Η ∆έσποινα Γεωργιάδου στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ: «Έχω πείσμα και δεν τα παρατάω»
Από την Ορλεάνη, όπου βρίσκεται για προετοιµασία, η 31χρονη ξιφοµάχος ∆έσποινα Γεωργιάδου µιλάει στο «S» της εφημερίδας ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ για τη διαδροµή µέχρι το Παρίσι και για τα µυστικά του αθλήµατος
Λευτερης Ελευθεριου
«Από τον Απρίλιο πατάω το γκάζι και δεν αφήνω το πόδι µέχρι τον επόµενο Μάρτιο», ακούγεται η φωνή στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραµµής.
Η ∆έσποινα Γεωργιάδου έχει µόλις τελειώσει άλλη µία προπόνηση στη σπάθη και θα έχει µπροστά της µιάµιση µέρα ξεκούρασης, προκειµένου να συνεχίσει την επόµενη εβδοµάδα. Στις 11 Φεβρουαρίου νίκησε τη ∆ώρα Γκούντουρα στον τελικό της Τασκένδης, για τη σειρά του Παγκόσµιου Κυπέλλου, και πήρε το χρυσό µετάλλιο.
∆ύο Ελληνίδες φωταγωγούν το αγώνισµα, αλλά το πολύπλοκο της πρόκρισης στο Παρίσι και τους Ολυµπιακούς Αγώνες του 2024 καθιστά σχεδόν αδύνατον να είναι αµφότερες εκεί. Ο δρόµος είναι δύσβατος ακόµα και για µία εξ αυτών.
Η εξήγηση του τρόπου πρόκρισης είναι περίπου σαν να προσπαθείς να περιγράψεις µε πολύ απλά λόγια το θεώρηµα του Φέρµα. Για να περάσουν και οι δύο, η Ελλάδα θα πρέπει µέσω των αποτελεσµάτων της να είναι µία από τις τέσσερις κορυφαίες οµάδες σε βαθµολογία στον κόσµο.
Θα πρέπει, δηλαδή, να είναι η κορυφαία στην Ευρώπη. Αλλιώς, οι αθλήτριες κρίνονται ατοµικά, δηλαδή µέσα από τα αποτελέσµατά τους στη σειρά των αγώνων του Παγκόσµιου Κυπέλλου, των Grand Prix και του Παγκόσµιου Πρωταθλήµατος.
Η συνολική ατοµική βαθµολογία δίνει στις δύο κορυφαίες Ευρωπαίες το εισιτήριο και σε µία από τις άλλες ηπείρους. Τέλος, υπάρχει το Προολυµπιακό Τουρνουά για τις χώρες εκείνες που δεν θα έχουν στείλει, µέσω του οµαδικού ή ατοµικά, αθλητή στο Παρίσι. Κι όλη αυτή η διαδικασία κρατά 11 µήνες, από τον Απρίλιο του 2023 έως τον Μάρτιο του 2024.
«Ελπίζω να γίνουν όλα ωραία και καλά και να µη φτάσουµε στο σηµείο αυτό», απάντησε στην ερώτηση για το Προολυµπιακό Τουρνουά η ∆έσποινα Γεωργιάδου. Είναι φανερό ότι στο µυαλό της, όπως και σε εκείνο της Γκούντουρα, είναι η έσχατη λύση.
Ο τόπος κατοικίας της γεννηµένης στην Αθήνα, στις 22 Ιουνίου 1991, ∆έσποινα Γεωργιάδου, από τον προηγούµενο Νοέµβριο, είναι η Ορλεάνη. Εκεί πέτυχε µια σπουδαία νίκη, όχι µόνο επειδή το δέλεαρ ήταν υψηλό -αγώνας Παγκόσµιου Κυπέλλου,- αλλά και γιατί είχε κάνει χειρουργείο και αγωνιζόταν µε λάµα στο πόδι.
