Ο Στέφανος και η ταύτιση με τη «φτωχολογιά»

∆εν ξέρω σε ποιους απευθύνεται ο Στέφανος Κασσελάκης, αλλά στο πολιτικό παπατζιλίκι είναι µανούλα. Είναι προφανές ότι, µέσα από τη σύντοµη θητεία του δίπλα στον Αλ. Τσίπρα, έµαθε γρήγορα την τέχνη της δηµιουργικής εξαπάτησης του κόσµου. Θα αναφερθώ σε ένα βίντεο που ανέβασε προ ηµερών στο TikTok. Σε αυτό εµφανιζόταν ως εκφραστής της σύγχρονης γενιάς των ξεριζωµένων Ελλήνων, ενδεχοµένως και αυτών που πριν από έναν χρόνο τούς είχε προσβάλει µε κοµψό τρόπο, επειδή δεν άντεχε να τους βλέπει να µένουν µε τους γονείς τους στο ίδιο σπίτι και να µην µπορούν να µεγαλουργήσουν, όπως ο ίδιος, που µέσα σε σύντοµο χρονικό διάστηµα «θησαύρισε» και αγόρασε πολυτελές διαµέρισµα στο Κολωνάκι. Ο Στέφανος Κασσελάκης, που έχει το κουσούρι του «δραµατουργού», επιχειρεί να ταυτιστεί µε τη «φτωχολογιά», παρουσιάζοντας εαυτόν ως «ξεριζωµένο» οικονοµικό µετανάστη, που αναζήτησε µια καλύτερη τύχη πλένοντας πιάτα σε εστιατόρια της Αστόριας ή του Μονάχου. Τι σχέση, όµως, µπορεί να έχει ίδιος µε όλους αυτούς τους ανθρώπους; Για σπουδές στα καλύτερα σχολεία των ΗΠΑ τον έστειλαν οι ευκατάστατοι γονείς του, όχι για να πάει να βγάλει µεροκάµατο ως «λούστρος» έξω από τη Wall Street. Μην «εξοµοιώνει», λοιπόν, µε δραµατικό τρόπο, όσους νέους πάνε στο εξωτερικό ως γόνοι οικογενειών που διαθέτουν «βαριά πορτοφόλια» και ισχυρές γνωριµίες µε τα παιδιά που «ξενιτεύονται» και προέρχονται από φτωχές οικογένειες.

Σε γλέντι λαϊκό

Στο παρελθόν είχε κυκλοφορήσει ένα βιβλίο του Β. Ραπτόπουλου µε τίτλο «Ακούει ο Σηµίτης Μητροπάνο;». Η ρηχή απάντηση είναι πως ο Κ. Σηµίτης ήταν της «σχολής Σκαλκώτα» και τα µουσικά του ακούσµατα δεν... υποβιβάζονταν σε σκληρές λαϊκές δοκιµασίες. Ο Κ. Σηµίτης είχε κάνει την υπέρβαση πηγαίνοντας µία φορά σε ένα γλέντι που είχε στήσει µε τον Χρήστο Νικολόπουλο ο Θ. Τσουκάτος το 1998, θέλοντας να προωθήσει και «καλλιτεχνικά» το σχέδιο της Κεντροαριστεράς. Εκεί ο Κ. Σηµίτης αιφνιδιάστηκε όταν άρχισαν να σκάνε µπροστά του πανέρια µε λουλούδια από ΠΑΣΟΚους µυηµένους στο σπορ.

Χαρτοπόλεμος η ομιλία

Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, όταν ο Αντώνης Ρέµος µεσουρανούσε στα νυχτερινά κέντρα της Θεσσαλονίκης, ο Κ. Σηµίτης ως πρωθυπουργός βρέθηκε στη ∆ΕΘ. Μετά το πέρας της οµιλίας του στο Βελλίδειο, το «πρόγραµµα», όπως είχε εκπονηθεί από τους «πράσινους» παράγοντες, προέβλεπε «ξεφάντωµα» στα µπουζούκια. Το «όλον ΠΑΣΟΚ» εκείνο το βράδυ, µαζί µε τους δηµοσιογράφους που συνόδευαν τον Κ. Σηµίτη στη ∆ΕΘ, βρέθηκε στον Ρέµο. Κατά τις έξι το πρωί, τα λουλούδια είχαν εξαντληθεί και στο τραπέζι όπου κάθονταν οι µερακλωµένοι δηµοσιογράφοι, µαζί µε στελέχη του ΠΑΣΟΚ, έσκασε µια στοίβα από χαρτιά, που ήταν η πολυσέλιδη οµιλία του Κ. Σηµίτη. Με το που ξαναβγήκε ο Ρέµος, ελλείψει πλέον λουλουδιών, οι θαµώνες τού πετούσαν υπό µορφή χαρτοπόλεµου τις οµιλίες του Κ. Σηµίτη.

