Φέτος, η Στέγη υποδέχεται το ταλέντο των εφήβων μέσα από κλασικά αρχαιοελληνικά κείμενα από 13 έως 15 Απριλίου παρουσιάζοντας το Onassis Youth Festival, όπου παιδιά από γειτονιές της Αθήνας καταπιάνονται με τα αρχαία κλασικά κείμενα και τα κάνουν παραστάσεις.

Το Onassis Youth Festival, το φεστιβάλ για τους εφήβους, δίνει νέα πνοή στα αρχαία κείμενα, καλώντας μια πλειάδα σκηνοθετών και θεατρικών ομάδων να συνεργαστούν με μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου για να βρουν, να ξεκλειδώσουν, να μοιραστούν, να απελευθερώσουν τις δυνάμεις και τα συναισθήματά τους πάνω στη σκηνή. Οι μαθητές εμπνέονται και φωνάζουν δυνατά τα συναισθήματά τους μέσα από τη φωνή των κλασικών.

Οι σκηνοθέτες και οι θεατρικές ομάδες δουλεύουν καθ' όλη τη σχολική χρονιά με τις ομάδες των εφήβων μέσα στη σχολική τάξη, με σκοπό τα κλασικά κείμενα να απηχούν τις σκέψεις και τις αναζητήσεις της εφηβικής κοινότητας.

Συντελεστές

Συντονισμός & Καλλιτεχνική επίβλεψη: Μυρτώ Λάβδα, Επιμέλεια σκηνικών: Βασίλης Γεροδήμος, Σχεδιασμός φωτισμών: Νίκος Βλασόπουλος

Συνεργάτες Σκηνοθέτες του Φεστιβάλ: Άρης Λάσκος & Αναστασία Γιαννάκη, Κάτια Γκουλιώνη & Άγγελος Φραντζής, Ομάδα Ντουθ (Βάσια Ατταριάν & Μυρτώ Μακρίδη), Αννέτα Στεφανοπούλου και Χριστίνα Στουραΐτη, 4Frontal (Θανάσης Ζερίτης & Αριστέα Σταφυλαράκη), Cheek-Bones (Στέφανος Αχιλλέως & Αγγέλικα Σταυροπούλου), Βίκυ Γεωργιάδου & Φοίβος Συμεωνίδης, Ρηνιώ Κυριαζή & Γιούλη Καρναχωρίτη, Θανάσης Δόβρης & Μαρία Παρασύρη

ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ 

«Εν αρχή ην το χάος... Και μετά, και μετά;» - Παράσταση κουκλοθεάτρου

7ο Λύκειο Νέας Σμύρνης

Ξαναδιαβάζοντας τη Θεογονία του Ησίοδου, η ομάδα χάθηκε μέσα σε άπειρα ονόματα, έψαξε από την αρχή την ισορροπία που κρύβεται στο φως και το σκοτάδι, αλλά και το πώς μέσα από το χάος παίρνει μορφή ο κόσμος. Αναρωτήθηκαν για τη δύναμη του έρωτα και της εξουσίας και απόρησαν με τις αναπόφευκτες μάχες για τη διεκδίκησή τους. Σε ένα ταξίδι στο βάθος των γενεών, είδαν τον άνθρωπο να θέτει τα ίδια ερωτήματα πάνω στην πολυπλοκότητα της ύπαρξης. Ο Άδης με τον Κύκλωπα, η Λήθη με τη Μνημοσύνη και η Λύπη με το Γένος των Ονείρων, όλοι τους συναντιούνται σε μια προσπάθεια να ξεμπερδέψουν τις σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας.

Η ομάδα πειραματίστηκε με διάφορα υλικά, εξερεύνησε κουκλοθεατρικές και παραστατικές τεχνικές και σκηνοθέτησε συλλογικά, μπαίνοντας με τη σειρά της στον χαοτικό κύκλο της Δημιουργίας.

Η παράσταση είναι στηριγμένη στη μετάφραση της Θεογονίας του Ησιόδου από τον Σωκράτη Σκαρτσή, που εκδόθηκε στο πλαίσιο της σειράς «ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ – ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ» των Εκδόσεων Κάκτος.

«Εκεί»

«Εκεί ήταν των Κιμμερινών ο τόπος κι η πατρίδα, που τους σκεπάζουν σύγνεφα κι ένα πηχτό σκοτάδι.»

