Η επικοινωνία, η ουσία, ο Άκης και το ρεύμα που μας παρέσυρε

Με µεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθώ -είναι η αλήθεια- αυτό το power game που εξελίσσεται σιωπηλά στους κόλπους του Μεγάρου Μαξίµου, στη σκιά της κρίσης των Τεµπών. Βλέπετε, ήταν µοιραίο πως το πρωθυπουργικό περιβάλλον θα επηρεαζόταν από την περιρρέουσα ατµόσφαιρα, και δη από τις ανάγκες διαχείρισης της πιο δύσκολης εξίσωσης, την οποία καλείται να επιλύσει η διακυβέρνηση Μητσοτάκη από το 2019 µέχρι και σήµερα. Το πλέον σηµαντικό στοιχείο που µπορεί να ξεχωρίσει κανείς σε αυτήν τη φάση και ενόψει των σεναρίων περί ανασχηµατισµού έχει να κάνει µε τις διαρροές που αποδίδονται κυρίως στον Ακη Σκέρτσο, ο οποίος υποστηρίζει ότι το µεγάλο πρόβληµα της κυβέρνησης όλο αυτό το διάστηµα δεν είναι η ουσία, αλλά η µη επαρκής ανάδειξη του κυβερνητικού έργου. ∆ηλαδή, η επικοινωνία.

Αυτό το αφήγηµα θα µπορούσε πραγµατικά να µας συνεπάρει, αν δεν υπήρχαν τρία εύλογα ερωτήµατα, τα οποία θα έπρεπε να απαντηθούν: Για ποιον λόγο, άραγε, την περίοδο 2019-2023, οπότε κατά κοινή οµολογία υπήρχαν κοµβικά ορόσηµα στη διακυβέρνηση της χώρας, αναδεικνύονταν και µε το παραπάνω; Η δεύτερη ερώτηση που µπορεί να θέσει κανείς δεν είναι άλλη από τις αιτίες για τις οποίες ο πολυδιαφηµισµένος κεντρικός συντονισµός της κυβέρνησης δεν αντιλήφθηκε εγκαίρως τα κενά και τις αρρυθµίες στον χώρο του σιδηροδρόµου. Και το τρίτο, βεβαίως, κοµµάτι το οποίο πρέπει να προβληµατίσει άπαντες έχει να κάνει µε το γεγονός ότι, αν µία παράµετρος είχε βρεθεί στο επίκεντρο της κυβερνητικής επικοινωνίας, ξεπερνώντας ακόµα και την ίδια την πολιτική, είναι ακριβώς ο µύθος που επιδιώχθηκε να δηµιουργηθεί γύρω από τον... πολύ προχωρηµένο για τα εγχώρια µεταπολιτευτικά δεδοµένα επιτελικό συντονισµό του κυβερνητικoύ έργου. Φαντάζοµαι, όλα αυτά αξιολογούνται τώρα, που µας παρασέρνει το ρεύµα της πλατείας...

Τα άδεια έδρανα και η διαχείριση του Μαξίμου

Θέµα ολόκληρο έγινε στις τάξεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας το γεγονός ότι τα έδρανα της Ν.∆. ήταν µισοάδεια, έως και τελείως άδεια, στη διάρκεια της συζήτησης για την προανακριτική επιτροπή που ζήτησε το ΠΑΣΟΚ για τον Χρήστο Τριαντόπουλο. Αν και η κατάσταση ήταν εκ προοιµίου δύσκολη, δεδοµένης της παραµέτρου ότι δεν χωρούσαν ούτε χειροκροτήµατα ούτε αντίστοιχες εικόνες µε αυτές που είχαν συνδυάσει στην τελευταία οµιλία στη Βουλή του Κώστα Καραµανλή junior, είναι αλήθεια ότι, αφού η κυβερνώσα παράταξη δέχθηκε το αίτηµα, θα ήταν σώφρον να υπάρχει µια πιο... κανονική εκπροσώπηση, έστω κι αν δεν θα παρευρισκόταν ούτως ή άλλως το σύνολο ή ακόµα και η πλειονότητα των βουλευτών της Ν.∆. Το ζήτηµα τέθηκε επί τάπητος στις συζητήσεις Μυλωνάκη - Καλαφάτη για την κοινοβουλευτική διαχείριση του προηγούµενου τετραηµέρου, µε κορυφαία στελέχη του Μαξίµου να επισηµαίνουν πως... χωρούσαν καλύτεροι χειρισµοί.

