Παγκόσμιο Κύπελλο 2022: Στον τελικό η Γαλλία, 2-0 το Μαρόκο - Γιατί η ομάδα του Χακίμι δεν τα κατάφερε να «γράψει» ιστορία
Οι παίκτες του Ντιντιέ Ντεσάμπ προηγήθηκαν νωρίς και, παρ' ότι αγχώθηκαν, επικράτησαν της υπέροχης ομάδας του Βαλίντ Ρεγκραγκί
Λευτερης Ελευθεριου
Οι μεν έχουν τη δυνατότητα, ακόμα και όταν είναι μαζί, να χαλιναγωγούν τα ένστικτά τους προς χάρη του σκοπού. Οι δε είναι άτια, μοναδικής ομορφιάς, που επί τα πρόσσω συνωθούνται, δίχως να υπολογίζουν τα εμπόδια, λες και ενυπάρχει η ευφορία του πολεμιστή. Σε ημιτελικό Παγκόσμιου Κυπέλλου, εννιάμισι στις 10 φορές (μόνο και μόνο επειδή δεν... υπάρχει το 100% και το... μηδέν), το σύνολο που ξέρει να χαλιναγωγεί, να επικρατεί του ορμέμφυτου και του ψυχόρμητου, είναι εκείνο που βγαίνει στον αφρό.
Γαλλία, λοιπόν. Η επικράτηση επί του Μαρόκου, 2-0 στο «Al-Bayt» το βράδυ της Τετάρτης, 14 Δεκεμβρίου, διευθέτησε το επικείμενο, το προκείμενο και το παρακείμενο: το ραντεβού με την Ιστορία, που επιπλέον διαβάζεται διττά. Για το συγκρότημα -και τον καλύτερο παίκτη του, Κιλιάν Εμπαπέ- που θα προσπαθήσει να μην αφήσει τον Λιονέλ Μέσι να κατακτήσει το τρόπαιο και για το συγκρότημα που θα προσπαθήσει να μπει η ίδια στα βιβλία των ρεκόρ, ως η μόνη μετά την Ιταλία το 1934 και το 1938 και τη Βραζιλία το 1958 και το 1962 που παίρνει δύο διαδοχικά τρόπαια παγκόσμιο πρωταθλητή.
Με γκολ, δύο διεκδικούμενες μπάλες από αμυντικούς και μέσους που ξέρουν να κάνουν τη δουλειά, επειδή, δεν οιστρηλατούνται αλλά, καθοδηγούνται από την κριτική σκέψη. Με κάποια τύχη, στις μαροκάνικες ευκαιρίες. Με προσήλωση στο πλάνο και με την ισχυρή πεποίθηση ότι η πρόκριση θα προκύψει από αυτό.
Ο Τεό Ερναντές, που αντικατέστησε τον τραυματία αδελφό του νωρίς στο πρώτο ματς του Παγκόσμιου Κυπέλλου με την Αυστραλία (4-1) και από τότε ήταν σαν να παίζει και ο αδελφός του, ήταν εκείνος που ανακάλυψε ότι με όλη τη μαροκινή άμυνα πάνω στον πυραυλοκίνητο Εμπαπέ, ο χώρος ήταν ανοιχτός αρκεί η μπάλα να έφτανε εκεί. Όπερ και εγένετο. Μόλις στο 5', το πιο γρήγορο γκολ σε ημιτελικό Παγκόσμιου Κυπέλλου από το 1958, τότε που η Γαλλία ήταν το θύμα, αφού στη Σόλνα, στις 24 Ιουνίου, ο Βαβά είχε ανοίξει το σκορ στο 2' και οι «τρικολόρ» είχαν ηττηθεί 5-2 από τους Βραζιλιάνους.
Το δεύτερο γκολ ήρθε με τον Ραντάλ Κολό Μουανί, που ο Ντιντιέ Ντεσάμπ τον έβαλε στο παιχνίδι στο 79' και σκόραρε στο ίδιο λεπτό. Ήταν πάλι δουλειά του Εμπαπέ, που ντρίμπλαρε σε τηλεφωνικό θάλαμο, περικυκλωμένος από Μαροκινούς, και ο παίκτης της Άιντραχτ Φρανκφούρτης επωφελήθηκε του γκελ που έκανε η μπάλα, είπε «μερσί μποκού» και «σφράγισε τη γαλλική πρόκριση.
