Η παράσταση επιχειρεί μια ισορροπία ανάμεσα στο ρεαλισμό και το συμβολισμό, ανάμεσα σε μια πραγματικότητα πεζή και μια πραγματικότητα ποιητική.

Ένα έργο πάθους που εξυμνεί τον έρωτα. Ο έρωτας είναι φύση. Κι όταν η φύση έρθει σε σύγκρουση με την κοινωνία, τότε θα μετατραπεί σε αδυσώπητο τιμωρό, με αμείλικτα αποτελέσματα.

Ο σκηνοθέτης Κώστας Νταλιάνης μίλησε στο parapolitika,gr και τον Γιάννη Ξυνόπουλο για την θεατρική παράσταση «Ματωμένος Γάμος» του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, που ανεβαίνει στο Θέατρο «Μοντέρνοι Καιροί» στο Γκάζι από το Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2024.

Για επιλέξατε να μεταφράσετε, διασκευάσετε, σκηνοθετήσετε και να παρουσιάσετε στο Θέατρο «Μοντέρνοι Καιροί» το κλασσικό έργο του Λόρκα «Ματωμένος Γάμος». Πιστεύετε ότι στην εποχή μας υπάρχουν ακόμη τα τότε στερεότυπα σχετικά με τον ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία;

«Αλίμονό μας αν δεν είχε τίποτα αλλάξει. Ωστόσο υπάρχουν ακόμα τόσα ταμπού, τόσες προκαταλήψεις, που θα πρέπει η κοινωνία να πετάξει από πάνω της. Γι’ αυτό και το έργο, εκτός από υπέροχο, είναι και επίκαιρο».


Μιλήστε μας για την παράσταση και τι να περιμένει να δεί ο θεατής…

«Προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια παράσταση γεμάτη πάθος, και συγκρούσεις ανάμεσα στα “θέλω” και τα “πρέπει” των ανθρώπων, μέσα σε μια κοινωνία που τους φοβίζει, τους παγιδεύει και τους συντρίβει. Το έργο μιλάει για το ακραίο ερωτικό πάθος και τον ακραίο ανθρώπινο πόνο. Είναι ένα υπέροχο ποιητικό κείμενο και αυτή την ποίηση προσπαθούμε επίσης να αναδείξουμε. Είναι και πολλά άλλα πράγματα, αλλά, όπως λέμε, η συνέχεια επί της οθόνης».

Με ποιο κριτήριο γίνεται η επιλογή των συντελεστών των παραστάσεων που σκηνοθετείτε;

«Δουλεύουμε συνήθως με μια αρκετά σταθερή ομάδα ηθοποιών και άλλων συντελεστών, με την οποία έχουμε αναπτύξει αμοιβαία καλλιτεχνική εμπιστοσύνη και κοινή γλώσσα επικοινωνίας».

Πότε μπήκε το μεράκι του θεάτρου στην ζωή σας;

«Από την παιδική μου ηλικία. Δεν ξέρω πώς, αλλά μου άρεσε. Στις σχολικές παραστάσεις ευχόμουν να μου δώσουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο - και τι χαρά - μου τον έδιναν. Έπαιζα ερασιτεχνικό θέατρο από έξι χρονών».



Ξεκινήσατε ώς σκηνοθέτης ή ώς ηθοποιός;

«Ως ηθοποιός. Κι αυτό με βοηθάει να κατανοώ τις δυσκολίες των ηθοποιών, τις ανασφάλειές τους, καμιά φορά και την αμηχανία τους. Ο ηθοποιός πρέπει να νιώθει ασφαλής για να είναι δημιουργικός. Να εμπιστεύεται και τον εαυτό του και το σκηνοθέτη του».

Στην Αθήνα ανεβαίνουν κάθε χρόνο περισσότερες θεατρικές παραστάσεις απ’ ότι σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Πιστεύετε ότι αυτό βοηθάει το θέατρο;

«Το Θέατρο το βοηθάει η ποιότητα των παραστάσεων, όχι απαραίτητα η ποσότητα».

