Δήλος: "Σε 50 χρόνια δεν θα υπάρχει!" - "Καμπανάκι" από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών

Δεύτερη Δήλος δεν υπάρχει», έχει δηλώσει μία γυναίκα που έχει αφιερωθεί στην ιστορία του νησιού, η Βερονίκ Σανκόφσκι, ως επικεφαλής της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών. Και τώρα που, σύμφωνα με τους ερευνητές, η μικροσκοπική βραχώδης γη θα βρεθεί κάτω από το νερό σε λίγες δεκαετίες από σήμερα, το καμπανάκι δεν θα μπορούσε να είναι πιο εκκωφαντικό.

Είναι η στιγμή που η πραγματικότητα θυμίζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Κι όμως το σενάριο για τον αργό θάνατο της Δήλου μοιάζει πιο ρεαλιστικό από ποτέ. Πώς μπορούμε άραγε να σώσουμε «το πιο ιερό από όλα τα νησιά»; «Η Δήλος είναι καταδικασμένη να εξαφανιστεί σε περίπου 50 χρόνια», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων η Βερονίκ Σανκόφσκι.

Το νησί έγινε γνωστό ως σημαντικός τόπος στην ελληνική μυθολογία. Ως η γενέτειρα του Απόλλωνα, του θεού του ήλιου, και της δίδυμης αδελφής του Άρτεμης, της θεάς της σελήνης. Μέχρι τον 9ο αιώνα π.Χ. η Δήλος είχε καθιερωθεί ως απολλώνιο ιερό, με προσκυνητές που ταξίδευαν από την Ελλάδα για να το επισκεφθούν ως κόμβο θαλάσσιου εμπορίου. Ως αρχαιολογικός χώρος η Δήλος είναι «εξαιρετικά εκτεταμένη και πλούσια». Κι όμως, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας λόγω της κλιματικής αλλαγής θέτει σε κίνδυνο την αρχαία τοποθεσία. Οι ερευνητές που μελετούν τη Δήλο τα τελευταία 150 χρόνια αποκάλυψαν ζημιές που έχουν ήδη γίνει.


Το νησί «βυθίζεται σταδιακά» εξαιτίας «των κινήσεων των τεκτονικών πλακών στην περιοχή», σύμφωνα με το περιοδικό «Newsweek». Ως δημοφιλής τουριστικός προορισμός, η μεγάλη επισκεψιμότητα επιδεινώνει το πρόβλημα, καθώς οι επισκέπτες συχνά περνούν μέσα από απαγορευμένες περιοχές, επιταχύνοντας την παρακμή του νησιού. Για να αποτρέψουν τις ζημιές από τη θάλασσα, οι ειδικοί εγκαθιστούν ξύλινα δοκάρια για να στηρίξουν ορισμένα από τα αρχαία τείχη. «Όλες οι παράκτιες πόλεις θα χάσουν σημαντικές εκτάσεις που βρίσκονται σήμερα στο επίπεδο της θάλασσας», δήλωσε η αρχαιολόγος Αθηνά-Χριστιάνα Λούπου, ξεναγός στην περιοχή. «Αντικαταστήσαμε τα πλαστικά καλαμάκια με χάρτινα, αλλά χάσαμε τον πόλεμο».

Το ακατοίκητο νησί και μνημείο προστασίας της UNESCO έχει φιλοξενήσει μέχρι σήμερα εκθέσεις, θεατρικές παραστάσεις, ορχήστρες κλασικής μουσικής. Και το 2074;