Γαλλία (Ντ. Ντεσάμπ): Λορίς, Κουντέ, Βαράν, Κονατέ, Τεό Ερναντέζ, Τσουαμενί, Φοφανά, Γκριεζμάν, Ντεμπελέ (79' Μουανί), Ζιρού (65' Τουράμ), Εμπαπέ.
Μαρόκο (Β. Ρεγκραγκί): Μπόνο, Χακίμι, Γιαμίκ, Σαΐς (21' Αμαλάχ (78' Ελζαζουλί), Νταρί, Μαζραουί (46' Αλάχ), Ουνάχι, Άμπραμπατ Ζιγές, Εν Νεσιρί (66' Χαμντάλα), Μπουφάλ (67' Αμπουκλάλ).
Γαλλία, λοιπόν. Η επικράτηση επί του Μαρόκου, 2-0 στο «Al-Bayt» το βράδυ της Τετάρτης, 14 Δεκεμβρίου, διευθέτησε το επικείμενο, το προκείμενο και το παρακείμενο: το ραντεβού με την Ιστορία, που επιπλέον διαβάζεται διττά. Για το συγκρότημα -και τον καλύτερο παίκτη του, Κιλιάν Εμπαπέ- που θα προσπαθήσει να μην αφήσει τον Λιονέλ Μέσι να κατακτήσει το τρόπαιο και για το συγκρότημα που θα προσπαθήσει να μπει η ίδια στα βιβλία των ρεκόρ, ως η μόνη μετά την Ιταλία το 1934 και το 1938 και τη Βραζιλία το 1958 και το 1962 που παίρνει δύο διαδοχικά τρόπαια παγκόσμιο πρωταθλητή.
Με γκολ, δύο διεκδικούμενες μπάλες από αμυντικούς και μέσους που ξέρουν να κάνουν τη δουλειά, επειδή, δεν οιστρηλατούνται αλλά, καθοδηγούνται από την κριτική σκέψη. Με κάποια τύχη, στις μαροκάνικες ευκαιρίες. Με προσήλωση στο πλάνο και με την ισχυρή πεποίθηση ότι η πρόκριση θα προκύψει από αυτό.
Ο Τεό Ερναντές, που αντικατέστησε τον τραυματία αδελφό του νωρίς στο πρώτο ματς του Παγκόσμιου Κυπέλλου με την Αυστραλία (4-1) και από τότε ήταν σαν να παίζει και ο αδελφός του, ήταν εκείνος που ανακάλυψε ότι με όλη τη μαροκινή άμυνα πάνω στον πυραυλοκίνητο Εμπαπέ, ο χώρος ήταν ανοιχτός αρκεί η μπάλα να έφτανε εκεί. Όπερ και εγένετο. Μόλις στο 5', το πιο γρήγορο γκολ σε ημιτελικό Παγκόσμιου Κυπέλλου από το 1958, τότε που η Γαλλία ήταν το θύμα, αφού στη Σόλνα, στις 24 Ιουνίου, ο Βαβά είχε ανοίξει το σκορ στο 2' και οι «τρικολόρ» είχαν ηττηθεί 5-2 από τους Βραζιλιάνους.
Το δεύτερο γκολ ήρθε με τον Ραντάλ Κολό Μουανί, που ο Ντιντιέ Ντεσάμπ τον έβαλε στο παιχνίδι στο 79' και σκόραρε στο ίδιο λεπτό. Ήταν πάλι δουλειά του Εμπαπέ, που ντρίμπλαρε σε τηλεφωνικό θάλαμο, περικυκλωμένος από Μαροκινούς, και ο παίκτης της Άιντραχτ Φρανκφούρτης επωφελήθηκε του γκελ που έκανε η μπάλα, είπε «μερσί μποκού» και «σφράγισε τη γαλλική πρόκριση.
Γαλλία (Ντ. Ντεσάμπ): Λορίς, Κουντέ, Βαράν, Κονατέ, Τεό Ερναντέζ, Τσουαμενί, Φοφανά, Γκριεζμάν, Ντεμπελέ (79' Μουανί), Ζιρού (65' Τουράμ), Εμπαπέ.
Μαρόκο (Β. Ρεγκραγκί): Μπόνο, Χακίμι, Γιαμίκ, Σαΐς (21' Αμαλάχ (78' Ελζαζουλί), Νταρί, Μαζραουί (46' Αλάχ), Ουνάχι, Άμπραμπατ Ζιγές, Εν Νεσιρί (66' Χαμντάλα), Μπουφάλ (67' Αμπουκλάλ).
