Είναι μία έκθεση που αναμένεται με κομμένη την ανάσα από τους απανταχού φιλότεχνους. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, όταν μιλάμε για 160 έργα καλλιτεχνών όπως ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Μικελάντζελο (Μιχαήλ Άγγελος), ο Ραφαήλ και ο Τιτσιάνο! Εκ των οποίων μάλιστα τα 30 εκτίθενται πρώτη φορά!
Η καταπληκτική έκθεση έργων σε χαρτί από την περίοδο της Ιταλικής Αναγέννησης «Σχεδιάζοντας την Ιταλική Αναγέννηση» (Drawing the Italian Renaissance) θα εγκαινιαστεί το φθινόπωρο, την 1η Νοεμβρίου συγκεκριμένα, στη λονδρέζικη King’s Gallery και ήδη οι φιλότεχνοι - και οι εστέτ πρωταγωνιστές της ευρύτερης βρετανικής high society - αναζητούν μανιωδώς πρόσκληση για τα εγκαίνια. Θα δούμε δημιουργίες περισσότερων από 80 καλλιτεχνών, οι οποίες προέρχονται από τη Βασιλική Συλλογή - από τις μεγαλύτερες συλλογές ιταλικών σχεδίων της Αναγέννησης στον κόσμο. Δώδεκα μάλιστα από τα έργα που θα φιλοξενηθούν δεν έχουν παρουσιαστεί ποτέ στη Μ. Βρετανία.
Στην Αναγέννηση, το σχέδιο βρέθηκε στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των καλλιτεχνών, μεταμορφώνοντας τον τρόπο που δημιουργούν. Χαρακτηριστικό, το έργο του Ραφαήλ «Οι τρεις Χάριτες με κόκκινη κιμωλία» (περίπου 1517-18) - μελέτη ενός μοντέλου σε τρεις στάσεις που έγινε για την τοιχογραφία του «Γιορτή του γάμου του Έρωτα και της Ψυχής» στη Villa Farnesina. Κορυφαίο επίσης από τα εκθέματα θεωρείται η μελέτη κεφαλής του Fra Angelico «Η προτομή ενός κληρικού» (περ. 1447-50), που πιστεύεται ότι έγινε για την προετοιμασία των τοιχογραφιών του στο παρεκκλήσι του Πάπα Νικολάου Ε΄ στο Βατικανό: πρόκειται για το παλαιότερο σχέδιο που εκτίθεται, για ένα σπάνιο σωζόμενο σχέδιο του τεράστιου Φλωρεντινού ζωγράφου.
Σε ειδική ενότητα της έκθεσης προβάλλονται τα σχέδια για τις εφαρμοσμένες τέχνες, φανερώνοντας τον πλούτο των δεξιοτήτων των καλλιτεχνών της Αναγέννησης. Χαρακτηριστικό -και το πλέον αναμενόμενο- είναι η «Μελέτη κοστουμιών για μια μάσκα» του Λεονάρντο ντα Βίντσι, που ο πολυμήχανος δημιουργός έφτιαξε περί το 1517-18. Πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στη γαλλική αυλή, σχεδιάζοντας σειρά από κοστούμια για τις εορταστικές εκδηλώσεις που διοργάνωνε ο Γάλλος βασιλιάς Φραγκίσκος Α΄, κάτι που έχει περάσει στα ψιλά της Ιστορίας. Όμως και εκεί διακρίνεται η διάνοιά του: σε αυτά λοιπόν, μπορεί κανείς να απολαύσει το ταλέντο του στην πλούσια διαστρωμάτωση υφασμάτων.
Λεονάρντο ντα Βίντσι, «Μελέτη κοστουμιών για μια μάσκα» (περ. 1517-18) και Paolo Farinati, «Οι θεές των φρούτων και της γεωργίας και μια προσωποποίηση του καλοκαιριού» (περ. 1590)
Από την άλλη, κορδέλες και ευφάνταστα ντεσέν σε φουστάνια, φτερά, καπιτονέ μανίκια και παντελόνια (!) αποδεικνύουν πως δεν υστερούσε, τουναντίον, σε σχέση με σύγχρονους τιτάνες της μόδας και του ντιζάιν. Τα περισσότερα σχέδια αυτής της περιόδου δημιουργήθηκαν ως προετοιμασία για έργα σε διάφορα μέσα, από ζωγραφική και χαρακτική μέχρι αρχιτεκτονική, γλυπτική, μεταλλοτεχνία, ταπισερί και ενδυμασία. Ενώ ορισμένα δημιουργήθηκαν ως αυτοτελή έργα τέχνης. Όλα τα προηγούμενα αντικατοπτρίζουν τη δημιουργική ιδιοφυΐα των καλλιτεχνών της Αναγέννησης και την ασύλληπτη επινοητικότητα που διέθεταν.