Επιπροσθέτως, τον Μάρτιο του 2022 ο κορονοϊός τη... θέρισε, κρατώντας τη δύο µήνες εκτός προπονήσεων. Κάνει προπονήσεις στην Ακαδηµία Κρίστιαν Μπάουερ. «Ήρθα εδώ και κατάλαβα ότι είναι το µέρος όπου θέλω να βρίσκοµαι», λέει h ∆έσποινα Γεωργιάδου. «Ο Έλληνας προπονητής µου, ο Χρήστος Σαΐνη προπονούµαι µε τον Κρίστιαν Μπάουερ».
Στο πλαίσιο των Ολυµπιακών, που είναι το απώτατο σηµείο κάθε ερασιτέχνη αθλητή, η σύνδεση µε τις µονοµαχίες προσβεβληµένων ανδρών κατά τον Μεσαίωνα αλλά και την εποχή του ∆ιαφωτισµού, αν δεν είναι αναπόφευκτη, έχει µια ζαβολιά. Ειδικά το «κακό» χέρι, έτσι όπως αιωρείται όπισθεν του κορµού, παραπέµπει στον ροµαντισµό.
«Ξέρετε γιατί υπάρχει αυτή η κίνηση;», προλογίζει η ∆έσποινα Γεωργιάδου. «Επειδή είχαν απαγορευτεί οι µονοµαχίες, γίνονταν βράδυ και οι ξιφοµάχοι χρησιµοποιούσαν το ένα χέρι για να κρατάνε το φανάρι».
Αλλά βρήκε και τα έκανε: «Οι γονείς µου κατάλαβαν από νωρίς ότι δεν έπρεπε να µε έχουν κλεισµένη µέσα στο διαµέρισµα. Εγώ σκέφτηκα ότι πέντε σπορ είναι καλύτερα από ένα.
Κάποια στιγµή ήθελα να τα παρατήσω και το είπα στη µάνα µου. Εκείνη µου απάντησε: “Σε βλέπω να χαµογελάς µέσα από τη µάσκα. Γιατί δεν δοκιµάζεις να κάνεις ξιφασκία;”. Το καταλάβαινα ότι χαµογελούσα, αλλά η προπόνησή µας ήταν µόνο τεχνική, δεν υπήρχε αντίπαλος.
Όταν πήγα στην ξιφασκία, λύθηκε αυτό το πρόβληµα». Για την ακρίβεια, µέρος του προβλήµατος και όχι το όλον. Για να βρεθεί αυτή η άκρη, η ∆έσποινα Γεωργιάδου έπρεπε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της.
«Έκανα ξίφος µονοµαχίας. Εκεί οι κινήσεις είναι περιορισµένες. Λατρεύω τη σπάθη. Είχα ζητήσει να αλλάξω, αλλά δεν είχε γίνει, µέχρι που είπα “δεν πάει άλλο”». Τώρα βρήκε ο κόµης το σπαθί του και αγαλλίασε η ψυχή του. Η κόμησσα, για του λόγου το ακριβές, και µάλιστα της Ορλεάνης.
Η οποία ξεχωρίζει επειδή «έχω πείσµα και δεν τα παρατάω. Αν θέλω να κάνω κάτι, το βάζω στόχο της ζωής µου».
Η ∆έσποινα Γεωργιάδου θα επιστρέψει στην Αθήνα στις αρχές Μαρτίου, αφού από την Παρασκευή 3/3 έως την Κυριακή 5/3 διεξάγεται το Παγκόσµιο Κύπελλο «Ακρόπολις» σπάθης γυναικών. Επειτα, θα γυρίσει στην Ορλεάνη και στα τέλη του ίδιου µήνα, όταν και θα πάρει την άδειά της, «θα επιστρέψω για να περάσω χρόνο µε τους δικούς µου».
Μια ανάσα, αφού, όταν µπει ο Απρίλιος και ακονίσει την άκρη της σπάθης, θα βάλει τετάρτη για την τρε ιµπορτάν στιγµή της καριέρας της. Η Ορλεάνη απέχει 109 χιλιόµετρα από το Παρίσι, αλλά για την 31χρονη ξιφοµάχο αυτή η διαδροµή µπορεί να κρατήσει 11 µήνες.
