Μαργαρίτα Πλευρίτου στα Παραπολιτικά: Φέραμε το τρόπαιο εκεί όπου ανήκει...
Η αρχηγός της Πρωταθλήτριας Ευρώπης ομάδας Πόλο του Ολυμπιακού, αποκαλύπτεται στα «Π»
Η Μαργαρίτα Πλευρίτου, αρχηγός της οµάδας πόλο γυναικών του Ολυµπιακού, έχει συνδέσει το όνοµά της µε τις µεγαλύτερες επιτυχίες τόσο του τµήµατος όσο και των εθνικών οµάδων.
Η 27χρονη διεθνής πολίστρια στη 10η σεζόν της µε το ερυθρόλευκο σκουφάκι έχει πανηγυρίσει την κατάκτηση και των πέντε ευρωπαϊκών τίτλων που έχει κερδίσει από το 2014 µέχρι σήµερα το γυναικείο πόλο των υπερπρωταθλητριών Ευρώπης και που κοσµούν την τροπαιοθήκη του Ερασιτέχνη Ολυµπιακού. Του κορυφαίου πολυαθλητικού συλλόγου.
Ερχόµενη πριν από δέκα χρόνια από τη Θεσσαλονίκη µαζί µε τις δύο αδελφές της, την Ελευθερία και τη Βάσω, µε τις οποίες είναι συµπαίκτριες στον Ολυµπιακό, πραγµατοποίησε µια διαδροµή ονειρεµένη. Τη συναντήσαµε στο Παπαστράτειο, όπου πριν από λίγες ηµέρες οι πρωταθλήτριες Ευρώπης νίκησαν στον µεγάλο τελικό του Super Cup και αναδείχθηκαν… υπερπρωταθλήτριες Ευρώπης.
Η αρχηγός µάς αποκάλυψε την ιστορία που την έφερε στις πισίνες, µας ανέλυσε τους στόχους της στον αθλητισµό, αλλά και στον ναυτιλιακό κλάδο, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές της, ενώ δήλωσε κατηγορηµατικά πως δεν θα της άρεσε καθόλου να βρεθεί σε διαφορετική οµάδα από τις αδερφές της. Παράλληλα, µίλησε για την προσωπική της ζωή, για τα πράγµατα που της αρέσει να κάνει στον λιγοστό χρόνο της έξω από το νερό, ενώ δεν δίστασε να περιγράψει τον ιδανικό άντρα για εκείνη.
Ολόκληρη η συνέντευξη της Μαργαρίτας Πλευρίτου
Μαργαρίτα Πλευρίτου, είσαι η αρχηγός της οµάδας πόλο του Ολυµπιακού. Πριν από λίγες ηµέρες µάς φέρατε το Super Cup. Το περιµένατε;
Το φέραµε σπίτι, εκεί όπου ανήκει. Αυτό το παιχνίδι ήταν κάτι που το περιµέναµε πώς και πώς, γιατί θέλαµε να το κατακτήσουµε την περσινή χρονιά, όταν βγήκαµε πρωταθλήτριες. Αξίζαµε αυτόν τον τελικό και τον πήραµε
Και στους πέντε ευρωπαϊκούς τίτλους που έχει πάρει η οµάδα πόλο γυναικών του Ολυµπιακού ήσουν κι εσύ µέσα.
Είχα την τιµή να βρίσκοµαι και στους πέντε και είναι κάτι το οποίο είναι πολύ µεγάλο για µένα. Ηρθα από τη Θεσσαλονίκη, από µια µικρή οµάδα, στον Ολυµπιακό και καταφέραµε πάρα πολλά µέσα στα τελευταία 10 χρόνια.
Είσαι γουρλού ή, µάλλον, είστε; Γιατί µέσα στην οµάδα παίζουν και οι δύο αδελφές σου.
Βασικά, είµαστε και οι τρεις αδελφές όλα αυτά τα χρόνια και είναι κάτι µοναδικό που παίζουµε µαζί.
Πώς ξεκίνησε στη ζωή σου το πόλο;
Η αλήθεια είναι ότι ήρθε περίεργα. Ο πατέρας μου ήθελε να ασχοληθούμε με κάποιο άθλημα. Δοκιμάσαμε πάρα πολλά αθλήματα: μπάσκετ, ενόργανη, ό,τι υπήρχε εκεί κοντά στο σπίτι μας. Αλλά με το που πήγα στην πισίνα την ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή. Δεν ξαναβγήκα από το νερό.
