Στο Σεν Μόριτζ για την Guess? η ωραία Δάφνη

Με σλόγκαν «Προσδιόρισε το στυλ σου µε κοµµάτια που καθρεφτίζουν αυτοπεποίθηση» πραγµατοποίησε η Guess? τη χειµερινή της επίδειξη στις παγωµένες Αλπεις. Τα µισά µοντέλα φωτογραφήθηκαν και έκαναν πασαρέλα στο Γκστάαντ, τα άλλα µισά στο Σεν Μόριτζ. Και ποια, νοµίζετε, εντοπίσαµε στο δεύτερο (όπου η οικογένεια Νιάρχου διατηρεί και το ιστορικό, υπερλουσάτο ξενοδοχείο της, το «Kulm»); Την ωραία ∆άφνη Καλύβα, κυρίες και κύριοι. Κάπου στη Λατινική Αµερική, πρωταγωνίστρια σε καµπάνιες κυρίως αµερικανικών οίκων, την είχαµε αφήσει και από το Σεν Μόριτζ «έσκασε». Οσο για το αιώνια «αγαπηµένο» µοντέλο του επικεφαλής της φίρµας, Πολ Μαρτσιάνο, την Καλαµατιανή Μαίρη Βυτινάρος (φωτ. δεξιά), από τώρα δηλώνει «έτοιµη για νέο γύρο καλοκαιριού». Και (συνεχίζει να) φοράει µικροσκοπικά µπικίνι και εσώρουχα.

H Κολέτσα και ο... Καζαντζάκης

∆εν ασχολούµαι σχεδόν ποτέ µε κορίτσια του εγχώριου πενταγράµµου -τα βλέπετε σε όλο τους το µεγαλείο σε άλλες σελίδες του «S»-, ήρθε όµως η ώρα να εστιάσω στη Χριστίνα Κολέτσα. Επιστρατεύοντας το µότο-κλισέ του Νίκου Καζαντζάκη «Η ψυχή µου µοιάζει µε εκείνων που τρελάθηκαν», φόρεσε αµάνικο, σορτς, καλτσάκι και βγήκε έξω και φωτογραφήθηκε λες και έχουµε 30°C. Χατίρια δεν χαλάµε, αλλά, βρε Χριστινάκι, κυκλοφορώντας έτσι θα αρπάξεις πούντα µαλίνια (βαρύ κρύωµα), που λέµε στα Επτάνησα. Κάποιος να το προσέχει το κορίτσι, που, το 'χε δεν το 'χε, επέστρεψε µε Καζαντζάκη στα social. Το επισηµαίνουµε γιατί η καλλίγραµµη αρτίστα δεν συγκαταλέγεται στην κατηγορία των καλλιτεχνών που ποστάρουν νυχθηµερόν.

Νέο «χρυσό» deal για τη Μαρία-Ολυμπία (με Balenciaga)

Στην κορυφή του διεθνούς χρηµατιστηρίου του µόντελινγκ παραµένουν οι µετοχές της Μαρίας-Ολυµπίας. Η άνοδος στον χώρο της µοναχοκόρης των Παύλου και Μαρί-Σαντάλ είναι φρενήρης. Εκτός του Bvlgari, του οποίου παραµένει µούσα, κλείνει χρυσές συµφωνίες τη µία µετά την άλλη. Πρόσφατη στη λίστα, µε τον κραταιό οίκο µόδας/ειδών πολυτελείας Balenciaga. Και το κασέ της; Αν είναι µία φορά δύσκολο να µάθεις την αµοιβή ενός top model για µια πρωτοκλασάτη συµφωνία, για το «it girl» των Greek royals είναι δέκα φορές δυσκολότερο. Ο λόγος; Φυσικά, το ότι πρόκειται για γαλαζοαίµατη. Μιας και ακούτε -συχνά- τον όρο, οι royals λέγονται γαλαζοαίµατοι γιατί, θεωρητικά, όλοι (οι Ευρωπαίοι τουλάχιστον) είναι τόσο λευκοί, που διά γυµνού οφθαλµού διακρίνεις τις γαλάζιες τους φλέβες.

