Αν μιλάμε για επιτυχημένες παραστάσεις, τότε στην κορυφή της λίστας συμπεριλαμβάνονται οι «12 ένορκοι», καθώς είναι η πέμπτη σεζόν που παίζεται, με τις παραστάσεις να είναι σχεδόν κάθε μέρα sold out.

Ο ηθοποιός Σωτήρης Δούβρης μάς μιλά για την παράσταση, όπου συμμετέχει, την συμμετοχή του στην τηλεοπτική σειρά του Αντ1, η "επιστροφή",  αλλά και το εργαστήρι που έχει φτιάξει και κανει μαθήματα υποκριτικής.

 Πρωταγωνιστείς σε μια παράσταση που γνώρισε τεράστια επιτυχία όλη την χρονιά. Πες μας λίγα λόγια για την παράσταση. Τι ξεχωριστό έχει;

Ναι και όχι μονο αυτή τη χρονια! Είναι η 5η σαιζον που η παράσταση έχει αυτήν την πορεία και θεωρώ ότι το ίδιο θα γίνεται αν συνεχισει και του χρονου. Στο έργο παρακολουθούμε λοιπον 12 ενόρκους , που (όπως ορίζει το νομικο σύστημα της Αμερικης του 50) κλειδώνονται σε ένα δωμάτιο με μια υποχρεωση. Να αποφασίσουν ομόφωνα για την ενοχή ή την αθωότητα ενός δεκαεξάχρονου αγοριού, που κατηγορείται ότι μαχαίρωσε και σκότωσε τον πατέρα του. Είναι υποχρεωμενοι λοιπον να συζητούν μέχρι να πειστούν όλοι και να καταλήξουν σε μια κοινη αποφαση., πράγμα εξαιρετικά δύσκολο αν σκεφτείς ότι μιλάμε για 12 εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους, με διαφορετικές καταβολές, μόρφωση , κουλτούρα και κοινωνικό επίπεδο. Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να παρακολουθείς αυτή τη μάχη επιχειρημάτων, στοιχείων και αποδείξεων μέχρι τελικής πτωσης! Γρήγορος ρυθμός και συνεχείς ανατροπές είναι τα βασικά στοιχεια της παράστασης.    

Η παράστασηπαίζεται την Πέμπτη 2 Μαΐου στη Μύκονο και Παρασκευή – Σάββατο 3-4 Μαΐου στην Πάρο. Μετά επιστρέφουνε πάλι στην Αθήνα και συνεχίζουμε παραστάσεις μέχρι αρχές Ιουνίου.

Που πιστεύεις ότι οφείλεται η τόσο μεγάλη επιτυχία;

Κατ’ αρχάς στο ότι απαρτίζεται 5 χρόνια τώρα από εξαιρετικούς συντελεστές. Από τη σκηνοθέτη μας την Κωνσταντίνα η οποία έχει καθοδηγήσει πολύ σωστά τους ηθοποιούς και τους έχει στήσει με τέτοιο τρόπο στη σκηνή έτσι ώστε η παρουσία τους συνέχεια να είναι έντονη, αλλά ταυτόχρονα ο θεατής να μην αποσπάται από όλους, αλλά να στρέφεται η προσοχή του κάθε φορά εκεί που πρέπει. Το δεύτερο συστατικό νομίζω ότι είναι οι ηθοποιοί που απαρτίζουν το θίασο. Είναι ένα κράμα από παλαιότερους ,με μεγάλη εμπειρία και βαθιά γνώση για το θέατρο, ηθοποιούς και από νεότερους πολύ ταλαντούχους με όρεξη για δουλειά! Τέλος, το ίδιο το έργο το οποίο νομίζω μιλάει στον κάθε θεατή ξεχωριστά και του διδάσκει με αριστοτεχνικό τρόπο ότι δεν πρέπει να κρίνει τους συνανθρώπους του σύμφωνα με τις προσωπικές του προκαταλήψεις γιατί μπορεί να υποπέσει σε μοιραία λάθη.

 Είναι θεωρείς πιο δύσκολο να υπάρχουν τόσοι πρωταγωνιστές επί σκηνής;

Καθόλου. Όταν μιλάμε για πραγματικούς καλλιτέχνες μόνο καλό μπορεί να βγει από τέτοιες συνεργασίες. Υπάρχει μια συνεχής και δημιουργική ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών, τόσο στις πρόβες όσο και στις παραστάσεις. Ο καθένας νομίζω βγαίνει πλουσιότερες σε εμπειρίες από μια τέτοια δουλειά.  

