Με τη σφραγίδα του Κυριάκου

Στο Μέγαρο Μαξίµου µελετούν συστηµατικά τα αποτελέσµατα ερευνών που γίνονται µε τη µέθοδο των focus groups. Μέσα από ανάλυση τέτοιων δεδοµένων προέκυψε η τεράστια κοινωνική αγωνία για περιστατικά βίας µεταξύ ανηλίκων, καθώς και για την έξαρση του σχολικού εκφοβισµού. Η απαγόρευση των κινητών στα σχολεία κρίθηκε ως ιδιαίτερα επιτυχηµένη πρωτοβουλία και η συνέχεια γίνεται µε την παρουσίαση ενός εθνικού σχεδίου για την πρόληψη και την αντιµετώπιση της νεανικής παραβατικότητας και την εφαρµογή kids wallet, που διευκολύνει τον γονεϊκό έλεγχο και την πιστοποίηση της ηλικίας του χρήστη των social media. Σύµφωνα µε τις πληροφορίες της στήλης, ο πρωθυπουργός ασχολήθηκε προσωπικά µε αυτές τις πρωτοβουλίες για τη στήριξη οικογενειών µε εφήβους και των εκπαιδευτικών τους. Ο ίδιος ζήτησε από τον Άκη Σκέρτσο να πιέσει την επιτροπή επιστηµόνων που είχε συγκροτηθεί για την εκπόνηση του εθνικού σχεδίου, ο ίδιος ενηµερώθηκε για καλές πρακτικές που έχουν υιοθετηθεί στο εξωτερικό, ειδικά στην Αυστραλία και τη Γαλλία, ο ίδιος έκρινε ότι στη χώρα µας πρέπει να εφαρµοστεί ένα ολιστικό πρόγραµµα παρέµβασης, που µπορεί να λειτουργήσει ως «πιλότος» σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Πέραν του Ακη Σκέρτσου, βασικός µοχλός στην εκπόνηση και στην υλοποίηση αυτής της πολιτικής είναι ο υπουργός Ψηφιακής ∆ιακυβέρνησης, ∆ηµήτρης Παπαστεργίου.

Ποιος υπουργός επικοινώνησε µε πολιτικό αρχηγό κόµµατος της αντιπολίτευσης και τον συνεχάρη για την απόφασή του να επισκεφθεί επιχειρηµατική µονάδα που είχε στηρίξει ο ίδιος και να µιλήσει θετικά για το έργο της;


Όλα του ΣΥΡΙΖΑ δύσκολα

Το είχαν πιστέψει στον ΣΥΡΙΖΑ ότι µπορεί να ξαναγίνουν αξιωµατική αντιπολίτευση, σε συνεργασία µε τη Νέα Αριστερά. Θεωρούσαν ότι ο Τσακαλώτος και ο Σακελλαρίδης, που διαφωνούσαν απλώς, θα περιθωριοποιούνταν και θα γινόταν η µεγάλη επανένωση, η οποία θα δροµολογούσε κοινοβουλευτικές εξελίξεις. Τελικά, έµειναν µε την ελπίδα, η οποία -ως γνωστόν- πεθαίνει τελευταία. Τώρα αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι τα πράγµατα οδηγούνται σε αδιέξοδο. Ο ΣΥΡΙΖΑ καταρρέει δηµοσκοπικά, η Νέα Αριστερά είναι αποφασισµένη να δώσει µόνη της τη µάχη του 1,5%, που εξασφαλίζει κρατική χρηµατοδότηση, ο Τσίπρας είναι στο «λαγούµι», ο Κασσελάκης βρήκε αποκούµπι στους Ευρωπαίους ∆ηµοκράτες µαζί µε τον Μακρόν και η Ζωή Κωνσταντοπούλου προπονείται για πρωθυπουργός. Ολα του ΣΥΡΙΖΑ δύσκολα!

Η γοητεία της "τιμωρού"

Ένα ενδιαφέρον στοιχείο που προκύπτει από τις έρευνες είναι ότι ειδικά για την Πλεύση Ελευθερίας παρατηρείται το φαινόµενο να συρρέουν βασικά αντισυστηµικές αλλά και συστηµικές ψήφοι. Πώς εξηγείται αυτός ο συνδυασµός; Το κόµµα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, πέραν των ψηφοφόρων που το ακολουθούν µέσα από µια αντισυστηµική διάθεση, αντιµετωπίζεται θετικά και από δυσαρεστηµένους ψηφοφόρους που στις τελευταίες εκλογές επέλεξαν συστηµικά κόµµατα, δηλαδή πρωτίστως ΣΥΡΙΖΑ και έπειτα ΠΑΣΟΚ και λιγότερο Ν.∆. Αυτοί βλέπουν στη Ζωή χαρακτηριστικά «τιµωρού», που εκφράζουν τα δικά τους συναισθήµατα.

