Παναγιώτης Φασούλας: Η μητέρα μου λιποθύμησε από τη συγκίνηση στο Ευρωμπάσκετ του 1987
Aναφέρθηκε στις θυσίες που έκαναν οι γονείς του για να παίξει μπάσκετ, αλλά και στην αντίδραση της μητέρας του στον τελικό του Ευρωμπάσκετ.
Ο Παναγιώτης Φασούλας μίλησε στην εκπομπή «Ελένη» για τη λιποθυμία της μητέρας του στον τελικό του Ευρωμπάσκετ του 1987, τις θυσίες που έκαναν οι γονείς του για εκείνον, την κόρη του που έχει φύγει εδώ και 7 χρονιά από το σπίτι και παίζει μπάσκετ στην Ισπανία, αλλά και τον γιο του ο οποίος σπουδάζει στην Αμερική.
«Δεν παίζω πια μπάσκετ, γιατί για εμένα είναι ένα πολύ ανταγωνιστικό σπορ. Ποτέ δεν το έκανα για πλάκα. Πάντα ο στόχος πρέπει να είναι η νίκη και τα δυνατά συναισθήματα που σου δίνει μία νίκη η μία ήττα», δήλωσε.
Ο Παναγιώτης Φασούλας αναφέρθηκε και στο Ευρωμπάσκετ του 1987, τονίζοντας πως η φανέλα της Ελλάδας σε επίπεδο εθνικών ομάδων απέκτησε βαρύτητα.
«Ήρθε η εποχή να ξανακάνει μία μεγάλη επιτυχία η Εθνική. Το χρειάζεται και το μπάσκετ και ο κόσμος και οι αθλητές. Δεν θα ξαναζήσουμε το ίδιο, τώρα υπάρχει η γκρίνια των social media. Το «μαγικό» που συνέβη το 1987 ήταν ότι δεν υπήρχε αντίθετη φωνή. Είναι άκυρο να συγκρίνουμε εποχές μεταξύ τους, θεωρώ ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται. Επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα», δήλωσε.
Ο ίδιος αναφέρθηκε στις θυσίες που έκαναν οι γονείς του για να παίξει μπάσκετ, αλλά και στην αντίδραση της μητέρας του στον τελικό του Ευρωμπάσκετ.
Η κόρη του, Μαριέλλα, έχει φύγει από το σπίτι τους εδώ και επτά χρόνια και παίζει μπάσκετ στην πρωταθλήτρια Ισπανίας. Ο Παναγιώτης Φασούλας εύχεται στην κόρη του να νιώσει τα ίδια έντονα συναισθήματα.
Από την άλλη, ο γιος του, Γιάννης, σπουδάζει οικονομικά στην Αμερική, αν και ο Παναγιώτης Φασούλας θεωρεί ότι είναι εξαιρετικός προπονητής. Ο γιος του είχε περάσει ένα πρόβλημα υγείας και είχε στεφθεί πρωταθλητής ζωής. «Ο Γιάννης ήθελε να ξέρουν τα παιδιά που έχουν την ίδια πάθηση ότι πέρασε. Τώρα που είναι στο Μέμφις επισκέπτεται κάθε δυο μέρες το νοσοκομείο και μιλάει με τα παιδιά», είπε σχετικά.
«Δεν παίζω πια μπάσκετ, γιατί για εμένα είναι ένα πολύ ανταγωνιστικό σπορ. Ποτέ δεν το έκανα για πλάκα. Πάντα ο στόχος πρέπει να είναι η νίκη και τα δυνατά συναισθήματα που σου δίνει μία νίκη η μία ήττα», δήλωσε.
Ο Παναγιώτης Φασούλας αναφέρθηκε και στο Ευρωμπάσκετ του 1987, τονίζοντας πως η φανέλα της Ελλάδας σε επίπεδο εθνικών ομάδων απέκτησε βαρύτητα.
«Ήρθε η εποχή να ξανακάνει μία μεγάλη επιτυχία η Εθνική. Το χρειάζεται και το μπάσκετ και ο κόσμος και οι αθλητές. Δεν θα ξαναζήσουμε το ίδιο, τώρα υπάρχει η γκρίνια των social media. Το «μαγικό» που συνέβη το 1987 ήταν ότι δεν υπήρχε αντίθετη φωνή. Είναι άκυρο να συγκρίνουμε εποχές μεταξύ τους, θεωρώ ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται. Επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα», δήλωσε.
Ο ίδιος αναφέρθηκε στις θυσίες που έκαναν οι γονείς του για να παίξει μπάσκετ, αλλά και στην αντίδραση της μητέρας του στον τελικό του Ευρωμπάσκετ.
Η μητέρα μου λιποθύμησε από τη συγκίνηση και ο πατέρας μου πανηγύριζε
«Οι γονείς μου ήταν στο γήπεδο στον τελικό του Ευρωμπάσκετ. Η μητέρα μου λιποθύμησε από τη συγκίνηση και ο πατέρας μου πανηγύριζε».Η κόρη του, Μαριέλλα, έχει φύγει από το σπίτι τους εδώ και επτά χρόνια και παίζει μπάσκετ στην πρωταθλήτρια Ισπανίας. Ο Παναγιώτης Φασούλας εύχεται στην κόρη του να νιώσει τα ίδια έντονα συναισθήματα.
Από την άλλη, ο γιος του, Γιάννης, σπουδάζει οικονομικά στην Αμερική, αν και ο Παναγιώτης Φασούλας θεωρεί ότι είναι εξαιρετικός προπονητής. Ο γιος του είχε περάσει ένα πρόβλημα υγείας και είχε στεφθεί πρωταθλητής ζωής. «Ο Γιάννης ήθελε να ξέρουν τα παιδιά που έχουν την ίδια πάθηση ότι πέρασε. Τώρα που είναι στο Μέμφις επισκέπτεται κάθε δυο μέρες το νοσοκομείο και μιλάει με τα παιδιά», είπε σχετικά.
