Οι REC είναι από εκείνα τα συγκροτήματα στην Ελλάδα που «αντέχουν». Ο κόσμος τους αγαπά και τους ακολουθεί και αυτοί τους το ανταποδίδουν με πολλή δουλειά και στόχο μόνο την ποιότητα.

Ο Άρης Λουμάκης είναι η «κολώνα» του συγκροτήματος αλλά με τον Mike και την Ξένια δεν είναι συνάδερφοι, είναι οικογένεια.

Μιλώντας με τον Άρη επιβεβαίωσα ότι πέρα από καλός στη δουλειά του είναι και ωραίος άνθρωπος.

 Ας ξεκινήσουμε από τα … καινούργια. Νέο ολοκαίνουργιο summer hit. Πες μας λίγα πράγματα για το «ΘΕΛΩ». Σας πάει το καλοκαίρι νομίζω…

Ναι πιστεύω και εγώ είναι από τις 4 εποχές είναι εκείνη που μας ταιριάζει περισσότερο. Ο κόσμος μας έχει συνδυάσει με το Καλοκαίρι του, Άλλωστε είμαστε και συγκρότημα που η πρώτη μας δουλειά που κυκλοφόρησε ήταν άκρως καλοκαιρινή.

Για το #thelo δεν χρειάζεται να σου πω πολλά, γιατί απλά νομίζω ότι είναι ό,τι πιο summer έχουμε κυκλοφορήσει. Είναι η πρώτη, αλλά σίγουρα όχι η τελευταία μας συνεργασία με τον hit maker Claydee και τα έχει όλα. Ήλιο, λάδι, θάλασσα, αλάτι και Chocolate χρώμα και σε ένα ρυθμό που δεν πρόκειται να μπορέσεις να αντισταθείς να χορεύεις όλο το Καλοκαίρι!

Πες μας λίγα πράγματα και για τη συμμετοχή σας στο colour day festival.

Από την πρώτη διοργάνωση του festival είχα πει “εκεί πρέπει να παίξουμε”. Από το πουθενά λοιπόν φέτος χτυπά το τηλέφωνο μου και μου γίνεται η πρόταση να εμφανιστούμε στο μεγαλύτερο φεστιβάλ της Ελλάδας. Ε, νομίζω τα συναισθήματα μπορείς να τα καταλάβεις.. Η πρώτη μου κίνηση ήταν να καλέσω την Ξένια και τον Mike και να τους πω ότι θα είμαστε στο Colour Day Festival!
Νομίζω ότι κόλλησα ήδη, το αγάπησα, ως διοργάνωση, ως ανθρώπους που δουλεύουν σε αυτή.. θα έχουμε πολύ και μακρύ μέλλον με το Colour Day σίγουρα.

Είδα – ειδικά την περίοδο survivor – την στήριξη σου στην Ξένια. Νιώθεις ότι είστε πραγματικά ενωμένοι;

Η Ξένια είναι η αδυναμία μας στους REC, όχι μόνο δική μου, αλλά και του Mike. Είναι το κοριτσάκι μας που το προσέχουμε και το υπερασπιζόμαστε πάντοτε. Από την παρουσία της στο Survivor κατάλαβα πόσο πολύ μας αγαπάει. Μετά από κάθε της νίκη και πριν κάθε αγώνα φώναζε μαζί με την ομάδα της “REC”, μάλιστα μια φορά είπε και “Λουμάκης”.. Έκανε καρδιές στην άμμο, μιλούσε συνέχεια για εμάς και όλα αυτά στο πιο δύσκολο παιχνίδι επιβίωσης. Ε ναι νομίζω ότι όχι απλά είμαστε πιο ενωμένοι, αλλά και εντελώς αδιάσπαστοι πλέον.

Λένε ότι στην Ελλάδα τα γκρουπ δεν έχουν διάρκεια… Φοβάσαι ότι μπορεί να ισχύσει ο κανόνας και για τους REC?

Καλά κάνουν και το λένε. Τα συγκροτήματα δεν είναι τίποτε άλλο από ομάδες ανθρώπων. Όταν δημιουργούνται με σκοπό την επιτυχία και την ευημερία τότε σίγουρα θα διαλυθούν. Δεν είναι εύκολος ο δρόμος της μουσικής και σίγουρα δεν είναι καθόλου ομαλός. Έχει τα πάνω του και τα κάτω του, αυτό δεν το αντέχουν όλοι. Εμάς αυτό δεν μας αγγίζει, γαλουχηθήκαμε στα δύσκολα και στα “εύκολα” μπορούμε να κρατάμε χαρακτήρα. Για τους άλλους ανησυχώ για εμάς όχι!

