Το φως "πρωταγωνιστής" σε 17 έργα τέχνης σπουδαίων δημιουργών: Η έκθεση στο Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη δείχνει πώς μεταμορφώνεται σε μέσο καλλιτεχνικής πρακτικής
Τι θα δούμε
Οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση, διερευνούν τις εννοιολογικές αναφορές του φωτός, από τη μεταφυσική του διάσταση μέχρι την πλαστική, αλλά και την καθημερινή του παρουσία
H σημασία του φωτός στην τέχνη υπήρξε πάντοτε εξέχουσα ως προς τον τρόπο απεικόνισής του και τη σχέση του με τα πρόσωπα και τα αντικείμενα. Αυτό είναι το θέμα της έκθεσης «Αδειάζει, γεμίζει, το φως» που εγκαινιάζεται, την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου, στο Ίδρυμα Β.&Μ. Θεοχαράκη, φέρνοντας στο προσκήνιο εμβληματικά έργα 17 διακεκριμένων και νεότερων καλλιτεχνών.
Πρόκειται για μια μοναδική ευκαιρία να αντιληφθούμε πώς το φως μεταμορφώνεται από φυσικό φαινόμενο σε μέσο καλλιτεχνικής πρακτικής, από σπουδαίους καλλιτέχνες όπως οι Τάκης, Αντωνάκος, Χρύσα, Μπουτέας, Λάππας, αλλά και οι Αποστόλου, Γερασίμου, Εφέογλου, Καρακωστάνογλου, Κόντης, Λάσκαρη, Νικολακόπουλος, Πατσουράκης, Σαγώνας, Τουλιάτου, Χαριτωνίδη, Χασάπη.
Η έκθεση αποτελεί ιδέα της Μαρίνας Μήλιου-Θεοχαράκη, επιμελήτριας σύγχρονης τέχνης, με συνεπιμέλεια του διευθυντή εικαστικού προγράμματος του Ιδρύματος Θεοχαράκη, Τάκη Μαυρωτά, και του επιμελητή του ελληνικού περιπτέρου της φετινής Μπιενάλε της Βενετίας, Πάνου Γιαννικόπουλου.
Στο πέρασμα του χρόνου, οι καλλιτέχνες έχουν χειριστεί διαφορετικά το φως -τόσο ως θέμα όσο και ως μέσο- για την ανάδειξη των σκιών και των φωτεινών σημείων, την έμφαση του βάθους και την απόδοση των εκάστοτε συμβολισμών. Αλλά η εφεύρεση του λαμπτήρα, το 1879, έδωσε τη δυνατότητα ενός νέου επαναστατικού τρόπου χρήσης του φωτός, όχι μόνο ως θέματος αλλά και ως μέσου. Ήδη από τη δεκαετία του 1930, το φως άρχισε να χρησιμοποιείται στην πιο καθαρή του μορφή από τον Lazlo MoholyNagy, τον πρώτο καλλιτέχνη που δημιούργησε ένα γλυπτό φωτός, ως μέρος του κινήματος Dada.
Όσο για τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση, διερευνούν τις εννοιολογικές αναφορές του φωτός, από τη μεταφυσική του διάσταση μέχρι την πλαστική, αλλά και την καθημερινή του παρουσία. Και όλα αυτά, μέσα από ποικίλες εγκαταστάσεις, μία σειρά φωτογραφίες, έργα ζωγραφικής και γλυπτικής - από τη δεκαετία του ’60 μέχρι τις μέρες μας.
Η έκθεση «Αδειάζει, γεμίζει, το φως» στο Ίδρυμα Β.&Μ. Θεοχαράκη
Πρόκειται για μια μοναδική ευκαιρία να αντιληφθούμε πώς το φως μεταμορφώνεται από φυσικό φαινόμενο σε μέσο καλλιτεχνικής πρακτικής, από σπουδαίους καλλιτέχνες όπως οι Τάκης, Αντωνάκος, Χρύσα, Μπουτέας, Λάππας, αλλά και οι Αποστόλου, Γερασίμου, Εφέογλου, Καρακωστάνογλου, Κόντης, Λάσκαρη, Νικολακόπουλος, Πατσουράκης, Σαγώνας, Τουλιάτου, Χαριτωνίδη, Χασάπη. Η έκθεση αποτελεί ιδέα της Μαρίνας Μήλιου-Θεοχαράκη, επιμελήτριας σύγχρονης τέχνης, με συνεπιμέλεια του διευθυντή εικαστικού προγράμματος του Ιδρύματος Θεοχαράκη, Τάκη Μαυρωτά, και του επιμελητή του ελληνικού περιπτέρου της φετινής Μπιενάλε της Βενετίας, Πάνου Γιαννικόπουλου.
Οι καλλιτέχνες διερευνούν τις εννοιολογικές αναφορές του φωτός, από μεταφυσική μέχρι την πλαστική και την καθημερινή του παρουσία
Στο πέρασμα του χρόνου, οι καλλιτέχνες έχουν χειριστεί διαφορετικά το φως -τόσο ως θέμα όσο και ως μέσο- για την ανάδειξη των σκιών και των φωτεινών σημείων, την έμφαση του βάθους και την απόδοση των εκάστοτε συμβολισμών. Αλλά η εφεύρεση του λαμπτήρα, το 1879, έδωσε τη δυνατότητα ενός νέου επαναστατικού τρόπου χρήσης του φωτός, όχι μόνο ως θέματος αλλά και ως μέσου. Ήδη από τη δεκαετία του 1930, το φως άρχισε να χρησιμοποιείται στην πιο καθαρή του μορφή από τον Lazlo MoholyNagy, τον πρώτο καλλιτέχνη που δημιούργησε ένα γλυπτό φωτός, ως μέρος του κινήματος Dada. Όσο για τους καλλιτέχνες που συμμετέχουν στην έκθεση, διερευνούν τις εννοιολογικές αναφορές του φωτός, από τη μεταφυσική του διάσταση μέχρι την πλαστική, αλλά και την καθημερινή του παρουσία. Και όλα αυτά, μέσα από ποικίλες εγκαταστάσεις, μία σειρά φωτογραφίες, έργα ζωγραφικής και γλυπτικής - από τη δεκαετία του ’60 μέχρι τις μέρες μας.
