Κριτική θεάτρου για τα «Σκουπίδια» του Ξανθούλη
Τα «Σκουπίδια» του Ξανθούλη καθαρίζουν τον πόνο στο θέατρο
Η Ελένη Γερασιμίδου δεν πήγε φέτος το Καλοκαίρι διακοπές με την οικογένειά της, καθώς μαζί με τον σύζυγό της Αντώνη Ξένο και την κόρη της Αγγελική Ξένου παρουσιάζουν στο δικό τους Θέατρο Από Κοινού στο Γκάζι το εξαιρετικό έργο «Τα σκουπίδια» του Γιάννη Ξανθούλη.
Προφανώς η παράσταση απευθύνεται σε όσους δεν εγκατέλειψαν τον Ιούλιο και τον Αύγουστο το κλεινόν άστυ και αναζητούν μια καλή θεατρική πρόταση για διασκέδαση στο κέντρο της Αθήνας.
Το αθάνατο έργο του Γιάννη Ξανθούλη, που γνώρισε τεράστια επιτυχία στη δεκαετία του ’80, σκηνοθετεί ο Κοραής Δαμάτης και είναι μια πικρή σάτιρα για μια πραγματικότητα επίκαιρη ακόμα. Τα «σκουπίδια» είναι τα όνειρα κάποιων ανθρώπων που ζωντανεύουν στη σκηνή για να καυτηριάσουν όσα συμβαίνουν στις ζωές μας χωρίς δική μας υπαιτιότητα.
Ο συγγραφέας με τη γραφή του κάνει μια επίκληση αναμνήσεων βάζοντας μερικούς τουρίστες να ξεναγούνται σε ένα χώρο με σκουπίδια, τα οποία εκείνη την ημέρα γιορτάζουν τα 100 χρόνια λήθης, στο σκουπιδοτενεκέ τους. Εκεί συγκεντρώνονται τα όνειρα, αλλά και πολλοί αλλόκοτοι ήρωες που σχολιάζουν την εποχή και χτυπούνε το καμπανάκι για την ανθρώπινη συμπεριφορά.
Η Γερασιμίδου που παίζει στο μεγαλύτερο μέρος του έργου διατηρεί πάντα τη στόφα της μεγάλης θεατρίνας. Ο Ξένος πολύ άνετος, επικοινωνιακός αλλά και συγκινητικός. Η νεαρή Αγγελική, άξιος συνεχιστής του έργου των γονέων της και πολλά υποσχόμενη. Μαζί τους παίζει και ο Άκης Σιδέρης, ένας νέος που διαθέτει γυμνασμένο σώμα, κατάλληλο για το ρόλο του.
Πρόκειται για ένα σημερινό έργο-γροθιά στο κατεστημένο με τις διηγήσεις των ηθοποιών να προκαλούν γέλια και κλάματα σηματοδοτώντας την ελπίδα που έχουμε όλοι μέσα μας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι θεατές που επιλέγουν να παρακολουθήσουν το έργο στην ανακαινισμένη αυλή του θεάτρου, μαζί με το εισιτήριο παίρνουν δώρο και μια μπύρα ή ένα αναψυκτικό. Ο χώρος είναι ανοιχτός με ανεμιστήρες και στο βάθος βρίσκεται ένα ιδιαίτερο σκηνικό, γεμάτο από σκουπίδια σε μπλε φόντο που θυμίζει έντονα την Ελλάδα που χάθηκε.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 25 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