Μάντσεστερ Σίτι - Σεβίλλη: Το Super Cup στους «πολίτες» - Νίκησαν στη διαδικασία των πέναλτι στο Καραϊσκάκη (Εικόνες και Βίντεο)
Ισοφάρισε τον Κάρλο Αντσελότι ο Πεπ Γκουαρδιόλα, στις τέσσερις κατακτήσεις, και έγινε ο μόνος προπονητής που κατακτά το τρόπαιο με τρεις διαφορετικές ομάδες
Το πρώτο ευρωπαϊκό Super Cup στην Ιστορία της κατέκτησε η Μάντσεστερ Σίτι, που νίκησε στα πέναλτι τη Σεβίλλη στο παιχνίδι που διεξήχθη στο Καραϊσκάκη. Οι δύο ομάδες ήρθαν ισόπαλες 1-1 και το ματς πήγε στη διαδικασία των πέναλτι. Και οι πέντε παίκτες της Σίτι ευστόχησαν, ο Γκουντέλ βρήκε το δοκάρι στο τελευταίο της Σεβίλλης και με το 5-4 η αγγλική ομάδα κατέκτησε τον τέταρτο φετινό τίτλο της.
Δεδομένα, μετά την απουσία και του Κέβιν ντε Μπρόινε η οποία θα είναι μακραίωνη, ο τελικός προκειμένου η Μάντσεστερ Σίτι να φτάσει στην κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού Super Cup στην Ιστορία της θα ήταν δύσκολη.
Πολλώ δε μάλλον με τη Σεβίλλη του ενός ευρωπαϊκού Super Cup, το 2006. Η ισπανική ομάδα μπορεί να ηττήθηκε στους πέντε τελικούς που έδωσε ύστερα από το 3-0 επί της Μπαρτσελόνα στη Μονακό, αλλά οι τρεις τελευταίοι που έχασε, με Μπαρτσελόνα, Ρεάλ Μαδρίτης και Μπάγερν Μονάχου, ήταν στην παράταση.
Εδώ, παράταση δεν υπήρχε, αφού αποφασίστηκε, σε περίπτωση που οι δύο ομάδες έφταναν στην ισοπαλία, το παιχνίδι να πήγαινε αμέσως στη διαδικασία των πέναλτι, ακριβώς όπως συμβαίνει στη Λατινική Αμερική. Ήταν και θέμα αθηναϊκής ζέστης.
Η Σεβίλλη επρόκειτο να πουλήσει ακριβά το τομάρι της, αν θα το πουλούσε. Οι Ανδαλουσιάνοι υπήρξαν τακτικά ανώτεροι στα πρώτα 25 λεπτά του παιχνιδιού και προηγήθηκαν με την κεφαλιά του επιθετικού τους, Γιουσέφ εν Νεσίρι, στο τρανζίσιον, ύστερα από σέντρα του Μάρκος Ακούνια.
Ο ψηλός Μαροκινός επιθετικός ήταν, όμως, υπό μία έννοια, μοιραίος για τη Σεβίλλη. Νικήθηκε σε δύο τετ α τετ από τον Βραζιλιάνο τερματοφύλακα της Μάντσεστερ Σίτι, Έντερσον, το πρώτο, μάλιστα, στο 49', κραυγαλέο, τόσο υπό την έννοια ότι θα έφερνε την ομάδα του με δύο γκολ μπροστά όσο και για το γεγονός ότι ήταν σε προσδοκώμενη θέση για γκολ. Ο Νεσίρι αστόχησε και στο 65', δηλαδή μόλις δύο λεπτά μετά την επίτευξη του γκολ της ισοφάρισης με κεφαλιά του Κόουλ Πάλμερ από σέντρα του Ρόδρι.
Από τη στιγμή, περίπου στα μέσα του δεύτερου μέρους, που ο Πεπ Γκουαρδιόλα έδωσε εντολή στον Κάιλ Γουόκερ να ανέβει ψηλά στη δεξιά πλευρά της Σεβίλλης, αντικαθιστώντας, εν μέρει, σε αυτό το ρόλο τον Εμανουέλ Ακάντζι, η Σίτι αύξησε την πίεσή της. Εν τέλει, το σκορ δεν άλλαξε, παρά το γεγονός ότι ήταν εφικτό και οι δύο ομάδες πήγαν στη διαδικασία των πέναλτι. Η Σίτι ήταν εκεί ψύχραιμη και κατέκτησε τον τέταρτο τίτλο της, μετά το πρωτάθλημα, το Κύπελλο και το Champions League. Θα έχει την ευκαιρία να τους κάνει πέντε μέσα στο 2023, αφού υπάρχει το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων στο τέλος του έτους. Ο Γκουαρδιόλα έγινε ο πρώτος προπονητής που κατακτά το τρόπαιο με τρεις διαφορετικές ομάδες (Μπαρτσελόνα και Μπάγερν οι προηγούμενες) και ο δεύτερος με τέσσερις κατακτήσεις -μετά τον Κάρλο Αντσελότι.
Η διαδικασία των πέναλτι: Χάαλαντ 1-0, Οκάμπος 1-1, Άλβαρες 2-1, Μιρ 2-2, Κόβατσιτς 3-2, Ράκιτιτς 3-3, Γκρίλις 4-3, Μοντιέλ 4-4, Γουόκερ 5-4, Γκουντέλ δοκάρι.
Μάντσεστερ Σίτι (Π. Γκουαρδιόλα): Έντερσον, Γουόκερ, Ακάντζι, Γκβάρντιολ, Άκε, Κόβατσιτς, Ρόδρι, Πάλμερ (85' Άλβαρες), Φόντεν Γκρίλις, Χάαλαντ.
Σεβίλλη (Χ. Λ. Μενδιλιμπάρ): Μπουνού, Νάβας (83' Μοντιέλ), Μπαντέ, Γκούντελ, Ακούνια, Χορδάν, Ράκιτιτς, Οκάμπος, Τόρες (74' Χουάνλου), Λαμέλα (90+3' Σούσο), Εν Νεσιρί (90+3' Μιρ).
Η «Χρυσή Βίβλος»
5 κατακτήσεις Μίλαν (1989, 1990, 1994, 2003, 2007), Μπαρτσελόνα (1992, 1997, 2009, 2011, 2015), Ρεάλ (2002, 2014, 2016, 2017, 2022)4 κατακτήσεις Λίβερπουλ (1977, 2001, 2005, 2019)
3 κατακτήσεις Ατλέτικο (2010, 2012, 2018)
2 κατακτήσεις Άντερλεχτ (1976, 1978), Άγιαξ (1973, 1995), Γιουβέντους (1984, 1996), Βαλένθια (1980, 2004), Μπάγερν (2013, 2020), Τσέλσι (1998, 2021)
1 κατάκτηση Ντινάμο Κιέβου (1975), Νότιγχαμ (1979), Άστον Βίλα (1982), Αμπερντίν (1983), Πόρτο (1987), Μέχελεν (1988), Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (1991), Πάρμα (1993), Λάτσιο (1999), Γαλατάσαραϊ (2000), Σεβίλλη (2006), Ζενίτ (2008), Μάντσεστερ Σίτι (2023)