Και οι αδελφές σου τα ίδια;
Ακριβώς. Επειτα από λίγες ημέρες ήρθαν, με είδαν σε μια προπόνηση και την επόμενη ημέρα ήρθαν με τα μαγιό τους και ήμασταν μαζί.
Ο αδελφός σας;
Ο αδελφός μας ξέφυγε. Είναι αστυνομικός. Εχει τελειώσει, δουλεύει κανονικά. Δοκίμασε κι εκείνος με τα αθλήματα. αλλά δεν το είχε τόσο.
Είσαι 27 χρόνων και τον Σεπτέμβριο τελείωσες Ναυτιλιακά στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Τελικά, επαγγελματικά, τι θέλεις να κάνεις;
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω αποφασίσει ακόμα 100%. Μου αρέσουν τα ναυτιλιακά ως κλάδος ώστε να ασχοληθώ στο μέλλον. Τώρα θέλω να δώσω τρία χρόνια βάση στο πόλο, για να καταφέρουμε να πάμε μια Ολυμπιάδα, οπότε τα κεφάλια μέσα πιο πολύ εκεί. Από εκεί και πέρα, θα δω μήπως θέλω να κάνω και κάτι άλλο.
Φαντάζομαι ότι έχεις στερηθεί πάρα πολλά για να φτάσουμε σήμερα να μιλάμε εδώ.
Σίγουρα, η αλήθεια είναι αυτή.
Πώς είναι η ζωή μιας πολίστριας;
Είναι δύσκολη. Υπάρχει πολλή πίεση, ψυχολογική πίεση. Το πρόγραμμα είναι περίεργο. Θέλει να είσαι πολύ δυνατή. Δεν είναι για όλους ο πρωταθλητισμός, αλλά είναι κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ και ειδικά το πόλο το ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή. Οπότε δεν έχω μετανιώσει για όσα έχω χάσει, γιατί έχω κερδίσει πολύ περισσότερα.
Θυμάσαι μια πολύ δύσκολη στιγμή που πέρασες;
Μια πρόσφατη είναι όταν αποκλειστήκαμε από την Ολυμπιάδα στα προκριματικά τον Ιανουάριο στην Τεργέστη, όπου χάσαμε από την Ολλανδία, γιατί ήταν κάτι το οποίο πιστεύαμε και μπορούσαμε να τα καταφέρουμε, αλλά δεν μας βγήκε το παιχνίδι. Ουσιαστικά, χάσαμε μόνο ένα παιχνίδι. Δεν πήραμε την πρόκριση και ήταν κάτι πολύ άσχημο. Από εκεί και πέρα, σίγουρα οι ήττες είναι κάτι δύσκολο και η ρουτίνα, από την άλλη, είναι δύσκολη - κάθε μέρα να κάνεις την ίδια προπόνηση, όταν είσαι κουρασμένος. Μπορεί να μη θέλεις να δεις κάποιον άνθρωπο, να θέλεις να μείνεις μόνος σου. Είναι και αυτό ένα δύσκολο κομμάτι. Αλλά, όταν έρχεται αυτό το Κύπελλο, καλή ώρα, τα ξεχνάς όλα και συνεχίζεις.
Υπάρχει προσωπική ζωή;
Είναι λίγο πιο δύσκολο, αλλά όλα μπορείς να τα καταφέρεις.
Να υποθέσω ότι είσαι ερωτευμένη;
Οχι, δεν είμαι. Είμαι ακόμα μόνο με το πόλο.
Πιστεύεις ότι σε φοβούνται;
Η αλήθεια είναι ότι το εκλαμβάνω λίγο αυτό από τους άνδρες. Οτι είμαστε λίγο πιο απρόσιτες. Μας βλέπουν ψηλές, γυμνασμένες, λίγο πιο επιβλητικές στο βλέμμα, αλλά υπάρχουν και άνδρες που έρχονται και μιλάνε. Δεν έχω βρει αυτό που θέλω.
Τι θα ήθελες, ιδανικά;
Θα ήθελα να είχα έναν άνδρα που να είναι σίγουρος για τον εαυτό του, να μη φοβάται, γιατί υπάρχουν πολλοί που φοβούνται να σου μιλήσουν. Εναν άνδρα που να ξέρει τι θέλει, να είσαι σωστός απέναντι σε μένα, αλλά και γενικά, γιατί δυστυχώς αυτό είναι πολύ δύσκολο τις τελευταίες εποχές.
Το όνειρό σου ποιο είναι, Μαργαρίτα;
Στο αθλητικό κομμάτι, θέλω να πάω σε μια Ολυμπιάδα, γιατί και το 2016 δεν το καταφέραμε και είναι κάτι το οποίο με πονάει ακόμα. Αλλά και σε συλλογικό επίπεδο θέλω να συνεχίσω να πρωταγωνιστώ με τον Ολυμπιακό. Ερχονται και άλλα Κύπελλα.