ΓΕΛ Βάρης

Ο Κάτω Κόσμος είναι ο τόπος όπου πάνε όσοι φεύγουν από τη ζωή, σύμφωνα με τους μύθους και τις παραδόσεις της αρχαιότητας. Τον έχουν επισκεφθεί, ωστόσο, και κάποιες πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις ανθρώπων, όπως ο Οδυσσέας, όπως ο Ηρακλής, όπως εμείς. Μαζί με ήρωες, πραγματικούς και μυθικούς, κάνουμε ένα ταξίδι στον κόσμο των νεκρών φτιάχνοντας έναν άλλο, δικό μας. Το «εκεί» δεν έχει ήλιο, δέντρα, σπίτια, καζάνια ή ποτάμια, γιατί είναι απλώς ένας τόπος συνάντησης ανθρώπων με παρελθόν και μέλλον. Γιατί οι άνθρωποι που έχουν παρελθόν, ζουν την κάθε στιγμή του παρόντος.

Μέσα από την Οδύσσεια του Ομήρου, και συγκεκριμένα από τη ραψωδία λ, τη Νέκυια, αλλά και μέσα από τους αυτοσχεδιασμούς των μαθητών, η ομάδα προσπάθησε να προσεγγίσει την έννοια του θανάτου όπως διαχρονικά απασχολεί τον άνθρωπο. Από τον Όμηρο μέχρι και σήμερα.

Η παράσταση είναι στηριγμένη στη μετάφραση της Ομήρου Οδύσσειας Α - Ω από τον Ζήσιμο Σιδέρη, που εκδόθηκε από τον Οργανισμό Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων, Αθήνα 1965.

Forget Domani

Με αφορμή τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου

9ο Λύκειο Αθηνών

Μια νύχτα, 12 έφηβοι, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι εδώ και τώρα μεταμορφώνονται από ενήλικες σε παιδιά, αποφασίζουν να οργανώσουν ένα ιδιόμορφο πάρτυ «μεταμορφώσεων», όπου ο καθένας τους θα προσπαθήσει να μεταμορφωθεί για λίγο –με τη βοήθεια των υπολοίπων– σε κάτι άλλο, σε αυτό που επιθυμεί. Ιστορικά πρόσωπα, ανεκπλήρωτοι έρωτες, σούπερ ήρωες, σταρ του Χόλιγουντ, ήρωες παραμυθιών ή ταινιών, αλλαγές φύλου, είναι μερικές από τις μεταμορφώσεις που θα προσπαθήσουν να πετύχουν. Κάποιοι θα προσπαθήσουν να γίνουν για λίγο και ήρωες του Οβίδιου ή του Σαίξπηρ, πρόσωπα που βίωσαν υπερφυσική αλλαγή ή εκούσια μεταμφίεση. Η Δάφνη κι ο Απόλλωνας, η Ηχώ κι ο Νάρκισσος, η Βιόλα κι η Ολίβια παίρνουν για λίγο σάρκα και οστά σαν πρότυπα επιτυχημένης μεταμόρφωσης.

Όσο το πάρτυ προχωράει, κάποιοι για λίγο νιώθουν ότι τα κατάφεραν, άλλοι χάνουν την πίστη τους κι άλλοι αποδέχονται τελικά ότι η ενηλικίωσή τους είναι η μόνη πραγματική μεταμόρφωση.

Η χρήση της μουσικής καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της παράστασης, η οποία δομήθηκε με βάση αυτοσχεδιασμούς των μαθητών πάνω στην έννοια της μεταμόρφωσης.

Η παράσταση έχει εμπνευστεί από την επιμέλεια του Θεόδωρου Γιαννάτου στις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου, που εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Δίφρος, Αθήνα 1966.

 

«Το Ευχαριστώ»

7ο Γυμνάσιο Κορυδαλλού

Ο Νίκος είναι ένα αγόρι ντροπαλό, που δυσκολεύεται να διαχειριστεί το κοινωνικό του άγχος. Η Μάχη είναι ένα κορίτσι εξωστρεφές και ιδιαίτερα ομιλητικό, που κουβαλάει πάντα μαζί της μια μυστηριώδη βαλίτσα. Οι δυο τους συναντιούνται σε μια αποβάθρα και μια φιλία μοναδική γεννιέται. Με αφορμή το έργο του Αριστοτέλη, Ηθικά Νικομάχεια, οι μαθητές έγραψαν δικά τους κείμενα, τα οποία επιμελήθηκε και χρησιμοποίησε η ομάδα για να δημιουργήσει μια ιστορία που διαπραγματεύεται, μεταξύ άλλων, τις έννοιες της φιλίας, του δικαίου και της μεσότητας. Χρησιμοποιώντας αυτούσιες φράσεις από το έργο του Αριστοτέλη στην παράσταση, οι Cheek-Bones ερεύνησαν τη διαχρονικότητά τους και το κατά πόσο αυτό το έργο αφορά τους νέους σήμερα.