Η ∆έσποινα Γεωργιάδου έχει µόλις τελειώσει άλλη µία προπόνηση στη σπάθη και θα έχει µπροστά της µιάµιση µέρα ξεκούρασης, προκειµένου να συνεχίσει την επόµενη εβδοµάδα. Στις 11 Φεβρουαρίου νίκησε τη ∆ώρα Γκούντουρα στον τελικό της Τασκένδης, για τη σειρά του Παγκόσµιου Κυπέλλου, και πήρε το χρυσό µετάλλιο.
∆ύο Ελληνίδες φωταγωγούν το αγώνισµα, αλλά το πολύπλοκο της πρόκρισης στο Παρίσι και τους Ολυµπιακούς Αγώνες του 2024 καθιστά σχεδόν αδύνατον να είναι αµφότερες εκεί. Ο δρόµος είναι δύσβατος ακόµα και για µία εξ αυτών.
Η εξήγηση του τρόπου πρόκρισης είναι περίπου σαν να προσπαθείς να περιγράψεις µε πολύ απλά λόγια το θεώρηµα του Φέρµα. Για να περάσουν και οι δύο, η Ελλάδα θα πρέπει µέσω των αποτελεσµάτων της να είναι µία από τις τέσσερις κορυφαίες οµάδες σε βαθµολογία στον κόσµο.
Θα πρέπει, δηλαδή, να είναι η κορυφαία στην Ευρώπη. Αλλιώς, οι αθλήτριες κρίνονται ατοµικά, δηλαδή µέσα από τα αποτελέσµατά τους στη σειρά των αγώνων του Παγκόσµιου Κυπέλλου, των Grand Prix και του Παγκόσµιου Πρωταθλήµατος.
Η συνολική ατοµική βαθµολογία δίνει στις δύο κορυφαίες Ευρωπαίες το εισιτήριο και σε µία από τις άλλες ηπείρους. Τέλος, υπάρχει το Προολυµπιακό Τουρνουά για τις χώρες εκείνες που δεν θα έχουν στείλει, µέσω του οµαδικού ή ατοµικά, αθλητή στο Παρίσι. Κι όλη αυτή η διαδικασία κρατά 11 µήνες, από τον Απρίλιο του 2023 έως τον Μάρτιο του 2024.
«Ελπίζω να γίνουν όλα ωραία και καλά και να µη φτάσουµε στο σηµείο αυτό», απάντησε στην ερώτηση για το Προολυµπιακό Τουρνουά η ∆έσποινα Γεωργιάδου. Είναι φανερό ότι στο µυαλό της, όπως και σε εκείνο της Γκούντουρα, είναι η έσχατη λύση.
Ο τόπος κατοικίας της γεννηµένης στην Αθήνα, στις 22 Ιουνίου 1991, ∆έσποινα Γεωργιάδου, από τον προηγούµενο Νοέµβριο, είναι η Ορλεάνη. Εκεί πέτυχε µια σπουδαία νίκη, όχι µόνο επειδή το δέλεαρ ήταν υψηλό -αγώνας Παγκόσµιου Κυπέλλου,- αλλά και γιατί είχε κάνει χειρουργείο και αγωνιζόταν µε λάµα στο πόδι.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Επιπροσθέτως, τον Μάρτιο του 2022 ο κορονοϊός τη... θέρισε, κρατώντας τη δύο µήνες εκτός προπονήσεων. Κάνει προπονήσεις στην Ακαδηµία Κρίστιαν Μπάουερ. «Ήρθα εδώ και κατάλαβα ότι είναι το µέρος όπου θέλω να βρίσκοµαι», λέει h ∆έσποινα Γεωργιάδου. «Ο Έλληνας προπονητής µου, ο Χρήστος Σαΐνη προπονούµαι µε τον Κρίστιαν Μπάουερ».