Εχεις κάποιο χόμπι, εκτός από το πόλο;
Μου αρέσει να πηγαίνω σινεμά και περπάτημα, αλλά κάποιο συγκεκριμένο χόμπι δεν έχω.
Είσαι πολύ πωρωμένη με το πόλο, διακρίνω.
Η αλήθεια είναι αυτή. Και το πανεπιστήμιο το τελείωσα τώρα, τον Σεπτέμβριο. Το είχα αφήσει, γιατί είχα βάλει προτεραιότητα το πόλο, το οποίο μου αρέσει και θέλω να πετύχω όσο περισσότερο μπορώ.
Θα πήγαινες στο «Survivor»;
Νομίζω, όχι. Το φαγητό είναι η αδυναμία μου. Δεν θα τα κατάφερνα σε αυτό το κομμάτι. Οσον αφορά το αγωνιστικό μέρος, θα πήγαινα σε ένα ριάλιτι με ανταγωνισμό, αλλά στο κομμάτι του φαγητού θα δυσκολευόμουν πάρα πολύ.
Εχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο ότι κάποια στιγμή μπορεί με τις αδελφές σου να παίζετε σε διαφορετικές ομάδες και να είστε αντίπαλες;
Δεν το έχουμε σκεφτεί. Δεν θα μου άρεσε καθόλου. Θα μου φαινόταν περίεργο, γιατί πάντα είμαστε μαζί και είναι μοναδικό το συναίσθημα να κερδίζεις κούπες. Ακόμα και στην αποτυχία, είναι πιο εύκολο όταν έχεις τον δικό σου άνθρωπο να μοιράζεται το βάρος. Αν συμβεί, θα το ξεπεράσω, γιατί σίγουρα θα είναι για καλό, οπότε θα κοιτάξω τα θετικά.
Η ζωή σου είναι σε κουτάκια, γιατί κάνεις πρωταθλητισμό. Ωστόσο, δεν σου λείπει αυτή η ελευθερία, να βγεις να διασκεδάσεις, να πας στα μπουζούκια;
Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι πολύ της βραδινής εξόδου. Μου αρέσει πολύ το σπίτι. Τα πιο ήρεμα πράγματα. Μου αρέσει να είμαι ήσυχα, να πιω το κρασάκι μου, να ακούσω τη μουσική μου, αλλά μέχρι εκεί.
Η 27χρονη διεθνής πολίστρια στη 10η σεζόν της µε το ερυθρόλευκο σκουφάκι έχει πανηγυρίσει την κατάκτηση και των πέντε ευρωπαϊκών τίτλων που έχει κερδίσει από το 2014 µέχρι σήµερα το γυναικείο πόλο των υπερπρωταθλητριών Ευρώπης και που κοσµούν την τροπαιοθήκη του Ερασιτέχνη Ολυµπιακού. Του κορυφαίου πολυαθλητικού συλλόγου.
Ερχόµενη πριν από δέκα χρόνια από τη Θεσσαλονίκη µαζί µε τις δύο αδελφές της, την Ελευθερία και τη Βάσω, µε τις οποίες είναι συµπαίκτριες στον Ολυµπιακό, πραγµατοποίησε µια διαδροµή ονειρεµένη. Τη συναντήσαµε στο Παπαστράτειο, όπου πριν από λίγες ηµέρες οι πρωταθλήτριες Ευρώπης νίκησαν στον µεγάλο τελικό του Super Cup και αναδείχθηκαν… υπερπρωταθλήτριες Ευρώπης.
Η αρχηγός µάς αποκάλυψε την ιστορία που την έφερε στις πισίνες, µας ανέλυσε τους στόχους της στον αθλητισµό, αλλά και στον ναυτιλιακό κλάδο, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές της, ενώ δήλωσε κατηγορηµατικά πως δεν θα της άρεσε καθόλου να βρεθεί σε διαφορετική οµάδα από τις αδερφές της. Παράλληλα, µίλησε για την προσωπική της ζωή, για τα πράγµατα που της αρέσει να κάνει στον λιγοστό χρόνο της έξω από το νερό, ενώ δεν δίστασε να περιγράψει τον ιδανικό άντρα για εκείνη.