Τι σας ενώνει;

Πλέον πρώτα από όλα η φιλία. Είμαστε οικογένεια. Δεν θα υπάρξει μέρα που δεν θα μιλήσουμε, δεν θα μοιραστούμε χρόνο και δεν θα πούμε τα νέα μας. Σκέψου ότι οι 2+ μήνες που έλειπε η Ξένια στον Άγ. Δομήνικο ήταν για εμάς - εκτός από πρωτόγνωρη εμπειρία - η πρώτη φορά που δεν είχαμε έναν από τους τρεις μας. Ήταν δύσκολο δεν θέλουμε να το ξανά περάσουμε.

 Τι θα μπορούσε να σας διαλύσει; Σε τρομάζει η ημερομηνία λήξης;

ΤΙ - ΠΟ - ΤΑ ! Κυριολεκτικά έχουμε αντέξει τα πάντα. Από πυρά ανταγωνισμού, από “καλοπροαίρετες” κουβέντες “φίλων” μέχρι και να μην μπορούμε να πληρώσουμε το ενοίκιο μας. Είμασταν εκεί ο ένας για τον άλλον, γελούσαμε στα δύσκολα. Όταν μπορείς να κρατάς το χαμόγελο σου σε όλα αυτά νομίζω ότι τίποτα δεν μπορεί να σε διαλύσει.

Πές μου λίγα πράγματα για τον Μike και την Ξένια.

Ο Mike έχω πει πολλές φορές ότι είναι δημιουργικά, το άλλο μου μισό στους REC. Για μένα η καλύτερη φωνή στην Ελλάδα και ένα εξαιρετικός vocal coach. Κάθε φορά με εντυπωσιάζει από το πόσο μουσική έχει μέσα του αυτό το παιδί. Σαν φίλος, αρκεί να σου πω ότι μέναμε 2 μήνες σπίτι μου για να με στηρίξει μετά από ένα “δύσκολο” χωρισμό μου.

Η Ξένια είναι το κοριτσάκι μας. Είναι μόλις 7 χρόνια στην Ελλάδα και μιλά και τραγουδάει ελληνικά σας να είναι η μητρική της γλώσσα. Μια μοναδική POP φωνή και μια καυτή παρουσία που σίγουρα προκαλεί τα βλέμματα και τα σχόλια του αντρικού πληθυσμού όπου και αν έχουμε πάει. Σκληρή και όταν βάζει στόχο πάντοτε τον πετυχαίνει. Εγώ βέβαια βλέπω και ένα πρόσωπο της Ξένιας που κανείς άλλος δεν έχει δει.. μια που περνάει χρόνο με την κόρη μου κάποιες φορές που πρέπει να εργαστώ και εκεί κατάλαβα πόσο τρυφερή μπορεί να γίνει.

 Ήθελες πάντα να γίνεις τραγουδιστής;

Ούτε καν, για την ακρίβεια δεν περνάω και ιδιαίτερα καλά κρατώντας μικρόφωνο. Ξεκίνησα κάνοντας παραγωγές, παίζοντας Drums + Κρουστά και κατέληξα να κάνω Rap! Για Μηχανολόγος μηχανικός δεν το λες εξέλιξη (xaxaxaxa) Αγαπώ όμως πλέον αυτό που κάνω επειδή το κάνω μαζί με τα φιλαράκια μου.

Σκέφτηκες ποτέ να κάνεις μια άλλη δουλειά;

Έχω κάνει πολλές δουλειές είναι η αλήθεια, δούλευα με βιβλιάριο ανηλίκου σε γνωστή αλυσίδα εστιατορίων για να πληρώνω τις σπουδές μου και έχω φτάσει και ιδιαίτερα ψηλά σε μεγάλη πολυεθνική εταιρία στο τομέα των υπολογιστικών συστημάτων. Παράλληλα με τους REC όμως πίστεψε με δεν υπάρχει χρόνος για τίποτε άλλο.

Στην Ελλάδα πιστεύεις ότι το τραγούδι είναι σε καλά επίπεδα;

Εγώ θα σου μιλήσω για την POP σκηνή.. Άν λοιπόν εννοείς “παραγωγικά” ναι έχουμε εξαιρετικές παραγωγές και καλούς παραγωγούς, αν εννοείς αν ένας Pop καλλιτέχνης ή συγκρότημα μπορούν να ζήσουν ικανοποιητικά σήμερα, θα σου απαντήσω ΟΧΙ!

