''Χρυσά Λιοντάρια'' στις γυναίκες: Στους εν εξελίξει πολέμους του πλανήτη εστιάζει η φετινή 60ή Μπιενάλε Τέχνης της Βενετίας
Η ελληνική πρόταση στην Μπιενάλε
Δύο Χρυσά Λιοντάρια για τη συνολική προσφορά τους στην τέχνη απονεμήθηκαν σε δύο γυναίκες που παίρνουν πρώτη φορά μέρος στην Μπιενάλε
Περισσότεροι από 300 καλλιτέχνες από 88 χώρες από ολόκληρο τον κόσμο λαμβάνουν μέρος στην 60ή Μπιενάλε της Βενετίας, που άνοιξε επισήμως για το κοινό στις 20/4 με μια εντυπωσιακή τελετή - αν και τα περίπτερα αρκετών συμμετεχόντων είχαν ανοίξει νωρίτερα. Η διοργάνωση, μία από τις μεγαλύτερες και διασημότερες στον κόσμο, υπό τον τίτλο «Stranieri Ovunque - Foreigners Everywhere» («Ξένοι παντού»), θα παρουσιάζεται στα Giardini και το Arsenale έως και τις 24/11/2024, με αναφορές στους εν εξελίξει πολέμους του πλανήτη.
Επιπλέον, δύο Χρυσά Λιοντάρια για τη συνολική προσφορά τους στην τέχνη απονεμήθηκαν σε δύο γυναίκες που παίρνουν πρώτη φορά μέρος στην Μπιενάλε: πρόκειται για την ιταλικής καταγωγής Βραζιλιάνα Άνα Μαρία Μαγιολίνο και την Τουρκάλα Νιλ Γιάλτερ. Ο Αργυρός Λέων απονεμήθηκε στη γεννημένη στη Νιγηρία Βρετανίδα Καρίμα Ασαντού, ενώ ειδική μνεία έγινε στη Λα Κόλα Πομπλέτε από την Αργεντινή, την πρώτη queer καλλιτέχνιδα που παίρνει βραβείο στη Βενετία. Ειδική μνεία υπήρξε και στο περίπτερο του Κοσόβου: η εγκατάσταση της καλλιτέχνιδας Ντουρούντινα Καστράτι «The Echoing Silences of Metal and Skin» πραγματεύεται τη θηλυκοποιημένη εργασία και την ανισότητα στον χώρο εργασίας.
Tip: Η ελληνική πρόταση στην Μπιενάλε αποτελείται από ένα αγροτικό μηχάνημα άρδευσης, το οποίο συντονίζει σε πραγματικό χρόνο τον ήχο, την κινούμενη εικόνα και το φωτιστικό περιβάλλον της εγκατάστασης. Στην ουσία το έργο εξετάζει την εμπειρία ενός πανηγυριού της ηπειρωτικής Ελλάδας, παρακολουθώντας μια διαδρομή από την πλατεία του χωριού έως τις παρυφές του γεωργικού τοπίου που το περιβάλλει.
*Δημοσιεύθηκε στην «Απογευματινή»
Μπιενάλε της Βενετίας: Στην Αυστραλία ο Χρυσός Λέοντας της καλύτερης εθνικής συμμετοχής
Σε μια τελετή που βράβευσε κατά κύριο λόγο γυναίκες δημιουργούς και έδωσε έμφαση στη συλλογικότητα, στη διαφορετικότητα και τη μετα-αποικιοκρατική προσέγγιση της ιστορίας στην τέχνη, η κριτική επιτροπή της 60ής Μπιενάλε της Βενετίας παρέδωσε τον Χρυσό Λέοντα της καλύτερης εθνικής συμμετοχής στην Αυστραλία και συγκεκριμένα στο έργο «Kith and Kin» και χειροκροτήθηκε θερμά. Σε αντίθεση με την κεντρική θεματική της φετινής διοργάνωσης, που διατείνεται πως όλοι είμαστε ξένοι παντού, o καλλιτέχνης Άρτσι Μουρ μεταμόρφωσε το περίπτερο της Αυστραλίας σε έναν τεράστιο γενεαλογικό χάρτη, σχεδιασμένο στο χέρι με κιμωλία, συνδεδεμένο με τα πρώτα έθνη που εκτείνονται σε περισσότερες από 2.400 γενιές και 65.000 χρόνια.Επιπλέον, δύο Χρυσά Λιοντάρια για τη συνολική προσφορά τους στην τέχνη απονεμήθηκαν σε δύο γυναίκες που παίρνουν πρώτη φορά μέρος στην Μπιενάλε: πρόκειται για την ιταλικής καταγωγής Βραζιλιάνα Άνα Μαρία Μαγιολίνο και την Τουρκάλα Νιλ Γιάλτερ. Ο Αργυρός Λέων απονεμήθηκε στη γεννημένη στη Νιγηρία Βρετανίδα Καρίμα Ασαντού, ενώ ειδική μνεία έγινε στη Λα Κόλα Πομπλέτε από την Αργεντινή, την πρώτη queer καλλιτέχνιδα που παίρνει βραβείο στη Βενετία. Ειδική μνεία υπήρξε και στο περίπτερο του Κοσόβου: η εγκατάσταση της καλλιτέχνιδας Ντουρούντινα Καστράτι «The Echoing Silences of Metal and Skin» πραγματεύεται τη θηλυκοποιημένη εργασία και την ανισότητα στον χώρο εργασίας.
Τα εγκαίνια του περιπτέρου της Ελλάδας
Προηγουμένως στις 18/4 πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του περιπτέρου της Ελλάδας, με χαιρετισμούς από τον υφυπουργό Πολιτισμού, Χρίστο Δήμα, και την καλλιτεχνική διευθύντρια του ΕΜΣΤ, Κατερίνα Γρέγου. Το «Ξηρόμερο / Dryland», που εκπροσωπεί την Ελλάδα, είναι ένα συλλογικό έργο σε σύλληψη των Θανάση Δεληγιάννη και Γιάννη Μιχαλόπουλου, με συνδημιουργούς την Έλια Καλογιάννη, τον Γιώργο Κυβερνήτη, τον Κώστα Χαϊκάλη και τον Φώτη Σαγώνα.Tip: Η ελληνική πρόταση στην Μπιενάλε αποτελείται από ένα αγροτικό μηχάνημα άρδευσης, το οποίο συντονίζει σε πραγματικό χρόνο τον ήχο, την κινούμενη εικόνα και το φωτιστικό περιβάλλον της εγκατάστασης. Στην ουσία το έργο εξετάζει την εμπειρία ενός πανηγυριού της ηπειρωτικής Ελλάδας, παρακολουθώντας μια διαδρομή από την πλατεία του χωριού έως τις παρυφές του γεωργικού τοπίου που το περιβάλλει.
*Δημοσιεύθηκε στην «Απογευματινή»