Σοκαριστικά είναι τα όσα καταγγέλλουν 22 αθλήτριες και αθλητές με ανοιχτή επιστολή τους προς την Πρόεδρο της Δημοκρατίας  και τον πρωθυπουργό, με την οποία ζητούν την παρέμβαση της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας, ώστε να εξυγιανθεί το άθλημα τους και «να βγει από τη σκιά της σκληρότητας και της κακοποίησης».

Συγκεκριμένα οι 22 καταξιωμένες αθλήτριες και αθλητές της ενόργανης γυμναστικής, με διακρίσεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, καταγγέλλουν τη συστηματική τους σωματική, λεκτική και ψυχολογική βία, τη σεξουαλική παρενόχληση και την προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας τους.

Όπως σημειώνεται η χρονική περίοδος στην οποία αναφέρονται ξεκινά από το 1985 και καλύπτει διαφορετικές εποχές, εφόσον οι αθλητές αγωνίζονταν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, ωστόσο οι αθλητές χαρακτηρίζουν ως διαχρονικό κοινό μυστικό τις προπονητικές μεθόδους που «έφταναν στο όριο του βασανισμού με σωματικές τιμωρίες, υποχρεωτικές νηστείες, ψυχολογική κακοποίηση και εξευτελισμούς, μέχρι και σεξουαλικές παρενοχλήσεις».

Οι αθλητές αναφέρουν στην επιστολή τους: «Οι προπονητές για να συνετίσουν τους αθλητές τους χτυπούσαν με σφαλιάρες στο πρόσωπο και στο σώμα, καθώς επίσης και με κλωτσιές, σπρωξίματα και κάθε είδους άλλα χτυπήματα. Άρπαζαν από τα μαλλιά τα κοριτσάκια και τα έσερναν από το σημείο προσγειώσης της άσκησης, μέχρι το σημείο εκκίνησης για να επαναλάβουν το πρόγραμμά τους, ενώ αυτά έκλαιγαν ασταμάτητα».

Όπως γράφουν στην επιστολή τους οι αθλητές, προπονητές τους πετούσαν αντικείμενα, όπως καρέκλες και παπούτσια την ώρα που εκτελούσαν ασκήσεις, ενώ σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν, κάποιοι προπονητές τους ανάγκαζαν να χτυπούν τους συναθλητές τους.

«Πολλοί από εμάς φτάσαμε στο σημείο να εκτελούμε ασκήσεις ακόμα και με σπασμένα πόδια και χέρια, γεγονός που μας οδήγησε σε μεγαλύτερους τραυματισμούς και πολύ σοβαρά προβλήματα», αναφέρουν χαρακτηριστικά.

Περιγράφοντας τη σκληρή δίαιτα που τους υποχρέωναν, κάποιοι αθλητές αναφέρουν ότι είχαν φτάσει στο σημείο να τρώνε την οδοντόκρεμα διότι δεν άντεχαν την πείνα και να ψάχνουν ακόμα και σε κάδους σκουπιδιών στα ξενοδοχεία όπου διέμεναν.

Οι αθλητές καταγγέλλουν επίσης περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης: «Οι αθλήτριες υποχρεώνονταν να κάνουν σπαγκάτο ακουμπώντας με το γεννητικό τους όργανο την παλάμη του προπονητή με πρόσχημα τη βελτίωση της ευλυγισίας. Τραβούσαν τα μικρά κορίτσια από το αιδοίο με δύναμη για να τους δείξουν πώς να κάνουν σωστά την άσκηση. Υπήρξαν επίσης περιπτώσεις που η παρενόχληση ήταν έξω από τα όρια της προπονητικής διαδικασίας. Πρόσωπα εκμεταλλευόμενα το γεγονός ότι τα ανήλικα παιδιά βρισκόταν μόνα μακριά από τα σπίτια τους (περίοδοι αγώνων και προετοιμασιών) τα παρενοχλούσαν σεξουαλικά και κατόπιν τα συμβούλευαν να το κρατήσουν μυστικό».

Όπως αναφέρουν, οι προπονητές ανάγκαζαν τους αθλητές να μείνουν με τα εσώρουχα στην προπόνηση, ως μορφή «τιμωρίας» για την λανθασμένη εκτέλεση κάποιας άσκησης, ενώ αναφέρουν ότι δεν ήταν επίσης λίγες οι φορές που δεν επέτρεπαν σε μικρά παιδιά να πάνε στην τουαλέτα, με αποτέλεσμα να κάνουν πάνω τους την ανάγκη τους και να μένουν έτσι σε όλη την διάρκεια της προπόνησης, ώστε να «συνετιστούν».

Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα αυτά συνέβησαν με θύματα μικρά παιδιά, αφού οι περισσότεροι αναφέρουν πως ξεκίνησαν την ενασχόληση με το άθλημα από την ηλικία των 5 ετών, ενώ στα 9 τους είχαν ήδη συμμετοχές σε αγώνες, είτε σε συλλογικό είτε σε διεθνές επίπεδο.

Τέλος στην καταγγελία γίνεται λόγος για ένα «σύστημα» και όχι για μεμονωμένα περιστατικά προπονητών, καθώς ουσιαστικά τονίζεται ότι οι υπεύθυνοι των προγραμμάτων είχαν απόλυτη εξουσία πάνω στα παιδιά και δεν υπήρχε κανένας έλεγχος, κάτι που έκανε ανεξέλεγκτη τη δράση τους.