Γιάννης Τσούτσιας: «Στους νέους ηθοποιούς υπάρχει ανταγωνιστικότητα»
Ο πρωταγωνιστής του "Φιάκα" μιλάει στο parapolitika.gr και τη Μαριάνθη Κουνιά
Μετά από έναν επιτυχημένο κύκλο παραστάσεων που ολοκληρώθηκε τον περασμένο Μάιο, ο Φιάκας επιστρέφει και πάλι στην σκηνή του θεάτρου “Φούρνος” για λίγες παραστάσεις.
Πρόκειται για μια σπαρταριστή Ελληνική κωμωδία ηθών, γραμμένη σε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα γλώσσα, όπου το τοπικό ιδίωμα της Κωνσταντινούπολης μπλέκεται με την «λόγια γλώσσα» του 19ου αιώνα. Το έργο, με επιρροές από τις μεγάλες κωμωδίες του Μολιέρου και του Γκόγκολ, σατιρίζει με εξαιρετικά εύστοχο τρόπο τις υπερβολές της Κωνσταντινουπολίτικης κοινωνίας της εποχής, με πολλές ανατροπές και σκηνικές εκπλήξεις, που έχουν σαφείς αναφορές στο σήμερα. Η παράσταση κρατάει το άρωμα της εποχής που γράφτηκε, αποδίδοντάς το με μια φρέσκια και παιχνιδιάρικη διάθεση, είναι δε πλημμυρισμένη από τραγούδια και μοτίβα από την Κωνσταντινουπολίτικη παράδοση.
Εμείς συνομιλήσαμε με τον πρωταγωνιστή κ. Γιάννη Τσούτσια, ώστε να μάθουμε περισσότερα, τόσο για την πολύ πετυχημένη αυτή παράσταση, όσο και για τον ίδιο τον νεαρό καλλιτέχνη. Ο Γιάννης Τσούτσιας είναι μόλις 26 ετών με σπουδές στη μουσική και την υποκριτική και έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να διαπρέψει στο χώρο του θεάτρου, επιλέγοντας ποιοτικές δουλειές.
Πριν λίγες μέρες ξεκίνησε στο θέατρο Φούρνος ο «Φιάκας», η σπαρταριστη κωμωδία του Δ.Μισιτζή, στην οποία πρωταγωνιστείτε. Μιλήστε μας λίγο για το έργο και την παράσταση που έχετε ετοιμάσει.
Πρόκειται για μία κωμωδία η οποία διαδραματίζεται το 1870 στην Κωνσταντινούπολη. Είναι γραμμένη από τον Δημοσθένη Μισιτζή με έντονες επιρροές από τον Μολιέρο και τον Γκόγκολ και παίχτηκε πρώτη φορά στην Κωνσταντινούπολη στις 26 Δεκεμβρίου το 1870.Το τραγούδι "Κωνσταντινούπολη" που ακούγεται πριν αρχίσει η παράσταση είναι σύνθεση του Αμερικανού Χάρη Κάρλτον, είναι μεταγενέστερο από την εποχή του "Φιάκα" αλλά μεταφέρει το κλίμα νοσταλγίας που επιθυμούμε. Οι υπόλοιπες μουσικές της παράστασης είναι παραδοσιακά πολίτικα μοτίβα παιγμένα από σαντούρι, λατέρνα και κανονάκι.
Επίσης, ο Βασίλης Νικολαΐδης, ο σκηνοθέτης της παράστασης, ήταν πάντα στο πλευρό μας και μας καθοδήγησε με τον πιο σωστό τρόπο να ερμηνεύσουμε τον ρόλο μας και τον ευχαριστώ πολύ.
Ο κόσμος έχει ανάγκη να γελάσει με τόσα που του συμβαίνουν;
Ο κόσμος πάντα είχε την ανάγκη να γελάσει και πόσο μάλλον στη σημερινή εποχή με τις δύσκολες συνθήκες που υπάρχουν.Το θέατρο δίνει τη δυνατότητα στον κόσμο να αποφορτιστεί και να χαλαρώσει αλλά και ταυτόχρονα να ζήσει καταστάσεις με τις οποίες μπορεί να ταυτιστεί και να μάθει από αυτές.
Ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του ήρωα που υποδύεστε; Με ποια στοιχεία του Φιάκα ταυτίζεστε και ποια στοιχεία αυτού του ήρωα απεχθάνεστε;
Ο Φιάκας είναι ένας νεαρός απατεώνας πολύ έξυπνος, γοητευτικός, χαρισματικός, άπληστος που θα κάνει τα πάντα για να καταφέρει τους στόχους του. Το μόνο στοιχείο που μπορώ να ταυτιστώ μαζί του είναι η προσήλωση που έχει στους στόχους του, ενώ απεχθάνομαι την υποκρισία του, την αυταρέσκεια του καθώς και την τάση του να πατάει επί πτωμάτων χωρίς κανένα ενδοιασμό.
Σας δυσκόλεψε το γλωσσικό ιδίωμα στο οποίο είναι γραμμένο το έργο;
Σίγουρα με δυσκόλεψε γιατί είναι μία γλώσσα που δεν είχα καμία επαφή και το στοίχημα ήταν να την κάνω να ακούγεται σημερινή. Όσο όμως και αν "ξενίζει" στην αρχή,γίνεται εύκολα κατανοητή από τον θεατή και του μεταδίδει το ύφος και το κλίμα της εποχής.
Τι σας ώθησε να γίνετε ηθοποιός και ποια εσωτερική ανάγκη σας καλύπτει η ενασχόλησή σας με την τέχνη;
Ενα τυχαίο γεγονός με έφερε κοντά στο θέατρο και μου αποκάλυψε έναν κόσμο μέσα από τον οποίο θα μπορούσα να εκφραστώ. Το θέατρο μου καλύπτει μία τεράστια ανάγκη και τάση, η οποία μπορεί να απαντηθεί με μία φράση του Michael Chekhov: 2+2=8.
Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει οι δάσκαλοί σας στην υποκριτική;
Να ακολουθώ πάντα τη διαίσθησή μου.
Ποια πιστεύετε πως είναι η μεγαλύτερη δυσκολία στο επάγγελμα του ηθοποιού;
Η μεγαλύτερη δυσκολία του ηθοποιού είναι ότι πρέπει κάθε φορά να δίνει τον καλύτερό του εαυτό, ασχέτως με το τι του συμβαίνει στην προσωπική του ζωή, γιατί δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτός είναι το ίδιο το προϊόν.
Υπήρξε ένας μέντορας στη ζωή σας και την καριέρα σας;
Δεν θα έλεγα ότι έχω κάποιον μέντορα στη ζωή ή στην υποκριτική, αλλά έχω συναντήσει πολλούς ανθρώπους που με έχουν βοηθήσει να πάω ένα βήμα παραπέρα.Επίσης τα βιβλία ήταν και είναι σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή μου. Ο Michael Chekhov και ο Yevgeny Vakhtangov είναι πιο κοντά στο ρόλο του μέντορα για εμένα. Δασκαλοι που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη του θεάτρου.
Ασχολείστε και με τη μουσική;
Από μικρός ασχολούμαι με τη μουσική,είναι ένα τεράστιο μέρος του εαυτού μου και με συνοδεύει σε όλες τις φάσεις της ζωής μου. Έχω σπουδάσει κλασική κιθάρα και συνέχισα μετά με ακουστική και ηλεκτρική- παράλληλα με τις θεωρητικές σπουδές. Νιώθω τυχερός που μπορώ να συνδυάζω κάποιες φορές τις δύο μου αγάπες, το θέατρο και τη μουσική.
Ποια πιστεύετε πως είναι σήμερα τα μεγαλύτερα εμπόδια που αντιμετωπίζουν στο ξεκίνημά τους οι νέοι ηθοποιοί στην Ελλάδα;
Επειδή υπάρχουν πολλοί νέοι και ταλαντούχοι ηθοποιοί και οι δουλειές δεν είναι τόσες πολλές, υπάρχει μεγάλη ανταγωνιστικότητα. Για κάποιον παλιό ηθοποιό είναι πιο εύκολο να δουλέψει από ότι ένας νέος που κάνει τα πρώτα του βήματα στο χώρο, γι' αυτό αναγκάζεται πολλές φορές να κάνει άσχετες δουλειές για να επιβιώσει.
Με μια λέξη πως θα χαρακτήριζατε τον εαυτό σας;
Αεικίνητο.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Να μην καταφέρω να πραγματοποιήσω τους στόχους μου.
Τι σας έχει κουράσει πιο πολύ από τις κυβερνήσεις στην Ελλάδα;
Οι μεγάλες υποσχέσεις.
Η τύχη σας έχει βοήθησε στη ζωή σας; Πιστεύετε σε αυτήν;
Τύχη είναι να δεις την ευκαιρία και να την αρπάξεις προτού σε προσπεράσει. Με αυτή την έννοια, ναι πιστεύω στην τύχη.
Πιστεύετε στο Θεό; Αν τον συναντούσατε τι θα θέλατε να του πείτε;
Δεν ξέρω αν υπάρχει θεός, αλλά ξέρω ότι υπάρχει ο άνθρωπος και ότι μπορεί να καταφέρει πολλά, αν το θελήσει.
ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
Το έργο διαδραματίζεται στην Κωνσταντινούπολη στα τέλη του 19ου αιώνα, όπου ο Ελληνισμός ήταν παντοδύναμος. Κύριο πρόσωπο ο “Φιάκας” ένας γοητευτικός νεαρός απατεώνας, που με τους ελιγμούς και τις μπαγαποντιές του, επιβιώνει εις βάρος των άλλων. Τωρινό του θύμα, μια νεόπλουτη αφελής και φαντασμένη νέα που πιστεύει το παραμύθι που της σερβίρει, ότι είναι δήθεν ένας Γερμανός αριστοκράτης μεταμφιεσμένος. Στη δράση μπλέκονται , ο υπηρέτης του Φιάκα, η θεία της νέας και ένας τοκογλύφος που τελικά αποκαλύπτει την ταυτότητα του απατεώνα. Το “δίδαγμα” είναι απλό. Δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε και να γοητευόμαστε από τον ξενόφερτο χρυσό.
Σκηνοθεσία, δραματουργική επεξεργασία, μουσική επιμέλεια: ΒΑΣΙΛΗΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ. Σκηνικός χώρος, κοστούμια: ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΕΤΖΙΚΩΦ. Χορογραφίες: ΕΦΗ ΚΑΡΑΚΩΣΤΑ
Λαμβάνουν μέρος: Φιάκας, ο απατεών: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΟΥΤΣΙΑΣ Γιάννης, υπηρέτης του: ΣΠΥΡΟΣ ΒΑΡΒΑΓΙΑΝΝΗΣ Ευανθία, μελλόνυμφος του Φιάκα: ΔΑΝΑΗ ΜΙΧΟΠΟΥΛΟΥ Κοκκώνα Φρόσω, θεία της Ευανθίας: ΕΥΓΕΝΙΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥ Καζαμίας, δανειστής του Φιάκα: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΣΣΟΣ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΘΕΑΤΡΟ ΦΟΥΡΝΟΣ: Μαυρομιχάλη 168, Αθήνα
Κάθε Τετάρτη στις 20:00 και Πέμπτη στις 21:00 έως 3 Ιανουαρίου 2019