Η πασίγνωστη «κόντρα» του Στέφανου Τσιτσιπά με τον Νικ Κύργιο στο Wimbledon φιλοξενήθηκε στο ντοκιμαντέρ του Netflix, «Break-Point», με τον Έλληνα πρωταθλητή να καυτηριάζει τη συμπεριφορά του Ελληνοαυστραλού.

Η παρερμηνεία των σχολίων του από κάποιους, η διευκρίνιση και το παράδειγμα με την περίοδο που ο ίδιος έγινε στόχος προσβλητικών εκφράσεων και αποκλεισμού, λόγω της ελληνικής του κληρονομιάς.

Μεταξύ άλλων, ο Στέφανος Τσιτσιπάς ανέφερε στο ντοκιμαντέρ του Netflix ότι ο Νικ Κύργιος έχει φέρει στο χώρο του τένις μια νοοτροπία που… ανήκει στο μπάσκετ.

Μέσα από μια μακροσκελή ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, ο Έλληνας πρωταθλητής απάντησε σε όσους τον κατηγόρησαν για ρατσισμό, τόνισε ότι δεν ήθελε να υπονομεύσει την ευφυΐα του Ελληνοαυστραλού, επισήμανε ότι ήθελε μόνο να συγκρίνει το πάθος και την ένταση που βγάζει στο τερέν με αυτή που βγάζουν οι μπασκετμπολίστες, ενώ αναφέρθηκε και στην δική του εμπειρία, όταν άνθρωποι τον έκριναν για την Ελληνική του κληρονομιάς, κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης.

H ανάρτηση Τσιτσιπά

“Ελπίζω αυτό το μήνυμα να σας βρίσκει όλους καλά. Θέλω να αναφερθώ σ’ ένα θέμα που με βαραίνει πολύ. Μια ατυχής παρεξήγηση που παραμόρφωσε την εικόνα των προθέσεών μου. Υπέπεσε στην αντίληψή μου ότι κάποιοι παρερμήνευσαν τα σχόλιά μου σχετικά με τον Νικ Κύργιο. λέγοντας ότι τον χαρακτήρισα αμόρφωτο και τον κατηγόρησα ότι φέρνει μια μπασκετική νοοτροπία στο τένις, υπονοώντας μια μορφή ρατσισμού που δεν υπάρχει.

Επιτρέψτε μου να επωφεληθώ από αυτήν την ευκαιρία για να αποσαφηνίσω τυχόν παρανοήσεις που ενδέχεται να έχουν προκύψει. Πρώτον, θέλω να τονίσω ότι δεν τρέφω καμία προκατάληψη για κανέναν με βάση το υπόβαθρο, την εθνικότητα ή τα ενδιαφέροντα του. Λυπάμαι βαθύτατα αν τα λόγια μου παρερμηνεύτηκαν ή χαρακτηρίστηκαν προσβλητικά, καθώς δεν ήταν αυτή η πρόθεσή μου.

Η αλήθεια είναι ότι αγαπώ το μπάσκετ και είμαι πιστός οπαδός του αθλήματος εδώ και χρόνια. Ο ενθουσιασμός και η ανταγωνιστικότητα του αθλήματος αντηχούσαν πάντα μέσα μου. Ωστόσο, ο θαυμασμός μου για το μπάσκετ δεν πρέπει να παρερμηνεύεται ως απόρριψη ή υποτίμηση άλλων αθλημάτων συμπεριλαμβανομένων και του τένις.

Κάθε άθλημα έχει τη δική του μοναδική ομορφιά και τρέφω τεράστια θαυμασμό για την αφοσίωση και το ταλέντο που επιδεικνύουν οι αθλητές σε διάφορα σπορ συμπεριλαμβανομένου του τένις. Οι προηγούμενες παρατηρήσεις μου σχετικά με τον Νικ Κύργιο δεν είχαν σκοπό να υπονομεύσουν την ευφυΐα ή τις ικανότητες που έχει. Αντίθετα σκοπός μου ήταν να εκφράσω την άποψή μου για ορισμένες πτυχές του στυλ του παιχνιδιού του, συγκρίνοντάς το με το πάθος και την ένταση που συχνά συνδέονται με το μπάσκετ. Ήταν μια προσπάθεια να τονίσω τη δυναμική και τη φύση της προσέγγισής του στο παιχνίδι και όχι μια κριτική του χαρακτήρα ή των δυνατοτήτων του.