Πρόσεξε, δεν θα σου πω ποτέ το Λαϊκό είναι στα πάνω του, η Pop είναι στα κάτω της.. Δεν είναι εκεί το σημαντικό. Το θέμα είναι ότι στην Ελλάδα δεν αντιλαμβάνονται την μουσική μας, για το ευρύ κοινό είμαστε διασκεδαστές που ανοίγουν τις πίστες για να βγει μετά ο λαϊκός τραγουδιστής. Δεν είναι έτσι όμως, είτε μόδα είτε όχι μόδα η Pop είναι μια κουλτούρα πού είτε την υπηρετείς είτε οχι.

 Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου Έλληνες καλλιτέχνες;

Θα σε ξαφνιάσω, αλλά μεγάλωσα με Τρυπες, Ξύλινα σπαθιά και Διάφανα Κρίνα. Ξέρω περίμενες μια απάντηση διαφορετική, αλλά με αυτά μεγάλωσα.

Με ποιον ‘Ελληνα θα ήθελες πολύ ν συνεργαστείς; Ακόμα και αν προέρχεστε από διαφορετικό «είδος»

Από διαφορετικό είδος σέβομαι τον Αντώνη Ρέμο, το Νίκο Βέρτη θεωρώ ότι είναι στο επίπεδο των καλλιτεχνών που δεν φτάνει από τύχη, αλλά μόνο με δουλειά και ταλέντο.

Έχεις κακές συνήθειες; Φόβους;

Φόβους έχω και μάλιστα πολλούς, υψοφοβία, κλειστοφοβία δόξα τον Θεό από φοβίες πάμε καλά.. κακές συνήθειες όχι δεν έχω, γενικά ότι είναι “συνήθεια” το θεωρώ κακό στην ζωή μου, για αυτό και αλλάζω πολλά πράγματα συχνά.

Τώρα που είσαι μπαμπάς φοβάσαι περισσότερο; Έχεις αλλάξει σαν άνθρωπος;

Σίγουρα έχω αλλάξει ως άνθρωπος, πιστεύω ότι έχω γίνει πολύ πιο τρυφερός, αλλά και δύο φορές πιο προσεκτικός με τους ανθρώπους. Ξέρεις πριν την Φραντζέσκα μου όλα ήταν απλά, ασχολιόμουν με όλα γύρω μου, με στεναχωρούσαν πράγματα, με προβλημάτιζαν άλλα, αγχωνόμουν, είχα στρες. Μετά τη γέννηση της κορούλα μου τα πράγματα μπήκαν στην θέση τους. Τα σοβαρά με τα σοβαρά και τα γύρω γύρω στα σκουπίδια. Έγινε αυτόματα δεν έκανα εγώ κάτι για αυτό.
Όλη μου η ζωή περιστρέφεται γύρω από το πας θα είναι υγιής και ευτυχισμένη η μικρή μου.

 Λίγο πιο προσωπικά αλλά δεν μπορώ να μην ρωτήσω… Διάβασα το ποστ σου για τον πατέρα σου και αν και μιλούσες για κάτι ιδιαίτερο φαινόσουν πολύ συμβιβασμένος. Πώς νιώθεις για αυτό; Πως είσαι σαν πατέρας ;

Ναι, σκέφτηκα με αφορμή την γιορτή της μητέρας να βάλω την μητέρα μου στον θρόνο που της αξίζει. Βλέπεις ο πατέρας μας θεώρησε σωστό να πει αντίο στη μητέρα μας, αλλά παράλληλα και σε εμάς - μιας που δεν τον έχουμε συναντήσει από τότε - και να μην ασχοληθεί πέραν των 150 δραχμών που έδινε ως διατροφή τότε για να φάμε, να πάμε σχολείο, να πληρώσουμε ενοίκιο και ΔΕΚΟ.
Η μητέρα μου λοιπόν έγινε και πατέρας για να μας μεγαλώσει και να φτάσουμε σήμερα να πατάμε στα πόδια μας. Έτσι λοιπόν έδωσα και εγώ έναν όρκο στον εαυτό μου, να μη γίνω σαν εκείνον. Να μην αφήσω ποτέ από τα μάτια μου το παιδί μου, να μην αναζητήσει ποτέ την αγκαλιά μου και να μην την έχει, να μείνω όσο περισσότερο μπορώ σε αυτό τον κόσμο για εκείνη.

Ετοιμάζεται κάτι άλλο;

Είμαι λίγο πριν την μεγάλη μας περιοδεία σε Ελλάδα και Κύπρο, φυσικά κεντρικό ραντεβού η 30 Ιουνίου και το Colour Day Festival στο Ο.Α.Κ.Α. όπου σας περιμένουμε όλους να δώσουμε χρώμα στην Αθήνα μας

*Δημοσιεύτηκε στο ένθετο Πολιτισμός, στην εφημερίδα ΠΑΡΑΠΟΛΙΙΚΑ, 25/5/2018