Εξαφανισμένος και αποστασιοποιημένος από τα πράγματα είναι τώρα τελευταία ο λογογράφος με το επιβλητικό τετρακίνητο όχημα, το οποίο απέκτησε προσφάτως, και προσέχει σαν τα μάτια του μην του βγει κανείς από τα… αριστερά και του φάει κανέναν καθρέφτη. Έτσι είναι, φίλοι μου. Τα δύσκολα δεν είναι για όλους, οπότε θα πρέπει να βρει κανείς κανένα… γκαράζ για καταφύγιο.



Κατά την τοποθέτησή του στη Βουλή στη διάρκεια της κατάθεσης πρότασης δυσπιστίας ο υπουργός Επικρατείας Ακης Σκέρτσος θυµήθηκε το µπλοκάκι του Κ. Σηµίτη, το οποίο ουσιαστικά ταύτισε µε τα περιβόητα excel του Κυριάκου Μητσοτάκη. Σωστό, η δεύτερη περίπτωση συνιστά εξέλιξη της πρώτης, ωστόσο σε µια συγκυρία που ο πρωθυπουργός παλεύει να συσπειρώσει το νεοδηµοκρατικό ακροατήριο, αυτό ήταν µια καλή επικοινωνιακή στιγµή για να θυµηθούµε και το βασικό κοµµάτι της σηµερινής στήλης;


Τουλάχιστον δύο «γαλάζιοι» βουλευτές, δικηγόροι στο επάγγελµα, ένας κύριος και µία κυρία, για την ακρίβεια, δεν επρόκειτο να συµπεριληφθούν στην προανακριτική επιτροπή από την πλευρά της Ν.∆. (αν και ήταν µέσα στα φαβορί), καθώς βρίσκονται -µέχρι την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραµµές- στα υπ’ όψιν για θέσεις υφυπουργών στον επικείµενο ανασχηµατισµό.


Κλειστές πόρτες

Υπάρχουν συνοµιλητές του Κυριάκου Μητσοτάκη οι οποίοι σε καθηµερινή βάση εισηγούνται την ανάγκη οι αλλαγές στις οποίες θα προχωρήσει ο πρωθυπουργός στο κυβερνητικό σχήµα να είναι βαθιές, δοµικές και να υποδηλώνουν την επανεκκίνηση της «γαλάζιας» διακυβέρνησης και, φυσικά, την παράµετρο ότι το µήνυµα της κοινωνίας για τα Τέµπη ελήφθη. «Ή θα γίνει τώρα ο πρώτος ουσιαστικά δοµικός ανασχηµατισµός της κυβέρνησης ή καλύτερα να µη γίνει καθόλου», λένε χαρακτηριστικά οι υπέρµαχοι της συγκεκριµένης προοπτικής πίσω από τις κλειστές πόρτες του Μεγάρου Μαξίµου.

Ο καλύτερος φίλος

Στη γωνία περιµένουν ο Κωνσταντινόπουλος, η Νάντια, ο Γερουλάνος βεβαίως-βεβαίως, η ∆ιαµαντοπούλου και τα άλλα παιδιά τον Νίκο Ανδρουλάκη, στην περίπτωση που και η πρόταση δυσπιστίας δεν θα έχει το επιθυµητό για το ΠΑΣΟΚ αποτύπωµα σε επίπεδο περιρρέουσας πολιτικής ατµόσφαιρας και φυσικά δηµοσκοπήσεων. Ο µόνος που περιέργως κρατάει αποστάσεις ασφαλείας αυτή την περίοδο είναι ο Χάρης ∆ούκας, ο οποίος ξέρει πολύ καλά πως, µετά το αποτέλεσµα των εσωκοµµατικών εκλογών, τα περιθώρια να προκύψει σοβαρή ρητορική κατά του προέδρου Νίκου είναι απολύτως περιορισµένα. Λέτε στην πορεία του χρόνου ο δήµαρχος να αποδειχθεί ο καλύτερος φίλος του Ανδρουλάκη; Εστω κι αν συνεχίζει τις µαζώξεις για τη σύσφιγξη των δεσµών µε «πράσινα» στελέχη ανά την περιφέρεια;

Παραμονή

Ξεροστάλιασε στη Βουλή ο Μάκης Βορίδης όλα τα προηγούµενα εικοσιτετράωρα, εκπροσωπώντας τον πρωθυπουργό, ενίοτε και όλη τη Ν.∆., στις επεισοδιακές συνεδριάσεις των προηγούµενων ηµερών. Με κάτι τέτοια, και εν µέσω της παρούσας συγκυρίας, πληθαίνουν οι φωνές που οµνύουν στην παραµονή του στο Μέγαρο Μαξίµου, αντί της ανάληψης κάποιου ισχυρού χαρτοφυλακίου.