Ο Ελληνικής καταγωγής ηθοποιός του Hollywood και σκηνοθέτης Louis Mandylor, διάσημος από τις ταινίες The Offer, Debt Collector, Γάμος Αλά Ελληνικά, βρίσκεται τους τελευταίους μήνες σε πυρετώδεις προετοιμασίες για ένα μεγάλο όνειρό του, που δε είναι άλλο από το να κινηματογραφήσει μια ταινία σε ελληνικό έδαφος.
Η ταινία που θα γυριστεί σε αρκετούς αρχαιολογικούς χώρους της χώρας μας, έχει τίτλο «Το χαμένο μαντείο του Τροφωνίου» και θα γυριστεί σε λίγους μήνες από τον σκηνοθέτη Αντώνη Σωτηρόπουλο μαζί με ένα λαμπερό καστ ηθοποιών του Χόλιγουντ μεταξύ των οποίων και του ίδιου του Louis Mandylor. Το σενάριο έχουν γράψει οι διεθνώς διακεκριμένες μουσικοσυνθέτριες και μέλη της επιτροπής ψηφοφορίας των Grammy, Αρετή και Ιωάννα Σπανομάρκου, οι οποίες θα γράψουν και τη μουσική της ταινίας.
Η υπόθεση της ταινίας
Το είδος της ταινίας είναι η περιπέτεια και το θέμα της έχει να κάνει με έναν καθηγητή Αρχαιολογίας που θέλει να βοηθήσει έναν άνδρα να θεραπεύσει το παιδί του από μια ανίατη ασθένεια. Ο άνδρας αυτός επειδή είναι λάτρης της αρχαιολογίας, είναι πεπεισμένος ότι υπάρχει κάπου η συνταγή της πανάκειας, και παρακαλεί τον καθηγητή να τρέξει σε μουσεία της Ελλάδας να την βρει. Έτσι αυτός ξεκινάει ένα ταξίδι με σταθμούς το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων, τους Δελφούς, το αρχαιολογικό Μουσείο Ηγουμενίτσας, την Αρχαία Αιγείρα Αχαϊας και καταλήγει στο Ιστορικό – Εθνολογικό Μουσείο Λιβαδειάς. Εκεί πιστεύουν ότι η πανάκεια που ψάχνουν βρίσκεται στο μαντείο του Τροφωνίου, που ήταν ένας υπόγειος χώρος κάτω από τη Λιβαδειά. Και τελικά την βρίσκουν.
Ο Louis Mandylor παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ και τη Μαριάνθη Κουνιά, αποκαλύπτοντας όλα όσα έχει ονειρευτεί από τότε που αποφάσισε να ασχοληθεί με τη δημιουργία ταινιών.
Σκοπεύετε να κάνετε ως παραγωγος νέες ταινίες στην Ελλάδα. Ήταν εύκολη απόφαση και πως προήλθε;
Ομολογώ πως έχω προσπαθήσει και στο παρελθόν να κάνω δική μου ταινία στην Ελλάδα. Πρώτα κοίταξα να ενημερωθώ για τους τοπικούς κανόνες για τα γυρίσματα, τα κίνητρα που δίνει η Ελλάδα για την προσέλκυση παραγωγών, κλπ δηλαδή το τυπικό σκέλος. Θα ήθελα πολύ να κάνω μία από τις ταινίες μου στην Ελλάδα, έχω αποφασίσει να το κάνω, έχει βέβαια μια μεγάλη διαδικασία. Χτίζω τη δεύτερη καριέρα μου ως σκηνοθέτης τον τελευταίο καιρό και ελπίζω να καταφέρω να οργανώσω κατάλληλα τις συνθήκες για να φέρω το συνεργείο μου στην Ελλάδα σύντομα. Μία φορά σχεδόν τα κατάφερα, έφτασα πολύ κοντά για να το πετύχω ! Είχα κάνει μάλιστα και το location scouting, ήταν υπέροχα, ήταν ένα όνειρο να επισκέπτομαι αυτές τις τοποθεσίες. Τώρα θα μου πεις, γιατί να θέλω να κάνω ταινίες στην Ελλάδα; Ε, αφού είμαι Έλληνας! Έχω δύο πολύ ενδιαφέροντα σενάρια που η πλοκή τους διαδραματίζεται εκεί! Το δουλεύω και επιφυλάσσομαι για περισσότερες λεπτομέρειες όταν έχει προχωρήσει η οργάνωση.
