σπίτι και η γειτονιά ολόκληρη, κι ακολούθησε πανηγύρι».
Ως παιδί ήταν χαρισματικό, με έμφυτη ικανότητα να αποστηθίζει έργα ολόκληρα και στίχους. «Μεγάλωσα με καντάδες, μαντολινάτες ολόκληρες, με χιλιάδες απελπισμένους έρωτες και το ανέφικτό τους. Με τεράστια ποσοστά χαράς και θλίψης, γλυκιάς θλίψης. Από την ώρα που ξυπνάω, λοιπόν, είμαι σε διάθεση χορευτική. Ακούω πολλή μουσική, τζαζ, όπερα, τραγούδια φυλακισμένων, κλέφτικα».
Από το 1967, που αποφοίτησε, θα έπαιζε σε πολλές παραστάσεις, ενώ στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το ’70 στη «Βαβυλωνία», που τον δόξασε ανά την επικράτεια. Και ως κωμωδός και σε δραματικούς ρόλους, συνεργάστηκε με κορυφαίους θιάσους, όπως των Γιάννη Φέρτη - Ξένιας Καλογεροπούλου, Κάκιας Αναλυτή - Κώστα Ρηγόπουλου, Νίκου Ξανθόπουλου, Θανάση Βέγγου, Άγγελου Αντωνόπουλου - Μιράντας Κουνελάκη, με το «Αμφιθέατρο» του Σπύρου Ευαγγελάτου.
Συμμετείχε σε θεατρικά και στην τηλεόραση, όπως στο ιστορικό «Θέατρο της Δευτέρας» στην ΕΡΤ1. Το 2000 δέχτηκε τα θετικά σχόλια του -εμβληματικού- συγγραφέα Χάρολντ Πίντερ για την ερμηνεία του στο θεατρικό έργο «Νεκρή Ζώνη», σε μια ιστορική ερμηνεία. «Όταν μεταβαίνεις από τον θάνατο στη ζωή, πρέπει να χαρείς αυτό τον χρόνο. Ο άνθρωπος που κοιμάται πολύ, χάνει πολλά».
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που ο κορυφαίος ηθοποιός υπήρξε ανήσυχος. Κάθε στιγμή. Με τα σπινθηροβόλα γαλάζια του, αυτά τα τόσο εκφραστικά μάτια, να περιεργάζονται, να φιλτράρουν τα πάντα, ακούραστα και ασίγαστα. Για να προσφέρει κάθε φορά τον καλύτερό του εαυτό στο πολυπληθές κοινό του, που κάθε φορά τον «απογείωνε» με παρατεταμένο χειροκρότημα. Όσο για τη χήρα του; Η Μαρία Ζαχαρή μοιράστηκε κοινή τους φωτογραφία από το παρελθόν και τα λόγια του Γεώργιου Βιζυηνού ήταν αρκετά για να αντιληφθούν όλοι την κατάστασή της. «Μετεβλήθη εντός μου και ο ρυθμός του κόσμου», ανέφερε.
