Είναι ένας Λασιθιώτης µεγαλωµένος στην Αθήνα, του οποίου τα παιδικά χρόνια ήταν γεµάτα πηγαινέλα στη Σητεία και το Λασίθι, εκεί όπου επέστρεφε σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο και, φυσικά, τις γιορτές και τις αργίες. Ο Λευτέρης Καρχιµάκης, υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, θυµάται τα παιδικά του χρόνια: «Μπορεί σε µία µέρα να γυρίζαµε όλον τον Νοµό Λασιθίου δύο µε τρεις φορές. Μέσα σε αυτά πρέπει να προσθέσουµε τα ταξίδια στην Αρκαδία και τα ∆ολιανά, το χωριό της µητέρας µου».

Λευτέρης Καρχιµάκης: «Οι εικόνες από την παιδική µου ηλικία είναι εικόνες ταξιδιού και µάθησης»

«Οι εικόνες από την παιδική µου ηλικία είναι εικόνες ταξιδιού και µάθησης, τόσο “τυπικής” όσο και κοινωνικής. Από τη µία, από όποιον τόπο περνούσαµε οι γονείς µου είχαν το “χούι” ότι έπρεπε να γνωρίζω για αυτό, οπότε στο πήγαινε µου διηγούνταν ιστορικά γεγονότα, µύθους και σύγχρονες ιστορίες της περιοχής. Στην επιστροφή µε “εξέταζαν”. Από την άλλη, τα ταξίδια δεν είναι βασικά τα βουνά και τα λαγκάδια, αλλά οι άνθρωποι. Ετσι, λοιπόν, η παροιµιώδης ανάγκη των Κρητικών να αγωνίζονται όσο ζουν, η ζεστασιά τους, η εφευρετικότητα των Αρκάδων, η αγάπη τους για τη φύση, η πίστη τους ότι όλα γίνονται, αρκεί να σκεφτείς τον τρόπο, νοµίζω ότι µε σµίλεψαν από παιδί», δηλώνει ο Λευτέρης Καρχιµάκης.

«Έχουµε αποτύχει και πρέπει να αλλάξουµε»

Ο πατέρας του, ο Μιχάλης, τον «νανούριζε» µε το «Πολύ να αγαπάς τους ανθρώπους» του Παντελή Θαλασσινού και αυτή είναι η βασική αρχή µε την οποία πορεύεται σε όλη του τη ζωή. «Ανάµεσα σε αλγορίθµους, Τεχνητή Νοηµοσύνη, τεκτονικές αλλαγές στην εργασία, την οικονοµία και την κοινωνία, νοµίζω ότι πρέπει να πάρουµε µια βαθιά ανάσα και να αναρωτηθούµε για ποιους γίνονται όλες αυτές οι αλλαγές. Η απάντηση θα πρέπει να είναι για τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους, για τη µεγάλη κοινωνική πλειοψηφία. Αν, λοιπόν, αυτές οι µεγάλες αλλαγές εξυπηρετούν λίγους και όχι τους πολλούς ανθρώπους, έχουµε αποτύχει και πρέπει να αλλάξουµε. Αν αγαπάµε τους ανθρώπους, µάλλον θα πρέπει να φτιάξουµε έναν κόσµο στο µπόι των αναγκών και των ονείρων τους», λέει ο ίδιος στο «S».

«Όλα είναι πολιτικά»

Ο Λευτέρης Καρχιµάκης θεωρεί πως η πολιτική είναι µονόδροµος για όλους. Και µας εξηγεί τον λόγο για τον οποίο το πιστεύει αυτό: «Ο τρόπος που θα µιλήσουµε στη σύντροφο ή τον σύντροφό µας είναι πολιτικός. Ο τρόπος που θα διεκδικήσουµε στον χώρο εργασίας µας, το τι θα διεκδικήσουµε ή ακόµα και το αν θα διεκδικήσουµε είναι πολιτικά. Θα µπορούσα να συνεχίσω για ώρες. Εκεί όπου θέλω να καταλήξω είναι πως όλα είναι πολιτικά. Ακόµα και η αποχή ή η αδιαφορία είναι πολιτική, γιατί συµβάλλει στην αδράνεια και τη στασιµότητα µιας κοινωνίας που, κατά τη γνώµη µου, θέλει ριζικές αλλαγές. Αν ως πολιτική εννοούµε τις εκλογές, η απάντηση είναι πάλι “όχι”. Αυτού του είδους η πολιτική δεν πρέπει να είναι µονόδροµος. Πρέπει να έχεις τη δουλειά σου -προσωπικά είµαι λέκτορας στο Πανεπιστήµιο του Leiden, όπου διδάσκω και κάνω έρευνα-, πρέπει να µπορείς να νιώθεις κοινωνικά ενεργός και γεµάτος και εκτός εκλογών, πρέπει εντέλει να είσαι διατεθειµένος να αφήσεις την ψευδαίσθηση εξουσίας του θώκου. Οι εποχές έχουν αλλάξει και οι εξελίξεις τρέχουν µε ρυθµούς που είναι δύσκολο να τους παρακολουθήσεις όσο είσαι εκτός της “τρέλας” της πολιτικής διοίκησης, πόσω µάλλον αν βρεθείς εντός της. Προσωπική µου άποψη είναι ότι κανένας και καµία δεν πρέπει να υπηρετεί πάνω από δύο θητείες συνεχόµενα. Μετά τις δύο θητείες πρέπει να βρεθεί και πάλι στην κοινωνία, να συνοµιλήσει µαζί της».

«Το ΠΑΣΟΚ είναι παιδικό βίωµα»

Αν τον ρωτήσει κάποιος τι σηµαίνει για εκείνον το ΠΑΣΟΚ και ο πράσινος ήλιος, τότε θα λάβει την εξής αυθόρµητη απάντηση: «Είναι παιδικό βίωµα». «Είναι αναπόληση µιας εποχής που η γενιά µου δεν έζησε, της εποχής των µεγάλων αλλαγών, του ΕΣΥ, της µεταρρύθµισης του Οικογενειακού ∆ικαίου, του ΑΣΕΠ, των µεγάλων έργων, που άλλαξαν την Ελλάδα. Είναι το παρόν των µεγάλων θεσµικών αλλαγών που όλοι επικαλούνται και που εντάσσουν την Ελλάδα στον σύγχρονο κόσµο, όπως η ψηφιακή διακυβέρνηση, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, η ∆ιαύγεια, οι ανεξάρτητες Αρχές και τόσα άλλα. Είναι, όµως, και η υπόσχεση αλλαγής για το µέλλον µε µια πολιτική που θα µας επιτρέπει να έχουµε ελπίδα. Το ΠΑΣΟΚ και ο πράσινος ήλιος, λοιπόν, είναι η έκφραση της ανάγκης για αλλαγή από κάθε γενιά για κάθε γενιά», εξηγεί ο ίδιος.