Η παράσταση είναι στηριγμένη στη μετάφραση των Ηθικών Νικομαχείων του Αριστοτέλη από τη Φιλολογική Ομάδα Κάκτου, που εκδόθηκε στο πλαίσιο της σειράς «ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ – ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ» των Εκδόσεων Κάκτος.

«Τυφλές ελπίδες»

1ο ΕΠΑΛ Αιγάλεω

Η αρχή της προσέγγισης έγινε με το κείμενο του Ηρόδοτου για τον Σόλωνα, τον Κροίσο και την ευτυχία. Αυτό, συνδυασμένο με δύο φράσεις του Προμηθέα («Γλίτωσα τους θνητούς από τον φόβο του θανάτου» και «Έβαλα μέσα τους τυφλές ελπίδες»), δημιούργησε τον άξονα γύρω από τον οποίο στράφηκε μια αναζήτηση για τις έννοιες της ζωής, του θανάτου και της ευτυχίας. Τα παιδιά κλήθηκαν να γράψουν δύο λέξεις για καθεμία από αυτές τις έννοιες. Πολλές λέξεις στις τρεις αυτές διαφορετικές κατηγορίες ήταν κοινές. Τότε προέκυψε η ιδέα μιας γιορταστικής και τρυφερής επίσκεψης στα ταφικά επιγράμματα.

Τα ταφικά επιγράμματα είναι κείμενα ζωής. Κινητοποιούν την επιθυμία να κερδηθεί κάθε στιγμή ζωής, αναζητούν μια ακόμη πολύτιμη στιγμή συνάντησης ανάμεσα σε δύο χωριστούς κόσμους, αποθεώνουν τη φιλία, απενοχοποιούν τις ευχές ή τις κατάρες, απαλύνουν με χιούμορ σκληρές αλήθειες, ανακουφίζουν με τη γαλήνη τους, απελευθερώνουν με τη σκωπτικότητά τους, περιγράφουν με ανθρώπινο τρόπο μικρές τραγωδίες, ενώνουν ηλικίες και τάξεις, μιλούν για την ισότητα της φύσης ή τις παγίδες της, που φτιάχνουν το απρόβλεπτο της ζωής. Μέσα από ένα τέτοιο πρίσμα, η ομάδα προσέγγισε τα επιγράμματα, προκειμένου να δημιουργήσει ένα πλαίσιο έκφρασης για τη μοναδικά ζωογόνο ενέργεια των εφήβων.

Μια συνάντηση της ζωής με τον θάνατο μέσα από τη φλόγα των εφήβων και μια χρήση της θεατρικής έκφρασης ως δυνατότητας γιορταστικής συνύπαρξης.

Η παράσταση είναι στηριγμένη στα: Επιτάφιος λόγος: Αρχαία ελληνικά επιτύμβια επιγράμματα, ανθολόγηση & εισαγωγή Denis Rocques, μετάφραση & επίμετρο Παντελής Μπουκάλας, Εκδόσεις Άγρα, 1999· τη μετάφραση του Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου από τον Παναγιώτη Μουλλά, που εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Στιγμή, Αθήνα 2009· και τη μετάφραση του βιβλίου Το σήμα και η μνήμη του Νικόσια Σαλβατόρε από τον Ευριπίδη Γαραντούδη, που εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Πολύτυπο, Αθήνα 1994.

Ορέστεια

1ο ΕΠΑΛ Καισαριανής

Αυτή δεν είναι μια παράσταση της τριλογίας της Ορέστειας του Αισχύλου από τους εφήβους ενός σχολείου, αλλά η αποτύπωση της πραγματικής σύγκρουσης των συγκεκριμένων εφήβων με ένα κείμενο για το οποίο οι ίδιοι δεν δίνουν δεκάρα. Διαλέξαμε την Ορέστεια γιατί πιστέψαμε ότι οι ιδέες και οι έννοιες του έργου θα μπορούσαν να βρουν μια αντανάκλαση στη δική τους πραγματικότητα. Αποτύχαμε πλήρως. Επιλέξαμε τη μετάφραση του Δημήτρη Δημητριάδη ως βάση εργασίας, για την ποιητική της αμεσότητα. Συνειδητοποιήσαμε, δουλεύοντας, πως το εισαγωγικό κείμενο του ίδιου, με τίτλο «Ο θρίαμβος της αποτυχίας», αποτύπωνε όχι μόνο τη δική του αγωνία απέναντι στην προσπάθεια να μιλήσει για την Ορέστεια με όρους σημερινούς, αλλά και τη δική μας, στην προσπάθειά μας να μεταδώσουμε κάτι από τον μυστικό της κόσμο στο τώρα αυτών των παιδιών. Γι’ αυτούς τους λόγους επιλέξαμε να μην κάνουμε μια παράσταση, αλλά ένα θεατρικό ντοκιμαντέρ που θα καταγράφει τις αποκαλυπτικές δυναμικές που δημιουργήθηκαν και, ίσως, κάτι από την αλήθεια των συγκεκριμένων υπέροχων παιδιών που αγωνίζονται να βρουν τη θέση τους στον αυριανό ενήλικο κόσμο.

