Ο Ντιέγκο Μαραντόνα εν τη απουσία του είναι το πρόσωπο και του Μαΐου του 2023, τουλάχιστον για το ιταλικό ποδόσφαιρο, όπως ήταν και τον Δεκέμβριο του 2022, όταν η εθνική Αργεντινής κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο. 



Η Νάπολι κατέκτησε το scudetto την προηγούμενη Τετάρτη και φυσικά η σκέψη πήγε κατευθείαν στον Μαραντόνα. Τον Δεκέμβριο, άλλωστε, όταν η εθνική ομάδα κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο, υπήρξαν πολλές δημιουργίες που ως στόχο είχαν την επίκληση στο συναίσθημα. Μία εξ αυτών, άλλωστε, τον απαθανατίζει να παρακολουθεί από ψηλά, με το φωτοστέφανο στο κεφάλι και μια μπάλα στα δεξιά του, το γήπεδο, που πιθανότατα, αν και δεν θυμίζει «Lusail» αλλά το παλιό ποδόσφαιρο, στο μεταίχμιο του να μετατραπεί σε μια δυναστική αγορά εκατομμυρίων και αργότερα δισεκατομμυρίων, ο απόγονός του, Λιονέλ Μέσι, και οι συμπαίκτες του σήκωσαν το τρόπαιο του πρωταθλητή κόσμου. 



Σε αυτήν την περίπτωση, η Νάπολι έφτιαξε ένα βίντεο που δείχνει τον Μαραντόνα, ο οποίος πέθανε στις 25 Νοεμβρίου 2020, στον ουρανό, να αφήνει το scudetto από τα χέρια του, απαλά, για να προσγειωθεί στο «Σαν Πάολο», ένα γήπεδο που πήρε το όνομά του. Ο «Πελούσα» έφτασε στη Νάπολι το 1984 και της έδωσε ποδοσφαιρική και κοινωνική υπόσταση, αντιμετωπίζοντας φωνασκών, με αυτήν την ιδιαίτερη στάση, το στέρνο έξω, ένας κόκορας αεί έτοιμος για καβγά, το βόρειο κατεστημένο και τα ρατσιστικά φαινόμενα, που, όχι απλώς δεν ήταν άγνωστα αλλά, ήταν άγρια τη δεκαετία του '80. 

Με τον Μαραντόνα η Νάπολι κατέκτησε το πρωτάθλημα δις, το 1987 και το 1990, ενώ πήρε και το Κύπελλο UEFA το 1989, στο διπλό τελικό με τη Στουτγάρδη.