Ολόκληρη η συνέντευξη της Μαργαρίτας Πλευρίτου
Μαργαρίτα Πλευρίτου, είσαι η αρχηγός της οµάδας πόλο του Ολυµπιακού. Πριν από λίγες ηµέρες µάς φέρατε το Super Cup. Το περιµένατε; Το φέραµε σπίτι, εκεί όπου ανήκει. Αυτό το παιχνίδι ήταν κάτι που το περιµέναµε πώς και πώς, γιατί θέλαµε να το κατακτήσουµε την περσινή χρονιά, όταν βγήκαµε πρωταθλήτριες. Αξίζαµε αυτόν τον τελικό και τον πήραµε
Και στους πέντε ευρωπαϊκούς τίτλους που έχει πάρει η οµάδα πόλο γυναικών του Ολυµπιακού ήσουν κι εσύ µέσα.
Είχα την τιµή να βρίσκοµαι και στους πέντε και είναι κάτι το οποίο είναι πολύ µεγάλο για µένα. Ηρθα από τη Θεσσαλονίκη, από µια µικρή οµάδα, στον Ολυµπιακό και καταφέραµε πάρα πολλά µέσα στα τελευταία 10 χρόνια.
Είσαι γουρλού ή, µάλλον, είστε; Γιατί µέσα στην οµάδα παίζουν και οι δύο αδελφές σου.
Βασικά, είµαστε και οι τρεις αδελφές όλα αυτά τα χρόνια και είναι κάτι µοναδικό που παίζουµε µαζί.
Πώς ξεκίνησε στη ζωή σου το πόλο;
Η αλήθεια είναι ότι ήρθε περίεργα. Ο πατέρας μου ήθελε να ασχοληθούμε με κάποιο άθλημα. Δοκιμάσαμε πάρα πολλά αθλήματα: μπάσκετ, ενόργανη, ό,τι υπήρχε εκεί κοντά στο σπίτι μας. Αλλά με το που πήγα στην πισίνα την ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή. Δεν ξαναβγήκα από το νερό.
Και οι αδελφές σου τα ίδια;
Ακριβώς. Επειτα από λίγες ημέρες ήρθαν, με είδαν σε μια προπόνηση και την επόμενη ημέρα ήρθαν με τα μαγιό τους και ήμασταν μαζί.
Ο αδελφός σας;
Ο αδελφός μας ξέφυγε. Είναι αστυνομικός. Εχει τελειώσει, δουλεύει κανονικά. Δοκίμασε κι εκείνος με τα αθλήματα. αλλά δεν το είχε τόσο.
Είσαι 27 χρόνων και τον Σεπτέμβριο τελείωσες Ναυτιλιακά στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Τελικά, επαγγελματικά, τι θέλεις να κάνεις;
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω αποφασίσει ακόμα 100%. Μου αρέσουν τα ναυτιλιακά ως κλάδος ώστε να ασχοληθώ στο μέλλον. Τώρα θέλω να δώσω τρία χρόνια βάση στο πόλο, για να καταφέρουμε να πάμε μια Ολυμπιάδα, οπότε τα κεφάλια μέσα πιο πολύ εκεί. Από εκεί και πέρα, θα δω μήπως θέλω να κάνω και κάτι άλλο.
Φαντάζομαι ότι έχεις στερηθεί πάρα πολλά για να φτάσουμε σήμερα να μιλάμε εδώ.
Σίγουρα, η αλήθεια είναι αυτή.
Πώς είναι η ζωή μιας πολίστριας;
Είναι δύσκολη. Υπάρχει πολλή πίεση, ψυχολογική πίεση. Το πρόγραμμα είναι περίεργο. Θέλει να είσαι πολύ δυνατή. Δεν είναι για όλους ο πρωταθλητισμός, αλλά είναι κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ και ειδικά το πόλο το ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή. Οπότε δεν έχω μετανιώσει για όσα έχω χάσει, γιατί έχω κερδίσει πολύ περισσότερα.
Θυμάσαι μια πολύ δύσκολη στιγμή που πέρασες;
Μια πρόσφατη είναι όταν αποκλειστήκαμε από την Ολυμπιάδα στα προκριματικά τον Ιανουάριο στην Τεργέστη, όπου χάσαμε από την Ολλανδία, γιατί ήταν κάτι το οποίο πιστεύαμε και μπορούσαμε να τα καταφέρουμε, αλλά δεν μας βγήκε το παιχνίδι. Ουσιαστικά, χάσαμε μόνο ένα παιχνίδι. Δεν πήραμε την πρόκριση και ήταν κάτι πολύ άσχημο. Από εκεί και πέρα, σίγουρα οι ήττες είναι κάτι δύσκολο και η ρουτίνα, από την άλλη, είναι δύσκολη - κάθε μέρα να κάνεις την ίδια προπόνηση, όταν είσαι κουρασμένος. Μπορεί να μη θέλεις να δεις κάποιον άνθρωπο, να θέλεις να μείνεις μόνος σου. Είναι και αυτό ένα δύσκολο κομμάτι. Αλλά, όταν έρχεται αυτό το Κύπελλο, καλή ώρα, τα ξεχνάς όλα και συνεχίζεις.