Σε υπουργεία όπου έγιναν αλλαγές ηγεσίας, πλήθος µετακλητών, αντί να αποχωρήσουν µαζί µε τον υπουργό ή τον υφυπουργό, όπως προβλέπεται, έχουν µείνει στον προθάλαµο των καινούργιων και δεν δείχνουν καµία διάθεση αποχώρησης. Και δεν µιλάµε µόνο για µισθοσυντήρητους µε το άγχος της επιβίωσης, αλλά και για διπλοθεσίτες, τριπλοθεσίτες, ελεύθερους επαγγελµατίες που έχουν για πάρεργο την έµµισθη θέση στο υπουργείο κ.ο.κ. Θλιβερά όλα αυτά, αλλά και εντελώς αναµενόµενα.


Τα ίδια λάθη

Όλα τα είχαµε, η διχόνοια στην Οµογένεια που ζει στις ΗΠΑ µάς έλειπε. Σαν να µην έχουµε µάθει τίποτα από τα γνωστά ελαττώµατά µας... Οµογενειακά ΜΜΕ εναντίον του Αρχιεπισκόπου Αµερικής, Ελπιδοφόρου, και πάει λέγοντας. Την ώρα που γίνεται προσπάθεια να διαµορφωθεί µια νέα σχέση της Αθήνας µε την Ουάσινγκτον, στον Ελληνισµό της άλλης πλευράς του Ατλαντικού επικρατεί εσωστρέφεια και πόλωση. Μια ζωή τα ίδια και µυαλό δεν βάλαµε!

Ο Τραμπ και οι επικριτές του

∆ιφορούµενα αισθήµατα προκαλεί στο κυβερνητικό επιτελείο η ανοιχτή σύγκρουση του Τραµπ µε σηµαντικούς παράγοντες της αµερικανικής ελίτ που κινούνται στον επιχειρηµατικό, µιντιακό και πανεπιστηµιακό χώρο. Η ανοιχτή κόντρα του Αµερικανού προέδρου µε το CNN και το Χάρβαρντ δηµιουργεί σοβαρό προβληµατισµό σε µια φάση που η ελληνική κυβέρνηση αναζητεί διαύλους για να έρθει πιο κοντά στον Τραµπ. Ο προβληµατισµός οφείλεται στο γεγονός ότι αυτοί τους οποίους απεχθάνεται ο Αµερικανός πρόεδρος (και τούµπαλιν) ανήκαν στη σφαίρα επιρροής της Αθήνας. Το κακό είναι ότι αυτό το γνωρίζει ο Τραµπ και προς το παρόν δεν δείχνει διάθεση να το ξεχάσει.

Νέο δίπολο

Η έννοια που βρίσκεται στο επίκεντρο των µετρήσεων το τελευταίο διάστηµα είναι ο αντισυστηµισµός. Η δηµοσκοπική εκτίναξη της Πλεύσης Ελευθερίας και η σταθερά ανοδική τάση της Ελληνικής Λύσης δηµιουργούν µια κατάσταση κατά την οποία το δίπολο συστηµικότητα/αντισυστηµικότητα αποκτά την αξία του παραδοσιακού διπόλου Αριστερά/∆εξιά. Ενα ενδιαφέρον στοιχείο που περιήλθε σε γνώση της στήλης είναι ότι για το 31% η αποχή από τις εκλογές είναι έκφραση αντισυστηµισµού και για το 48% το ίδιο είναι η µη ταύτιση µε κάποιο κόµµα, που οδηγεί, τελικά, σε αποχή ή σε επιλογή της τελευταίας στιγµής.

Αποστάσεις ασφαλείας

Τόσο ο Χάρης ∆ούκας όσο και ο Παύλος Γερουλάνος δέχτηκαν πιέσεις από στελέχη του ΠΑΣΟΚ να βγουν µπροστά για να υπερασπιστούν την Κατερίνα Μπατζελή και να καλέσουν την ηγεσία να αλλάξει ρότα. Κανένας από τους δύο δεν ανταποκρίθηκε. Σύµφωνα µε πληροφορίες της στήλης, ούτε ο ένας ούτε ο άλλος σκοπεύουν να κάνουν κάποια κίνηση που µπορεί να ερµηνευτεί από τη Χαριλάου Τρικούπη ως υπονόµευση. Οχι, πάντως, µέχρι τις εκλογές.