Ευδόκιμος Τσολακίδης: Ο έρωτας ταυτίζεται με τον θάνατο διαμέσου του ρομαντισμού

Στο θέατρο Μικρό Παλλάς κάθε Δευτέρα και Τρίτη ένα εκρηκτικό «τρίγωνο» πρωταγωνιστών, ο Ηλίας Βαλάσης, η Ελισάβετ Μουτάφη και ο Γιώργος Πυρπασόπουλος σατιρίζει την κλίκα της διανόησης, αστειεύεται με τον εγωκεντρισμό της κουλτούρας μας, αγγίζει τα ευαίσθητα θέματα της μοναξιάς και της υπαρξιακής αγωνίας, σαρκάζει, αυτοσαρκάζεται και χαρίζει άφθονο και πηγαίο γέλιο παρουσιάζοντας το έργο «Λαβ» του Murray Schisgal.

Ο σκηνοθέτης του έργου Ευδόκιμος Τσολακίδης μιλώντας στην Κυριακάτικη Απογευματινή αποκαλύπτει τι ήταν αυτό που τον έκανε να επιλέξει φέτος αυτό το έργο, οι ήρωες του οποίου κινούνται με ευκολία από την απελπισία στον ενθουσιασμό και από την αυτοκτονία στον φόνο, αποκαλύπτοντας την κωμική πλευρά που υπάρχει πάντοτε στο προσωπικό δράμα του καθένα μας. Μια πλευρά γεμάτη φως.



Το έργο σατιρίζει τα ζευγάρια που έχουν μια τάση κατάθλιψης. Αυτά τα ζευγάρια που ψάχνουν απεγνωσμένα μια διέξοδο από τις παλιότερες επιλογές τους, οι οποίες έφτασαν να μην λειτουργούν πια ευχάριστα για αυτούς. Η προσπάθεια των ηρώων να νιώσουν την αγάπη, να την ζήσουν, να αγαπήσουν και να αγαπηθούν, είναι ιδιαίτερα συγκινητική. Ουσιαστικά το έργο περιγράφει την ίδια τη ζωή. Είναι μια κωμωδία που δείχνει την πραγματικότητα καθώς μέσα από το χιούμορ διαπραγματεύεται τη σχέση των ανθρώπων και πως καταρρέουμε όταν η ζωή μας φτάνει σε τοίχο. Όσο εκτυλίσσεται η δράση επί σκηνής, οι ανατροπές έρχονται η μία μετά την άλλη, ενώ στους τρεις ήρωες εναλλάσσονται συνέχεια πολλά και διαφοερετικά συναισθήματα όπως ακριβώς γίνεται και στη ζωή.

Πως αποφασίσατε να σκηνοθετήσετε αυτό το έργο και ποια στοιχεία σας άρεσαν και σας τράβηξαν περισσότερο;

Το έργο μου το σύστησε ένας Αμερικάνος φίλος ηθοποιός λέγοντάς μου "υπάρχει ένα έργο που πρέπει εσύ ειδικά να το σκηνοθετήσεις". Δεν κατάλαβα τι είδε σε μένα και το είπε αυτό αλλά συμπτωματικά ύστερα από λίγες μέρες βρέθηκα στο Λονδίνο και το βρήκα στα αγγλικά, το αγόρασα και το διάβασα αμέσως. Ξετρελάθηκα! Ο τρόπος που χειρίζεται το θέμα ο συγγραφέας είναι μοναδικός. Δεν θυμάμαι κάπου αλλού να προσεγγίζεται η ανάγκη των χαρακτήρων να αγαπήσουν και να αγαπηθούν με τόσο χιούμορ!!!

Με ποια κριτήρια επιλέξατε τους ηθοποιούς; Τι είδατε στον καθένα για τον συγκεκριμένο ρόλο που του δώσατε;

Δεν είδα κάτι συγκεκριμένο γιατί τους χαρακτήρες τους φτιάξαμε στην διάρκεια των προβών εμπνευσμένοι από το έργο χωρίς όμως να τους ταυτίζουμε με το κείμενο. Το βασικό μου κριτήριο ήταν η χημεία μεταξύ τους και η πεποίθηση ότι ως καλοί ηθοποιοί που είναι και οι τρεις τους θα είναι και διαθέσιμοι να δοκιμάσουν και να πειραματιστούν.

Τι σας συγκινεί περισσότερο σε αυτό το έργο;

Η παιδικότητα μέσα από την αθωότητα και το χιούμορ με τα οποία χειρίζεται ο συγγραφέας δια μέσου των χαρακτήρων σοβαρά διαχρονικά ζητήματα.
Κύριο χαρακτηριστικό του έργου είναι τα θέματα της μοναξιάς και της υπαρξιακής αγωνίας. Τι σημαίνει για σας «μοναξιά»;

Μοναξιά για μένα σημαίνει να φτερνίζομαι και να μην έχω κάποιον να μου πει "γείτσες'!

Στο έργο βλέπουμε να εναλλάσσεται συνέχεια ο έρωτας με τον θάνατο. Ο έρωτας ταυτίζεται με τον θάνατο ή αυτό είναι μια ακραία άποψη;
Παρά την φαινομενική αντίθεση τους ως ένα συμπαντικό δίπολο δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ταυτίζονται. Στον Λόρκα για παράδειγμα αυτό είναι περισσότερο από προφανές. Στον Σίσγκαλ γελάμε για να μην κλάψουμε κι αυτό είναι πολύ λυτρωτικό και ανακουφιστικό.

Το έργο εκτός των άλλων, υμνεί και τον έρωτα. Πιστεύετε πως σήμερα ο έρωτας έχει χάσει την ρομαντικότητά του;

Με την έννοια του πάθους και της ορμής, του σαλεμένου νου και της συναισθηματικής έκρηξης, πιστεύω πως ποτέ δεν θα χαθεί ο ρομαντισμός από τον έρωτα αφού είναι το κυρίαρχο συστατικό του. Απαντώ έτσι και στην προηγούμενη ερώτηση σας ή μάλλον επιβεβαιώνω την ταύτιση του έρωτα με τον θάνατο δια μέσου του ρομαντισμού.


Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη Απογευματινή την Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2025