Tους πήραν χαμπάρι

Ο Κ. Μητσοτάκης διαθέτει όλες τις προοπτικές να µακροηµερεύσει στο πολιτικό σκηνικό της χώρας, επειδή απέναντί του συνεχίζει να έχει ένα αναξιόπιστο συνονθύλευµα αντιπολιτευτικών δυνάµεων, που στις επιµέρους εκφάνσεις του δεν ανταγωνίζεται το κοινό της Ν.∆., αλλά τα αποµεινάρια των «αγανακτισµένων» συµπολιτών µας από την περίοδο της µνηµονιακής κρίσης. Το εκλογικό κοινό που δεν ψηφίζει τη Ν.∆. και αθροίζει σηµαντικά ποσοστά στην κοινωνία, για καλή τύχη του Κ. Μητσοτάκη, δεν είναι µπετόν αρµέ, αλλά τα ιµάτιά του είναι διαµοιρασµένα σε φορείς που οι ηγέτες τους εµφορούνται από θεωρίες συνωµοσίας και τοξικό λαϊκισµό, ενώ πουλάνε «αντιπολιτική ντόπα», αφηγούνται ιστορίες για αγρίους, υποδύονται τους τιµωρούς του συστήµατος και τους θεµατοφύλακες της εθνικής µας ανεξαρτησίας, δεν σέβονται τους άταφους νεκρούς και προβοκάρουν τα πάντα και τους πάντες. Την περίοδο της οικονοµικής κρίσης όλοι αυτοί κατάφεραν να υφαρπάξουν την ψήφο του ελληνικού λαού και να γίνουν «θεσµικοί» νοµαταίοι. Στη συνέχεια, όµως, τους πήρε χαµπάρι ο κόσµος, άρχισαν να ξεκατινιάζονται και µεταξύ τους, οπότε σήµερα προσφέρουν το καλύτερο δώρο στον Κ. Μητσοτάκη.

Ανάµεσα σε αυτούς που έσπευσαν να αποδοκιµάσουν τον Κ. Σηµίτη πριν ακόµη οδηγηθεί στην τελευταία του κατοικία ήταν και ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Χρ. Βερναρδάκης, ο οποίος καλό θα είναι να δώσει και µια απάντηση σε όσους ρωτάνε εάν επαγγελµατικά επωφελήθηκε από τη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατά την εκσυγχρονιστική διακυβέρνηση του συγχωρεµένου.


Η… συμμαχία

Είναι τυχερός ο Κ. Μητσοτάκης, γιατί µέχρι τώρα δεν έχουν συνεννοηθεί προκειµένου να «συµµαχήσουν» και να φτιάξουν ένα ενιαίο αντικυβερνητικό µέτωπο οι Παύλος Πολάκης, Αφρ. Λατινοπούλου, Π. Καµµένος, Κ. Βελόπουλος, Γ. Βαρουφάκης, Ζ. Κωνσταντοπούλου, Στ. Κασσελάκης, Π. Λαφαζάνης, Νότης Μαριάς, Φαίδων Βόβολης, Αρτέµης Σώρρας, Αντώνης Σαµαράς και πολλοί άλλοι ακόµα, που παραµένουν µονίµως θυµωµένοι και αγανακτισµένοι. Από µια τέτοια «συνεργασία» θα έχανε τα αυγά και τα πασχάλια ο Κ. Μητσοτάκης και όχι εάν το ΠΑΣΟΚ του Ν. Ανδρουλάκη συνεννοηθεί µε τον ΣΥΡΙΖΑ του Σ. Φάµελλου.

Ποιοι, θέλω να ξέρω ποιοι

∆εν είναι λίγοι αυτοί που πιστεύουν ότι το ΠΑΣΟΚ δεν διαθέτει αξιόµαχο στελεχιακό δυναµικό, µε αποτέλεσµα σε επικοινωνιακό επίπεδο να µην παίρνουν αµέσως χαµπάρι ποιες ειδήσεις µπορεί να αξιοποιήσουν, προκειµένου να κάνουν και τον σχετικό ντόρο µε τις παρεµβάσεις τους.

Εκ δεξιών του

Στο ΠΑΣΟΚ ακόµη δεν έχει λήξει η βεντέτα µεταξύ «παπανδρεϊκών» και «σηµιτικών». Μέχρι και το γεγονός ότι η τελευταία κατοικία του Κ. Σηµίτη στο Α’ Νεκροταφείο γειτνιάζει µε το µνήµα του Ανδρέα Παπανδρέου αποτέλεσε αντικείµενο αντιπαραθετικής συζήτησης. «Θα σηκωθεί ο Ανδρέας από τον τάφο», έλεγαν οι οπαδοί του ιδρυτή του Κινήµατος, ισχυριζόµενοι πως για συµβολικούς λόγους δεν έπρεπε να θάψουν ακριβώς δίπλα του τον Κ. Σηµίτη. Κάποιοι, βέβαια, το αντιµετώπισαν µε πλάκα. Στη θέα του επισκέπτη, το µνήµα του Κ. Σηµίτη βρίσκεται αριστερά από αυτό του Α. Παπανδρέου, όµως οι «παπανδρεϊκοί», που θεωρούσαν τον Κ. Σηµίτη «δεξιό», απαντούν: «Ναι, αλλά ο Ανδρέας από τη θέση στην οποία βρίσκεται τον έχει στα δεξιά του».