Νιώθω ότι τα τελευταία χρόνια το κοινό έχει εκπαιδευτεί και είναι πολύ πιο απαιτητικό στο τι θεάματα επιλέγει να δει. Εσύ εξετάζεις το περιεχόμενο για να πεις το «οκ» σε μια δουλειά ή θεωρείς ότι αρκεί να παίζεις κάπου, ότι και αν είναι αυτό;

Όντως το κοινό έχει γίνει πιο επιλεκτικό αι αυτό θεωρώ είναι ένα από τα λίγα ευτυχή αποτελέσματα της κρίσης. Ο κόσμος σταμάτησε να πηγαίνει σε παραστάσεις με μοναδικό κριτήριο να δει από κοντά τον τάδε ηθοποιό που παρακολουθεί στην τηλεόραση. Ακριβώς επειδή με αυτόν τον τρόπο μπορέι να είχε απογοητευτεί αρκετές φορές στο παρελθόν, τώρα που δεν έχει χρήματα και χρόνο για χάσιμο, ψάχνει να βρει ποιοτικές δουλειές που θα τον συγκινήσουν, θα του πουν κάτι βαθιά μέσα του, θα του δώσουν τροφή για σκέψη και για μετά, που θα φύγει από το θέατρο και θα επιστρέψει στην καθημερινότητα του. Εννοείται ότι πρώτα διαβάζω ένα έργο και εξετάζω το τι έχει να πει για να πω οκ σε μια δουλειά. Αν αυτά που λέει δεν με βρίσκουν σύμφωνο και ταυτόχρονα έχω και μια άλλη πρόταση που με αφορά , σαν έργο, περισσότερο, σαφέστατα θα διαλέξω το δεύτερο. Καλό βέβαια είναι να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι εκτός από τέχνη για εμάς είναι και δουλειά που μας βιοπορίζει. Σίγουρα θα χρειαστεί κάποια στιγμή να συμμετάσχεις και σε μια δουλειά που μπορεί να μην σε εκφράζει, αλλά σε ζει. Καλώς ή κακώς είναι έτσι.

 Τι πιστεύεις ότι είναι η «επιτυχία» και από ποιους παράγοντες εξαρτάται;

Επιτυχία στο θέατρο σημαίνει ο θεατής να φεύγει από το θέατρο πιο σκεπτόμενος από ότι ήρθε. Ζούμε σε εποχές που η σκέψη θεωρείτε είτε τεμπελιά από αυτούς που δεν τη θεωρούν παραγωγική εργασία, είτε πολύ κοπιαστική εργασία από αυτούς που έχουν μάθει να κοιτάνε τα ριάλιτι στην τηλεόραση μέχρι να κλείσουν τα μάτια τους και να κοιμηθούν στον καναπέ τους, με τη δικαιολογία ότι σκέπτονται για τα πρακτικά προβλήματα της ζωής του και δεν θέλουν άλλη σκέψη. Εγώ πάλι είμαι από αυτούς που βρίσκουν τη σκέψη ιδιαίτερα παραγωγική και δημιουργική διεργασία. Θεωρώ ότι μια υγιής κοινωνία μόνο από σκεπτόμενους ανθρώπους μπορεί να απαρτίζεται. Μακάρι λοιπόν οι παραστάσεις μας να είναι η αφορμή για να γεννηθούν καινούριες σκέψεις σε μυαλά που έχουνε σκουριάσει, αλλά και που ποτέ δεν είναι αργά να μπούνε σε λειτουργία!  

Σε βλέπουμε και σε μια πολύ επιτυχημένη σειρά και στην τηλεόραση. Είναι απαιτητικό όλο αυτό; Προλαβαίνεις; 

Έχω τη χαρά να συμμετέχω με έναν πολύ καίριο ρόλο στην καθημερινή σειρά του ΑΝΤ1 «Επιστροφή». Πρόκειται για ένα πολύ δυνατό σενάριο, με πολύ σασπένς, στημένο και σκηνοθετημένο με μια πολύ φρέσκια ματιά. Είναι αλήθεια ότι οι ρυθμοί μιας καθημερινής σειράς είναι εξαντλητικοί αλλά αγαπώ πολύ αυτό που κάνω οπότε θα σου πω ότι προλαβαίνω και μου μένει χρόνος να το χαίρομαι κιόλας!

Αυτή η συμμετοχή σου σε έκανε πιο αναγνωρίσιμο.  Πιστεύεις στην δύναμη της τηλεόρασης;

Κακά τα ψέμματα, η δύναμή της είναι μεγάλη, οσο και αν με τρομάζει αυτό. Κάνοντας τηλεόραση, η ευκαιρίες που έχω πια σαν ηθοποιός είναι αισθητά περισσότερες. Είναι στο χέρι μου, όπως και στο χέρι καθενός που είναι στην τηλεόραση, να κάνω τις σωστές επιλογές που θα υπηρετήσουν σωστότερα το όραμα που έχω εγώ προσωπικά για την τέχνη του ηθοποιού.