Θέλω να σας μιλήσω ανοιχτά για ένα μέρος της ζωής μου που άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στο ταξίδι μου. Μια εποχή που με έφερε αντιμέτωπο με τον φόβο, τις αντιξοότητες, αλλά και την προσωπική μου ανάπτυξη.

Το 2010, ως λευκό Καυκάσιο παιδί που μεγάλωνε στην Ελλάδα, βρέθηκα αντιμέτωπος με την ελληνική οικονομική κρίση, μια περίοδο που άλλαξε για πάντα την οπτική μου για τον κόσμο και την ανθεκτικότητά μέσα μου. Η οικονομική αναταραχή που κυρίευσε την αγαπημένη μου χώρα από ένα ύπουλο φαινόμενο το οποίο έβαλε ταμπέλα στη χώρα.

Οι άνθρωποι άρχισαν να κρίνουν και να κατηγοριοποιούν άτομα με βάση την ελληνική υπηκοότητα αποδίδοντας ευθύνες γενικεύοντας έναν ολόκληρο λαό. Στα μάτια του κόσμου περιοριστήκαμε σε απλά στερεότυπα στο να επωμιζόμαστε το βάρος των αγώνων ενός έθνους ανεξάρτητα από τις συνθήκες ή τη συνεισφορά μας ως άτομα. Αυτό όμως που πραγματικά με τρόμαξε ήταν ο ρατσισμός που προέκυψε από την ταμπέλα αυτή που είχε μπει στην Ελλάδα. Ως νέος προσπαθούσα να κατανοήσω τον κόσμο και τη θέση μου σε αυτόν βιώνοντας από πρώτο χέρι την προκατάληψη.

Ξαφνικά έγινα στόχος προσβλητικών εκφράσεων και αποκλεισμού λόγω της ελληνικής μου κληρονομιάς. Καθώς αντιμετώπιζα την σκληρή πραγματικότητα του ρατσισμού ορκίστηκα να τον υπερβώ για να αποδείξω ότι η αξία και η ταυτότητά μου δεν καθορίζονται από τις οικονομικές καταστάσεις της χώρας μου. ‘Εκανα μια συνειδητή επιλογή προκειμένου να σβήσω την πικρία που αισθανόμουν εκείνα τα χρόνια και να “αγκαλιάσω” τα μαθήματα που με είχαν διδάξει. Με έμαθαν το πόσο σημαντικό είναι να βλέπω πέρα από τις “ταμπέλες” και να κατανοώ περίπλοκες πραγματικότητες που διαμορφώνουν τα άτομα.

Λυπάμαι πολύ για κάθε προσβολή που μπορεί να προκάλεσαν τα λόγια μου. Ειναι σημαντικό να θυμόμαστε όλοι ότι έχουμε διαφορετικές απόψεις και μέσω του ανοιχτού διαλόγου και κατανόησης μπορούμε να γεφυρώσουμε τα κενά. Προχωρώντας μπροστά δεσμεύομαι να προσέχω τα λεγόμενά μου και τον αντίκτυπο που μπορεί να έχουν.

Πιστεύω ακράδαντα στην διαφορετικότητα. Ελπίζω να μπορέσουμε να συμμετάσχουμε σε συζητήσεις με σεβασμό που επιτρέπουν τις διαφορετικές απόψεις διατηρώντας παράλληλα σεβασμό ο ένας για τον άλλον.

Σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω τη στάση και τις προθέσεις μου. Η κατανόηση και η στήριξή σας σημαίνουν πολλά για μένα. Ας συνεχίσουμε στην κοινή αγάπη που έχουμε για τον αθλητισμό, γιορτάζοντας την ομορφιά και το πάθος που φέρνουν στη ζωή μας”.