Η παράσταση έχει εμπνευστεί από τη μετάφραση της Ορέστειας του Αισχύλου από τον Δημήτρη Δημητριάδη, που εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Σμίλη, Αθήνα 2005.

«Τ’ αγάλματα είναι στο μουσείο…»

Μια παράσταση με αφορμή τον Ίωνα του Ευριπίδη

3ο Λύκειο Νέας Ιωνίας

Υπόθεση εργασίας: ο Ίων του Ευριπίδη. Η τραγωδία ενός εφήβου που δεν έχει όνομα. Που δεν γνωρίζει τους γονείς του. Ξέρει μόνο ότι τον λένε «του Απόλλωνα». Το όνομά του θα το πάρει κατά τη διάρκεια της παράστασης. Ερευνητές: 18 σημερινοί έφηβοι. Του 2018.

Πώς θα προσεγγίσουν ένα αρχαίο κείμενο; Πώς θα μπουν σε κάτι ιερό; Τι θα χρησιμοποιήσουν; Αυτούσιες σκηνές του έργου, προσωπικά κείμενα των παιδιών, αυτοσχεδιασμοί, ερωτήσεις πάνω στα νοήματα του έργου, αναλύσεις, τα τραγούδια που αγαπούν. Όλα παρόντα επί σκηνής. Κυρίως όμως οι ίδιοι οι έφηβοι…

που με αφορμή αυτό τον αρχαίο έφηβο που «θα ‘ταν στην ηλικία σου αν ζούσε» και βιώνει μια συνεχή μετάβαση (από τη νύχτα στην αυγή, διαρκώς έξω από το Μαντείο των Δελφών και όχι μέσα, έφηβος πριν γίνει ενήλικας, σε άγνοια πριν μάθει την αλήθεια)…

θα αναζητήσουν τελικά τη δική τους ταυτότητα. Τι σημαίνει το δικό τους όνομα.

«…Γιατί τελικά τ΄ αγάλματα δεν είναι πια συντρίμμια. Είμαστε εμείς.»

Η παράσταση είναι στηριγμένη στη μετάφραση του Ίωνα του Ευριπίδη από τον Τάσο Ρούσο, που εκδόθηκε στο πλαίσιο της σειράς «ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ – ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ» των Εκδόσεων Κάκτος.

Για την παρουσίαση του «Β’ Στάσιμου» του Χορού έχουμε εμπνευστεί από την παράσταση Ίων του Εθνικού Θεάτρου, σε σκηνοθεσία Λυδίας Κονιόρδου, μετάφραση Νικολέττας Φριντζήλα και μουσική Τάκη Φαραζή (2003).

«Προμηθέα, μέρα ή νύχτα;»

4ο Λύκειο Πετρούπολης

Πώς είναι να γίνεσαι στόχος, να απομονώνεσαι σε μια ερημιά, να τιμωρείσαι αλυσοδεμένος στην άκρη του κόσμου, όπως ο Προμηθέας; Να επιβάλεις, όπως το Κράτος; Να είσαι σκληρός και αμείλικτος, όπως η βουβή Βία; Να συμπάσχεις, να συμπαραστέκεσαι, χωρίς να μπορείς στ' αλήθεια να βοηθήσεις, όπως οι Ωκεανίδες, να φάσκεις και να αντιφάσκεις, όπως ο Ωκεανός, να περιπλανιέσαι στον κόσμο ολόκληρο χωρίς πατρίδα, όπως η Ιώ; Να υπηρετείς τυφλά τον πατέρα, όπως ο Ερμής, να φοβάσαι, όπως όλοι μας; Μέσα από μουσικούς δρόμους του ροκ, του ραπ, της μπαλάντας, οι μαθητές του 4ου Λυκείου Πετρούπολης τραγούδησαν, κραύγασαν για «το γένος των ανθρώπων που ανήμπορο και άβουλο, τυφλό πλανιέται σα μέσα σε όνειρο», για έναν κόσμο που μας πονάει... με την ελπίδα ότι το δώρο του Προμηθέα –η τέχνη, η σκέψη, η επιστήμη, η φωτιά– μπορεί να τον αλλάξει...

