Εργα με δύναμη και ψυχή
Ο ζωγράφος Νεκτάριος Αποσπόρης μιλάει στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ και την Τζούλη Αγοράκη για την 10η ατομική του έκθεση στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά
Όταν πρωτοείδα τα έργα του, με καθήλωσε με τη δύναμη που έχει και με το πορτάκι της ψυχής του, που το έχει κρατήσει ανοιχτό.
Ο Νεκτάριος Αποσπόρης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αίγινα.
H μητέρα του είναι Γαλλίδα, ο πατέρας του νησιώτης. Ταξίδευε συχνά στις δύο πατρίδες και μπλέχτηκαν μέσα του, με ένα θαυμαστό μέτρημα, οι εικόνες και οι διαφορετικές κουλτούρες.
Θυμάται πάντα τον εαυτό του να ζωγραφίζει και η ζωγραφική για εκείνον είναι σαν το νερό που υπάρχει στο σώμα και κυλάει δίπλα μας. Απόλυτα φυσική κατάσταση, δηλαδή.
Μίλησέ μου για την πρώτη σου ατομική έκθεση στην Πινακοθήκη Πειραιά.
Μένω χρόνια στον Πειραιά. Ως νησιώτης, ο Πειραιάς είναι ένα δικό μου σημείο αναφοράς, οπότε νιώθω συγκίνηση και τιμή μαζί. Πριν από πολλά χρόνια, που παρακολούθησα μια έκθεση, μαγεύτηκα από το μοναδικό κτίριο του Τσίλερ. Είναι ένα κτίσμα μοναδικής αρχιτεκτονικής, με μια εξαιρετική ενέργεια. Είχα ονειρευτεί κάποτε να εκθέσω εκεί, αλλά είναι από αυτά που ούτε στον εαυτό σου δεν τολμάς να ομολογήσεις. Να τελικά που η ζωή έκανε το όνειρο πραγματικότητα.
Πόσα έργα εκθέτεις και ποιος είναι ο θεματικός σου άξονας;
Είναι 35 έργα στο σύνολό τους, που έχω ζωγραφίσει από το 2015 μέχρι σήμερα. Η έκθεση χωρίζεται σε τρεις ενότητες, στα ζωγραφικά έργα με λάδι και σε εκείνα με λάδι και ασήμι και λάδι και χρυσό. Δεν υπάρχει ενιαία θεματολογία.
Πώς προέκυψε ο τίτλος της έκθεσης «Golden land»;
Από την ίδια τη γη, που είναι για μένα πηγή. Με εμπνέει ο τόπος μου, αντλώ τις εικόνες μου από την ελληνική γη, την ύπαιθρο, τις ελιές, τη θάλασσα. “Χρυσή γη”, λοιπόν, λουσμένη στο μοναδικό φως που έχουμε στην Ελλάδα έμπνευσης.
Υπάρχει κάποιο αγαπημένο έργο που δυσκολεύεσαι να αποχωριστείς;
Ναι, και συνήθως δεν τα εκθέτω αυτά τα έργα που τα νιώθω πολύ προσωπικά μου. Χωρίς αυτό να ακούγεται ποιητικό, όλα τα έργα μου είναι και ένα κομμάτι της ψυχής μου.
Είναι η δέκατη ατομική σου έκθεση από το 2013, όταν έκανες την πρώτη σου. Πώς έχεις καταφέρει μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια να έχεις κλείσει έναν τόσο μεγάλο αριθμό εκθέσεων;
Νομίζω ότι από ένα σημείο και μετά αυτό σε πάει από μόνο του, αλλά δεν μπορώ να πω ότι αρκεί το ταλέντο. Η επιθυμία για έκθεση της δουλειάς σου ξεκινά από τον ίδιο τον καλλιτέχνη. Να πιστέψει το έργο του, να δει τους χώρους, να ονειρευτεί τα έργα του μέσα σε αυτούς, να επιμείνει, να μη σταματήσει στην πρώτη πόρτα που θα κλείσει.
Σε βοήθησαν οι δημόσιες σχέσεις σου;
Δεν είχα ποτέ μάνατζερ ή γνωριμίες στον χώρο, όμως νομίζω ότι διαθέτω πείσμα και κυνηγάω επίμονα αυτό που αγαπώ.
Θεωρείς ότι κάποιος άνθρωπος έδωσε μια ώθηση στην καριέρα σου;
Δεν μπορώ να μην ευχαριστώ την Ιριδα Νομικού, που είναι εξαίσια ιστορικός Τέχνης και κριτικός, πίστεψε σε μένα και της οφείλω πολλά. Μου έχει ανοίξει πόρτες και κάθε φορά με ξαφνιάζει, γιατί ακόμα και ένα σχόλιό της μπορεί να με εξελίξει. Οπότε, ναι, πάντα χρειάζεται και ένας άνθρωπος που θα πιστέψει σε εμάς.
Πόσο δύσκολο είναι να δηλώνεις ζωγράφος στην Ελλάδα της κρίσης;
Οτιδήποτε δηλώνεις είναι επίφοβο. Αν, όμως, είσαι καλλιτέχνης και διαθέτεις την ψυχή να υπηρετήσεις την Τέχνη και τους στόχους σου, θα βρεις και τον τρόπο να επιβιώσεις. Ο επιμένων νικά.
Πέρα από τη ζωγραφική σε καμβά, ζωγραφίζεις και πάνω σε μεταξωτές εσάρπες, που έχουν γίνει ανάρπαστες.
Η ζωγραφική που κάνω δεν περιορίζεται πράγματι στον καμβά. Κατά περιόδους, δοκιμάζω διάφορα υλικά ή αντικείμενα. Οι εσάρπες που φτιάχνω είναι ζωγραφική πάνω στο μετάξι. Μια γυναίκα ουσιαστικά μπορεί να φορέσει πάνω της ένα έργο Τέχνης και κάθε έργο μου είναι σαν να διηγείται και μια ιστορία.
Πού βρίσκει κανείς τις εσάρπες;
Στην Γκαλερί Σκουφά, στην Αθήνα και τη Μύκονο. Στο «Εγινα Αίγινα», έναν χώρο Τέχνης στην Αίγινα, και σε ατομικές εκθέσεις και στον Πειραιά.
Επόμενα σχέδια;
Η επόμενη προγραμματισμένη ατομική έκθεσή μου είναι στην Πάρο, στο «Studio 265», στην Παροικιά.
Τι σε κάνει ευτυχισμένο;
Η φύση και η αγάπη των κοντινών μου ανθρώπων.
Τι εύχεσαι στον εαυτό σου και την τέχνη σου;
Να έχω την υγειά μου και να εξελίσσομαι και καλλιτεχνικά και πνευματικά.
Info: Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Φίλωνος 29, Πειραιάς. 23-30/4. Η έκθεση τελεί υπό την αιγίδα του Ομίλου για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων.