Το αντικειμενικό μειονέκτημα Σαμαρά

Η παράµετρος του αιφνιδιασµού του Αντώνη Σαµαρά για την απόφαση της διαγραφής του από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, µετά τα όσα είπε στη συνέντευξή του στο «Βήµα», είναι γνωστή. Το ίδιο γνωστό, επίσης, ήταν και το µούδιασµα των διαχρονικών πολιτικών συνοµιλητών του για την εξέλιξη αυτή. Αυτό που δεν ήταν αναµενόµενο από το περιβάλλον του Μεσσήνιου ήταν η χιονοστιβάδα των δηλώσεων από στελέχη της Ν.∆. περί στενοχώριας τους, µεν, για την έξοδο του πρώην πρωθυπουργού, επιβεβληµένης ενέργειας του πρωθυπουργού, από την άλλη, δε. Και καλά εκείνοι που επένδυαν όλο αυτό το διάστηµα στον κοµµατικό πατριωτισµό. Οµως, όταν ακόµα και πρόσωπα που πρωταγωνίστησαν το προηγούµενο διάστηµα σε δηλώσεις και πρωτοβουλίες µε τις οποίες αµφισβητούνταν πτυχές της κυβερνητικής πολιτικής, όπως ο Νικήτας Κακλαµάνης ή ο εκ των πλέον επιφανών «σαµαρικών» διαχρονικά ∆ηµήτρης Βαρτζόπουλος, υπερθεµατίζουν επίσης για την αναγκαιότητα της διαγραφής, τότε αντιλαµβάνεται κανείς ότι ο Μεσσήνιος ξεκινάει µε αντικειµενικό επικοινωνιακό µειονέκτηµα τη (δεύτερη) µετά Ν.∆. για τον ίδιο εποχή. Στην ίδια κατεύθυνση συγκλίνει και η σιωπή εκείνων των λίγων βουλευτών που πραγµατικά εξακολουθούν να συνοµιλούν µαζί του σταθερά. Εστω κι ένας-δύο εξ αυτών, εµφανώς φορτισµένοι συναισθηµατικά τις πρώτες ώρες που ακολούθησαν της διαγραφής το περασµένο Σάββατο, έκαναν στις κατ' ιδίαν συζητήσεις λόγο ακόµα και για σπασµωδική κίνηση. Μετά, βεβαίως, το είδαν πιο ψύχραιµα το πράγµα...

Και ο βουλευτής Αρκαδίας Κώστας Βλάσης είναι μεταξύ εκείνων που δεν έχουν τις ίδιες σχέσεις με τον Αντώνη Σαμαρά συγκριτικά με το παρελθόν... Σε αυτό έχει συντελέσει και η περίπτωση Πτωχού, δεδομένου ότι το όνομα του Αρκά είχε επίσης παίξει δυνατά για την περιφέρεια Πελοποννήσου.


Το... συναίσθημα του περιφερειάρχη

Ένα από τα πρόσωπα που πικράθηκαν για την οριστική ρήξη µεταξύ Ν.∆. και Σαµαρά ήταν και ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου, ∆ηµήτρης Πτωχός, τον οποίο ο Μεσσήνιος διαφήµιζε ως δικό του πολιτικό παιδί, αλλά και... επιλογή του για τη διαδοχή του Παναγιώτη Νίκα. Έστω κι αν από το περιβάλλον του περιφερειάρχη αφήνεται να διαρρεύσει εντέχνως τις τελευταίες ηµέρες (και όχι µόνο) πως η συµβολή του πρώην πρωθυπουργού στην υποψηφιότητά του και την εκλογική του επιτυχία δεν ήταν εκείνη που πίστευαν πολλοί εντός κι εκτός Ν.∆., είναι σαφές πως, λόγω κοινής µεσσηνιακής καταγωγής, παρουσίας του Πτωχού στη στενή οµάδα του Μαξίµου την περίοδο 2012- 2014 και, φυσικά, οικογενειακών καταβολών, µια στεναχώρια υφίσταται, όπως και να το κάνουµε.

