Ο γυρισμός Tσίπρα στερεί το όνειρο στον Πολάκη

∆εν ξέρω αν ο Αλέξης Τσίπρας λειτουργεί ως «κατά φαντασίαν ηγέτης της Κεντροαριστεράς», όπως υπαινίχθηκε εσχάτως ο γνωστός εκδότης Κώστας Βαξεβάνης, αλλά σίγουρα µέσα στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν δυνάµεις που δεν θα ήθελαν σε καµία περίπτωση την επάνοδό του στην ηγεσία του χώρου. Εκείνος που απεύχεται µια τέτοια εξέλιξη και θα κάνει τα πάντα για να την αποτρέψει είναι ο Παύλος Πολάκης, καθώς αντιλαµβάνεται ότι ενδεχόµενη επιστροφή του Αλ. Τσίπρα θα του στερήσει το δικαίωµα στο όνειρο. ∆ηλαδή να καταφέρει κάποια στιγµή να γίνει αυτός πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο θεωρεί «δικό του» κατά το ήµισυ. Εάν στο προσεχές µέλλον εµφανιστεί ως «σωτήρας» ο Αλ. Τσίπρας για να τεθεί επικεφαλής ενός συµµαχικού σχήµατος ανάµεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά, τότε ο Π. Πολάκης θα περιέλθει εκ νέου στο περιθώριο της εσωκοµµατικής εξουσίας. Τώρα απολαµβάνει τον ρόλο του «δεύτερου» στο σκορποχώρι της Αριστεράς και περιµένει πώς και πώς τη σειρά του να ηγηθεί του κόµµατος, εάν ο Σ. Φάµελλος αποδειχθεί ελλιποβαρής. Κάτι που επίσης απασχολεί σίγουρα και όσους πλαισιώνουν τον Π. Πολάκη είναι ότι από την ηµέρα της εκλογής του Σ. Φάµελλου στην προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ το κόµµα κατρακυλά στις δηµοσκοπήσεις και κινδυνεύει να έρθει πίσω και από την Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου.

Οι ψωνισμένοι εργατοπατέρες

Ένας λόγος που δεν υπάρχει σοβαρό συνδικαλιστικό κίνηµα είναι ότι αυτοί που ηγούνται των κινητοποιήσεων δεν διαθέτουν αµεροληψία και αξιοπιστία. Οι εργαζόµενοι έχουν πάψει προ πολλού να συγκινούνται από τους ψωνισµένους εργατοπατέρες. Οµως επειδή υπάρχουν και οι «επαγγελµατίες» επαναστάτες, έχουν καταφέρει να «πάρουν» µια σφραγίδα και µε αυτή υποδύονται τους εργατοπατέρες, αλλά, όταν έρχεται η ώρα της διαµαρτυρίας, είναι «τρεις κι ο κούκος». Και εκεί αποκαλύπτεται πως δεν εκπροσωπούν το εργατικό κίνηµα, αλλά τον χώρο της κοµµατικής τους προέλευσης.

Η «σιωπή» του Ευάγγελου Βενιζέλου

Επειδή τις τελευταίες ηµέρες γράφτηκαν διάφορες ευφάνταστες ιστορίες για το εάν ο Κ. Μητσοτάκης είχε συνεννοηθεί µε τον Ν. Ανδρουλάκη να στηρίξουν από κοινού την υποψηφιότητα του Ευ. Βενιζέλου για την Προεδρία της ∆ηµοκρατίας, η απάντηση είναι πως ουδέποτε έγινε κάτι τέτοιο. Ο Κ. Μητσοτάκης, ασχέτως εάν ο Ευ. Βενιζέλος περίµενε διακαώς στο τηλέφωνο να πάρει µια τέτοια ειδοποίηση, ουδέποτε συναντήθηκε µαζί του για να τον διαβεβαιώσει πως θα τον προτείνει για την Προεδρία. Η φηµολογία απέκτησε αληθοφανή υπόσταση επειδή «σιωπούσε» ο Ε. Βενιζέλος και δεν σχολίαζε όλα όσα γράφονταν ή λέγονταν στα ΜΜΕ. Πάντως ο Κ. Μητσοτάκης δεν του «έταξε» πως θα γίνει Πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας, ενώ όσες φορές ο Ν. Ανδρουλάκης επικοινώνησε µε τον Ε. Βενιζέλο ο τελευταίος τον ενηµέρωνε πως δεν υφίσταται τέτοιο θέµα.