Στο πλαίσιο των Ολυµπιακών, που είναι το απώτατο σηµείο κάθε ερασιτέχνη αθλητή, η σύνδεση µε τις µονοµαχίες προσβεβληµένων ανδρών κατά τον Μεσαίωνα αλλά και την εποχή του ∆ιαφωτισµού, αν δεν είναι αναπόφευκτη, έχει µια ζαβολιά. Ειδικά το «κακό» χέρι, έτσι όπως αιωρείται όπισθεν του κορµού, παραπέµπει στον ροµαντισµό.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Ξέρετε γιατί υπάρχει αυτή η κίνηση;», προλογίζει η ∆έσποινα Γεωργιάδου. «Επειδή είχαν απαγορευτεί οι µονοµαχίες, γίνονταν βράδυ και οι ξιφοµάχοι χρησιµοποιούσαν το ένα χέρι για να κρατάνε το φανάρι».
Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΗΣ ΣΠΑΘΗΣ
Η ίδια καίει... κηροζίνη στον αγωνιστικό χώρο. Απότοκο της υπερκινητικότητας, που την οδήγησε να κάνει µια ντουζίνα σπορ από µικρό παιδί, µέχρι να ανακοινώσει στους γονείς της, στα 10 της, ότι θέλει να κάνει... µοντέρνο πένταθλο.Αλλά βρήκε και τα έκανε: «Οι γονείς µου κατάλαβαν από νωρίς ότι δεν έπρεπε να µε έχουν κλεισµένη µέσα στο διαµέρισµα. Εγώ σκέφτηκα ότι πέντε σπορ είναι καλύτερα από ένα.
Κάποια στιγµή ήθελα να τα παρατήσω και το είπα στη µάνα µου. Εκείνη µου απάντησε: “Σε βλέπω να χαµογελάς µέσα από τη µάσκα. Γιατί δεν δοκιµάζεις να κάνεις ξιφασκία;”. Το καταλάβαινα ότι χαµογελούσα, αλλά η προπόνησή µας ήταν µόνο τεχνική, δεν υπήρχε αντίπαλος.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Όταν πήγα στην ξιφασκία, λύθηκε αυτό το πρόβληµα». Για την ακρίβεια, µέρος του προβλήµατος και όχι το όλον. Για να βρεθεί αυτή η άκρη, η ∆έσποινα Γεωργιάδου έπρεπε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της.
«Έκανα ξίφος µονοµαχίας. Εκεί οι κινήσεις είναι περιορισµένες. Λατρεύω τη σπάθη. Είχα ζητήσει να αλλάξω, αλλά δεν είχε γίνει, µέχρι που είπα “δεν πάει άλλο”». Τώρα βρήκε ο κόµης το σπαθί του και αγαλλίασε η ψυχή του. Η κόμησσα, για του λόγου το ακριβές, και µάλιστα της Ορλεάνης.
Η οποία ξεχωρίζει επειδή «έχω πείσµα και δεν τα παρατάω. Αν θέλω να κάνω κάτι, το βάζω στόχο της ζωής µου».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η ∆έσποινα Γεωργιάδου θα επιστρέψει στην Αθήνα στις αρχές Μαρτίου, αφού από την Παρασκευή 3/3 έως την Κυριακή 5/3 διεξάγεται το Παγκόσµιο Κύπελλο «Ακρόπολις» σπάθης γυναικών. Επειτα, θα γυρίσει στην Ορλεάνη και στα τέλη του ίδιου µήνα, όταν και θα πάρει την άδειά της, «θα επιστρέψω για να περάσω χρόνο µε τους δικούς µου».
Μια ανάσα, αφού, όταν µπει ο Απρίλιος και ακονίσει την άκρη της σπάθης, θα βάλει τετάρτη για την τρε ιµπορτάν στιγµή της καριέρας της. Η Ορλεάνη απέχει 109 χιλιόµετρα από το Παρίσι, αλλά για την 31χρονη ξιφοµάχο αυτή η διαδροµή µπορεί να κρατήσει 11 µήνες.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