Θεωρείτε ότι η πολιτεία ενισχύει το θέατρο να αναπτυχθεί;

«Για να αναπτυχθεί το θέατρο και οι τέχνες γενικότερα σε έναν τόπο, χρειάζεται πρώτα απ’ όλα η φροντίδα και η μέριμνα της Πολιτείας. Αυτή η μέριμνα στην Ελλάδα είναι ελλιπής. Η καλλιέργεια του Πολιτισμού απαιτεί βάθος και όχι πυροτεχνήματα. Πρέπει να ξεκινάει από την παιδική ηλικία και να απλώνεται σε όλο το φάσμα του πολιτιστικού γίγνεσθαι. Ονειρεύομαι η χώρα μου να είναι ένας φάρος πολιτισμού για όλη την ανθρωπότητα. Αλλά όπως είπα, μάλλον ονειρεύομαι».

Υπάρχουν τόσοι Έλληνες συγγραφείς θεατρικών έργων που έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους με τεράστιες επιτυχίες στον χώρο. Γιατί κατά την γνώμη σας δεν ανεβαίνουν ελληνικά έργα με την συχνότητα που ανεβαίνουν έργα ξένων συγγραφέων;

«Τα καλά θεατρικά έργα, είτε ελληνικά είτε ξένα, βρίσκουν πάντα το δρόμο τους προς τη σκηνή. Στην Ελλάδα, όλοι ψάχνουμε για καλά, ελληνικά έργα. Ωστόσο, κάποιοι θίασοι, όπως και ο δικός μας, έχουμε κάθε φορά κάποιο στόχο, κάτι θέλουμε συγκεκριμένο να πούμε με τις παραστάσεις μας. Έτσι λοιπόν, αναζητούμε το έργο που ταιριάζει σ’ αυτό που θέλουμε να πούμε, είτε ελληνικό είναι είτε ξένο».

Στην Δραματική σχολή που έχετε δημιουργήσει, με τι όνειρα έρχονται οι μαθητές και τι χρειάζεται για να τα πραγματοποιήσουν.

«Δεν ξέρω με τι όνειρα έρχεται ο καθένας. Μπορεί, από γνήσια αγάπη για το θέατρο, και ανάγκη έκφρασης μέσα από αυτό, μπορεί και απλώς από ματαιοδοξία. Αυτό όμως που με ενδιαφέρει, είναι όταν βλέπω στο βλέμμα κάποιου σπουδαστή εκείνη τη σπίθα, εκείνη τη λάμψη, εκείνο το φως, που μου λέει αμέσως, πως μ’ αυτόν τον άνθρωπο, έχω κάτι να μοιραστώ, κάτι έχουμε να πούμε, κάτι να ανακαλύψουμε».

Μια συμβουλή στους νέους ηθοποιούς.

Όσοι πραγματικά αγαπούν το Θέατρο, θα το βρουν το δρόμο τους. Με πολλή δουλειά, πολλή μελέτη, πολλή.


Κώστας Νταλιάνης στα Παραπολιτικά: «Η καλλιέργεια του Πολιτισμού απαιτεί βάθος και όχι πυροτεχνήματα»

«ΜΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ»

του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα

Σε σκηνοθεσία Κώστα Νταλιάνη
Στο Θέατρο «Μοντέρνοι Καιροί» στο Γκάζι
Έναρξη παραστάσεων 9 Νοεμβρίου 2024


«Ματωμένος Γάμος» του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. Ένα αριστούργημα του παγκόσμιου θεάτρου που πραγματεύεται την πειθήνια υποταγή των γυναικών που αποζητούν ελευθερία στην παραδοσιακή κοινωνία της ισπανικής υπαίθρου, η οποία τους αρνείται την κοινωνική ή ερωτική ισότητα, έρχεται από το Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2024 και κάθε Σάββατο και Κυριακή στο Θέατρο «Μοντέρνοι Καιροί», στο Γκάζι.

Ο Κώστας Νταλιάνης σκηνοθετεί αριστοτεχνικά την παράσταση και υπογράφει την ελεύθερη διασκευή του έργου το οποίο έχει μεταφράσει, συνδυάζοντας τον πεζό και ποιητικό λόγο, με πρόζα και στίχο.

Η παράσταση επιχειρεί μια ισορροπία ανάμεσα στο ρεαλισμό και το συμβολισμό, ανάμεσα σε μια πραγματικότητα πεζή και μια πραγματικότητα ποιητική.

