Ζέτα Δούκα: «Αυτό που γίνεται φέτος, δεν μου έχει ξανασυμβεί ποτέ»
Σεισμός στο Θέατρο Broadway με το έργο «Γοργόνες και Μάγκες».
Σεισμός γίνεται κάθε βράδυ τις τελευταίες εβδομάδες στο Θέατρο Broadway, στην Αγίου Μελετίου, και ο λόγος άκρως θεατρικός. Εκεί παρουσιάζεται για πρώτη φορά σε θεατρική μορφή το πιο δημοφιλές μιούζικαλ του μεγάλου δημιουργού Γιάννη Δαλιανίδη «Γοργόνες και Μάγκες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Βάλαρη, και οι θεατές ξαναζούν μετά από 50 χρόνια ένα ταξίδι στη μαγευτική Ύδρα της δεκαετίας του ’60, με τραγούδια που άφησαν εποχή, σε μια λαμπερή υπερπαραγωγή με 34 ηθοποιούς, μουσικούς και χορευτές.
Πώς γίνεται όμως αυτή η ιστορία να συγκινεί ακόμα και σήμερα το κοινό; Την απάντηση μας έδωσε η Ζέτα Δούκα, που πρωταγωνιστεί στην παράσταση ερμηνεύοντας τον ρόλο της Φλώρας, που στην ταινία κατείχε η Μαίρη Χρονοπούλου.
«Αυτή η ιστορία είναι η Ελλάδας μας. Ο κόσμος νοσταλγεί την αθωότητα εκείνης της εποχής, που δυστυχώς σήμερα έχει χαθεί. Οι εποχές τότε ήταν πιο ανθρώπινες και αθώες, επειδή οι άνθρωποι ήταν πιο κοντά μεταξύ τους. Τότε αν ήθελαν να μιλήσουν ήταν πιο εύκολο να βρεθούν από κοντά παρά να τηλεφωνηθούν. Ήταν πιο εύκολο να αγκαλιαστούν και να φιληθούν. Οπότε αυτό έφερνε αμέσως μια ζεστασιά στη σχέση τους. Η παράσταση μας όμως δεν είναι κόπια της ταινίας, είναι ένα αυτούσιο καλλιτεχνικό γεγονός» αναφέρει.
Η Ζέτα Δούκα προσεγγίζει με μεγάλο σεβασμό τον ρόλο της, αλλά τον αποδίδει με τον δικό της τρόπο, ενώ αίσθηση προκαλεί και ο Γιάννης Πλούταρχος που για πρώτη φορά ανεβαίνει στο σανίδι, ερμηνεύοντας ζωντανά στη σκηνή τα τραγούδια της παράστασης. «Τον ρόλο αυτόν τον προσέγγισα με πολύ ψάξιμο, πολλή δουλειά και μεγάλη αφοσίωση. Άλλωστε ο κάθε ηθοποιός έχει δικαίωμα να δοκιμαστεί όπως ο ίδιος θέλει σε κάθε ρόλο. Δεν σκέφτηκα ούτε στιγμή να κοπιάρω τη Μαίρη Χρονοπούλου, γιατί δεν θα μπορούσα και θα ήταν και ύβρις. Πάντως πρώτη φορά νιώθω έτσι στο θέατρο. Ο κόσμος στο τέλος σηκώνεται όρθιος και επιδίδεται σε αλλαλαγμό, γίνεται πανηγύρι. Είναι απίστευτο αυτό που γίνεται κάθε βράδυ. Δεν μου έχει ξανασυμβεί ποτέ» τονίζει.
Το θέμα του έργου σχετίζεται με την απόκτηση του εύκολου χρήματος, κάτι που σήμερα είναι δύσκολο λόγω των συνθηκών της κρίσης. «Νομίζω πως έχει περάσει η εποχή που τα χρήματα έβγαιναν πολύ εύκολα. Αυτό γινόταν τις δεκαετίες του 1990 και του 2000. Δεν υπάρχει πια χρήμα για τους πολλούς, μόνο για πάρα πολύ λίγους, γιατί τώρα τα χρήματα βγαίνουν πολύ δύσκολα και χάνονται πολύ εύκολα. Μας τα παίρνει όλα η εφορία και το κράτος. Με φοβίζει που δεν έχουμε καταλάβει γιατί βιώνουμε αυτή την κρίση. Και το ότι δεν έχουμε ανθρώπους κατάλληλους για να μας βγάλουν από αυτή την κατάσταση» λέει η Ζέτα Δούκα.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Παραπολιτικά» το Σάββατο 13 Ιανουαρίου 2018