Δεν είναι παράσταση. Δεν είναι συναυλία. Είναι μια αλλιώτικη εμπειρία θέασης/ακρόασης του αρχαίου δράματος. Μια site specific performance εκτός Στέγης, στον «Παρνασσό» της πλατείας Καρύτση, που λειτουργεί ως σκηνικός χώρος, ως ένα παλάτι ή μουσείο.


Ένας διακεκριμένος συνθέτης-ερευνητής του ήχου όσο και της μουσικής στο θέατρο, ο Δημήτρης Καμαρωτός, και μια αδιαφιλονίκητη πρωταγωνίστρια της σκηνής, η Αμαλία Μουτούση, στενοί συνεργάτες εδώ και δεκαετίες, συναντιούνται από 7 έως 11 Ιουνίου, σε ρόλους ξεναγών που αφηγούνται με μουσική και λόγο μια σπουδαία ιστορία, τον Ιππόλυτο του Ευριπίδη.


Όπως, όμως, η Αμαλία Μουτούση δεν παίζει μόνο τη Φαίδρα αλλά όλους τους ρόλους έτσι κι ο Δημήτρης Καμαρωτός δεν παίζει μόνο τη μουσική. Ηθοποιός και μουσικός ανάγονται σε ισότιμους πρωταγωνιστές, παίρνοντας έτσι μέρος σε έναν υποκριτικό άθλο.


Όλα τα πρόσωπα και ο Χορός του «Ιππόλυτου» μιλούν, μέσω των δύο τους, σε ένα καταιγιστικό χρόνο. Μιλούν γι’ αυτό που τους συνέβη σαν να πρόκειται για μια ιστορία πριν από τον ύπνο. Ένα μύθο που μιλάει για έντονα συναισθήματα, ομορφιά και αποτρόπαιες στιγμές.


Η μουσική είναι εδώ μια συνεχής παράλληλη σύνθεση που εκκινεί από την ανάλυση της προσωδίας, συνυπάρχοντας, ή/και αμφισβητώντας τη φωνή. Επιτρέπει την εναλλαγή των προσώπων και του Χορού και επιχειρεί, με τελείως σύγχρονα μέσα, κάτι που πλησιάζει στη φύση και την αρχική υπόσταση της παράστασης του δράματος με έναν υποκριτή.


Πλέγματα ήχου σαν ηχητικές μάσκες, νέες προσωδίες και απροσδόκητες πολυφωνίες γεννιούνται καθώς, από κοινού, μουσικός και ηθοποιός, μας βυθίζουν σε μια τραγωδία γεμάτη έρωτα, παραφορά, μίσος και εκδίκηση.