Σκοπεύετε να αιτηθείτε στήριξης από το Εθνικό Κέντρο Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ);
Ναι σκοπεύω να το κάνω, το επιχείρησα κάποια στιγμή, ήταν δύσκολο στην αρχή με την γραφειοκρατία που μπορεί να γίνει αποθαρρυντική, αλλά τελικά γνώρισα μερικούς καταπληκτικούς ανθρώπους που με συμβούλευσαν και μοιράστηκαν τις γνώσεις τους. Οπότε, τώρα το καταλαβαίνω πως λειτουργεί! Απλά για τους ξένους παραγωγους το ζήτημα είναι να απλοποιηθεί η διαδικασία, για να έχει νόημα και να αποτελεί ικανό κίνητρο να φέρεις παραγωγές…
Πως σχεδιάζετε τα storyboards των ταινιών σας;
Καλή ερώτηση. Λοιπόν, κλείνομαι σε ένα δωμάτιο κατά την προπαραγωγή για ατέλειωτες ώρες κάθε μέρα, διαβάζοντας ξανά και ξανά κάθε σκηνή μέχρι να πιάσω το κλίμα της ταινίας που θέλω να κάνω. Να σχηματιστεί δηλαδή μέσα μου. Μόλις καταλάβω το mood, τη ροή και τον ρυθμό των λέξεων και των στιγμών έντασης, τα συναισθήματα, επιλέγω τις σκηνές που μου τράβηξαν την προσοχή πιο γρήγορα, και αρχίζω απ αυτές. Με το χέρι μου σχεδιάζω το στήσιμο και τις κινήσεις των ηθοποιών, τους φακούς, τις κινήσεις της κάμερας κ.λπ. Είναι μια υπέροχη, αλλά πολύ μοναχική διαδικασία, χαχα! Το να βλέπω την ταινία να σχηματίζεται, και να παίρνει την μορφή κόμικς όπως τα ζωγραφίζω, είναι ειλικρινά ένα μοναδικό συναίσθημα. Μετά, απλα πρέπει να ακολουθήσω τον «χάρτη» που έφτιαξα ουσιαστικά, και να προχωρήσω στην εκτέλεση.
Μόλις ολοκληρώσατε τα γυρίσματα της ταινίας "Death March". Ποιοι ηθοποιοί θα πρωταγωνιστούν και τι θέμα έχει η ταινία; Πού γυρίστηκε;
Είμαι εκστασιασμένος με αυτή την ταινία. Ο φίλος μου, ο λαμπερός σταρ Scott Adkins, πρωταγωνιστεί. Ο πυγμάχος «Cowboy» Donald Cerrone, ο Peter Shinkoda και μερικοί ακόμα σπουδαίοι ηθοποιοί είναι στους υπόλοιπους ρόλους. Πρόκειται για ένα δράμα με σκηνές δράσης που διαδραματίζεται σε Ιαπωνικό στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, με τίτλο "Death March". Ηθελα να έχει μια αίσθηση της παλιάς κι αγαπημενης κινηματογραφικής σχολής, με στιγμές σιωπής και συνειδητοποίησης μαζί με εντυπωσιακές σκηνές δράσης από τον Stephen Renny. Γυρίστηκε στις Φιλιππίνες, ήταν μια περιπέτεια και για εμάς στα γυρίσματα , μια πολύ μεγάλη παραγωγή, με τεράστιο συνεργείο.
Πείτε μας λίγα λόγια για την ταινία που ετοιμάζετε μαζί με τις αδελφές Σπανομάρκου σε δικό τους σενάριο που θα γυριστεί στην Ελλάδα και θα σκηνοθετήσει ο Αντώνης Σωτηρόπουλος.
Θα ήθελα πολύ να είμαι μέρος οτιδήποτε κάνουν οι αδελφές Σπανομάρκου, ειλικρινά. Και ναι, θα συνεργαστούμε μάλιστα πολύ σύντομα και στη μουσική, σε μια όμορφη ταινία που ετοιμάζω και θα γυριστεί τώρα στο Κόσοβο. Ανυπομονώ γι’αυτά τα πρότζεκτ. Είναι ταλαντούχες και έχουν πάντα μια εξαιρετική αντίληψη των πραγμάτων και γνώσεις γύρω από την παραγωγή κ.λπ. Ανυπομονώ.
Πως βρεθήκατε από την Αυστραλία όπου μεγαλώσατε, στην Αμερική και το Χόλυγουντ;
Λοιπόν, κάποια στιγμή κατάλαβα ότι το σχολείο δεν ήταν για μένα. Ήθελα να ζήσω τη ζωή, να δουλεύω και να βγάζω χρήματα. Έβγαζα χρήματα με το ποδόσφαιρο και εκανα και δεύτερη δουλειά παράλληλα. Μπήκα και στην πυγμαχία και κάποια στιγμή μου καρφώθηκε η ιδέα να φύγω. Να προχωρήσω σε ένα νέο κεφάλαιο, έναν νέο τόπο! Έδωσα όλο μου το είναι για ένα συμβόλαιο πυγμαχίας στις αρχές της δεκαετίας του '90 στο Λος Άντζελες. Και αυτό ήταν που με οδήγησε στον πρώτο μου ρόλο σε ταινία. Τυχαία, την ίδια μέρα μου έγιναν δύο προτάσεις. Την Κυριακή πάλευα στο ρινγκ, και την Δευτέρα έπρεπε να παω στην Paramount να διαβάσουμε το σενάριο. Δεν μπορούσα να κινηθώ, να μιλήσω κ.λπ. γιατί ήμουν χτυπημένος από τον αγώνα(γέλια)! Αλλά έπαιξα τον ρόλο όπως όπως και τελικά κατάφερα και τον έκλεισα. Μπορείς να το φανταστείς; Δεν είχα ιδέα ότι θα άλλαζε η ζωή μου, χαχα! Τελικά, αποφάσισα να μάθω πραγματικά την τέχνη της υποκριτικής μετά από εκείνη την ταινία.
Τι είναι αυτό που σας αρέσει περισσότερο στον κινηματογράφο και μιλάει στην ψυχή σας;
Αχχχ…όλα. Οι εικόνες, οι στιγμές γαλήνης όταν συμπάσχεις με τους χαρακτήρες και το ταξίδι που κάνουν. Πάντα κάτι θυμίζει από τις δικές μας ζωές, είναι μια παγκόσμια εμπειρία αυτή για τον κινηματογράφο, που σε κάνει να τον αγαπάς. Μετά την προβολή του "Οργισμένου Ειδώλου" που είναι μια ταινία για την πυγμαχία που ειχα πάει τότε στο σινεμά και την είδα με κάτι φίλους κάνοντας κοπάνα από σχολείο, αποφάσισα ότι σύντομα έπρεπε να φύγω από την πόλη. Από εκεί και έπειτα έγιναν όλα τόσο σταδιακά, που δεν μπορώ ακόμα να το συνειδητοποιήσω ότι πλέον το κάνω αυτό, ότι σκηνοθετώ, και είναι η καθημερινότητα μου να είμαι πίσω από τις κάμερες. Το να είμαι τώρα πια εκείνος που δημιουργεί τις ταινίες, είναι απλά σαν να ζω ένα όνειρό μου.