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή
Διαβάστε ακόμα: Ηλίας Λογοθέτης: Η πρόσφατη περιπέτεια της υγείας του, η τελευταία συνέντευξη και η σειρά που συμμετείχε
Ηλίας Λογοθέτης: Η ζωή και η πορεία του μεγάλου ηθοποιού
Και, όμως, δεν σκεφτόταν να γίνει ηθοποιός. Ελκυόταν περισσότερο από την όπερα. Απόφοιτος του τμήματος Πολιτικών Επιστημών τoυ Παντείου, με έργα ρεπερτορίου, ήρθε σε επαφή με το θέατρο μέσω του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν, απ’ όπου αποφοίτησε το 1967. Ο καλλίφωνος ηθοποιός που εκπαίδευσε το κοινό στον Γεώργιο Βιζυηνό (έπαιξε 12 σεζόν το «Αμάρτημα της μητρός μου») εργαζόταν, τραγουδούσε, έστηνε παραστάσεις μέχρι τέλους. Αστείρευτος, μεθοδικός, εργατικός, δεν επαναπαύτηκε στο ταλέντο του, που, κατά κοινή ομολογία, διέθετε σε περίσσεια.Γεννημένος στη Λευκάδα στις 15/4/1939, δύο ετών προσεβλήθη από τύφο. Η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε τόσο, που η οικογένειά του τον θεώρησε νεκρό κι ετοίμασε την κηδεία του! «Ήρθε τελευταία στιγμή και μου έκανε ένεση Ιταλός γιατρός. Δεν αντέδρασα και, σίγουροι πλέον ότι με έχασαν, με έβαλαν στο φερετράκι», περιέγραφε. «Ώρες αργότερα, το νεκρό αυτό πλάσμα, που του είχαν ήδη κλείσει τα μάτια, είπε τη λέξη “νερό”. Και ξεσηκώθηκε ο κόσμος, το σπίτι και η γειτονιά ολόκληρη, κι ακολούθησε πανηγύρι».
Ως παιδί ήταν χαρισματικό, με έμφυτη ικανότητα να αποστηθίζει έργα ολόκληρα και στίχους. «Μεγάλωσα με καντάδες, μαντολινάτες ολόκληρες, με χιλιάδες απελπισμένους έρωτες και το ανέφικτό τους. Με τεράστια ποσοστά χαράς και θλίψης, γλυκιάς θλίψης. Από την ώρα που ξυπνάω, λοιπόν, είμαι σε διάθεση χορευτική. Ακούω πολλή μουσική, τζαζ, όπερα, τραγούδια φυλακισμένων, κλέφτικα».
Από το 1967, που αποφοίτησε, θα έπαιζε σε πολλές παραστάσεις, ενώ στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το ’70 στη «Βαβυλωνία», που τον δόξασε ανά την επικράτεια. Και ως κωμωδός και σε δραματικούς ρόλους, συνεργάστηκε με κορυφαίους θιάσους, όπως των Γιάννη Φέρτη - Ξένιας Καλογεροπούλου, Κάκιας Αναλυτή - Κώστα Ρηγόπουλου, Νίκου Ξανθόπουλου, Θανάση Βέγγου, Άγγελου Αντωνόπουλου - Μιράντας Κουνελάκη, με το «Αμφιθέατρο» του Σπύρου Ευαγγελάτου.
Συμμετείχε σε θεατρικά και στην τηλεόραση, όπως στο ιστορικό «Θέατρο της Δευτέρας» στην ΕΡΤ1. Το 2000 δέχτηκε τα θετικά σχόλια του -εμβληματικού- συγγραφέα Χάρολντ Πίντερ για την ερμηνεία του στο θεατρικό έργο «Νεκρή Ζώνη», σε μια ιστορική ερμηνεία. «Όταν μεταβαίνεις από τον θάνατο στη ζωή, πρέπει να χαρείς αυτό τον χρόνο. Ο άνθρωπος που κοιμάται πολύ, χάνει πολλά».
Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, που ο κορυφαίος ηθοποιός υπήρξε ανήσυχος. Κάθε στιγμή. Με τα σπινθηροβόλα γαλάζια του, αυτά τα τόσο εκφραστικά μάτια, να περιεργάζονται, να φιλτράρουν τα πάντα, ακούραστα και ασίγαστα. Για να προσφέρει κάθε φορά τον καλύτερό του εαυτό στο πολυπληθές κοινό του, που κάθε φορά τον «απογείωνε» με παρατεταμένο χειροκρότημα. Όσο για τη χήρα του; Η Μαρία Ζαχαρή μοιράστηκε κοινή τους φωτογραφία από το παρελθόν και τα λόγια του Γεώργιου Βιζυηνού ήταν αρκετά για να αντιληφθούν όλοι την κατάστασή της. «Μετεβλήθη εντός μου και ο ρυθμός του κόσμου», ανέφερε.
Δημοσιεύθηκε στην Απογευματινή
