Συγκλονίζει η Ελίνα Τζένγκο: Μόλις πριν από δύο χρόνια πήρα την υπηκοότητα - Είχα φτάσει στα όριά μου
Κατάθεση ψυχής από την πρωταθλήτρια του ακοντισμού
Η Ελίνα Τζένγκο εντυπωσίασε με τις επιδόσεις της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου και πανηγύρισε την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στον ακοντισμό.
Τα τελευταία 24ωρα έχουν γίνει viral στο διαδίκτυο οι αναφορές της νεαρής αθλήτριας για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η οικογένειά της και τη μετανάστευση από την Αλβανία στην Ελλάδα.
Στη συνέχεια, αναφέρει: «Σταδιακά κατάφεραν να βρουν τους ρυθμούς τους και σύντομα απέκτησαν μια ήρεμη ζωή. Μέχρι που ξέσπασε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Τότε τα πράγματα άρχισαν να γίνονται πολύ πιο δύσκολα. Στο μεταξύ είχαμε γεννηθεί η μεσαία αδερφή μου κι εγώ, και οι ανάγκες της οικογένειάς μας είχαν γίνει μεγαλύτερες. Τότε η μητέρα μου αποφάσισε να δουλέψει, για να βοηθήσει τον πατέρα μου ώστε να μη μας λείψει τίποτα. Άρχισε να καθαρίζει σπίτια. Ακόμα καθαρίζει… Έχω υποσχεθεί ότι δεν θα ξανακάνει αυτή τη δουλειά. Ότι θα φτάσω στο σημείο με τις επιδόσεις μου να έχω αρκετά λεφτά και να μην ξαναδουλέψουν».
Τα τελευταία 24ωρα έχουν γίνει viral στο διαδίκτυο οι αναφορές της νεαρής αθλήτριας για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η οικογένειά της και τη μετανάστευση από την Αλβανία στην Ελλάδα.
«Ποτέ δεν γκρίνιαξαν»
«Πρώτος έφυγε ο πατέρας μου, όταν η μητέρα μου ήταν έγκυος στη μεγάλη μου αδερφή. Έφτασε πεζός από την Αλβανία στη Χαλκιδική κι όταν βρήκε δουλειά ως οικοδόμος ακολούθησε η μητέρα μου. Η προσαρμογή τους στην Ελλάδα δεν ήταν εύκολη. Είχαν εγκαταλείψει τις δουλειές τους, δεν γνώριζαν κανέναν, δεν μιλούσαν την γλώσσα, κι όταν γεννήθηκε η αδερφή μου έμεναν σ’ ένα δωμάτιο στο οποίο υπήρχαν μόνο τα απαραίτητα. Ένα στρώμα, ένα τραπέζι, μερικά σερβίτσια… Ποτέ δεν γκρίνιαξαν», τονίζει χαρακτηριστικά η Ελίνα Τζένγκο.Στη συνέχεια, αναφέρει: «Σταδιακά κατάφεραν να βρουν τους ρυθμούς τους και σύντομα απέκτησαν μια ήρεμη ζωή. Μέχρι που ξέσπασε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Τότε τα πράγματα άρχισαν να γίνονται πολύ πιο δύσκολα. Στο μεταξύ είχαμε γεννηθεί η μεσαία αδερφή μου κι εγώ, και οι ανάγκες της οικογένειάς μας είχαν γίνει μεγαλύτερες. Τότε η μητέρα μου αποφάσισε να δουλέψει, για να βοηθήσει τον πατέρα μου ώστε να μη μας λείψει τίποτα. Άρχισε να καθαρίζει σπίτια. Ακόμα καθαρίζει… Έχω υποσχεθεί ότι δεν θα ξανακάνει αυτή τη δουλειά. Ότι θα φτάσω στο σημείο με τις επιδόσεις μου να έχω αρκετά λεφτά και να μην ξαναδουλέψουν».