Αλέξανδρος Νικολαΐδης: Οι μεγάλοι σταθμοί της αθλητικής του πορείας
Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους αθλητές της γενιάς του στο τάε κβο ντο σε όλο τον πλανήτη
Το δίμετρο παλικάρι από τη Θεσσαλονίκη που έκανε την Ελλάδα να κλαίει από χαρά για τα μετάλλια που κέρδισε στους Ολυμπιακούς, είχε μία συναρπαστική πορεία.
Η Ελλάδα γκρέμισε τα τείχη της δύο φορές για να υποδεχθεί τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη. Όσες και οι φορές που αυτός ανέβηκε στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων.
Υπήρξε ένας από τους κορυφαίους αθλητές της γενιάς του στο τάε κβο ντο σε όλο τον πλανήτη και δόξασε τη χώρα όπου κι αν αγωνίστηκε.
«Είχα την ευλογία να κάνω τα όνειρά μου πραγματικότητα, να ανέβω στο βάθρο πολλές φορές, να δοξάσω τον αθλητισμό και τη χώρα μου, να γνωρίσω ανθρώπους από όλον τον κόσμο, να μάθω το σεβασμό, την ευγενή άμιλλα, αξίες τόσο σημαντικές και να προσπαθήσω να τις κάνω πράξη και στη ζωή μου» είχε δηλώσει ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης.
Οι σταθμοί της πορείας του
Η Ελλάδα κλαίει για τον πρόωρο χαμό του Αλέξανδρου Νικολαΐδη, όπως έκλαψε και την πρώτη φορά που τον γνώρισε. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ το 2000, όταν στον προημιτελικό με τον Κολομβιανό Κάστρο ο Αλέξανδρος βγήκε νοκ άουτ από την κακιά την ώρα.
«Αδερφέ μου καλό ταξίδι. Ήσουν από την ώρα που γεννήθηκες μέχρι αυτή την μαύρη μέρα ένας μαχητής. Ξεκινήσεις από το μηδέν και έφτασες στην κορυφή των μεγαλύτερων αθλητών του κόσμου. Είμαι τυχερός που έζησα δίπλα σου την μεγαλύτερη αθλητική πορεία σου. Από το 1996 που γνωριστήκαμε, ζήσαμε μαζί παρά πολλές στιγμές. Ευχάριστες, χαρούμενες, δύσκολες, αστείες, στενάχωρες αλλά πάντα συνοδοιπόροι στο ταξίδι του πρωταθλητισμού. Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Να μας προσεχείς τώρα από ψηλά. Σ’ αγαπώ αδερφέ μου», ανέφερε ο Μιχάλης Μουρούτσος.
Οι Ολυμπιάδες
Το 2004 στην Αθήνα ο Αλέξανδρος ανέβηκε για πρώτη φορά στο ολυμπιακό βάθρο. Το μετάλλιο θα μπορούσε να είναι χρυσό, αλλά ένας κακός υπολογισμός στον τελικό έδωσε τη δυνατότητα στον Κορεάτη Μουν να τον βγάλει νοκ άουτ.
Ο αντίπαλος ιπποτικά τον έχρισε κι αυτόν νικητή, όμως ο Αλέξανδρος αρνήθηκε και τον αγκάλιασε σε μια στιγμή που έμεινε στην ιστορία.
Το 2008 στο Πεκίνο κέρδισε το δεύτερο ολυμπιακό μετάλλιό του. Ασημένιο κι αυτό. Την ίδια χρονιά αναδείχθηκε πρωταθλητής Ευρώπης και κορυφαίος Έλληνας αθλητής. Κέρδισε επίσης ως έφηβος χρυσά μετάλλια σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Και το 2012 μπήκε πρώτος απ’ όλους τους αθλητές στο ολυμπιακό στάδιο του Λονδίνου στην τελετή έναρξης των ολυμπιακών αγώνων του 2012, κρατώντας ψηλά την ελληνική σημαία. Όπως έκανε κάθε φορά που αγωνιζόταν.
Ο Αλέξανδρος Νικολαΐδης δεν είναι πια μαζί μας. Κίνησε για το μεγάλο ταξίδι και τώρα είναι ο Άδης αυτός που πρέπει να γκρεμίσει τα τείχη του για να περάσει ο ολυμπιονίκης.