Από άλλο έργο

  • Θυµάται κανείς τη ζωή χωρίς Internet; Παρότι από τις «µπροστάρισσες» του «γενναίου νέου κόσµου» στην Ελλάδα -υπήρξα, σχεδόν µέχρι τους «τίτλους τέλους του», επιτελική στο τρίτο site που βγήκε στον αέρα από τα εγχώρια ΜΜΕ και ο λόγος για το thea.gr του Πέτρου Κωστόπουλου, που «έσκασε» µετά το fl ash.gr και το in.gr-, τη νοσταλγώ. Συλλογίζοµαι την εποχή που πρωτοβγήκε ο ιστότοπος στον «αέρα» και τον εφηβικό ενθουσιασµό µε τον οποίο ανεβάζαµε το ένα θέµα µετά το άλλο. Θυµάµαι και ότι τότε µας αντέγραφαν κορυφαία έντυπα. Όσον αφορά συγκεκριµένο site -που, δεδοµένων των πενιχρών κυκλοφοριών, υφίσταται µε επιτυχία και τώρα, αλλά ονόµατα δεν αποκαλύπτω, δεν θα «αµαύρωνα» ποτέ κανέναν-, αναγκάστηκα να επισκεφτώ τον διευθυντή του πολιτιστικού. Του την είχα πει που κόπιαραν επί µακρόν θέµατα «δικά µας». Μιλάµε για tributes ολόκληρα, για ενδελεχή αφιερώµατα σε πολιτιστικά, καλλιτεχνικά... Σε ταξίδια, µόδες, beauty, τεχνολογία.
  • Όλα αφορούσαν την ευρύτερη καλή ζωή. Γιατί το savoir vivre -και faire- ανέκαθεν ήταν αναπόσπαστα της επαγγελµατικής µου καθηµερινότητας. Με θυµάµαι, επίσης, να λέω, την εποµένη (της επίσκεψής µου στο συγκεκριµένο ΜΜΕ) σε αγαπηµένο, εκλιπόντα πια, συνάδελφο του πειραϊκού/ναυτιλιακού ρεπορτάζ ότι την επόµενη φορά που θα µας αντέγραφαν θα τηλεφωνούσε ο διευθυντής του Εµπορικού του «θείου Πέτρου» -τότε ο ∆ηµήτρης Αργυρόπουλος- στον εκδότη, ενηµερώνοντάς τον για τα εκατοµµύρια (όχι, δεν είχαµε ευρώ) που... χρωστούσε ο όµιλος στην ΙΜΑΚΟ. Ναι, λοιπόν, ήταν τέτοιες µέρες -του ’99- που το thea. gr βγήκε στον «αέρα».
  • Ύστερα, επιχείρησα να αναβιώσω τις µεθόδους βάσει των οποίων δροµολογούσα έρευνες. Οταν το Internet ήταν ανύπαρκτο, όταν δεν υπήρχε η Google, όταν η ηλεκτρονική αλληλογραφία µεταφραζόταν σε όνειρο θερινής νυκτός. Και σκέφτηκα τη µητέρα µου, που τις προάλλες µού έλεγε: «Βρε αγάπη µου, µπορεί τώρα να ξέρεις απέξω όσα ενδιαφέρουν την Alexa (φυσικά και την έχω µυήσει στο ∆ιαδίκτυο), µπορεί τα SE0, τα... µέο και οι “λέξεις-κλειδιά” να είναι το παιχνιδάκι σου, αλλά τότε “έτρεχες” για τις έρευνές σου. Αστραφταν τα µάτια σου. Θυµάσαι για τα βιοχηµικά όπλα που πήγαινες στο Πεντάγωνο; Θυµάσαι, για το διδακτορικό σου, τις κουβέντες σου στα ατελιέ του Τσεκλένη, της Βαλέντε; Εγώ σε θυµάµαι - και σε νοσταλγώ».
  • Κάπως έτσι, επειδή στις 12/12/2024 συµπλήρωσα 31 χρόνια στα ΜΜΕ, ξεχάστηκα µε τωρινό βίντεο στο TikTok από πάρτι στη Βαρβάκειο -µου ξύπνησε νοσταλγία για την προ Internet εποχή: για τις εποχές που περνούσαµε τέλεια- και, το κυριότερο, που χορεύαµε σαν αγριοκάτσικα - σε παρτάρες. Τότε που το κινητό δεν µεταφραζόταν σε προέκταση του χεριού. Το βίντεο από το Symposio Festival -λέγεται FYI και γίνεται κάθε δύο µήνες στη Βαρβάκειο- το τραβάει ο d.j.: είναι ο µόνος που έχει κινητό καθ’ όλη τη διάρκειά του. Και ο κόσµος; ∆ιασκεδάζει µε όλο του το είναι. Αν λέει αυτό κάτι; Για αρχή, µιλάµε για επιστροφή στην... κανονικότητα! Οπως την εννοούσαµε στα ’90s οι σηµερινοί πενηντάρηδες.