Υπάρχει προσωπική ζωή;
Είναι λίγο πιο δύσκολο, αλλά όλα μπορείς να τα καταφέρεις.
Να υποθέσω ότι είσαι ερωτευμένη;
Οχι, δεν είμαι. Είμαι ακόμα μόνο με το πόλο.
Πιστεύεις ότι σε φοβούνται;
Η αλήθεια είναι ότι το εκλαμβάνω λίγο αυτό από τους άνδρες. Οτι είμαστε λίγο πιο απρόσιτες. Μας βλέπουν ψηλές, γυμνασμένες, λίγο πιο επιβλητικές στο βλέμμα, αλλά υπάρχουν και άνδρες που έρχονται και μιλάνε. Δεν έχω βρει αυτό που θέλω.
Τι θα ήθελες, ιδανικά;
Θα ήθελα να είχα έναν άνδρα που να είναι σίγουρος για τον εαυτό του, να μη φοβάται, γιατί υπάρχουν πολλοί που φοβούνται να σου μιλήσουν. Εναν άνδρα που να ξέρει τι θέλει, να είσαι σωστός απέναντι σε μένα, αλλά και γενικά, γιατί δυστυχώς αυτό είναι πολύ δύσκολο τις τελευταίες εποχές.
Το όνειρό σου ποιο είναι, Μαργαρίτα;
Στο αθλητικό κομμάτι, θέλω να πάω σε μια Ολυμπιάδα, γιατί και το 2016 δεν το καταφέραμε και είναι κάτι το οποίο με πονάει ακόμα. Αλλά και σε συλλογικό επίπεδο θέλω να συνεχίσω να πρωταγωνιστώ με τον Ολυμπιακό. Ερχονται και άλλα Κύπελλα.
Εχεις κάποιο χόμπι, εκτός από το πόλο;
Μου αρέσει να πηγαίνω σινεμά και περπάτημα, αλλά κάποιο συγκεκριμένο χόμπι δεν έχω.
Είσαι πολύ πωρωμένη με το πόλο, διακρίνω.
Η αλήθεια είναι αυτή. Και το πανεπιστήμιο το τελείωσα τώρα, τον Σεπτέμβριο. Το είχα αφήσει, γιατί είχα βάλει προτεραιότητα το πόλο, το οποίο μου αρέσει και θέλω να πετύχω όσο περισσότερο μπορώ.
Θα πήγαινες στο «Survivor»;
Νομίζω, όχι. Το φαγητό είναι η αδυναμία μου. Δεν θα τα κατάφερνα σε αυτό το κομμάτι. Οσον αφορά το αγωνιστικό μέρος, θα πήγαινα σε ένα ριάλιτι με ανταγωνισμό, αλλά στο κομμάτι του φαγητού θα δυσκολευόμουν πάρα πολύ.
Εχεις σκεφτεί το ενδεχόμενο ότι κάποια στιγμή μπορεί με τις αδελφές σου να παίζετε σε διαφορετικές ομάδες και να είστε αντίπαλες;
Δεν το έχουμε σκεφτεί. Δεν θα μου άρεσε καθόλου. Θα μου φαινόταν περίεργο, γιατί πάντα είμαστε μαζί και είναι μοναδικό το συναίσθημα να κερδίζεις κούπες. Ακόμα και στην αποτυχία, είναι πιο εύκολο όταν έχεις τον δικό σου άνθρωπο να μοιράζεται το βάρος. Αν συμβεί, θα το ξεπεράσω, γιατί σίγουρα θα είναι για καλό, οπότε θα κοιτάξω τα θετικά.
Η ζωή σου είναι σε κουτάκια, γιατί κάνεις πρωταθλητισμό. Ωστόσο, δεν σου λείπει αυτή η ελευθερία, να βγεις να διασκεδάσεις, να πας στα μπουζούκια;
Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι πολύ της βραδινής εξόδου. Μου αρέσει πολύ το σπίτι. Τα πιο ήρεμα πράγματα. Μου αρέσει να είμαι ήσυχα, να πιω το κρασάκι μου, να ακούσω τη μουσική μου, αλλά μέχρι εκεί.