Πέραν του Νικήτα Κακλαµάνη, το όνοµα του οποίου παίζει ήδη για την Προεδρία της Βουλής, σε περίπτωση που ο Κώστας Τασούλας µεταπηδήσει στο ύπατο πολιτειακό αξίωµα, ορισµένοι βλέπουν για τον ρόλο αυτό τόσο τον Κώστα Τσιάρα όσο και τον Γιώργο Γεωργαντά.


Ανακατατάξεις

Μέσα σε όλα αυτά, µαθαίνω ότι ψήνονται κάποιες αλλαγές και σε επίπεδο διοικήσεων δηµόσιων οργανισµών, καθώς οι πρώτες ανακατατάξεις που έρχονται µε φόντο την εφαρµογή του Νόµου Κεραµέως δροµολογούν και αντίστοιχες που δεν ήταν υποχρεωτικό να γίνουν, ωστόσο συµπληρώνουν το κάδρο µιας επιχειρούµενης γενικότερης ανανέωσης, η οποία επιδιώκεται σε κάποιες περιπτώσεις. Πάντως, ήδη, όπως είναι φυσικό, παρατηρούνται οι πρώτες µουρµούρες για το θέµα αυτό...

Ποιος βουλευτής της Ν.∆. που έχει... κακό παρελθόν µε τον Σαµαρά έλεγε δηκτικά πως το µόνο µε το οποίο µπορεί κανείς να συµφωνήσει µαζί του είναι η ατάκα του ότι «αν η Ελλάδα είχε... δέκα Παπασταύρου, θα ήταν καλύτερη;».


Περιφέρειες

Είναι κοινό µυστικό ότι ορισµένοι βουλευτές της Ν.∆. θα έβλεπαν (από τώρα κιόλας) µε καλό µάτι το ενδεχόµενο να µετακοµίσουν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, και δη ως υποψήφιοι περιφερειάρχες στις περιοχές όπου εκλέγονται. Για παράδειγµα, ακούω ότι ο βουλευτής Πρεβέζης Σπύρος Κυριάκης θα ήταν διατεθειµένος να διαδεχθεί στην Περιφέρεια Ηπείρου τον Αλέκο Καχριµάνη, ενώ κάτι αντίστοιχο ακούγεται και για τον Θόδωρο Καράογλου στην Κεντρική Μακεδονία, αν βεβαίως στο µεταξύ ο/η διάδοχος του Απόστολου Τζιτζικώστα δεν τα σαρώσει όλα!

Ήρθαν κοντά

Οι καλά γνωρίζοντες τα εσωτερικά του υπουργείου Υγείας επί διακυβέρνησης Ν.∆. είναι σε θέση να ξέρουν από πρώτο χέρι πως οι σχέσεις µεταξύ υπουργών, αναπληρωτών υπουργών και υφυπουργών δεν ήταν πάντα οι καλύτερες. Ας αφήσουµε το παρελθόν, όµως, και πάµε στο παρόν κατευθείαν, όπου από τον κανόνα αυτόν δεν είχαν ξεφύγει η Ειρήνη Αγαπηδάκη και ο Μάριος Θεµιστοκλέους. Η πληθωρική προσωπικότητα του Αδωνι Γεωργιάδη πολλές φορές κάλυπτε καταστάσεις, άλλες όµως δεν ήταν αρκετή. Το θέµα είναι ότι εσχάτως και µε φόντο τις τελευταίες παρεµβάσεις για τον προσωπικό γιατρό (κυρίως), οι δυο τους φαίνεται να έχουν έρθει πιο κοντά και να έχουν αναπτύξει καλύτερους κώδικες επικοινωνίας. Σε σηµείο, µάλιστα, που, όπως λένε χαριτολογώντας κοινοί συνοµιλητές τους, ίσως αλληλοϋποστηριχθούν στις επόµενες εθνικές εκλογές, στις οποίες η Αγαπηδάκη θα κατέλθει σίγουρα στη ∆υτική Αθήνα, µε τον Θεµιστοκλέους να το σκέφτεται για την Ανατολική Αττική.