Οριστικά εκτός του κτιρίου της Ερμού ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων - Τι αναφέρει η απόφαση του ΣτΕ
Επικυρώθηκε η ανάκληση της παραχώρησης
Νόμιμη η ανάκληση της παραχώρησης του ακινήτου προς τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας
Από το Γραφείο Νομικού Συμβούλου του Υπουργείου Πολιτισμού διαβιβάστηκε σε πλήρες κείμενο η 761/2024 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία επικύρωσε την ανάκληση της παραχώρησης -εκ μέρους του ΥΠΠΟ- προς τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων (Σ.Ε.Α.), του ακινήτου της Ερμού 134-136, το οποίο έχει χαρακτηρισθεί ως «έργο τέχνης» και αποτελεί κηρυγμένο νεότερο μνημείο.
Το Δικαστήριο έκρινε ως νόμιμη την ανάκληση της παραχώρησης, καθώς τεκμηριώθηκε από τα έγγραφα της δικογραφίας ότι οι υπουργοί Πολιτισμού -το 1982 και το 1996- παραχώρησαν το ακίνητο αποκλειστικά στον ΣΕΑ για δράσεις των αρχαιολόγων-μελών του, συμβατές με το μνημείο.
Επιπροσθέτως ουδέποτε έδωσαν στον ΣΕΑ, ούτε άμεσα ούτε έμμεσα, το δικαίωμα να διαθέτει το ακίνητο σε τρίτους για δικές τους δράσεις. Παραταύτα, ο ΣΕΑ παραχωρούσε το μνημείο συστηματικά και επί μακρόν σε τρίτα πρόσωπα για δικές τους δραστηριότητες κάθε φύσης.
Τέλος και ως προς τη συνδικαλιστικά δικαιώματα, που ο ΣΕΑ επικαλέστηκε ότι διαθέτει, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι δεν υφίσταται καν η βασική προϋπόθεση που απαιτεί ο νόμος για να θεωρηθεί ένα σωματείο ως συνδικαλιστική οργάνωση, δηλαδή την εγγραφή του στα Βιβλία των Συνδικαλιστικών Οργανώσεων της χώρας. Επισημαίνεται ότι ο ΣΕΑ ουδέποτε αρνήθηκε το γεγονός ότι δεν έχει εγγραφεί στα εν λόγω Βιβλία, αλλά δήλωσε ότι θεωρεί τη διαπίστωση αυτή του Δικαστηρίου ως «επουσιώδη» (31.5.2024 Δελτίο Τύπου).
Κατόπιν των ανωτέρω, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Χώρας κατέληξε ότι ο ΣΕΑ δύναται ελευθέρως να ασκεί δραστηριότητες, σύμφωνα με τους καταστατικούς του σκοπούς, όχι όμως εντός του μνημείου της Ερμού 134-136, την παραχώρηση του οποίου παραβίασε συστηματικά.
Το Δικαστήριο έκρινε ως νόμιμη την ανάκληση της παραχώρησης, καθώς τεκμηριώθηκε από τα έγγραφα της δικογραφίας ότι οι υπουργοί Πολιτισμού -το 1982 και το 1996- παραχώρησαν το ακίνητο αποκλειστικά στον ΣΕΑ για δράσεις των αρχαιολόγων-μελών του, συμβατές με το μνημείο.
Επιπροσθέτως ουδέποτε έδωσαν στον ΣΕΑ, ούτε άμεσα ούτε έμμεσα, το δικαίωμα να διαθέτει το ακίνητο σε τρίτους για δικές τους δράσεις. Παραταύτα, ο ΣΕΑ παραχωρούσε το μνημείο συστηματικά και επί μακρόν σε τρίτα πρόσωπα για δικές τους δραστηριότητες κάθε φύσης.
Τέλος και ως προς τη συνδικαλιστικά δικαιώματα, που ο ΣΕΑ επικαλέστηκε ότι διαθέτει, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι δεν υφίσταται καν η βασική προϋπόθεση που απαιτεί ο νόμος για να θεωρηθεί ένα σωματείο ως συνδικαλιστική οργάνωση, δηλαδή την εγγραφή του στα Βιβλία των Συνδικαλιστικών Οργανώσεων της χώρας. Επισημαίνεται ότι ο ΣΕΑ ουδέποτε αρνήθηκε το γεγονός ότι δεν έχει εγγραφεί στα εν λόγω Βιβλία, αλλά δήλωσε ότι θεωρεί τη διαπίστωση αυτή του Δικαστηρίου ως «επουσιώδη» (31.5.2024 Δελτίο Τύπου).
Κατόπιν των ανωτέρω, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Χώρας κατέληξε ότι ο ΣΕΑ δύναται ελευθέρως να ασκεί δραστηριότητες, σύμφωνα με τους καταστατικούς του σκοπούς, όχι όμως εντός του μνημείου της Ερμού 134-136, την παραχώρηση του οποίου παραβίασε συστηματικά.