Πολύτιμα θραύσματα από μαρμάρινα αγάλματα, πολυάριθμα κεραμικά αγγεία, αλλά και τμήμα του κύτους του πλοίου που είχε ναυαγήσει στα Αντικύθηρακαι εντοπίστηκε το 1900 ανακάλυψε η φετινή υποβρύχια αποστολή, που πραγματοποιήθηκε από την Ελβετική Αρχαιολογική Σχολή, υπό την εποπτεία της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων. Συγκεκριμένα, οι νέες ανασκαφικές τομές απέδωσαν περίπου 300 αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων 21 θραυσμάτων μαρμάρου (18 από μαρμάρινα αγάλματα), πολυάριθμα θραύσματα και άλλα δομικά στοιχεία του κύτους του πλοίου, και πάνω από 200 θραύσματα κεραμικής.
Έτσι, για πρώτη φορά από την ανακάλυψή του από τους Συμιακούς σφουγγαράδες το 1900, η έρευνα που πραγματοποιήθηκε με επικεφαλής τη δόκτορα Αγγελική Γ. Σίμωσι και τον καθηγητή Αρχαιολογίας Λόρεντζ Μπάουμερ του Πανεπιστημίου της Γενεύης στοχεύει στην καλύτερη κατανόηση του τόπου του περίφημου ναυαγίου και στην επανεξέταση ενός από τα πλουσιότερα φορτία πλοίων της αρχαιότητας. Το πιο σημαντικό φετινό εύρημα είναι ένα δομικό μέρος του κύτους του πλοίου. Πιο συγκεκριμένα, βρέθηκε ένα τμήμα των υφάλων του πλοίου, συμπεριλαμβανομένου μικρού αριθμού συνδεδεμένων ξύλινων σανίδων που σχηματίζουν το εξωτερικό περίβλημα (πέτσωμα) με εγκάρσιες ενισχύσεις (νομείς) στερεωμένες στην αρχική τους θέση, τα οποία συνδέονται με τρόπο που δηλώνει τη μεθοδολογία κατασκευής «πρώτα το κέλυφος» (shell first), με τους αρχικούς συνδέσμους (χάλκινους ήλους) και την εξωτερική προστατευτική μολύβδινη επίστρωση να σώζονται σε άριστη κατάσταση. Χάρη σε αυτό το εύρημα, η ακριβής θέση στον βυθό και ο προσανατολισμός του αρχαίου πλοίου είναι πλέον γνωστά.
Η έρευνα ωστόσο δημιουργεί νέα ερωτήματα. Υπήρχε μόνο ένα πλοίο σε αυτή την αρχαία ναυτική τραγωδία; Πώς ακριβώς συνέβη το ναυάγιο; Τα ανθρώπινα λείψανα ανήκουν σε επιβάτες ή σε μέλη του πληρώματος; Τα νέα ναυπηγικά δεδομένα και οι εργαστηριακές αναλύσεις που έχουν προγραμματιστεί αναμένεται να ρίξουν περισσότερο φως σε όλα αυτά.