Η παράσταση είναι στηριγμένη στη μετάφραση του Προμηθέα Δεσμώτη του Αισχύλου από τον Παναγιώτη Μουλλά, που εκδόθηκε από τις Εκδόσεις Στιγμή, Αθήνα 2009, και στην προσαρμογή της μετάφρασης από τον σκηνοθέτη Έκτορα Λυγίζο για τις ανάγκες της παράστασης Προμηθέας Δεσμώτης, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Επιδαύρου 2014.

Antigone - hot night cold spaceship

19ο Γυμνάσιο Αθηνών

Η παράστασή βασίζεται στο κείμενο της Αντιγόνης του Σοφοκλή και πραγματεύεται την έννοια του μύθου και της σχέσης του με τον σύγχρονο άνθρωπο. Σε ένα περιβάλλον καταστροφής και σε ένα όχημα που εξασφαλίζει την επιβίωση και οδηγεί σε έναν νέο τόπο, 10 παιδιά με βουβό παρατηρητή την καθηγήτριά τους, αναμοχλεύουν ασυνείδητα τον μύθο της Αντιγόνης, φαινομενικά για να περάσουν την ώρα τους, αλλά υποδόρια δημιουργούν την ανάγκη για νέους μύθους. Όντες οι ίδιοι εν δυνάμει μυθικά πλάσματα...

Η παράσταση έχει εμπνευστεί από τη μετάφραση της Αντιγόνης του Σοφοκλή από τον Νίκο Παναγιωτόπουλο, που ανέβηκε σε σκηνοθεσία Λευτέρη Βογιατζή στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Επιδαύρου 2006.

Ακούγεται η φωνή του Λευτέρη Βογιατζή από την ομώνυμη παράσταση.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Παρασκευή 13 Απριλίου

13:00-14:00 | 4ο Λύκειο Πετρούπολης

14:00-15:00 | 9ο Λύκειο Αθηνών (Θησείο)

15:00-16:00 | 1ο ΕΠΑΛ Αιγάλεω

16:00-17:00 | ΓΕΛ Βάρης

17:00-18:00 | 19ο Γυμνάσιο Αθηνών (Κάτω Πατήσια)

18:00-19:00 | Διάλειμμα

19:00-20:00 | 7ο Γυμνάσιο Κορυδαλλού

20:00-21:00 | 3ο Λύκειο Νέας Ιωνίας

21:00-22:00 | 7ο Λύκειο Νέας Σμύρνης

22:00-23:00 | 1ο ΕΠΑΛ Καισαριανής

Σάββατο 14 Απριλίου

13:00-14:00 | 7ο Λύκειο Νέας Σμύρνης

14:00-15:00 | 3ο Λύκειο Νέας Ιωνίας

15:00-16:00 | 7ο Γυμνάσιο Κορυδαλλού

16:00-17:00 | 1ο ΕΠΑΛ Καισαριανής

17:00-18:00 | 19ο Γυμνάσιο Αθηνών (Κάτω Πατήσια)

18:00-19:00 | Διάλειμμα

19:00-20:00 | 4ο Λύκειο Πετρούπολης

20:00-21:00 | ΓΕΛ Βάρης

21:00-22:00 | 1ο ΕΠΑΛ Αιγάλεω

22:00-23:00 | 9ο Λύκειο Αθηνών (Θησείο)

Κυριακή 15 Απριλίου

12:00-13:00 | 7ο Γυμνάσιο Κορυδαλλού

13:00-14:00 | ΓΕΛ Βάρης

14:00-15:00 | 7ο Λύκειο Νέας Σμύρνης

15:00-16:00 | 4ο Λύκειο Πετρούπολης

16:00-17:00 | 19ο Γυμνάσιο Αθηνών (Κάτω Πατήσια)

17:00-18:00 | Διάλειμμα

18:00-19:00 | 1ο ΕΠΑΛ Καισαριανής

19:00-20:00 | 1ο ΕΠΑΛ Αιγάλεω

20:00-21:00 | 9ο Λύκειο Αθηνών (Θησείο)

21:00-22:00 | 3ο Λύκειο Νέας Ιωνίας

Πληροφορίες:

Στέγη Ιδρύματος Ωνάση

Συγγρού 107

13 – 15 Απριλίου 2018

Μικρή Σκηνή

Η είσοδος στις παραστάσεις είναι δωρεάν, με δελτία εισόδου, τα οποία διανέμονται μία ώρα πριν από την έναρξη της κάθε παράστασης.