Η όψη της παράστασης στηρίζεται πάνω στη σχέση των ηρώων με τη γη και το χώμα. Ένα χώμα που σκεπάζει του νεκρούς. Ένα χώμα που τυλίγει τα γήινα σώματα των εραστών. Ο έρωτας και ο θάνατος σε μια αέναη μάχη. Ταυτόχρονα πραγματεύεται την σύγκρουση ανάμεσα στη φύση και τις κοινωνικές νόρμες, με τη φύση να τιμωρεί στο τέλος την κοινωνία με ένα διπλό θάνατο.

Η συναρπαστική παράσταση στέκεται με απόλυτο σεβασμό στο ποιητικό – συμβολικό σύμπαν του Γκαρθία Λόρκα. Στον κακοτράχαλο τόπο, στη δύναμη των στοιχείων της φύσης, στις ποιητικές δυνάμεις του φεγγαριού, στη ζητιάνα – θάνατο, στο πάθος, στο αίμα, στον ανθρώπινο πόνο.

Το Ντουέντε (duende) είναι και εδώ το κλειδί της απόδοσης του έργου. Όλες οι εικόνες στην παράσταση επιδιώκουν να βάλουν τον θεατή μέσα στο πολύ ιδιαίτερο σύμπαν του δημιουργού, μεταφέροντας την ιστορία σε έναν μαγικό τόπο και χρόνο αδιευκρίνιστο, ωστόσο με όλα τα ισπανικά στοιχεία, που θα μπορούσαν να είναι και ελληνικά ή παγκόσμια.


Πόθος, αγάπη, πόνος, πένθος.

Ένα έργο πάθους που εξυμνεί τον έρωτα. Ο έρωτας είναι φύση. Κι όταν η φύση έρθει σε σύγκρουση με την κοινωνία, τότε θα μετατραπεί σε αδυσώπητο τιμωρό, με αμείλικτα αποτελέσματα.

Και κάπου εκεί, ο θεατής καλείται να πάρει αποφάσεις, να τοποθετηθεί απέναντι στις ποικίλες πραγματικότητες που αναδύονται από το έργο και τον κυκλώνουν.

Τους συγκλονιστικούς ρόλους του έργου ερμηνεύει ένα εξαιρετικό επιτελείο ηθοποιών: Μάνα: Εβίτα Παπασπύρου, Νύφη: Φάνια Νταλιάνη, Λεονάρντο: Γιάννης Τσόρβας. Γαμπρός: Χρήστος Ζαχάρωφ, Γυναίκα του Λεονάρντο: Σιλβάνα Σοντίνι, Πατέρας της Νύφης: Μίλτος Δημουλής, Γειτόνισσα: Αγγελική Λυμπεροπούλου, Υπηρέτρια: Μαρία Κολοκυθά, Πεθερά/ Κοριτσάκι: Ευγνωσία Σοφιανίδου, Ξυλοκόποι-Μοίρες: Αγγελική Λυμπεροπούλου, Μαρία Κολοκυθά, Ευγνωσία Σοφιανίδου, Φεγγάρι: Σιλβάνα Σοντίνι, Ζητιάνα: Φάνια Νταλιάνη


ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Συγγραφέας: Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
Μετάφραση – Διασκευή: Κώστας Νταλιάνης
Δραματουργική επιμέλεια: Τίνα Γιαννούλη
Σκηνογραφία: Αντώνης Χαλκιάς
Κοστούμια: Βάνια Αλεξάντροβα
Μουσική σύνθεση: Εβίτα Παπασπύρου- Μάρω Λεσιώτη
Μουσική επιμέλεια: Κώστας Νταλιάνης
Χορογραφίες: Μαρία Μάργαρη
Κινηματογραφικό υλικό - βίντεο: Κώστας Σταματόπουλος
Φωτισμοί: Κώστας Νταλιάνης


ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΝΤΕΡΝΟΙ ΚΑΙΡΟΙ
Δαμοκλέους 8, Αθήνα 118 54 (Γκάζι)
Τηλέφωνα: 2103470670, 6932454812, 6981712406


Επισκεφτείτε την σελίδα στο Facebook

Έναρξη παραστάσεων: Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2024
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Σάββατο και Κυριακή στις 9μ.μ.

Εισιτήρια
Γενική είσοδος: 18 ευρώ
Ομαδικό, οικογενειακό, φοιτητικό, ανεργίας, ΑΜΕΑ: 12 ευρώ
Καθημερινές για σχολεία: 10 ευρώ Προπώληση: More.com   
και στο ταμείο του θεάτρου