Δώρον άδωρον η 2η δουλειά

Με φόντο τη συζήτηση για την επαναφορά του 13ου και 14ου µισθού στο ∆ηµόσιο, το υπουργείο Οικονοµικών θα πρέπει να εξετάσει και µια σοβαρή αδικία που υφίστανται οι εργαζόµενοι στον ιδιωτικό τοµέα. Εάν κάποιος εργαζόµενος του ιδιωτικού τοµέα έχει την όρεξη ή την τρέλα να δουλεύει ως µισθωτός σε παραπάνω από µία δουλειά, γιατί πρέπει να είναι «καταδικασµένος» στη φορολογική εξόντωσή του; Το ίδιο το κράτος, αντί να ενθαρρύνει όσους θέλουν να εργαστούν παραπάνω, τους «γονατίζει» στη φορολογία και είναι σαν να τους λέει ότι «είναι δώρον άδωρον να έχεις δεύτερη ή τρίτη δουλειά, διότι όσο περισσότερα νοµίζεις ότι θα βγάλεις στο τέλος θα σ’ τα πάρουµε όλα πίσω». Ο φόρος εισοδήµατος για ανθρώπους οι οποίοι µπορεί να εργάζονται ως µισθωτοί σε δύο ή και τρεις δουλειές είναι δυσβάσταχτος. Και εκεί στο υπουργείο Οικονοµικών θα πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν είναι πλούσιοι αυτοί που «ξεσκίζονται» σε παραπάνω από µία δουλειά ως µισθωτοί, αλλά αγωνιστές της βιοπάλης. Ας το δουν το θέµα και ο κ. Χατζηδάκης και ο κ. Πιτσιλής της ΑΑ∆Ε, διότι στο τέλος οι προνοµιούχοι αυτής της χώρας δεν είναι εκείνοι που κάνουν περισσότερες δουλειές για να επιβιώσουν, αλλά αυτοί που προσδοκούν την εξασφάλιση επιδοµάτων.

Η κυρία που φέρεται να έκανε φασαρία στο Ασκληπιείο Βούλας κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού, αποδοκιµάζοντας τις δωρεές ιδιωτών στα δηµόσια νοσοκοµεία, είναι η ίδια που χειρίζεται τον ψηφιακό τοµογράφο που έχει προσφέρει δωρεάν στο συγκεκριµένο νοσηλευτικό ίδρυµα ο εφοπλιστής Ανδρέας Μαρτίνος;


Μόνος του τα λέει και τα ακούει

Ο Νίκος Παππάς, τον οποίο κανακεύουν ακόµη τα Μέσα Μαζικής Ενηµέρωσης, δείχνει πως έχει µεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, αλλά και για το κόµµα το οποίο εκπροσωπεί. Γι’ αυτό επιδίδεται σε βαρύγδουπες δηλώσεις, που αναδεικνύουν µια νοοτροπία «µικροµεγαλισµού». Πώς αλλιώς µπορεί να ερµηνεύσει κανείς τα όσα ανέφερε προ ηµερών ότι «η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την Προεδρία της ∆ηµοκρατίας τάραξε τα λιµνάζοντα ύδατα της προεδρικής εκλογής»; Αλήθεια, ποια «ύδατα» τάραξε η υποψηφιότητα της Λ. Κατσέλη και τι είδους ανατροπές πυροδότησε στο πολιτικό σκηνικό; Μόνος του τα λέει, µόνος του τα ακούει και µόνος του τα πιστεύει.

Ποιοι, θέλω να ξέρω ποιοι

Ποιοι στενοί συνεργάτες του Ν. Ανδρουλάκη θεωρούν ότι οι βουλευτές και τα µέλη της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να περάσουν από επικοινωνιακά σεµινάρια, για να µην κάνουν γκάφες στις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές τους τοποθετήσεις;

«Déjà vu»

Στη συνάντησή του µε τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, Γ. Στουρνάρα, ο Σ. Φάµελλος είχε µαζί του και τον Βαγγέλη Πιλάλη. Ο τελευταίος, ως υπεύθυνος χρηµατοπιστωτικού τοµέα του κόµµατος, είχε αναλάβει τον συντονισµό οµάδας εργασίας για την εκπόνηση µιας βιώσιµης πρότασης για την αντιµετώπιση του ιδιωτικού χρέους και τη λειτουργία των τραπεζών. Εκείνη την περίοδο, πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο Σ. Φάµελλος, ο οποίος µετά τη συνάντησή του µε τον Γ. Στουρνάρα ανακοίνωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει πρωτοβουλίες για το ίδιο θέµα και µε τα ίδια πρόσωπα, όπως είχε πει ότι θα κάνει ενάµιση χρόνο νωρίτερα.