Μέσα από μια σειρά έργων με κυρίαρχο θέμα το γυμνό κορμί, ο καλλιτέχνης προ(σ)καλεί το κοινό να «απεκδυθεί» κι αυτό, απαλλάσσοντάς το από οποιοδήποτε φορτίο βάρους.

Η γυμνή σάρκα συμβολίζει της απελευθέρωση της ψυχής, την αποτίναξη των κοινωνικών πρέπει και οτιδήποτε μας κρατάει δέσμιους σε συνθήκες που μας περιορίζουν. Ζώντας σε μια εποχή που όλα ρέουν, σε μια κοινωνία φαινομενικά απελευθερωμένη αλλά στην ουσία της βαθιά συντηρητική και στερεοτυπική, καλλιτέχνης απευθύνει ένα κάλεσμα προς παρατήρηση της αλήθειας του ανθρώπου χωρίς την καθημερινή ενδυμασία-προσωπείο και εστιάζοντας σε αυτό που αποπνέει η κάθε φιγούρα μέσα από τον καμβά τόσο με τη στάση του κορμιού της όσο και με τη δυναμική του προσώπου έχοντας ως σήμα κατατεθέν, το έντονο βλέμμα.

Με αφορμή την έκθεση που τρέχει έως το τέλος του έτους ο καλλιτέχνης μίλησε στα «parapolitika.gr», σε μια συνέντευξη στον Κώστα Κατόπη.

Τι παρουσιάζεις στην νέα σου αυτή έκθεση;

Στην έκθεση "Απεκδύσεις", παρουσιάζονται 25 έργα που αφορούν στη διαδικασία της απομάκρυνσης των ρούχων, η οποία λειτουργεί ως σύμβολο κοινωνικής δήλωσης και προσωπικής απελευθέρωσης. Κάθε πίνακας προσκαλεί τον θεατή να κοιτάξει πέρα από τις εξωτερικές εντυπώσεις και να εξετάσει την εσωτερική πραγματικότητα του ανθρώπου, με το γυμνό σώμα να αποκαλύπτει την αλήθεια του εαυτού, προβάλλοντας τη δύναμη της αυτογνωσίας και της αποδοχής, με φόντο το οικείο περιβάλλον του σπιτιού.

Τι συμβολίζει το γυμνό;

Το γυμνό στην έκθεση συμβολίζει την απελευθέρωση από τις κοινωνικές προσδοκίες και τους περιορισμούς που επιβάλλονται μέσω των ενδυμάτων και της εμφάνισης. Η απομάκρυνση των ρούχων γίνεται μια πράξη ειλικρίνειας, μέσω της οποίας το γυμνό σώμα αποκαλύπτει την πραγματική ταυτότητα του ανθρώπου. Δεν είναι απλώς μια σωματική πράξη, αλλά και μια μεταφορική διαδικασία, που καλεί τον άνθρωπο να απελευθερωθεί από τους εξωτερικούς και εσωτερικούς περιορισμούς, αποκαλύπτοντας τις αληθινές του σκέψεις, συναισθήματα και επιθυμίες.

Πως τοποθετείς την ύπαρξή σου ως καλλιτέχνης μέσα στα έργα σου;

Στα έργα μου θα ήθελα να σταθώ κι εγώ ο ίδιος ειλικρινής απέναντι στο έργο μου και κατ’επεκταση το έργο απέναντι στον θεατή, που με τη σειρά του θα συνδιαλλαγεί με αυτή την προσπάθεια ξεκινώντας έτσι μια ειλικρινή συζήτηση. Μέσα από τις μορφές που απεικονίζω, προσπαθώ να εξερευνήσω τις αντιφάσεις και τις εσωτερικές συγκρούσεις του ανθρώπινου ψυχισμού, προβάλλοντας τη δύναμη της αποδοχής και της αυτογνωσίας. Το προσωπικό μου βλέμμα, η προσωπική μου εμπειρία και οι κοινωνικές μου ανησυχίες ενσωματώνονται στα έργα μου, ώστε να δημιουργήσω μια σύνδεση με το κοινό, καλώντας το να κοιτάξει πέρα από τα επιφανειακά και να αγγίξει την αλήθεια που βρίσκεται πίσω από την εξωτερική εικόνα.