Πλήθος κόσμου αποχαιρέτησε την Πέμπτη στον Σπύρο Ευαγγελάτο στην τελευταία του κατοικία στο Ά' νεκροταφείο Αθηνών.

Η κόρη του Κατερίνα, φίλοι, συγγενείς, συνάδελφοι, αλλά και απλός κόσμος που συγκεντρώθηκεεκεί για να αποτίσουν φόρο τιμής σε έναν σπουδαίο άνθρωπο του θεάτρου και των γραμμάτων γενικότερα.

Ο Σπύρος Ευαγγελάτος, από τις κορυφαίες μορφές του ελληνικού θεάτρου, έφυγε από τη ζωή στις 24 Ιανουαρίου, σε ηλικία 77 ετών, αφήνοντας πίσω του πλούσια παρακαταθήκη.

Εκ μέρους της Ακαδημίας Αθηνών, ο πρόεδρος, Λουκάς Παπαδήμος, τον αποχαιρέτησε καταθέτοντας «δάφνινο στεφάνι στον σπουδαίο δημιουργό, μεγάλο δάσκαλο, άξιο και πολύ αγαπητό συνάδελφο και ακαδημαϊκό». «Ο Σπύρος Ευαγγελάτος θα μείνει αθάνατος στη μνήμη μας και στην ιστορία του θεάτρου» είπε στον επικήδειο που εκφώνησε ο Λ. Παπαδήμος.

Εκ μέρους των πρυτανικών αρχών και της Συγκλήτου του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ο πρύτανης, Θάνος Δημόπουλος, απηύθυνε το «ύστατο χαίρε» με αισθήματα βαθιά οδύνης για την απώλεια του Σπύρου Ευαγγελάτου, «ενός διακεκριμένου καθηγητή, έναν διεθνούς ακτινοβολίας δημιουργό και ακαδημαϊκό κι έναν κορυφαίο θεατράνθρωπο. Ο σκηνοθέτης Σπ. Ευαγγελάτος, ο οποίος από σεμνότητα προέτασσε πάντα την καλλιτεχνική του ιδιότητα, διετέλεσε καθηγητής του πανεπιστημίου για διάστημα μεγαλύτερο από μια εικοσαετία και πρόεδρος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, επί σειρά ετών. Στο πρόσωπό του συνδυάζονταν αρμονικά, σπάνιες αρετές: δημιουργός του θεάτρου κι ανήσυχος ερευνητής, διακεκριμένος σκηνοθέτης και εξαιρετικός πανεπιστημιακός καθηγητής. Ο συνδυασμός της ευαισθησίας και της έμπνευσης του καλλιτέχνη, με την γνώση και την πειθαρχία του επιστήμονα, έβρισκε μια αξιοθαύμαστη ισορροπία στο καλλιτεχνικό έργο και την ακαδημαϊκή παρουσία του. Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως το έργο του αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο και για την ιστορία του ελληνικού θεάτρου. Εξίσου σημαντική όμως για την διαμόρφωση των φοιτητών μας, ήταν και η εμπνευσμένη διδασκαλία του στα αμφιθέατρα της Φιλοσοφικής Σχολής. Η σύνθεση της επιστημονικής γνώσης με την καλλιτεχνική εμπειρία και η δυναμική έκφραση του πάθους του για το θέατρο, υπήρξαν τα στοιχεία που έκαναν τα μαθήματά του ανεπανάληπτα και την θέση του στο πανεπιστήμιό μας μοναδική».

Η κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, Ελένη Καραμαλέγκου, στον επικήδειο που εκφώνησε, αναφέρθηκε στη σχέση του Σπύρου Ευαγγελάτου με την Φιλοσοφική Σχολή, «μια σχέση πάντα μεγάλης προσφοράς και ανταπόδοσης. Η μνήμη του θα είναι πάντα ζωντανή σε όλους μας και το καλλιτεχνικό και πνευματικό του έργο θα μας κάνει πάντα περήφανους».

«Να σε θυμόμαστε πάντα όλοι και να αντλούμε από την δύναμη και την προσφορά της τέχνης σου» είπε αποχαιρετώντας τον Σπύρο Ευαγγελάτο, η Άννα Ταμπάκη, πρόεδρος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών: «Ήσουν εκπρόσωπος μια γενιάς με βαθιές γνώσεις και σφράγισες μ’ αυτή την ονειρική προσωπικότητα πολλές δεκαετίες. Ήσουν επιστήμονας μαζί και καλλιτέχνης και διακόνισες και τα δύο πεδία με σοβαρότητα και έμπνευση. Είχες δε την τύχη να κρατήσεις ως το τέλος σου τη σπιρτάδα και μια αφάνταστη νεανικότητα».

Ο Δημήτρης Παπανικολάου, από τους ηθοποιούς του, αποχαιρέτησε τον δάσκαλο, λέγοντας: «Θα μας λείψει η μοναδική αίσθηση του χιούμορ που τον διακατείχε, το σπάνιο ήθος και η ευγένειά του και το μεγαλειώδες του πνεύματος. Δεν θα λείψει όμως η μεγαλειότητά του, γιατί αποτελεί ήδη κεφάλαιο της ιστορίας μας».