Ένας νέος ηθοποιός στην Ελλάδα μπορεί να επιβιώσει οικονομικά ή απαιτείται να κάνει πολλές δουλειές σε πολλά Μέσα (και θέατρο και τηλεόραση κτλ);

Αν θες να βιοπορίζεσαι μόνο από αυτήν τη δουλειά , δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσεις να το κάνεις από μία δουλειά. Είτε θα πρέπει να παίζεις σε 3 θέατρα, ένα Πέμπτη με Κυριακή, ένα Δευτερότριτο και ένα πρωινό για παιδιά, είτε θα πρέπει να κάνεις ταυτόχρονα και τηλεόραση, και μεταγλωττίσεις και μαθήματα θεάτρου σε ερασιτέχνες όπως κάνω εγώ! Και όλα αυτά όχι για να πλουτίσεις αλλά , συγχωρέστε μου την επανάληψη, για να ΒΙΟΠΟΡΙΣΤΕΙΣ!

Το καλό είναι ότι αν αγαπάς όλα αυτά τα παρακλάδια της δουλειάς, με τον καιρό βρίσκει τον τρόπο να το κάνεις με τις σωστές συνθήκες. Εγώ π.χ., είχα πάντα αγάπη για τη διδασκαλία. Μου αρέσει πολύ να διδάσκω σε ανθρώπους που μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για την υποκριτική.

Μετά λοιπόν από κάποια χρόνια που μου προσέθεσαν εμπειρία, έχω καταφέρει τα 2 τελευταία χρόνια να διατηρώ το δικό μου εργαστήρι θεάτρου, την Καταπactή μου, έναν πολύ όμορφο διώροφο χώρο στον Νέο Κόσμο όπου στεγάζει τα μαθήματα υποκριτικής που διδάσκω σε ερασιτέχνες που τους αρέσει το θέατρο, αλλά και τα επαγγελματικά σεμινάρια που διοργανώνω προσκαλώντας άξιους συναδέλφους!    

Τι μπορεί να σε εξοργίσει στην δουλειά ;

Οι ανειλικρινείς σχέσεις που έχουμε μεταξύ μας οι καλλιτέχνες. Με ενοχλεί γιατί δεν είναι καθόλου δημιουργικό να σε παρακολουθήσει κάποιος συνάδελφος στην παράσταση που παίζεις και στο τέλος να μην έχει να σου πει τίποτα άλλο πέρα από το ότι είσαι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΣ ηθοποιός και ότι δεν βρήκε κανένα ψεγάδι στην ερμηνεία σου. Δεν θέλω να είμαι αχάριστος, είναι πολύ ωραίο να ακούς θετικά σχόλια, αλλά αν έμενα στη γνώμη που μου έχουν εκφράσει οι συνάδελφοι μου 13 χρόνια που είμαι σε αυτή τη δουλειά, θα έπρεπε από τον πρώτο χρόνο που ήμουνα στο θέατρο να έχω σταματήσει να προσπαθώ και να έχω πιστέψει ότι είμαι ο καλύτερος εν ενεργεία Έλληνας ηθοποιός! Και δεν είμαι σίγουρα! Σε όλα κατά τη γνώμη μου παίζει ρόλο η πρόθεση. Δεν γίνεται να μην εκτιμήσεις ένα αρνητικό σχόλιο που σου γίνεται με πρόθεση να σε βοηθήσει να εξελιχθείς. Γιατί μπορεί τα εισιτήρια των θεατών να μας ζουν, τα δημιουργικά σχόλια των ομότεχνων μας εξελίσσουν!

Προσεχή σχέδια;

Το καλοκαίρι, μετά την ολοκλήρωση των παραστάσεων των 12 ενόρκων και αφού τελειώσουν και τα γυρίσματα, μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τις τελικές παραστάσεις των μαθητών της Καταπactής! Παράλληλα τον Ιούνιο, ξεκινάω για πρώτη φορά, ένα τρίμηνο σεμινάριο υποκριτικής που θα αφορά τόσο ερασιτέχνες που έχουν κάποια σχετική παραστασιακή εμπειρία, όσο και σπουδαστές δραματικών σχολών. Στόχος είναι ο συμμετέχων, μετά την ολοκλήρωση του σεμιναρίου να έχει αποκτήσει μια τεχνική στο πως να διαβάζει και να αναλύει ένα θεατρικό έργο και πως μέσα από τα «κλειδιά» που του κρύβει ο συγγραφέας μέσα από το κείμενο του , να χτίσει βήμα βήμα τον θεατρικό χαρακτήρα που ερμηνεύει.  Τέλος, επίσης για πρώτη φορά στην Καταπactή, το καλοκαίρι θα ξεκινήσει και τμήμα προετοιμασίας υποψηφίων για τις εισαγωγικές εξετάσεις των δραματικών σχολών. Νομίζω ότι μετά από την εμπειρία και τη γνώση που έχει αποκτηθεί μέσα από την τριβή μου με μαθητές όλα αυτά τα χρόνια, ότι το αποτέλεσμα για κάθε υποψήφιο σπουδαστή θα είναι εξαιρετικό!

*Δημοσιεύτηκε στο ένθετο «Πολιτισμός», της εφημερίδας ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